Φόρος στις χρηματιστηριακές συναλλαγές ...

Για την ιστορία και για να γνωρίζουμε ολοκληρωμένα το θέμα, δυο λόγια για το λεγόμενο «φόρο Τόμπιν». 
Τον ειδικό φόρο επί των χρηματιστηριακών συναλλαγών που πρότεινε από τη δεκαετία του '70 ο συγκεκριμένος οικονομολόγος και μόλις έμαθαν την ύπαρξή του, οι διαφόρων τύπων ρεφορμιστές και οπορτουνιστές, υπολόγισαν ότι με το φόρο αυτό μπορούν να συγκεντρωθούν αρκετά δισεκατομμύρια και ωσάν να επρόκειτο για ποσά που μοιράζονταν στους εργαζόμενους, υιοθέτησαν την πρόταση και την προέβαλαν ως φάρμακο, που τάχα θα μετρίαζε την κυριότερη παθογένεια του καπιταλισμού, την κοινωνική ανισότητα και εκμετάλλευση.

Οι σκέψεις του κ. Τόμπιν είχαν μείνει στα αζήτητα για τρεις ολόκληρες δεκαετίες, μέχρι το μεγάλο άλμα που έγινε στις χρηματιστηριακές συναλλαγές στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. 

Ολα στα μέτρα των επιχειρηματικών ομίλων...

«Εδώ και δύο δεκαετίες και πλέον αναπτύσσονται στην αγορά εργασίας νέες μορφές απασχόλησης κατ' απόκλιση από τον παραδοσιακό τρόπο απασχόλησης, με όλο και μεγαλύτερο αυξανόμενο αριθμό εργαζομένων. 
Ο παραδοσιακός τύπος σύμβασης εργασίας πλήρους απασχόλησης για αόριστο χρόνο σε συγκεκριμένο εργοδότη, με σταθερό ωράριο και σταθερό μισθό, έπαψε να είναι κυρίαρχος».

«Οι ευέλικτες σχέσεις εργασίας ανθούν. Σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι συμβάσεις έργου, μερικής απασχόλησης, προσωρινής απασχόλησης, δανεισμού εργαζομένων, ορισμένου χρόνου, τηλεργασίας, ετοιμότητας εργασίας ή εργασία μετά από κλήση ή τηλε-ετοιμότητα ή συνδυασμός αυτών, συνιστούν τη νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας».

Συνεχίζουν να ταΐζουν τους τραπεζίτες...

Σε αστρονομικά ύψη, που αγγίζουν τα 40 δισεκατομμύρια ευρώ, έχουν φτάσει οι πληρωμές που επίσημα κατέθεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το πρώτο εξάμηνο του χρόνου στους άρπαγες των τραπεζών, που θησαυρίζουν κυριολεκτικά πλέον από το αίμα των εργαζομένων στη χώρα, ενώ τα πάντα δείχνουν ότι η οικονομική κρίση βαθαίνει ακόμα περισσότερο.

Τα επίσημα στοιχεία για την εξέλιξη του ΑΕΠ της χώρας, αλλά και εκείνα που αφορούν την πορεία εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού, αποκαλύπτουν ότι η κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τους όρους στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου, κινείται μέσα σε ένα ιδιαίτερα καταστροφικό «φαύλο κύκλο», που προμηνύει όλο και πιο ολέθριες συνέπειες για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα. 

Αποσπάσματα από τη συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στη ΝΕΤ και τους δημοσιογράφους Αννέτα Καββαδία και Διονύση Μποτώνη

Για την κρίση

«Πείτε μου, όχι τώρα τα τελευταία χρόνια της κρίσης, αλλά ας πάρουμε τη σύγχρονη περίοδο από τη συνθήκη του Μάαστριχ και μετά, πού το ΚΚΕ έχει πέσει έξω; 
Θα έλεγα ότι και ταχύτερα απ’ ότι προβλέπαμε ή μπορούσαμε να προβλέψουμε, τα γεγονότα μας επιβεβαίωναν.

Η κρίση δεν είναι γενικά και αφηρημένα συστημική. Αυτοί που λένε ότι η κρίση είναι συστημική, σε τελευταία ανάλυση μένουν στο εποικοδόμημα. Επομένως, ό,τι συναντάμε σήμερα είναι αναπόφευκτο, όχι για το λαό, αλλά για τους διαχειριστές της κρίσης του καπιταλισμού.

Ευρωομόλογο βρίσκουν; Είναι και αυτό μια μορφή δανεισμού. Υπάρχουν αντιθέσεις. Ο καπιταλιστικός κόσμος δεν είναι ενιαίος. Είναι ενιαίος μόνον όσον αφορά στην επίθεση εναντίον των λαών. Υπάρχουν ανταγωνισμοί και πάρα πολύ σκληροί.  Διοχετεύουν τα χρήματα στις τράπεζες και από εκεί λέει θα πάνε στην ανάπτυξη. Μα οι συναλλαγές κράτους τραπεζών, όλος αυτός ο χώρος ο τραπεζικός, με τα ομόλογα, με τα έντοκα γραμμάτια, με το ένα και το άλλο δημιουργεί τέτοιες αντιφάσεις που συνεχώς υπάρχει πρόβλημα ρευστότητας.

Η ύφεση καραδοκεί, οι ανταγωνισμοί εντείνονται...

Το φάντασμα μιας νέας οικονομικής ύφεσης απειλεί τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. 

Τον κώδωνα του κινδύνου για επιστροφή των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη σε τροχιά συρρίκνωσης έκρουσε την Πέμπτη η Morgan Stanley, πυροδοτώντας μαζική φυγή των επενδυτών από το ρίσκο και βυθίζοντας τις αγορές στο κόκκινο.

ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ η αμερικανική επενδυτική τράπεζα υποβάθμισε τις προβλέψεις της για την παγκόσμια οικονομία, επισημαίνοντας μάλιστα ότι οι ΗΠΑ και η Ευρωζώνη πλησιάζουν «επικίνδυνα κοντά στην ύφεση», η οποία και ορίζεται ως διαδοχικά τρίμηνα συρρίκνωσης.

20 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗ ΜΟΣΧΑ.

Στις 19 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την επίσημη «αρχή του τέλους» της ΕΣΣΔ. 

Ηταν η τελευταία πράξη της διαδικασίας, που είχε ξεκινήσει δεκαετίες πριν και οδήγησε στην πλήρη επικράτηση των δυνάμεων της αντεπανάστασης και στην κοινωνική οπισθοδρόμηση. 

Οι συνεπείς κομμουνιστικές δυνάμεις, που είχαν συγκροτήσει διάφορες πολιτικές κινήσεις εντός κι εκτός του Κομμουνιστικού Κόμματος, αν κι αντέδρασαν στην τελευταία φάση της προδοσίας, ενάντια στην «περεστρόικα», δεν κατόρθωσαν έγκαιρα να την αποκαλύψουν και να οργανώσουν με επιτυχία την επαναστατική αντίδραση της εργατικής τάξης.

Αυταρχισμός με το βλέμμα στο μέλλον...

Απαγόρευση κυκλοφορίας, ο στρατός έτοιμος να επέμβει ανά πάσα στιγμή για να συνδράμει το έργο της αστυνομίας, περιορισμός πρόσβασης στους ιστότοπους κοινωνικής δικτύωσης, είναι μερικά εκ των σχεδίων της βρετανικής κυβέρνησης που έχουν δρομολογηθεί με πρόσχημα τις πρόσφατες ταραχές αλλά με το βλέμμα στο μέλλον. 

Η έκρηξη της λαϊκής αγανάκτησης και οργής, που ήδη έχει φτάσει σε σημείο βρασμού μετά από δεκαετίες αποψίλωσης δικαιωμάτων και συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων. 

Εισοδήματα και δικαιώματα που δέχτηκαν τη χαριστική βολή με τα μέτρα ανθρωποφαγικής λιτότητας για τη «χαλιναγώγηση του χρέους».

ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: Πασχίζει για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας.

Τη σωτηρία της πλουτοκρατίας και την υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, έχει αναλάβει εργολαβικά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, με διακηρυγμένο στόχο να συσκοτίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, να εμποδίσει στο μέτρο των δυνατοτήτων του τη λαϊκή αφύπνιση, οργάνωση και αντεπίθεση και να προωθήσει τη λογική της «ταξικής συνεργασίας», καλώντας το λαό να διεκδικήσει κοινούς στόχους με το κεφάλαιο, στέλνοντας στο απόσπασμα τα εναπομείναντα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα.

Ο ΣΥΝ αθωώνει την ΕΕ και χρεώνει την εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου σε βάρος των λαών στο «νεοφιλελεύθερο δόγμα», δηλαδή στη μορφή διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, που απαντάει στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. 

Η συμβολή της σοσιαλδημοκρατίας στην άνοδο του φασισμού και οι πλαστογράφοι της Ιστορίας.

Πλαστογράφοι της Ιστορίας από κοινού με το πολιτικό κατεστημένο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ ανακήρυξαν την 23η Αυγούστου μέρα μνήμης κατά των ολοκληρωτικών καθεστώτων φασισμού και κομμουνισμού.                           Εξομοιώνουν τον κομμουνισμό με το φασισμό.

Μαζί οι «φιλελεύθεροι», οι σοσιαλδημοκράτες, οι οικολόγοι - πράσινοι και δυνάμεις τύπου ΛΑ.Ο.Σ. πήραν αυτή την αντιδραστική επαίσχυντη απόφαση.

Αποσπούν το φασισμό από τη μήτρα που τον γέννησε και που είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο, προκειμένου να αθωώσουν τον ιμπεριαλισμό ως σύστημα που γεννά τις αιτίες των πολέμων.

Λένε ότι τον φασιστικό άξονα, που εξαπέλυσε πρώτος τον πόλεμο, τον νίκησε η δημοκρατία. Και όταν οι πολιτικοί ηγέτες των καπιταλιστικών κρατών μιλούν για δημοκρατία, δεν εννοούν τη δημοκρατία όπου κάνουν κουμάντο οι πολλοί, οι λαοί, αλλά αυτή όπου κάνει κουμάντο το κεφάλαιο. 

«Η Ανώτατη Εκπαίδευση υπόθεση της λαϊκής οικογένειας».

Σε συγκεντρώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο για την ανώτατη εκπαίδευση καλούν την ερχόμενη Τετάρτη, 24 Αυγούστου, ΠΑΜΕ και ΜΑΣ.

Να δώσουν αγωνιστική, δυναμική και άμεση απάντηση στο νόμο - πλαίσιο, που σβήνει τα απομεινάρια της δημόσιας ανώτατης εκπαίδευσης, καλούν εργαζόμενους, φοιτητές και σπουδαστές το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) και το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ). Οι συγκεντρώσεις που διοργανώνουν από κοινού την Τετάρτη 24 Αυγούστου, μέρα που το νομοσχέδιο θα είναι στη Βουλή για ψήφιση, αποτελούν κομμάτι ενός ενιαίου αγώνα για να μην περάσει η νέα επίθεση. Στην Αθήνα, η συγκέντρωση θα γίνει στις 7 το απόγευμα στην Ομόνοια και στη Θεσσαλονίκημισή ώρα αργότερα στο άγαλμα του Βενιζέλου.

Project: Ο κανείς είναι κανίς.

Απ' όλους τους πολέμους ο πιο πικρός είναι ο εμφύλιος. 

Στιφιάζει το αίμα στην ιστορία και χάνεται η πηγή του μαζί με τα πρόσωπα σε τάφους που δε γνώρισαν ανθρωπιά.

Απ' όλες τις επιθέσεις του κεφαλαίου κατά μέτωπο στην εργατική τάξη, η πιο δολοφονική σε βάθος χρόνου, η πιο βάρβαρη και ανήθικη είναι αυτή που ξετινάζει σωματικά και ψυχικά και πνευματικά τα παιδιά, τα νιάτα.