Σελίδες

8 Ιουλ 2012

Ο Β.Ι. ΛΕΝΙΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ


«Το ΚΚΕ έδωσε την μάχη κόντρα στο ρεύμα της φοβίας και μοιρολατρίας, των ποικιλώνυμων απειλών (από την έξωση από την ευρωζώνη ως την ακυβερνησία), και της αυταπάτης που συστηματικά καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ανέδειξε στον λαό τον χαρακτήρα της κρίσης και των προϋποθέσεων για διέξοδο υπέρ των εργαζομένων, τις προϋποθέσεις για να συμμετέχει το ΚΚΕ στην διακυβέρνηση, που συνδέονται με την αποδέσμευση, την μονομερή διαγραφή του χρέους, την κοινωνικοποίηση, δηλαδή την διακυβέρνηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας. Εδωσε την μάχη αυτή παίρνοντας υπόψη τον κίνδυνο του εκλογικού κόστους.
Η παραμικρή όμως υποχώρηση του Κόμματος στην πίεση για συμμετοχή σε κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης θα οδηγούσε στον αφοπλισμό και στην υποχώρηση-ήττα του εργατικού κινήματος, στη ματαίωση της προσπάθειας για την συγκρότηση ισχυρής κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας που συγκρούεται με την πολιτική γραμμή των μονοπωλίων, των ιμπεριαλιστικών ενώσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ. Θα ακύρωνε κάθε προσπάθεια για συσπείρωση στην πάλη για τα καθημερινά προβλήματα που οξύνονται όλο και πιο πολύ, στην προοπτική της εργατικής λαϊκής εξουσίας.

Η ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή 8-7-2012



ΑΠΟ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Τελειώνουμε με  την ομιλία της Αλέκας το ανέβασμα όλων των ομιλιών της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚΕ. Πριν εξηγήσω τους λόγους, θα ήθελα να

Θανάσης Παφίλης: "Δε θα περάσετε καλά..."

H oμιλία της Λιάνας Κανέλλη στη Βουλή 8-7-2012

Oμιλία Σπύρου Χαλβατζή στη Βουλή 8-7-2012



Απλά, καταπέλτης!
ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Αποκρατικοποιήσεις: Μονόδρομος για τα μονοπώλια, αδιέξοδο για το λαό

Αιχμή του δόρατος της πολιτικής της νέας κυβέρνησης είναι η προώθηση των αποκρατικοποιήσεων. Εμφανίζεται αποφασισμένη να επιταχύνει την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ για την απελευθέρωση και τις αποκρατικοποιήσεις που εφαρμόζεται από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου όλο το προηγούμενο διάστημα. Ανακοίνωσε ως βασικό στόχο της πολιτικής της την επιτάχυνση της ποικιλόμορφης εκποίησης ενός σημαντικότατου χαρτοφυλακίου περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, που περιλαμβάνει κρατική συμμετοχή ή πλήρη ιδιοκτησία επιχειρήσεων, υποδομών, μονοπωλιακά δικαιώματα και ακίνητα. Ο κατάλογος είναι σχεδόν ατελείωτος και ενδεικτικά μόνο περιλαμβάνει κομμάτια από ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΛΠΕ, ΔΕΣΦΑ και ΔΕΠΑ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΤΑ, ΕΑΣ, ΟΣΕ, ΛΑΡΚΟ, την ΑΤΕ και τις επιχειρήσεις που ελέγχει όπως η ΕΒΖ, τα λιμάνια, τα αεροδρόμια και τους οδικούς άξονες της χώρας, χιλιάδες ακίνητα του Δημοσίου, με κορωνίδα το Ελληνικό, δικαιώματα εξόρυξης μεταλλευμάτων και υδρογονανθράκων σε όλη τη χώρα.

Προϋπόθεση για την προστασία της εργατικής τάξης από την εξαθλίωση είναι η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥ ΔΥΝΑΜΗΣ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ


Οτι πασχίζουν με κάθε τρόπο να κρατήσουν τους εργαζόμενους δεμένους χειροπόδαρα για να μπορεί η μεγαλοεργοδοσία να τσακίζει ανενόχλητη τα δικαιώματά τους ομολογούν με κάθε ευκαιρία οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Μόνο την περασμένη εβδομάδα, νέες κραυγαλέες περιπτώσεις ήρθαν να θυμίσουν τη μανία με την οποία υπονομεύουν τους αγώνες, την «αλλεργία» που έχουν για κάθε είδους συλλογική διαδικασία και δράση, την αφοσίωση με την οποία κρύβουν από τους εργαζόμενους τις αιτίες της αντιλαϊκής επίθεσης (κατ' επέκταση και τη διέξοδο), την αγωνία με την οποία παλεύουν μη τυχόν και αποκτήσουν οι εργάτες συνείδηση της δύναμης που μπορεί να τους δώσει η οργάνωσή τους ενάντια στην εργοδοσία. Αγωνία που μόνο με την αγωνία των μονοπωλίων να προχωρήσει ανεμπόδιστα η σφαγή μισθών και δικαιωμάτων μπορεί να συγκριθεί...
Υπονομεύουν και εκφυλίζουν τους αγώνες
1ο παράδειγμα: Η ηγεσία της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Επισιτισμού

Ονειρο θεριστικής νυκτός


Κοιμήθηκα βαριά και ξύπνησα πανάλαφρα. Στο όνειρό μου, χώρα μου, η γλώσσα μου, στις αμμουδιές του Ομήρου αναστημένη, είχε ...σωθεί. Ο μισός πληθυσμός είχε υπακούσει στην προτροπή της καπιταλιστικής δημογεροντίας και είχε αποδεχτεί την οικειοθελή αποχώρηση από τη ζωή. Ακολουθώντας τέσσερα πέντε μοντελάκια εφαρμοσμένης απελπισίας και οργανωμένης κατάθλιψης, πήδηξαν από μπαλκόνια ή πυροβολήθηκαν σε πλατείες και τρίστρατα. Κάποιοι λίγο πιο τυχεροί, πήδηξαν απ' τις κουπαστές των πλοίων της άγονης γραμμής και έθρεψαν τα ψάρια.
Το κρατικό προεδρικό διάταγμα που απαγόρευε τη δημοσιοποίηση των προσωπικών δραμάτων δεν είχε εφαρμοστεί στην πράξη και οι στατιστικολόγοι υπολόγισαν την εκπληκτική οικονομία στον προϋπολογισμό από τη επικράτηση της φριχτής αλλά χρήσιμης στην εξουσία, μόδας. Γιατί όπως ανέλυσαν και οι ειδικοί των καναλιών, η αυτοκτονία είναι η πεμπτουσία της πολιτικής και ανθρώπινης ελευθερίας ως επιλογή. Πρότειναν μάλιστα και την καθιέρωση φοροαπαλλαγής για τους κληρονόμους των ηρωικών αυτοχείρων. Στον ύπνο μου, η πολιτεία το σκεφτόταν πολύ ενωρίτερα γιατί είχε σχεδιάσει με βάση τη νέα ανθρωπιστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος τη μείωση του πληθυσμού κατά τα δύο τρίτα.
Η εκκλησία χειμαζόμενη από τη φτώχεια, κήδευε αβέρτα αυτόχειρες και πολλοί πολιτικοί, γνωστοί για την έντεχνη διγλωσσία τους, καταδίκαζαν δημόσια τις αυτοκτονίες αλλά άδραχναν και την ευκαρία να διαφημίζουν τα οφέλη από την εθελουσία έξοδο από τα βάσανα της σύγχρονης εργασίας και ζωής.

Δημαγωγία και παραπλάνηση... για τον εγκλωβισμό στο σύστημα της εκμετάλλευσης

Στην παρέμβασή του στο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής, ο Δ. Στρατούλης, βουλευτής και υπεύθυνος του τομέα Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας του ΣΥΡΙΖΑ, ανέφερε μεταξύ άλλων ως αιτία κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων την «αύξηση της ανεργίας και των ελαστικών μορφών απασχόλησης, που προκάλεσαν οι μνημονιακές πολιτικές». 
Και σε άλλο σημείο επέκρινε τα κόμματα της συγκυβέρνησης επειδή «δεν αναφέρουν τίποτα για την αποκατάσταση κύριων και επικουρικών συντάξεων, έστω σταδιακή με βάση τους ρυθμούς ανάκαμψης της οικονομίας».
Ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπιμα παραπλανά ότι την ανεργία την έφερε το μνημόνιο. 
Για να μην ομολογήσει ότι η ανεργία είναι σύμφυτη του καπιταλισμού, τη διόγκωσε απότομα η καπιταλιστική κρίση η οποία έφερε και το μνημόνιο για να αντιμετωπιστεί σε όφελος του κεφαλαίου, αφού είναι μέσο για δραστική μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, και ιδιωτικοποιήσεων για να κάνει επενδύσεις το κεφάλαιο. 
Στο πλαίσιο της κρίσης η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων είναι τεράστια, πρώτα και κύρια εργατικής δύναμης. Αυτό εξάλλου επιβεβαιώνει, διαψεύδοντας ταυτόχρονα τον ΣΥΡΙΖΑ, η αλματώδης αύξηση της ανεργίας σε χώρες που δεν έχουν υπογράψει μνημόνια. 

Η καπιταλιστική κρίση, οι κίνδυνοι που απορρέουν από αυτήν και η φιλολαϊκή διέξοδος

Το τελευταίο τρίτο του 15ου και οι πρώτες δεκαετίες του 16ου αιώνα αποτελούν περίοδο ιστορικής σημασίας για την αγγλική αστική τάξη, καθώς μπήκαν οι βάσεις της κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης.
Οι αλλαγές που συντελέστηκαν τη βραχύβια αυτή περίοδο, όπου, με οικονομικούς όρους έλαβε χώρα η πρωταρχική συσσώρευση του κεφαλαίου, κάθε άλλο παρά ειδυλλιακή ήταν. Η δημιουργία των πρώτων φύτρων καπιταλιστικής ανάπτυξης, έγινε με επίκεντρο τη βίαιη αλλαγή της ιδιοκτησίας της γης, η οποία σταδιακά πέρασε στα χέρια των μεγάλων παχτωτών, των κεφαλαιούχων, οι οποίοι χρησιμοποιούσαν μισθωμένους εργάτες γης. Το πέρασμα της ιδιοκτησίας της γης, από τις παλιές φεουδαρχικές δομές - στις οποίες όμως είχαν εισχωρήσει και πολλοί ελεύθεροι καλλιεργητές που διατηρούσαν δική τους γη και επιβίωναν αξιοπρεπώς - στους μεγάλους κεφαλαιούχους, είναι μια σειρά διαρκών εγκλημάτων, που οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες μικροπαραγωγούς στην έσχατη εξαθλίωση και στη δημιουργία της πρώτης γενιάς προλετάριων που συνέρρευσαν μαζικά στις μεγάλες αγγλικές πόλεις, τροφοδοτώντας έτσι τη μεγάλη βιομηχανία με πάμφθηνα εργατικά χέρια.