Περί λαβάρων, αξιών, ιδεών και συμβόλων…. (του ΣΥΡΙΖΑ)

Του Γιώργου Μαργαρίτη, 

Καθηγητή Σύγχρονης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας στο ΑΠΘ

Στην εφημερίδα Αυγή, στα έντυπα που στηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στον πολιτικό λόγο των στελεχών του βλέπουμε συχνά να εμφανίζονται και να προβάλονται συγκεκριμένες πολιτικές, φιλοσοφικές ή οικονομικές θεωρίες και οι αντίστοιχοι θεωρητικοί που τις προώθησαν ή τις εφάρμοσαν. Μερικές από τις θεωρίες και τις πολιτικές που αναφέρονται πιο συχνά ξενίζουν: η πυκνά επαναλαμβανόμενη επίκληση του “New Deal”, ή του “Σχεδίου Μάρσαλ” και μάλιστα ως “υποδειγμάτων” αντιμετώπισης της καπιταλιστικής κρίσης στην Ελλάδα, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Το μεν πρώτο είναι η πολιτική που εφάρμοσαν στις ΗΠΑ οι πρόεδροι Χούβερ και ειδικά ο Ρούσβελτ -που έδωσε και το όνομα New Deal στα μέτρα- για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης του 1929. Η πολιτική αυτή έσωσε προφανώς τον αμερικανικό καπιταλισμό, τις τράπεζες σε προτεραιότητα και επέτρεψε τη δημιουργία νέων ισχυρών μονοπωλίων (της Μπόϊνγκ για παράδειγμα). Είναι απόλυτα ψευδές, όμως, ότι οδήγησε εκτός της κρίσης και της φτώχειας τα εκατομμύρια των Αμερικανών εργαζομένων. Στα 1941, όταν οι ΗΠΑ μπήκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο το ποσοστό των ανέργων βρισκόταν ακόμα στο 17% ! 

Το..."μονοπώλιο της βίας"

Το «μονοπώλιο της βίας», μας λένε ορισμένοι, «ανήκει μόνο στο κράτος σε μια δημοκρατική πολιτεία». Αποκρύβουν, όμως, σκόπιμα, το σημαντικότερο στοιχείο: αυτό της ταξικότητας, τόσο του κράτους, όσο και της «δημοκρατικής πολιτείας». Βαφτίζουν το κράτος ως κράτος όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως της κοινωνικής τους θέσης. Μας λένε, δηλαδή, ότι το κράτος αυτό, που έχει σύμφωνα με αυτούς το «μονοπώλιο της βίας», εξυπηρετεί τα συμφέροντα και του μεγαλοβιομηχάνου και του εργάτη, και του εφοπλιστή και του ναυτεργάτη, με λίγα λόγια και της αστικής και της εργατικής τάξης.

Η προσπάθεια απέκδυσης του κράτους – και της «δημοκρατικής πολιτείας» - από τον ταξικό τους χαρακτήρα αποτελεί, στην καλύτερη των περιπτώσεων, αυθαιρεσία. Και αυτό διότι, κατ' ουσίαν, αποκρύβεται το γεγονός της ύπαρξης κοινωνικών δυνάμεων με εκ διαμέτρου αντίθετα ταξικά συμφέροντα. Αποκρύβεται η ύπαρξη εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου ως αποτέλεσμα της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής.

Η Αλ. Μπαλού στον «ΣΚΑΙ» για τη διπολική αντιπαράθεση με αφορμή το βιβλίο Κουφοντίνα (VIDEO)

Τέτοιου είδους φαινόμενα είναι προβοκατόρικα και αξιοποιούνται κάθε φορά από την εξουσία, για να χτυπούν το κίνημα τόνισε η Αλεξάνδρα Μπαλού, στέλεχος του ΚΚΕ και υποψήφια αντιπεριφερειάρχης Βόρειου Τομέα Αθηνών, με αφορμή το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα.

Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΙ» σημείωσε ότι κυβέρνηση και ΕΕ όταν μιλάνε για «αντιμετώπιση της βίας από όπου και αν προέρχεται», εννοούν το χτύπημα των κινητοποιήσεων, όπως έγινε χθες με τη συγκέντρωση των συνδικάτων για την ανεργία.

«Κατίν»: Πες – πες κάτι θα μείνει...

  Κάθε φορά που ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός αντιπαρατίθεται με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό, η δυτική προπαγάνδα για να διαμορφώσει το κλίμα που επιθυμεί επιστρατεύει «αμαρτωλές ιστορίες» από την περίοδο της Σοβιετικής Ενωσης ώστε συνειρμικά αυτές να χρεωθούν στη σημερινή Ρωσία.

   Φυσικά δεν είναι ότι ξεχνούν πως η Ρωσία του Πούτιν δεν είναι η Ρωσία της ΕΣΣΔ, αλλά η δική τους, η καπιταλιστική Ρωσία. Απλώς γνωρίζουν πως αυτά είναι «ψιλά γράμματα» στο παιχνίδι της διαμόρφωσης μιας μαζικής ψυχολογίας που θέλουν να την κατευθύνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να ξεχωρίσει «τη βούρτσα από την... βούρτσα».

   Μόνιμα θύματα της παραπάνω πρακτικής είναι η αλήθεια που τη θέση της παίρνει το ψέμα και η ιστορική πραγματικότητα που τη θέση της παίρνει η πλαστογραφία της Ιστορίας.  

   Κατ’ αυτόν τον τρόπο στοχεύουν σε τρεις κατευθύνσεις:

• ο ενδοιμπεριαλιστικός «πόλεμος» τροφοδοτείται,
• το μιαρό «σιδηρούν παραπέτασμα» συνεχίζει να βρίσκεται στο ιδεολογικό τους στόχαστρο

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ (Η ΑΦΕΛΩΝ).

Μία διευκρίνιση: 'Οσοι  υποστηρίζουν τα παρακάτω, εκφέροντας δημόσια λόγο (στα ΜΜΕ κλπ), ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Όσοι μη-δημοσιογράφοι, μη- πολιτικοί,  τα λένε αυτά στις συζητήσεις στις παρέες τους, ανήκουν κατά κανόνα στην δεύτερη κατηγορία, ας τους πούμε αφελείς,ξεγελασμένους η ο,τιδήποτε παρεμφερές, δίχως αυτό να σημαίνει βέβαια ότι η αφέλεια σήμερα που μπορείς να ενημερωθείς από παντού. δεν είναι ασυγχώρητη.


1) Στην Ουκρανία έγινε λαϊκή επανάσταση. Ξεσηκώθηκε ο λαός εναντίον του διεφθαρμένου Καθεστώτος.

Το Καθεστώς εκεί πιθανόν να είναι διεφθαρμένο, όπως είναι εξίσου πιθανόν μεγάλες λαϊκές μάζες να υποστήριξαν έμπρακτα ή νοερά, τις διαδηλώσεις. Όμως, υπάρχει κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει, δίχως να αυτογελοιοποιηθεί, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα "πορτοκαλί Επανάσταση", υποκινούμενη από την Αμερική (μάλλον κι από κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες) και τα ντόπια τσιράκια τους; Tί ακούγαμε τις πρώτες μέρες για ελεύθερους σκοπευτές του Γιανούκοβιτς που πυροβολούνε τον λαό; Ε, αμερικανοπαπαριές, τους ξεμπρόστιασε το Russia Today,

Θ. Παφίλης: Σκοπός της αστυνομίας η αντιμετώπιση του εγκλήματος και όχι του λαϊκού κινήματος (VIDEO)

Αποκλειστικός σκοπός της αστυνομίας πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του κοινού εγκλήματος τόνισε ο Θανάσης Παφίλης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, στη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή του σχεδίου νόμου για την αναδιοργάνωση της ΕΛ.ΑΣ., του Πυροσβεστικού Σώματος και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.

Ο Θ. Παφίλης υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα συμπαρασταθεί στα αιτήματα των αστυνομικών, λέγοντας ότι «θεωρούμε ότι είναι εργαζόμενοι και πρέπει να συμπαρατάσσονται με το λαϊκό κίνημα και να ακολουθήσουν το λαό στο δρόμο που θα διαλέξει και όχι να υπηρετήσουν αυτούς που κατέχουν τον πλούτο».

Κοινή ανακοίνωση Κομμουνιστικών Νεολαιών για τις εξελίξεις στην Ουκρανία

Στην κοινή ανακοίνωση για τις εξελίξεις στην Ουκρανία, που εξέδωσαν 23 Κομμουνιστικές Νεολαίες, αναφέρεται:

«Οι εξελίξεις στην Ουκρανία είναι ιδιαίτερα κρίσιμες και επικίνδυνες, πρώτα απ’ όλα για το λαό και τη νεολαία της χώρας, οι οποίοι γίνονται και πάλι θύματα των σφοδρών ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΗΠΑ-ΕΕ με τη Ρωσία, για τον έλεγχο των αγορών, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δικτύων μεταφοράς της χώρας.

Η απροκάλυπτη επέμβαση ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, η αξιοποίηση των φασιστικών ομάδων και οργανώσεων, των απογόνων των συνεργατών των SS που σπέρνουν το φασιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο, τον αντικομμουνισμό, οι διώξεις και οι απαγορεύσεις κομμάτων που μεθοδεύονται, πρώτα απ’ όλα ενάντια στους κομμουνιστές, οι ρατσιστικοί νόμοι που ετοιμάζονται για τον ρωσόφωνο πληθυσμό και άλλες μειονότητες, δείχνουν το χαρακτήρα των εξελίξεων, είναι παραπάνω από αποκαλυπτικά για τα ψέματα περί "της δημοκρατίας που θριάμβευσε στην Ουκρανία".