Να σχηματοποιήσει σε κάλπικα διλήμματα την αντιπαράθεση στους κόλπους του κεφαλαίου για το μείγμα διαχείρισης που θα στηρίξει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του, επιχειρεί ο Αλ. Τσίπρας με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών».
«'Η με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τη Μέρκελ» υποστηρίζει, διεκδικώντας για το κόμμα του τα «ηνία» της διαπραγμάτευσης για την ικανοποίηση αξιώσεων της αστικής τάξης, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί με αυταπάτες να δελεάσει το λαό ώστε να στοιχηθεί κάτω από τις σημαίες που τον οδήγησαν σε πανωλεθρία.
Είναι γνωστή η τακτική να χρεώνονται μια σειρά φαινόμενα που είναι γεννήματα του καπιταλισμού σε ορισμένους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Ετσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώνει στην Μέρκελ απ' την κρίση (η «Ευρώπη της Μέρκελ είναι η δημιουργός και επιταχυντής της κρίσης») έως την άνοδο των φασιστικών κομμάτων («χορηγός της νεοναζιστικής απειλής»).
Είναι γνωστή η τακτική να χρεώνονται μια σειρά φαινόμενα που είναι γεννήματα του καπιταλισμού σε ορισμένους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Ετσι λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ χρεώνει στην Μέρκελ απ' την κρίση (η «Ευρώπη της Μέρκελ είναι η δημιουργός και επιταχυντής της κρίσης») έως την άνοδο των φασιστικών κομμάτων («χορηγός της νεοναζιστικής απειλής»).