ΣΤΗΝ ΙΚΑΡΙΑ ΕΠΕΣΑΝ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ!

ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΤΟΥ ΠΑ.¨ΣΟ¨.Κ. ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΣΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Όποιος χθες είδε “Χατζηνικολάου”, έβγαλε τα παρακάτω συμπεράσματα:

1. Το ΠΑ”ΣΟ”Κ, στις εκλογές για τα τοπικά κρατικά όργανα της 7 Νοέμβρη,

 “κατεβαίνει” με τρεις (αριθ. 3) υποψήφιους.
- Τον Σγουρό
- Τον Μητρόπουλο
- Τον Δημαρά

2. Όλοι οι ομοτράπεζοι υποψήφιοι περιφερειάρχες Αττικής (όλοι όμως, μηδενός εξαιρουμένου, ούτε καν του Σγουρού ή του Γεωργιάδη – μπρρρ -) δηλώσαν με δυνατή φωνή … ΑΝΤΙ-Μνημονιακοί !!!

3. Επίσης όλοι τους (πλην φυσικά του εκπροσώπου του ΚΚΕ Θ. Παφίλη) δήλωσαν με την … Ε.Ε. !!!
(ναι … ναι … ΚΑΙ με την Ε.Ε. ΚΑΙ εναντίον της … Τρόϊκας !!! )

4. Μια εκπομπή που ο μεν Σγουρός νόμιζε ότι βρίσκεται σε γήπεδο … άρσης βαρών, ο δε Κικίλιας νόμιζε ότι … έπαιζε μπάσκετ !!!

5. Απόλαυση ήταν οι ΚΑΙ με το ΠΑ”ΣΟ”Κ, συγχρόνως δε ΚΑΙ … “ανεξάρτητοι” Δημαράς και Μητρόπουλος !

6. Φυσικά αυτός που ήταν εχτός τόπου και χρόνου, ήταν ο … Άδωνις !!!
Γι΄αυτόν για όλα τα κακά της Ελλάδας φταίνε οι … μετανάστες !!!
Λες και οι μετανάστες ήρθαν από … μόνοι τους !!!
Δεν τους έφερε η ιμπεριαλιστική πολιτική των φίλων και συμμάχων του !

7.  Μόνο ο  Θ. Παφίλης απέδειξε πόσο βαθειά αντιδημοκρατικός είναι ο “Καλλικράτης”, ότι στις 7 Νοέμβρη ο κόσμος θα ψηφίσει για ΚΡΑΤΙΚΑ τοπικά όργανα, που θα είναι το μακρύ χέρι της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης !

Τα συμπεράσματα δικάσας.

Ο ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ...

Το θράσος του Πάγκαλου δεν περιγράφετε. Την μια μας λέει ότι ¨Τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί σε μισθούς, επιδόματα και φακελάκια". 
Τώρα επανέρχεται για να μας δηλώσει ότι: «Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε, πού τα φάγατε τα λεφτά, είναι μία: Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος».

Όταν λέει ο τύπος ότι τα λεφτά τα φάγαμε μαζί εννοεί ότι έχει ο καθένας μας 58 ακίνητα όπως αυτός; 
Εννοεί ότι όλοι μας έχουμε κάνει τις καβάτζες μας ώστε να δηλώνουμε ετήσιο εισόδημα 640.631 ευρώ όπως δήλωσε αυτός;

Και ποιοι είναι αυτoί που επιδόθηκαν σε «πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος»;

Κάτοικοι του Περάματος και της Πετρούπολης ήταν στα μαύρα ταμεία της Ζήμενς και

ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ " ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ" ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ.

Είναι καθιερωμένο πλέον πριν από τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών διάφοροι υποψήφιοι που προέρχονται από συγκεκριμένα κόμματα και συμφέροντα να εμφανίζονται ως ανεξάρτητοι υποψήφιοι που διεκδικούν το χρίσμα του συμβούλου, του δημάρχου ή του περιφερειάρχη. 

Μάλιστα, πολύ συχνά αυτό το συνδέουν με το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που πρέπει να είναι «κυρίαρχος, ανεξάρτητος από κομματικές εξαρτήσεις». Ήδη, με δημοσιεύματα στον τύπο έχουν αρχίσει να εμφανίζονται πάμπολλες τέτοιες περιπτώσεις. Είναι συνήθως γνωστοί από προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις είτε νεοεμφανιζόμενοι που διαφημίζονται ως «ανεξάρτητοι», «αντίθετοι στη λογική του κομματικού χρίσματος». Βέβαια, αν προσέξει κανείς καλύτερα τα ονόματα των υποψηφίων θα καταλάβει ότι μόνο ανεξάρτητοι δεν είναι από πολιτική σκοπιά, άσχετα εάν δεν έχουν ανακηρυχθεί επίσημα από κάποιο κόμμα.

Οι επικείμενες τοπικές εκλογές του Νοέμβρη έχουν έντονο πολιτικό χαρακτήρα για όλους μας. Διεξάγονται μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και άγριας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων των μικροεπαγγελματιών και γενικά των λαϊκών στρωμάτων από τη Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και EE. Τούτες εδώ οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές θα είναι όσο ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια μια κρίσιμη

Η ΦΑΡΣΟΚΟΜΩΔΙΑ ΤΩΝ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΩΝ ΑΣΤΕΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Σχεδόν σε κάθε πορεία διαμαρτυρίας υπάρχει μια συνήθης τελετουργία. 

Πενήντα περίπου διαδηλωτές, κρατώντας στειλιάρια με κόκκινα σημαιάκια, πιάνονται αγκαζέ. 

Φωνάζουν συνθήματα και προχωρούν με στρατιωτικό ρυθμό προς τις δυνάμεις των ΜΑΤ. 

Πέφτουν πάνω στις ασπίδες, ακούγονται φωνές, γίνονται κάποιες αψιμαχίες και μετά οπισθοχωρούν. Κατά καιρούς, κάποιος θα πέσει στο οδόστρωμα. Τότε μερικοί σύντροφοί του θα του ρίξουν νερό, ενώ κάποιοι άλλοι θα καταγγέλλουν την αστυνομική αυθαιρεσία που μετέτρεψε μια «καθόλα ειρηνική διαμαρτυρία σε πεδίο μάχης».

Η διακηρυγμένη πρόθεση πίσω από αυτές τις μάταιες επιθέσεις είναι «η προσπάθεια επανάκτησης του δημόσιου χώρου». Υποτίθεται ένας πολίτης έχει το δικαίωμα να διαδηλώνει παντού και τα παρατεταγμένα ΜΑΤ εμποδίζουν το δικαίωμα του διαδηλωτή ακόμη και να μπουκάρει στη Βουλή. 

Ακόμη πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι χρόνια ακολουθείται αυτή η πρακτική χωρίς... πρακτικό αποτέλεσμα.

 Κι όμως με σισύφεια υπομονή οι διαμαρτυρόμενοι χτυπούν με τα στειλιάρια τις ασπίδες, τις ξαναχτυπούν, χωρίς να πετύχουν ποτέ το διακηρυγμένο τους αποτέλεσμα. ...

Ο,τι χάνουν όμως σε ενέργεια και σε λογική το κερδίζουν σε δημοσιότητα.
 Πορεία για την οποία θα αδιαφορήσουν τα ΜΜΕ, είναι πορεία χαμένη στο πέλαγος της πληροφορίας. 
Και τα ΜΜΕ ενδιαφέρονται για «εντάσεις» και όχι για αιτήματα, δίκαια ή άδικα. 
Για τον φακό της κάμερας, λοιπόν, σκηνοθετείται κάθε λίγο και λιγάκι αυτό το χάπενινγκ.

Ο φυγόμαχος κύριος Τζέφρυ

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΟΥΣ...

Με αφορμή αυτόν αλλά όχι κυρίως αυτόν (δεν έχει σημασία το πρόσωπο, εξάλλου το ζήτημα δεν είναι προσωπικό αλλά τι προωθείται και μαγειρεύεται από την κυρίαρχη ιδεολογία και εκφράζεται σε ένα ορισμένο βαθμό από αυτόν και τους ομογάλακτους του) δε θα γράψουμε πολλά.
Όλοι αυτοί όπως ο ευαίσθητος αντικομμουνιστής, φωνακλάς, δημοσιογράφος, εκδότης, βουλευτής και υποψήφιος περιφερειάρχης του ΛΑ.ΟΣ. θέλουν αν γίνονταν και ως δια μαγείας να εξαφανιστούν οι κομμουνιστές και να αδειάσει η χώρα από αυτούς και τους μετανάστες (που τους θέλουν τσάμπα και χωρίς κανένα δικαίωμα, ασχέτως του τι λένε).
Όλοι αυτοί όπως αυτός είναι γνωστό ότι ζουν και αναπνέουν με το μετεμφυλιακό πνεύμα ως βέροι μισάνθρωποι(αυτό είναι όλοι οι ρατσιστές) και οπαδοί του χυδαίου αντικομμουνισμού.
Όλοι αυτοί όπως ο "ιστορικός - δημοσιογράφος - τηλεπερσόνα" που έχουν κάνει καραμέλα τις "ιστορικές" ανακρίβειες του

Ο Μπελογιάννης ΖΕΙ..

Η κανονική εκτέλεση ΜΕ ΟΛΟΥΣ τους στίχους...χωρίς τις "περικοπές" των άλλων εκδόσεων...

Τον ξέρουνε τα ελάτια, τα πλατάνια,
ίδιος μ'αυτά περήφανος, στητός
αχούν απ'τη φωνή του τα ρουμάνια
μπρος για τη νίκη, για το κόμμα εμπρός.

Ο Μπελογιάννης ζει μεσ'την καρδιά μας.
Ο Μπελογιάννης ζει παν στις κορφές.
Ο Μπελογιάννης ζει κι ειναι κοντά μας
στων τραγουδιών τις λεύτερες στροφές.

Ζεισ' όλους τους καιρούς, σ' όλους τους τόπους
το κάθε σπίτι, σπίτι του δικό.
Ζει ο Μπελογιάννης, ζει με τους ανθρώπους
που χτίζουν έναν κόσμο σοσιαλιστικό.

Και στο τραπέζι της χαράς της πρώτης
στης νίκης της ειρήνης τη γιορτή
ο Μπελογιάννης θάν' πανηγυριώτης
με κόκκινο γαρούφαλο στ' αφτί.

Μ'ενα γαρούφαλο άλικο δικό μας
σαν της γλυκιάς μας άνοιξης δροσιά
πανώριο ματωμένο κι ακριβό μας
απ'την τρανή της γης λαοαπλωσιά.

Ο Μπελογιάννης ζει άσβεστη δάδα.
Ο Μπελογιάννης ζει μέσ' τις καρδιές
στον κόσμο ειρήνη, ειρήνη στην Ελλάδα
στο μήνυμά του εμπρός κομμουνιστές .

Ψέματα Παπανδρέου

ΨΕΜΑΤΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΔΝΤ

ΑΛ ΤΣΑΝΤΙΡΙ : ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ

lazopoulos xarry klin part 1

al tsantiri news - anekdota

Χάρυ Κλυν - Αλαλούμ (Η οργάνωση)

Ο ΠΑΣΟΚος και η προβιά του

   Να τετραγωνίσει τον κύκλο του καπιταλισμού επιχειρεί δημαγωγικά ο υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής, επικεφαλής της «Ανεξάρτητης Κίνησης για την Αττική» που στηρίζει ο ΣΥΝ, Α. Μητρόπουλος, καταλήγοντας με τα λεγόμενά τους να ανακυκλώνει τη σοσιαλδημοκρατία, την οποία άλλωστε με συνέπεια υπηρέτησε και υπηρετεί. Με την ομιλία του κατά την ανακοίνωσή της υποψηφιότητάς του στις 13 Σεπτέμβρη, έδωσε σαφές στίγμα. Αρχικά, απηύθυνε έπαινο, ο οποίος «ανήκει ισομερώς και στις τρεις συλλογικότητες των μελών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ». Δήλωσε υπερήφανος γιατί «υπήρξαμε ιδρυτικά μέλη του Κινήματος» και «βάλαμε κι εμείς τις βάσεις για την ανάπτυξη και την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ». Δηλαδή, για το ξεγέλασμα του λαού και τον εγκλωβισμό του σε μια πολιτική βαθιά ταξική, συνέχεια της οποίας είναι τα όσα προωθεί σήμερα η κυβέρνηση. Είπε ακόμα: «Προσφέραμε ανιδιοτελώς τις δυνάμεις μας, από τις απαρχές του, ώστε να σχηματιστεί το μεγάλο σοσιαλιστικό ρεύμα. Κρίναμε με παρρησία τη σοσιαλφιλελεύθερη διολίσθησή του κατά τα ύστερα χρόνια της εκσυγχρονιστικής διακυβέρνησης. Σήμερα, διαφωνούμε ριζικά με τις βασικές επιλογές της ηγεσίας, κυρίως αυτές μετά τις 4 του Οκτώβρη». Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί ο εκλεκτός του ΣΥΝ, θυμίζουμε ότι ο Α. Μητρόπουλος, τόσο επί Κ. Σημίτη όσο και επί Γ. Παπανδρέου, δηλαδή και τις περιόδους που εξελίσσονταν η «σοσιαλφιλελεύθερη διολίσθησή» κατά τα λεγόμενά του, υπήρξε ο ίδιος στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και μέχρι χτες, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του.

****

   Καθόλου τυχαία μάλιστα, περιορίζει την όψιμη «ριζική» διαφωνία του στην «πολιτική του Μνημονίου» και την «άτακτη υποχώρηση έναντι του νεοφιλελεύθερου Διευθυντηρίου της Ευρώπης και των κύκλων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου», αφήνοντας στο απυρόβλητο τη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ, έκφραση της οποίας είναι και η συμφωνία με την τρόικα. Το πρόβλημα για τον Μητρόπουλο είναι ότι «η χώρα εισήλθε στην εντατική του νεοφιλελευθερισμού». Αρα, υπάρχει και «καλός» καπιταλισμός, τον οποίο επί τόσα χρόνια υπηρετούσε το «καλό» ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό, μην πάει το μυαλό κανενός σε οποιαδήποτε ανάγκη για ριζοσπαστικές αλλαγές προς όφελος του λαού, αλλά ο λαός να διεκδικήσει «μια άλλη, πιο δυναμική και εθνωφελή αντιμετώπιση της κρίσης δανεισμού», καθώς θέλει «η Ελλάδα να ανήκει στο λαό της και σε εμάς, όλους τους Ελληνες, όπως είχε διακηρύξει και ο αείμνηστος ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου». Αυτόν τον υποψήφιο στηρίζει ο ΣΥΝ στην περιφέρεια της Αττικής. Ο λαός έχει κάθε λόγο να τον μαυρίσει. Κι αυτό αφορά και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, που έχουν κάθε συμφέρον να εγκαταλείψουν οριστικά τη σοσιαλδημοκρατία, όσα αναχώματα κι αν προσπαθεί να στήσει το σύστημα.

Κ.Ζ.

Δεν καμουφλάρεται η σύμπλευση

Από φαιδρότητα σε φαιδρότητα παραπαίει η «Δημοκρατική Αριστερά» στην προσπάθειά της και να δικαιολογήσει τη σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ αλλά και να κρατήσει αποστάσεις ασφαλείας απ' αυτό ώστε να μην εισπράξει μέρος της λαϊκής οργής που προκαλεί η πολιτική του. Ετσι, σε συνέντευξή του στη «Real News» ο πρόεδρός της, Φ. Κουβέλης, ισχυρίστηκε ότι το κόμμα του επιλέγει «να προωθήσει πλατιές συνθέσεις στη βάση προγραμμάτων και φερέγγυων προσώπων (...) Προσδιορίζουμε την επιλογή μας για την Περιφέρεια Αττικής, με επικεφαλής τον Γρηγόρη Ψαριανό, με τα στοιχεία που αφορούν τις δικές μας πολιτικές θέσεις και διεκδικήσεις». Αρα, κατά τον Φ. Κουβέλη, άλλο το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ στο Δήμο Αθήνας όπου και συνεργάζονται, άλλο στην Περιφέρεια όπου δεν συνεργάζονται, άλλες οι θέσεις και οι διεκδικήσεις του κόμματός του για το Δήμο άλλες για την Περιφέρεια. Αυτό προκύπτει απ' τη δήλωσή του αυτή. Ισχυρίστηκε ακόμα: «Υπάρχουν δυνάμεις που καλούν σε συσπειρώσεις εναντίον του μνημονίου. Η θέση μας για το μνημόνιο είναι ξεκάθαρη: Δεν το θέλουμε και το καταψηφίσαμε. Η απόκρουσή του όμως προϋποθέτει εναλλακτικές προτάσεις για την έξοδο από τις ασφυκτικές του ρυθμίσεις και όχι αφορισμούς». Δηλαδή, η «Δημοκρατική Αριστερά», λέει ο πρόεδρός της, διαφωνεί μεν με το μνημόνιο αλλά δεν το θέτει στο επίκεντρο αυτής της εκλογικής μάχης ή, καλύτερα, δεν το θέτει καθόλου ως θέμα, γιατί δεν μπορεί να συμφωνήσει με τις άλλες δυνάμεις στην εναλλακτική πρόταση για την έξοδο απ' τις ρυθμίσεις του μνημονίου... Μπορεί όμως να συνεργάζεται με το κόμμα που το εφαρμόζει όχι βεβαίως γιατί είναι αναγκασμένο αλλά γιατί η πολιτική του και η στρατηγική του εκφράζονται απολύτως απ' τις ρυθμίσεις του μνημονίου.

Γεγονός όμως παραμένει, ό,τι κι αν λένε, πως επέλεξαν τη συμπόρευση με το ΠΑΣΟΚ. Οχι για λόγους βεβαίως «φερεγγυότητας» προσώπων, αυτά είναι αστειότητες, αλλά γιατί αυτό επιτάσσει η ιδεολογική και πολιτική τους συγγένεια.

Αυτούς τους έχω βαρεθεί....

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω σιχαθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους γερμανούς τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας γδαρτάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Πανουσης - Παραγγελια πιτσας στο μελλον

Το παιχνίδι είναι σικέ

   Να κρύψουν τους πραγματικούς ενόχους για τα λαϊκά προβλήματα και - κυρίως - την πραγματική διέξοδο απ' αυτά, τρέχουν ο ένας μετά τον άλλο οι «ανεξάρτητοι», ή οι δήθεν διαφωνούντες με το κόμμα τους και την πολιτική του υποψήφιοι, που ξεπηδούν μπροστά στις εκλογές για την Τοπική Διοίκηση. Αλλοι, ζητώντας απ' το λαό να τους ψηφίσει και να δηλώσει πως «το μνημόνιο είναι λάθος», όπως κάνει ο υποψήφιος με το ΣΥΝ Αλ. Μητρόπουλος ζητώντας τάχα αναδιαπραγμάτευση, λες και αυτό θα είναι σε όφελος του λαού, αλλά κρύβοντας το βαθιά ταξικό (αντεργατικό και άρα σωστό από την πλευρά των συμφερόντων του κεφαλαίου) χαρακτήρα του μνημονίου. Αλλοι, αναζητώντας «εναλλακτική έξοδο από την κρίση», όπως η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη, αλλά συνδέοντας την «εναλλακτικότητά» τους με αιτήματα όπως η μείωση της φορολογίας ως μέσο διεξόδου από την κρίση, άρα ενίσχυσης του κεφαλαίου και συνεργάζονται με το ΠΑΣΟΚ. Αλλοι, δηλώνοντας έτοιμοι να υπερασπιστούν τις αγωνίες του λαού, όπως ο Γ. Δημαράς, αλλά και ομολογώντας ευθαρσώς ότι αν τους προτιμούσε το ΠΑΣΟΚ θα έτρεχαν να καταθέσουν υποψηφιότητα μαζί του. Ετσι, «ξαφνικά», ο εργάτης βλέπει «ομοϊδεάτες» και «συναγωνιστές», δηλαδή ανθρώπους στελέχη των ίδιων κομμάτων, τώρα να «διαφωνούν» και μάλιστα για το δικό του το καλό...

   Αυτοί οι υποψήφιοι, εμφανίζονται ή τους εμφανίζουν πάντα όταν οι δυσκολίες χειραγώγησης στην αστική πολιτική μεγαλώνουν. Και τώρα που

Να πληρώσουν για τα ατέλειωτα ψέματα

«Επτά ψέματα», καταλόγισε στο ΠΑΣΟΚ ο Α. Σαμαράς, αλλά καθόλου δεν υστέρησε ο ίδιος στο σπορ των κατά συρροήν ψεμάτων στο οποίο επιδίδονται συνειδητά και καθ' έξιν οι ηγέτες των αστικών κομμάτων. Στην ίδια ομιλία που αποκάλυπτε τα «επτά ψέματα» του πρωθυπουργού (σ.σ. σιγά το κατόρθωμα), στην ίδια ομιλία παρέθετε με μεγάλη άνεση τα δικά του μεγάλα ψέματα. Το πρώτο και πιο τερατώδες ήταν η φράση του «στηρίζουμε τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους». Και αυτό, όταν την ίδια στιγμή επαναβεβαίωνε τη δέσμευσή του για υλοποίηση του μνημονίου ισοβίως (μέχρι να το επιτρέψουν οι αγορές, μέσω spreads, είπε, πράγμα που είναι το ίδιο...), όταν δεν είπε ούτε μία λέξη για τη σφαγή των μισθών και των συντάξεων, των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, για την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, κ.ο.κ. Το άλλο μεγάλο ψέμα της ΝΔ είναι ότι μέσω της ενίσχυσης των επιχειρήσεων και της ανταγωνιστικότητας θα υπάρξει έξοδος από την κρίση. Πρόκειται για βάναυση διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Στην κρίση οδήγησε ακριβώς αυτή η πολιτική, δηλαδή η πολιτική που τα έδινε όλα στις επιχειρήσεις και το μεγάλο κεφάλαιο και ταυτόχρονα σάρωνε τα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα. Μεγάλο ψέμα επίσης του Α. Σαμαρά ήταν ότι το χρέος της χώρας οφείλεται στο ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις «δανείζονταν για να κάνουν κοινωνική πολιτική». Η αλήθεια είναι ότι δανείζονταν, για να πληρώνουν τα θαλασσοδάνεια των επιχειρήσεων, τα ατέλειωτα πακέτα διάσωσης τα εξοπλιστικά προγράμματα, κ.ο.κ. Τα ψέματά τους δεν έχουν τελειωμό. Είναι καιρός να πληρώσουν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και γι' αυτά...

Εκτός πλαισίου

Οι «δικοί τους» άνθρωποι τους γυρίζουν την πλάτη. Είναι γεγονός μετρημένο από τους ίδιους: 40% από το ΠΑΣΟΚ και 25% από τη ΝΔ. Οτι οι άνθρωποι αυτοί «ψάχνονται» είναι επίσης γεγονός: Το διαπιστώσαμε επίσης μετρήσιμα στις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ της ΚΝΕ, που, όμως, ως διά μαγείας εξαφανίστηκε από τα μέσα ενημέρωσης, που κατά τ' άλλα σπεύδουν να κατατάξουν όσους αμφισβητούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στο «κόμμα του κανένα».

Οι χρήσιμοι διανοούμενοι είναι συνεπείς στο ραντεβού τους με την αστική εξουσία κι αυτό είναι ξανά και ξανά διαπιστωμένο: Τελευταίο παράδειγμα ο καθηγητής που εκτιμά ότι δεν έχει πια θέση στις συνειδήσεις η ταξική ανάλυση, γιατί έτσι απαιτεί η πρότασή του για μια «υπεύθυνη αριστερά», δηλαδή αυτήν που θα πείθει τους εργάτες ότι είναι στάση ευθύνης η σωτηρία των καπιταλιστών.

Σε πείσμα τέτοιων επιδιώξεων η εξόφθαλμη ταξικότητα της πολιτικής που εφαρμόζεται έρχεται