Είναι θετικό στοιχείο το γεγονός ότι υπάρχουν προβληματισμοί και δυνατότητες πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων, των φτωχών αγροτών, των γυναικών της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων, παιδιά της λαϊκής οικογένειας να κάνουν βήμα απαγκίστρωσης από τα κόμματα της αστικής δικομματικής εναλλαγής, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αποδίδοντας σε αυτές τις δυνάμεις την κύρια ευθύνη για την ολομέτωπη επίθεση σε κατακτήσεις - δικαιώματα, για την επιδείνωση της ζωής τους κλπ.
Το βήμα όμως αυτό πρέπει να είναι ολοκληρωμένο και σταθερό, να μην αξιοποιηθεί για την μεταμόρφωση, μεταμφίεση του αστικού πολιτικού συστήματος δηλαδή για την ενίσχυση καινούριων αστικών πολιτικών δυνάμεων, νέων συμμαχικών σχημάτων διαχείρισης της αντιλαϊκής πολιτικής.
Μια τέτοια ψήφος, δεν φοβίζει, δεν απασχολεί το σύστημα, δεν συμβάλλει σε θετικές διεργασίες αντίθετα εγκλωβίζει την λαϊκή δυσαρέσκεια.
Αυτές οι δυνάμεις πίνουν νερό στο όνομα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικών μονοπωλίων που στηρίζεται στα συντρίμμια των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων, υπόσχονται πακέτα κρατικής ενίσχυσης της καπιταλιστικής δραστηριοποίησης στο όνομα της ανάπτυξης, δεν αμφισβητούν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη ή όταν το κάνουν, το κάνουν από τη σκοπιά της πρόσδεσης σε άλλα ιμπεριαλιστικά συμμαχικά σχήματα, στοχοποιούν τους τραπεζίτες και την διαπλοκή αλλά όχι τα μονοπώλια, το κεφάλαιο στο σύνολό του, προτάσσουν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους με σκοπό να μπορέσει η Ελλάδα να συνεχίσει τη συμμετοχή της στις διεθνείς χρηματαγορές κλπ.