ΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΗΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ "ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ"...

Πληθαίνουν τα εργατικά σωματεία, οι εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι, ακόμα και μαθητές, που εναντιώνονται έμπρακτα στη δράση της «Χρυσής Αυγής» καλώντας τα λαϊκά στρώματα να την απομονώσουν καθώς, ξεκινώντας από τους μετανάστες εργάτες, επιχειρεί γονάτισμα συνολικά της εργατικής τάξης προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Ενδεικτικά, στην πιο πρόσφατη εξέλιξη απομόνωσης και απόκρουσης τέτοιων στοιχείων, πληρωμένη απάντηση από τους ίδιους τους εργαζόμενους μαθητές στο εσπερινό ΕΠΑΛ Γιαννιτσών πήρε χρυσαυγίτης που φοιτά στο σχολείο, όταν προσπάθησε με απειλές και εκφοβισμό να εμποδίσει εξόρμηση του ΠΑΜΕ για την πανεργατική απεργία της Πέμπτης. Το συνεργείο με τους νεολαίους εργαζόμενους, που βρέθηκε έξω από το ΕΠΑΛ στις 17/10 με το απεργιακό κάλεσμα του ΠΑΜΕ, δέχτηκε επίθεση από τον χρυσαυγίτη που ανήκει στον «πυρήνα» Γιαννιτσών. Με θράσος απαίτησε από τους νεολαίους να βγουν έξω από το προαύλιο του σχολείου, να μη μοιράσουν τις προκηρύξεις στους μαθητές, που σημειωτέον είναι όλοι εργαζόμενοι, γιατί «αλλιώς θα επιβάλει το νόμο». Φωνάζοντας οργισμένα «έξω από δω παλιοκομμούνια», έφτασε να απειλεί ότι «αν δεν το κάνουν αμέσως, θα φύγουν από εκεί με κομμένα τα κεφάλια»!

Ο ΣΥΡΙΖΑ Πρωταγωνιστής της Στρατηγικής ενσωμάτωσης για τη σωτηρία του συστήματος...

Ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του στην τελευταία ΚΠΕ του ΣΥΝ, προσδιόρισε ως εξής το δίλημμα που μπαίνει μπροστά στο λαό και τη διέξοδο από την κρίση. Ο λαός «έχει μπροστά του μία - και μόνο μία - πραγματική επιλογή: `Η το μνημόνιο ή τον ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος». (κάτι μας θυμίζει...   Πασοκ,... ,  τανκς, ...  ,  θεοδωρακηδες, καραμανλής και τανκς, γιωργάκης και τανκς ( ή η χούντα που απέτρεψε ο "μεγάλος ψυχάρης" συνεργάτης των ναζιστων στα 1940,   ( και μετέπειτα...) και αλλα φαιδρά γεγονότα με προταγωνιστή τον ψυχαροαστό..., στενότατος ιδεολογικός συνεργάτης των ναζιστών, με απολυτη ταυτιση, η ιστορια το αποδεικνύει, πάγκαλος και η μαλακία στο ζενιθ, αβγανισταν και ταλιμπαν, ή η συρια και ταλιμπαν, βέβαια κλασσικά ΚΚΕ ή συριζα, ή πισωγυριζα...., ή γιατί εμείς ταυτιζομαστε με τον καπιταλισμο....,  ή τους πάντες εξαπατούσα και μετά με τον συριζα μαστούριζα..., δεν ειίναι ψέμμα είναι ο Αλέξης το μέγα βλήμα...,    δόσεις, επιβίωση, πληρωμή συντάξεων, πληρωμή νταβατζήδων, πληρωμή  κ.τ.λ.).
Επικίνδυνο για το λαό δίλημμα. 
Πρώτ' απ' όλα, γιατί συγκαλύπτει την πραγματική ταξική διαχωριστική γραμμή σε κοινωνικό επίπεδο ανάμεσα στο λαό και τα μονοπώλια. 
Και δεύτερο γιατί καλλιεργεί φρούδες ελπίδες ότι με τη δική του στρατηγική θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον ίδιο, όταν όχι μόνο δε λέει κουβέντα ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και την ΕΕ που απαιτούν τα μέτρα του μνημονίου για να αντιμετωπίσουν την κρίση σε όφελός τους, δε συγκρούεται μαζί τους, αλλά προβάλλει διέξοδο σε όφελός τους. 
Αρα συγκαλύπτει και την πραγματική διαχωριστική γραμμή πολιτικής διεξόδου: Πολιτική για τα μονοπώλια ή πολιτική για το λαό.

Η στρατιωτική συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ έχει προϊστορία:

Το ιστορικό της στρατιωτικής συνεργασίας

1. Η έξοδος του Ισραήλ προς τη Μεσόγειο, αλλά και ταυτόχρονα η εξάπλωση του ΝΑΤΟ προς τις αραβικές χώρες σηματοδοτήθηκε με την πρώτη κοινή στρατιωτική άσκηση που πραγματοποίησε το ΝΑΤΟικό παραμάγαζο του λεγόμενου Μεσογειακού Διαλόγου (ΜΔ), στο διάστημα 30 Οκτώβρη - 1 Νοέμβρη 2005.

2. Η πρώτη μεγάλη έξοδος της Πολεμικής Αεροπορίας του Ισραήλ στη Μεσόγειο έγινε στις αρχές Φλεβάρη 2007 όταν πραγματοποιήθηκε άσκηση του Ισραήλ στο ελληνικό FIR, νότια της Κρήτης και σε απόσταση μέχρι 30 ν. μίλια από τις ακτές της, με τη συμμετοχή 25 μαχητικών αεροσκαφών του Ισραήλ, καθώς και αεροσκάφους εναέριου ανεφοδιασμού με καύσιμα. Μάλιστα, τότε από την ελληνική πλευρά, προβαλλόταν η διάσταση ότι παρέχοντας το ελληνικό FIR στην Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ δημιουργείται «ρήγμα» στη στρατιωτική συμμαχία Τουρκίας - Ισραήλ.

Οι Ορνιθες και οι κότες...

Ο λαός που δουλεύει και μοχθεί, που θρέφει τη φαμίλια του θεωρώντας την κότα, τον κόκορα και το κοτέτσι, τ΄ αυγά και το κρέας των πουλερικών δυναμωτική τροφή μεγάλης αξίας,

Ο λαός που μπορεί να μην ξέρει τον Αριστοφάνη αλλά τον έχει μέσα του στα δύσκολα και τον ξεθάβει από τα θέατρα με το πανάκριβο εισιτήριο, σε δυσβάσταχτη για την τσέπη του απόσταση,

Ο λαός που αντιστέκεται και ματώνει στα μπλόκα της Κοκκινιάς, στις Καισαριανές και τα Δίστομα, στην Κρήτη και στο Χαϊδάρι και στη Μέρλιν -μέρες που είναι-

Ο λαός μούσα των Ελύτηδων και των Ρίτσων του,

Δε βρίζει «κότα» το δειλό, το φοβισμένο, τον έστω άθλιο διπλανό στην πόρτα του. Καμιά φορά, με πολιτισμική φυσική κατάρτιση, αυτή που δίνει ο μόχθος κι η δόξα του, άντε να πει και κουτορνίθι. Ετσι που να μην προσβάλλει βαριά κι ανεπανόρθωτα, μήτε τον άνθρωπο μήτε τ' ορνίθι.

Λ.ΚΑΝΕΛΛΗ:Περί ΚΚΕ συνταγής & προϊόντος που δεν πουλάει

Οι πολέμιοι του ΚΚΕ θα διαψευστούν για άλλη μια φορά

Δεν είναι η πρώτη φορά που αστικά Μέσα Ενημέρωσης και διάφοροι Κουκουεδολόγοι επιχειρούν να προκαλέσουν συγχύσεις στους εργαζόμενους και να συκοφαντήσουν το ΚΚΕ, κατασκευάζοντας αντιΚΚΕ σενάρια και μύθους.

Οπως επίσης, δεν είναι η πρώτη φορά που τη σκυτάλη αρπάζουν διάφοροι φορείς του οπορτουνισμού και του ηλεκτρονικού φραξιονισμού, που ζούνε και δικαιολογούν την ύπαρξή τους μέσω των αντιΚΚΕ επιθέσεων.

Αυτό ακριβώς γίνεται κι αυτές τις μέρες με ένα συνηθισμένο άρθρο μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που θέτει βασικές ιδεολογικές, πολιτικές θέσεις του Κόμματος, το οποίο γράφτηκε -και αυτό αποκρύπτεται- για το θεωρητικό περιοδικό του Γερμανικού ΚΚ, ως παρέμβαση στις συζητήσεις που γίνονται στο διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα.

Τέτοια άρθρα, που προβάλλουν και υπερασπίζονται τη στρατηγική και την τακτική του ΚΚΕ, που παρεμβαίνουν στην ιδεολογική διαπάλη για κρίσιμα ζητήματα, είναι πολύ συνηθισμένη πρακτική που ακολουθεί το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, με αρθρογραφία του ενός ή του άλλου στελέχους του.

Ο ευνουχισμός του «Τσίρκου»

Ημουν από τους τυχερούς εκείνο το καλοκαίρι του 1973 όταν παιδάκι που μεγάλωνε μέσα στη χούντα και που πρακτικά είχε γνωρίσει μόνο το χουντικό καθεστώς βρέθηκα μαζί με τους γονείς μου στο θέατρο «Αθήναιον» για να παρακολουθήσω την παράσταση «Το Μεγάλο μας Τσίρκο». Ηταν μια παράσταση που με σημάδεψε για όλη μου τη ζωή, μια παράσταση που χαράχτηκε ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Το «Τσίρκο» αποτέλεσε την πολιτική μου αφύπνιση, μια αφύπνιση που μερικούς μήνες αργότερα με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου μετατράπηκε σε πολιτικοποίηση. Δεν ξέρω πόσο το καταλάβαιναν εκείνη τη στιγμή ο Ρωμιός και το Ρωμιάκι αλλά διαπαιδαγωγούσαν συνειδήσεις.

Το ανέβασμα του «Τσίρκου» δεν είναι απλά το ανέβασμα μιας ακόμα θεατρικής παράστασης αλλά είναι μια βαθιά πολιτική πράξη.

Μιλώντας στα παιδιά μας για την κρίση

Η εισήγηση της Χαράς Παπαϊωάννου, στελέχους του ΚΚΕ, στη συζήτηση που έγινε με αυτό το θέμα, στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη

Αν ψάξει κανείς στο internet, αν παρακολουθήσει κανείς τις τηλεοπτικές εκπομπές θα συναντήσει πολλές οδηγίες, συνταγές για το πώς να διαχειριστείς την κρίση μιλώντας γι' αυτήν στα παιδιά σου, τρόπους για να αποφορτιστεί το τεταμένο κλίμα στην οικογένεια κτλ. Φυσικά και οδηγίες χρειάζονται και πρακτικές προτάσεις απαιτούνται. Ωστόσο το κύριο χαρακτηριστικό αυτών των προτάσεων είναι ότι απευθύνονται στους γονείς σαν να είναι αυτοί παιδιά, δηλαδή με ψέματα και απλουστεύσεις και όχι με βάση την αλήθεια. Παρουσιάζουν την κρίση σαν να ήταν μια φυσική καταστροφή, σαν κάτι αναπόφευκτο που απλώς απαιτεί προσαρμογή και όχι ως αποτέλεσμα του καπιταλισμού, μιας κοινωνίας που ζει από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και έχει ως κίνητρο το κέρδος.

Μιλώντας στα παιδιά μας για την κρίση λοιπόν, σημαίνει πρώτα απ' όλα ότι έχουμε ξεκάθαρο ότι τα διαπαιδαγωγούμε, και όπως έλεγε ο Σοβιετικός παιδαγωγός Μακάρενκο, «διαπαιδαγωγώ σημαίνει μαθαίνω κάποιον πώς να ζει».

Ο Μεταξάς και το λαϊκό «ΟΧΙ»

Η 28η του Οκτώβρη είναι γνωστή ως επέτειος που σύσσωμος ο ελληνικός λαός όρθωσε το ανάστημά του για να υπερασπίσει την πατρίδα από την ιμπεριαλιστική εισβολή του ιταλικού φασισμού στα 1940 και ενώ μαινόταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Αυτή η επέτειος έγινε τη στιγμή που το λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα έγραψε στη συνέχεια τις πιο λαμπρές σελίδες της επαναστατικής πάλης. Αλλωστε, την πρώτη επέτειο του «ΟΧΙ» στα 1941, ο λαός της Αθήνας την τίμησε με παρέλαση, αψηφώντας τους Γερμανούς. Το ΟΧΙ του λαού εκφράστηκε και μετά την εισβολή και κατοχή από τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές, με την παλλαϊκή ένοπλη Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ κατά της τριπλής κατοχής, με καθοδηγητή και κύριο αιμοδότη το ΚΚΕ. Αυτό όταν ένα μέρος των αστών συμμάχησε με τους Γερμανούς και πολέμησε το λαϊκό κίνημα της αντίστασης, ελληνικές ήταν οι κατοχικές κυβερνήσεις ιδεολογικοί πρόγονοι της «Χρυσής Αυγής» όπως και ο Μεταξάς, ενώ ένα άλλο τμήμα των αστών εγκατέλειψε την Ελλάδα και διέφυγε στη Μέση Ανατολή.

Αλλά δεν είναι μόνον ο ηρωικός λαϊκός αγώνας για την εθνική απελευθέρωση, στην οποία ηγήθηκε η εργατική τάξη, με επικεφαλής το κόμμα της, το ΚΚΕ. Η πάλη συνεχίστηκε με τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, όταν ο αστικός κόσμος μαζί με τους Αγγλους ιμπεριαλιστές συμμάχους του χτύπησαν ένοπλα το λαό, προκειμένου να ξανασυγκροτήσουν το αστικό κράτος, αφού δεν είχαν κανένα λαϊκό έρεισμα. Η συνέχεια αυτής της ένοπλης δράσης κατά του λαϊκού κινήματος οδήγησε στον εμφύλιο πόλεμο και τη μεγαλειώδη επαναστατική πάλη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, τη μεγάλη τρίχρονη εποποιία. Ο ΔΣΕ ιδρύθηκε στις 28 του Οκτώβρη 1946.