Ή θα διαλέξεις τις «αλυσίδες» ή θα ανατρέψεις την πολιτική που σε εξανδραποδίζει..

Να σου έχουν λεηλατήσει το μισθό και να λιποθυμάνε τα παιδιά σου από την πείνα. Να σου έχουν στερήσει τη σύνταξη και να σε στέλνουν στα συσσίτια απόρων.

Να έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε συνθήκες ανεργίας χειρότερες από εκείνες που βίωσε ο τόπος τις δεκαετίες του '50 και του '60. Να σου λένε ότι η ανεργία σου δεν είναι δυστυχία, αλλά κάτι σαν εκδρομή στην εξοχή της «εργασιακής εφεδρείας». Να σου λένε ότι στόχος τους είναι να υπάρξει κάποτε στην οικογένειά σου... ένας εργαζόμενος.

Να σε «αξιολογούν» από τη μια για να γίνει, υποτίθεται, καλύτερη η δημόσια εκπαίδευση και από την άλλη να καταδικάζουν κι εσένα και αυτήν σε οικονομική ασφυξία. 

ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΣΑΡΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Επιτροπή Αλληλεγγύης συγκρότησαν το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΠΑΣΥ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ

Με σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν», συγκροτήθηκε η επιτροπή αλληλεγγύης που αποτελείται από εκπροσώπους του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΕΒΕ, της ΠΑΣΥ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ.

Σκοπός της επιτροπής είναι να στηρίξει τον αγώνα των σωματείων και των άλλων μαζικών οργανώσεων να οργανώσουν καλύτερα την ταξική, λαϊκή αλληλεγγύη και να στηρίζουν τον άνεργο, τον ανασφάλιστο, τον απασχολούμενο ή μισθωτό, το συνταξιούχο, το μετανάστη, το μικρό αγρότη στα καθημερινά του προβλήματα, μέσα από τα συνδικάτα, τις μαζικές οργανώσεις και τις λαϊκές επιτροπές. Να συντονίζει τις κοινές προσπάθειες, να γενικεύει και να εμπλουτίζει τις μορφές δράσης.

Στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή Αλληλεγγύης Κοινωνικής Συμμαχίας τονίζει:

Η καταστολή δείχνει το φόβο τους

Διμοιρίες των ΜΑΤ, με εντολή του πρωθυπουργού, εισβάλλουν μέσα στη νύχτα στο αμαξοστάσιο του Μετρό για να συλλάβουν απεργούς. Οι εταίροι της συγκυβέρνησης απειλούν με φυλάκιση όποιους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τολμήσουν να απεργήσουν. Δικαστές συνεδριάζουν εκτάκτως, μέρα Κυριακή, και κρίνουν παράνομες τις απεργίες τους. Με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου επιστρατεύονται απεργοί. Τα αστικά επιτελεία εφορμούν με «λύσσα» στις λαϊκές συνειδήσεις και διακηρύττουν με απειλές και συκοφαντίες το δόγμα του «νόμου και της τάξης». Η ένταση της κρατικής καταστολής είναι προειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης. Δεν έχει στόχο μόνο το χτύπημα των απεργιακών αγώνων των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, αλλά αποσκοπεί να στείλει μηνύματα αυταρχισμού συνολικότερα στην εργατική τάξη και στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Σε μια περίοδο που η συγκυβέρνηση εφαρμόζει τους ψηφισμένους νόμους που κατακρεουργούν μισθούς, συντάξεις, επιδόματα, διαλύουν ό,τι έχει απομείνει από εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ Στοχοποιεί το λαό με πρόσχημα τον «εξτρεμισμό»

Ενα ακόμη βήμα στη στοχοποίηση των λαών και των κινημάτων τους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο ετοιμάζεται να κάνει η Ευρωπαϊκή Ενωση, με πρόσχημα τη δήθεν«καταπολέμηση του εξτρεμισμού». Σύμφωνα με ανακοίνωση της Κομισιόν, σήμερα θα γίνει στις Βρυξέλλες «διάσκεψη υψηλού επιπέδου με θέμα την πρόληψη του βίαιου εξτρεμισμού στην Ευρώπη».Στόχος της συνδιάσκεψης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι «να προτείνει πολιτικές πρόληψης κατά του βίαιου εξτρεμισμού, με βάση τα συμπεράσματα του "Δικτύου ευαισθητοποίησης για τη ριζοσπαστικοποίηση" (RAN), στο οποίο συμμετέχουν εμπειρογνώμονες και επαγγελματίες του συγκεκριμένου τομέα». Το συγκεκριμένο «δίκτυο» δημιουργήθηκε το Σεπτέμβρη του 2011 από την ΕΕ.

Από το ανακάτεμα και μόνο των όρων «εξτρεμισμός» και «ριζοσπαστικοποίηση» γίνεται αντιληπτό το τι επιδιώκει η ΕΕ: Τη συκοφάντηση κομμάτων και λαϊκών κινημάτων που αμφισβητούν το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, μέσα από την ταύτισή τους με ακροδεξιές ή «τρομοκρατικές» οργανώσεις και κατ' επέκταση τη στοχοποίηση και ποινικοποίηση της δράσης τους, σαν απειλή «για την ασφάλεια των πολιτών της ΕΕ».

Ο Alexis και το «κήτος» που έκανε... «λάθος»

Καμιά φορά τα «κήτη» δείχνουν «κατανόηση». Να μια απόδειξη: Το ΔΝΤ (το «κήτος», δηλαδή), «κατανοεί» την ανάγκη για νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Το είπε ο κ. Τσίπρας. Χωρίς πάντως να διευκρινίσει αν ο ίδιος κατανοεί ποιος θα κληθεί να πληρώσει και το νέο «κούρεμα» (την ανάγκη του οποίου «κατανοεί» το ΔΝΤ).Αλλά τα «κήτη» (ακόμα και εκείνα τα «κήτη» που δείχνουν «κατανόηση») πότε πότε κάνουν και «λάθη». Αυτό αναφέρει στην έκθεσή του για την Ελλάδα ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, ο κ. Μπλανσάρ. Οτι το ΔΝΤ έκανε «λάθος». Στον... «πολλαπλασιαστή».Με αφορμή, λοιπόν, τη συγκεκριμένη αναφορά του κ. Μπλανσάρ, στο εσωτερικό της χώρας έχει αναθερμανθεί η συζήτηση για το ρόλο του ΔΝΤ.Στη συζήτηση αυτή το ΔΝΤ, και παρά την «κατανόηση» που ενίοτε επιδεικνύει, παρουσιάζεταιάλλοτε ως ένας οργανισμός που δεν παύει τελικά να είναι ένα «κήτος» (που τρώει λαούς) και άρα να του καταλογίζεται η πρώτη και κύρια ευθύνη για την ελληνική τραγωδία, καιάλλοτε το ΔΝΤ εμφανίζεται να εμπλέκεται «κατά λάθος» στην ελληνική τραγωδία, αφού αυτή η τραγωδία δεν είναι παρά το αποτέλεσμα που προέκυψε από ένα καταραμένο υπολογιστικό «λάθος». Ως εκ τούτου, τα όσα δραματικά βιώνει ο ελληνικός λαός τρία χρόνια τώρα, οφείλονται σε ένα «λάθος» στην εξίσωση της «σωτηρίας»...

ΠΟΙΟΣ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ?

 Το Μάη του 2011, οι κινητοποιήσεις των λεγόμενων «αγανακτισμένων» στις πλατείες βρίσκονταν σε κλιμάκωση. 

 Στις 30/5/2011, ο Π. Λαφαζάνης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, έλεγε στο «Κόκκινο» γι' αυτές τις κινητοποιήσεις: «Οι αυθόρμητα γεμάτες πλατείες από κόσμο που αγωνιά και διαμαρτύρεται, δείχνουν ότι η χώρα έχει φτάσει σε ένα οριακό σταυροδρόμι όπου οι "από πάνω δεν μπορούν και οι από κάτω δεν αντέχουν"! (...) Αυτή τη στιγμή η Αριστερά, σε όλες τις εκφράσεις της, αντί να είναι αμήχανη ή, ακόμα χειρότερα, να κρατά ανταγωνιστικές αποστάσεις ή και να ασκεί αφ' υψηλού κριτική στο "κίνημα των πλατειών", οφείλει συμπαραταγμένη να στηρίξει αυτό το κίνημα». 

 Ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε στις «πλατείες» συνθήκες επαναστατικής κατάστασης και χάιδευε τα αυτιά και τη ψήφο όσων δίκαια αγανακτούσαν για την κυρίαρχη πολιτική, χωρίς όμως αυτή τους η αγανάκτηση να εκφράζεται με μορφή και περιεχόμενο τέτοιο που να αφήνει ελπίδες για κάποια συνταρακτική αλλαγή προς όφελος του λαού, όπως έσκουζε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά έλεγε τότε το ΚΚΕ και γι' αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ το κατηγορούσε ότι βλέπει «αφ' υψηλού» τις πλατείες. Στις οποίες, συν τοις άλλοις, δρούσαν εθνικιστικές και ακροδεξιές ομάδες, που έριχναν συνθήματα όπως «οι 300 στο Γουδή», για να αποπροσανατολίσουν το λαό από αυτόν που