Από την «αριστερή διακυβέρνηση»... στην… κυβέρνηση!!!!

Μια συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ κ. Αλέξη Τσίπρα στην εφημερίδα «6 μέρες», στις 18/11/2012, μας κάνει να αναρωτηθούμε πού θα σταματήσει η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά. Για μια ακόμη φορά διαπιστώνουμε αδυναμία. 

Βλέπουμε σήμερα να ξεχνάει όλα όσα έλεγε προεκλογικά για «αριστερή διακυβέρνηση», για «αριστερό μέτωπο», για «αριστερή πολιτική» και να περνάει στην «απολίτικη» και αταξική θέση της «δημοκρατικής κυβέρνησης». Είναι οι αναγκαίες εξετάσεις που πρέπει να δώσει ένα κόμμα στην αστική τάξη και στο διεθνές κεφάλαιο για να αποσπάσει το «ο.κ.» ώστε να προωθηθεί στην κυβερνητική εξουσία; 

Μερικά αποσπάσματα από τη συνέντευξη, χωρίς χαρακτηρισμούς και με πολύ λιτά σχόλια μας, δίνουν να καταλάβουμε τις στροφές που διέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ.

Απ' όλα έχει ο μπαξές...

Είναι γεγονός ότι από την αρχή της εκδήλωσης της οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, γενικευμένης στην ΕΕ και στην Ευρωζώνη, ανεξάρτητα από το βάθος της σε κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά και σε άλλες ισχυρές καπιταλιστικές οικονομίες, όπως ΗΠΑ, Ιαπωνία, οξύνονται στο έπακρο οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί, αλλά και μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου στο εσωτερικό των χωρών. Στη βάση τους βρίσκονται οι ανταγωνισμοί των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και στη διεθνή αγορά, οι επιλογές συμμάχων και αντιπάλων κ.λπ. Αυτό εκδηλώθηκε και με τις διαφορές στις αστικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης, που εκφράζονται από διαφορετικές κυβερνήσεις και αστικά κόμματα στο εσωτερικό των χωρών, αλλά που με αφορμή το κρατικό χρέος της Ελλάδας πήρε διαστάσεις οξύτατων αντιθέσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ, με την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, και στη Γερμανία με την αυστηρή δημοσιονομική πολιτική. Σήμερα εκδηλώνεται στην αντίθεση ανάμεσα σε ΔΝΤ και Γερμανία βασικά, για τη βιωσιμότητα του κρατικού χρέους της Ελλάδας και την απαίτηση του ΔΝΤ για νέο «κούρεμα», στο οποίο αντιδρά η Γερμανία. Βασικό ζήτημα στους ανταγωνισμούς είναι ποιας χώρας οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα έχουν λιγότερες απώλειες από την καταστροφική δράση της κρίσης, ποιας χώρας οι όμιλοι θα βγουν πιο ισχυροί στη διεθνή αγορά σε συνθήκες ανάκαμψης, αλλά και ο ανταγωνισμός δολαρίου - ευρώ ως διεθνών αποθεματικών νομισμάτων.

Αυτοί οι ανταγωνισμοί εκφράζονται και ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα, αλλά και ανάμεσα στα δύο μείγματα πολιτικής, της ΝΔ και των συμμάχων της στην κυβέρνηση και του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων, όπως οι Ανεξάρτητοι Ελληνες.

Ανησυχεί κι αυτός, ο Στάθης, μη θιχτεί το δίπολο...

Γράφαμε τις προάλλες για τη ρετσέτα που εξέδωσε ο σκιτσογράφος Στάθης Σταυρόπουλος από το enikos.gr, με την οποία απαγόρευε στο ΚΚΕ να κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ, αναπαράγοντας όλη τη λογική των Κουτσογιωργέων και άλλων, που διέπρεψαν στην ΠΑΣΟκική προπαγάνδα τις προηγούμενες δεκαετίες. 
Ο Στάθης Σταυρόπουλος δεν άργησε ο ίδιος να ομολογήσει πως ο καημός του για το ΚΚΕ είναι ότι αποκαλύπτει το νέο δίπολο με το οποίο το αστικό σύστημα προσπαθεί να διαχειριστεί τις κλιμακούμενες αγωνιστικές διαθέσεις του λαού και γι' αυτό δυσκολεύει τη συγκρότησή του. 
Γράφει στη στήλη του στην ίδια ιστοσελίδα, αφού έχει μιλήσει για το «αστικό τόξο», τον ένα πόλο δηλαδή του συστήματος: «Αντίπαλο σε αυτό το φάσμα των αστικών δυνάμεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ με όλες τις μεταμορφώσεις και παρενδύσεις τους) ανέρχεται και

Βήμα ενίσχυσης της ταξικής ενότητας και της λαϊκής συμμαχίας στις Κατασκευές

ΗΜΕΡΙΔΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟΥ ΑΘΗΝΑΣ

Η ενίσχυση της ταξικής ενότητας και οργάνωσης των εργατών του κλάδου αλλά και της κοινής τους δράσης με τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες, τους σπουδαστές κτλ. στις Κατασκευές, ήταν το κυρίαρχο στοιχείο της ημερίδας που πραγματοποίησαν η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας και το Συνδικάτο της Αθήνας, προχτές, Κυριακή, με θέμα «Αντιμετώπιση της ανεργίας και της αναδουλειάς στον κλάδο των κατασκευών - Η πρότασή μας για την ανάπτυξη του κλάδου».

Μέσα από τις 18 εισηγητικές τοποθετήσεις της ημερίδας, αναδείχθηκε μια ολοκληρωμένη πρόταση για την ανάπτυξη του κλάδου σε κατεύθυνση που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, σε αντιδιαστολή με το σημερινό κριτήριο της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών. Ανάπτυξη τέτοια, που, ταυτόχρονα θα δίνει απαντήσεις στο οξυμένο πρόβλημα της ανεργίας στον κλάδο, η οποία έχει χτυπήσει κυριολεκτικά «κόκκινο».

Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου

Κυβερνούν με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου!

Αλλά προς τι η έκπληξις; Δεν πρόκειται για μέθοδο που την προβλέπει το δημοκρατικό (τους) Σύνταγμα;

Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν «παγώνουν» μισθούς και συντάξεις, εδώ και δεκαετίες; Με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου δεν είναι που επιβάλλουν «σταθεροποιητικά προγράμματα», ήδη από το 1985;

Με τον απόλυτο... σεβασμό που αρμόζει στο είδος της αστικής δημοκρατίας (τους) δεν ήταν που πέρασαν την πρώτη δανειακή σύμβαση, τον Ιούνη του 2010, χωρίς καν να την κυρώσουν από το Κοινοβούλιο;

Με την αναίδεια της κοινοβουλευτικής «τάξης» που υπαγορεύουν τα συμφέροντα της τάξης τους, δεν ήταν που έφτασαν να επιχειρηματολογούν υπέρ της ψήφισης του πρώτου Μνημονίου και να την προωθούν στη Βουλή με βάση όχι την ουσία αλλά την τυπική νομιμότητα - όπως έλεγαν - του Συντάγματος;

Αρχίσανε οι «διευκρινίσεις»...

«...Το μεγαλύτερο έγκλημα δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, γιατί αυτούς θα τους επαναφέρουμε με έναν νόμο και ένα άρθρο, όταν πολύ γρήγορα θα βρεθούμε, με τη βοήθεια του λαού, σε θέση διακυβέρνησης για να αντιστρέψουμε αυτή την καταστροφή».

*

Αυτά ακριβώς ήταν τα λόγια του κ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, την περασμένη Πέμπτη, στη ΛΑΡΚΟ.

Αλλά αυτό το... υποδεέστερο έγκλημα - τις μειώσεις μισθών και συντάξεων δηλαδή - φαίνεται ότι το ξανασκέφτηκαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Και αποφάσισαν ότι δεν είναι και τόσο υποδεέστερο. Γι' αυτό και, όπως αναδρομικά αποφάνθηκαν, ο κ. Τσίπρας αυτά που είπε στη ΛΑΡΚΟ «δεν τα είπε»...

Ναι, αλλά αν ο κ. Τσίπρας «δεν είπε» όσα είπε, τότε τι τελικά είπε; Ισχύουν ή δεν ισχύουν οι δηλώσεις του;