Καταστροφική η πολιτική τους ...

«Το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να περπατάει στη ζωή το ενωτικό κάλεσμα του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ για τη δημιουργία του αντιμνημονιακού - αντινεοφιλελεύθερου μετώπου για μια άλλη προοδευτική πορεία του τόπου», έγραφε η «Κυριακάτικη Αυγή» στις 8/1/2012. Τι περπατάει στη ζωή απ' αυτό το κάλεσμα; 

Η ύπαρξη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς το «Μέτωπο» Αλαβάνου, και η συνεργασία με την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Σ. Σακοράφα. 

Τόσο πλατιά ενότητα που ούτε όλες οι «συνιστώσες» του ΣΥΡΙΖΑ δε συμμετέχουν. Γράφει στη συνέχεια: «Ποιο είναι το πρωτεύον σήμερα για τον ελληνικό λαό; 

Η διαμόρφωση μιας εναλλακτικής διακυβέρνησης που θα βάλει στοπ στην κοινωνική εξαθλίωση και στο ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας...». Βεβαίως, σε επόμενο άρθρο της κάνει λόγο για πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και προσέλκυση ρωσικών κεφαλαίων για επενδύσεις και ανάπτυξη. 

Ποια ανάπτυξη; Την καπιταλιστική.

«Κλέφτες του μυαλού» με ναρκω-καταστολή...

Αποποινικοποίηση της χρήσης, προμήθειας και κατοχής όλων των ναρκωτικών ουσιών προβλέπει, μεταξύ άλλων, το άκρως επικίνδυνο νομοσχέδιο, που κατατέθηκε πριν λίγες μέρες στη Βουλή. 

Και μόνο τυχαία δεν είναι η απελευθέρωση των ναρκωτικών σε μια περίοδο που η βαρβαρότητα επιδιώκεται να υιοθετηθεί ως τρόπος ζωής, οι δημοκρατικές ελευθερίες συρρικνώνονται, οι εργασιακές σχέσεις ανατρέπονται, η ανεργία εκτοξεύεται στα ύψη, η φτώχεια δίνει τη σκυτάλη στην εξαθλίωση. 

Η συνταγή παλιά, δοκιμασμένη και πετυχημένη.

Στην Αργεντινή το 2001, στο απόγειο της κρίσης, κυκλοφορούν στους δρόμους της νόμιμα, φθηνά ναρκωτικά, κατακλύζεται από το «πάκο», ή αλλιώς «κλέφτης του μυαλού», «εξολοθρευτής των φτωχών». 

Εκφράστηκαν απόψεις γι' αυτήν την ιστορία στην Αργεντινή, ότι στόχος ήταν: 

Ξεπουλημένες πλειοψηφίες του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού

Αποκαλυπτικά όσα έγιναν στο σωματείο τεχνιτών και χειριστών του ΟΛΠ

Μετά από τέσσερις ψηφοφορίες, εκφυλισμό και πραξικοπηματικού τύπου διαδικασίες που κράτησαν 6 ολόκληρες ώρες οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΠ «κατάφεραν» να φέρουν τη γενική συνέλευση των τεχνιτών και χειριστών του ΟΛΠ «στα μέτρα τους» και να μη ληφθεί απόφαση για συμμετοχή στην απεργία στις 17 Γενάρη!

Αρχικά, οι τρεις παρατάξεις αρνήθηκαν στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να θέσουν την πρόταση στη γενική συνέλευση, που ξεκίνησε 1 το μεσημέρι, να ληφθεί απόφαση για 24ωρη απεργία στις 17 Γενάρη. Κάτω από την αποφασιστικότητα των ταξικών δυνάμεων, η πρόταση τέθηκε σε ψηφοφορία και «πήρε» την πλειοψηφία της συνέλευσης. Αμέσως σήμανε συναγερμός στις δυνάμεις του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. 

Η παράταξη των «Ανεξάρτητων», που είναι ένα συνονθύλευμα από συνδικαλιστές των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΑΠ, «ανακάλυψε» άρθρο στο καταστατικό ότι η ψηφοφορία είναι άκυρη, επειδή έπρεπε πρώτα η γενική συνέλευση να εγκρίνει αν θα τεθεί η πρόταση των ταξικών δυνάμεων σε ψηφοφορία. 

Εργατικό το «κόστος» ή κεφαλαιοκρατικό;

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Η πλήρης καταβαράθρωση των εργατικών εισοδημάτων, που ισοδυναμεί κυριολεκτικά με εξόντωση του εργαζόμενου λαού, προωθείται μέσα από την υπερπροβολή μιας λέξης που φαίνεται να προκαλεί οργασμικό παραλήρημα στους διακινητές της.

Της λέξης «ανταγωνιστικότητα».

***

Τι κρύβεται πίσω από τη μαγική αυτή λεξούλα;

Υποτίθεται ότι πίσω από την «ανταγωνιστικότητα» βρίσκεται μια πολιτική που στόχο έχει την προσέλκυση «επενδύσεων», που οι «επενδύσεις» θα φέρουν την «ανάπτυξη» της ελληνικής οικονομίας, που η «ανάπτυξη» θα φέρει «μεγάλωμα της πίτας», που από το «μεγάλωμα της πίτας», τελικά, «θα φάμε όλοι»,

βιομήχανοι και εργάτες, εφοπλιστές και ναυτεργάτες, μεγαλέμποροι και εμποροϋπάλληλοι...

*

Πώς, όμως, θα γίνει αυτή η «ανάπτυξη»; Πώς θα γίνουν οι «επενδύσεις»;

Μα είναι απλό, απαντούν οι «σωτήρες» μας (σ.σ.: Την ίδια απάντηση δίνουν εδώ και 200 χρόνια):