Να μην περάσει η τρομοκράτηση

Χέρι - χέρι με τις εκλογές έρχεται και η τρομοκρατία που αρχίζει να δυναμώνει. 

«Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι θα συνεχίζουν να πληρώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις τον Ιούνη αν δεν βγει πρώτο κόμμα το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές;» είπε ο Ευ.Βενιζέλος. 

«Δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις», επαναλαμβάνει και η ΝΔ «εν χορώ» με τα παπαγαλάκια των μέσων ενημέρωσης, αλλά και τις δυνάμεις του ευρωμονόδρομου. 

Γιατί όλα αυτά; Γιατί αν δε γίνει κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή και των δύο, κινδυνεύει η δανειακή συμφωνία, δε θα δοθούν λεφτά, θα διώξουν την Ελλάδα από την Ευρωζώνη. 

Κρύβουν βεβαίως ότι τα λεφτά των δανείων πάνε όλα στους δανειστές και όχι σε συντάξεις και μισθούς και ταυτόχρονα θα τους πληρώσουμε και άλλα από τη φοροληστεία του λαού γιατί τα δάνεια δε φτάνουν. 

Η Α. Διαμαντοπούλου στον «Real Fm» δήλωσε: «Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα είναι καταστροφική, θα πάψει να λειτουργεί το κράτος και θα πάει η χώρα σε ένα πλήρες χάος και πρέπει να εξηγηθούν όλα αυτά».

Η τρομοκρατία αυτή δεν έρχεται από το πουθενά. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαπιστώνουν πως δεν μπορούν να εγκλωβίσουν τις λαϊκές δυνάμεις με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν παλιότερα και επιστρατεύουν ένα ακόμη όπλο από τη φαρέτρα τους, ότι, δηλαδή, αν δεν ψηφιστούν οι δυνάμεις που θέλουν τη συνέχιση της ίδιας πολιτικής που υπερασπίζεται τα μονοπώλια, τότε μόνο καταστροφή θα περιμένει το λαό.

Ο «αντιμνημονιακός» ΣΥΡΙΖΑ...

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ πλασάρεται σαν «αντιμνημονιακή» δύναμη και ζητάει να κυβερνήσει για να επαναδιαπραγματευτεί -όπως λέει- το μνημόνιο. Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, τα ταξίματα για αυξήσεις στους μισθούς και άλλα παρόμοια από μια «κυβέρνηση της αριστεράς», τα παραπέμπει στο αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. 

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, όπως και τα άλλα κόμματα που διεκδικούν να αναβαθμιστούν στην αστική διαχείριση, ούτε στο όνομα δεν μπορούν να σταθούν σαν «αντιμνημονιακά», αφού αναγνωρίζουν το χρέος και θέλουν να διαπραγματευτούν την αποπληρωμή του. Κανένας δε θέλει μονομερή διαγραφή του χρέους, επειδή αυτό σημαίνει σύγκρουση με την ΕΕ, κάτι που ξορκίζουν, αφού θέλουν παραμονή της χώρας στο ευρώ και την ΕΕ. Ολοι λένε ότι θα κάνουν «καλύτερη» διαπραγμάτευση. 

Διαπραγμάτευση, όμως, για το χρέος, που δεν είναι του λαού, αλλά της πλουτοκρατίας, σημαίνει συμφωνία με τους δανειστές για τους όρους της αποπληρωμής, όπως έκανε και το ΠΑΣΟΚ, υπογράφοντας το πρώτο μνημόνιο και μαζί με τη ΝΔ το δεύτερο.

Δε χρωστάς για να τους ψηφίσεις

Πυκνώνουν οι συμπτώσεις: «Κάποιοι πρέπει να κυβερνήσουν», δήλωνε την Κυριακή στο άρθρο του στο ΒΗΜΑ ο Ψυχάρης που οικογενειακώς το έχει δίπορτο: Στο «συγκρότημα» ο μπαμπάς στηρίζει Βενιζέλο και στην κάλπη ο γιος μαζεύει ψήφους για τη ΝΔ.

«Η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί», δήλωνε χτες το βράδυ στο MEGA η Μπακογιάννη, σπεύδοντας να δηλώσει έτοιμη να αναλάβει και κυβερνητικές ευθύνες.

«Επικίνδυνοι» χαρακτηρίζονται από τα ΝΕΑ αυτοί που προβάλλουν κίνδυνο ακυβερνησίας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ καθημερινά πλέον δηλώνει πως θα κάνει ό,τι περνά απ' το χέρι του για να μη μείνει ακυβέρνητη η χώρα.

Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται. Η αστική τάξη έχει κάνει καθαρό από καιρό ότι έχει βάλει πλώρη για ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού έτσι που όλα να μοιάζουν πως αλλάζουν κι όλα τα ίδια να μένουν. Ας το έχουν αυτό υπόψη όσοι ακόμα επιμένουν να μη βλέπουν ότι για την αστική τάξη το κύριο είναι ποια τάξη έχει την εξουσία, κυβερνήσεις μπορεί να βρει κάθε απόχρωσης.

***

Νέο μέγα θέμα προέκυψε: Θα γίνει ή δε θα γίνει «ντιμπέιτ»;

Σα να περιμένει ο άνθρωπος που βιώνει καθημερινά την κοινή πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να μάθει ποιοι είναι ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος από μια τηλεοπτική συζήτηση. Αλλά τα κανάλια της αστικής τάξης την χρειάζονται μια τέτοια συζήτηση για να ενισχυθεί η εντύπωση πως βρισκόμαστε μπροστά σε μια αντιπαράθεση.

Τα «γαλλικά» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ

Το ποσοστό που κατέγραψε ο υποψήφιος του «Αριστερού Μετώπου» Ζ. Μελανσόν στη Γαλλία (11%) «είναι επιτυχία» και το πιο ελπιδοφόρο στοιχείο των γαλλικών εκλογών» εκτιμά ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του.

Από πού κι ως πού όμως συνάγει το συμπέρασμα, όπως καταγράφεται στην ίδια ανακοίνωσή του, ότι «η ενότητα των δυνάμεων της αριστεράς (...) μπορεί να αποτελέσει εκείνο τον αποφασιστικό παράγοντα που θα φέρει στο προσκήνιο τις ανάγκες των ευρωπαϊκών κοινωνιών ενάντια στη νεοφιλελεύθερη συμμαχία συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών»; 

Εξ όσων γνωρίζουμε, πριν ακόμα τις εκλογές το «αριστερό μέτωπο» είχε δηλώσει ξεκάθαρα ότι στο δεύτερο γύρο θα στηρίξει Ολάντ (τον έναν της «νεοφιλελεύθερης συμμαχίας», όπως λέει ο ΣΥΡΙΖΑ) και επιθυμεί σαν αντάλλαγμα τη συμμετοχή του στην κυβέρνησή του. 

Χτες, εξάλλου ο Μελανσόν κάλεσε τους οπαδούς στη μάχη με αυταπάρνηση ώστε να ηττηθεί ο Σαρκοζί: «Σας ζητώ να μην ολιγωρήσετε και να δράσετε σαν να είχατε να εκλέξετε εμένα τον ίδιο στην προεδρία», δήλωσε, κάτι που μεταφράζεται στο... «ψηφίστε δαγκωτό Ολάντ».

Ψιλά γράμματα όλα αυτά για το ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί η δουλειά να γίνεται, η ψηφοθηρία δηλαδή με δόλωμα τις πιο άγριες αυταπάτες.

Εργατική Πρωτομαγιά 2012

Η 1η Μάη είναι η μέρα που οι εργάτες όλου του κόσμου τιμούν τους νεκρούς της τάξης τους, τους ηρωικούς αγώνες και τις κατακτήσεις του εργατικού κινήματος στην ανειρήνευτη πάλη με το κεφάλαιο. Σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Η μέρα που η παγκόσμια εργατική τάξη διατρανώνει την απόφαση της να συνεχίσει την ηρωική της πορεία ως το τέλος, ως τη νίκη.

Ψηφοθηρούν ξεδιάντροπα...

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αναλώνονται τις τελευταίες μέρες σε παροχολογία, προσπαθώντας να ψαρέψουν ψήφους σε θολά νερά. Στην πραγματικότητα, απευθύνονται στο λαό που τον έχουν ρημάξει και με θράσος του λένε ότι αν εκλεγούν στην κυβέρνηση θα κάνουν μια σειρά από παροχές για να απαλύνουν τον πόνο του. Είναι αισχροί και αδίστακτοι. Τι λέει, για παράδειγμα, το ΠΑΣΟΚ; Από τη μια διαβεβαιώνει ότι θα πάρει όλα τα μέτρα που προβλέπει η συμφωνία με την τρόικα, αλλά θα διεκδικήσει αυτά να απλωθούν σε διάστημα τριών ετών. Δηλαδή, οι παραπέρα ανατροπές σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, κοινωνικές παροχές είναι δεδομένες, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν εκλεγεί, θα φροντίσει να τα ισοπεδώσει στην τριετία και όχι στη διετία! Πρόκειται για κοροϊδία και πρόκληση που πρέπει να απαντηθεί από το λαό.

Τι προτείνει ακόμα το ΠΑΣΟΚ; «Δίχτυ προστασίας» για τους πιο αδύναμους, με προγράμματα όπως το «Βοήθεια στο Σπίτι» ή η παροχή υπηρεσιών Υγείας για τους πλέον αδύναμους. Το κόστος από τα ψίχουλα, που πετάει σ' αυτούς που τσακίζει περισσότερο με την πολιτική του, το φορτώνονται ξανά τα Ταμεία, δηλαδή οι εργαζόμενοι και ο λαός. Με δεδομένο μάλιστα ότι τα οικονομικά τους βουλιάζουν, είναι σίγουρο ότι το επόμενο βήμα θα είναι νέες περικοπές σε συντάξεις και παροχές και συνολική αναμόρφωση προς το χειρότερο του Ασφαλιστικού. 

Η Αλέκα και οι άλλοι

Ο τίτλος αυτής της ανάρτησης είναι παραπλανητικός, μιας και φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι θα εικάσουν ότι θέλω να μιλήσω για την ΓΓ του ΚΚΕ και τους άλλους δύο πολιτικούς αρχηγούς που εμφανίστηκαν χθες στην διαδικτυακή εκπομπή του Χατζηνικολάου. Δεν προτίθεμαι όμως να κάνω κάτι τέτοιο, και δεν είναι αυτοί στους οποίους αναφέρομαι με τον όρο "οι άλλοι." Δεν προτίθεμαι να προβώ σ' αυτή την σύγκριση για δύο λόγους, έναν θεωρητικό και έναν πρακτικό. Ο θεωρητικός είναι ότι θεωρώ τις κριτικές που βασίζονται στο "πώς τα πήγε ένας πολιτικός στο γυαλί" εξόχως παραπλανητικές, γιατί για μένα η πολιτική δεν αφορά "περφόρμανς". "Περφόρμανς" αφορά αυτό το οποίο έχει καταλήξει να ονομάζεται πολιτική στις μηντιοκρατούμενες κοινωνίες. Δεν αμφισβητώ καθόλου ότι αυτό είναι σημαντικό για πάρα πολύ κόσμο, δεν είναι όμως για μένα δείκτης κανενός κρίσιμου για την πολιτική πράγματος το αν κάποιος είναι "ετοιμόλογος", "επικοινωνιακός", "χαρισματικός", κλπ. Αποδέχομαι την μειονοτικότητα μου στο θέμα αυτό και περνάω στον πρακτικό λόγο. Ο πρακτικός λόγος είναι ότι δεν είδα τις συνεντεύξεις και των τριών, αφενός γιατί πέτυχα τον Τσίπρα κάπου στα μισά, ενώ βαρέθηκα ακατανίκητα να δω τον Κουβέλη. Κι αυτή η αμαρτία είναι δική μου.

Να την χαιρόμαστε.

«Σήμερα στην ΕΕ εργάζονται με μερική απασχόληση περίπου 42 εκατ. άτομα, ενώ 8,6 εκατ. από τους αυτούς, δηλαδή το 20,5% , θα επιθυμούσε να εργάζεται περισσότερες ώρες».

Η είδηση κυκλοφορεί στο διαδίκτυο και «πατάει», στα πραγματικά στοιχεία που έδωσε η  Eurostat. Σύμφωνα με αυτά, τα υψηλότερα ποσοστά εργαζόμενων σε καθεστώς μερικής απασχόλησης που θα ήθελαν να εργάζονται περισσότερες ώρες καταγράφηκαν μετά την Ελλάδα, στη Λετονία (57%), στην Ισπανία (49%) και στην Κύπρο (42%). Το ποσοστό των εργαζόμενων σε καθεστώς μερικής απασχόλησης επί του συνόλου του ενεργού πληθυσμού φτάνει σήμερα στην ΕΕ στο 19,4%, ενώ στην Ευρωζώνη το 20,8%.

Να την χαιρόμαστε αυτή την Ευρώπη, με αυτές τις συνθήκες. 

Να χαιρόμαστε επίσης όλους αυτούς που παλεύουν να μας κρατήσουν μέσα. Και να χαιρόμαστε επίσης όσους θα ψηφίσουν για να μείνουμε μέσα. 

Η «κόκκινη» τιμωρία που τους αξίζει

Από τα μεγαλύτερα προεκλογικά ψέματα του προέδρου της ΝΔ είναι αναμφίβολα ότι «δεν υπάρχει θέμα καθόλου και δεν πρόκειται να μειωθεί καθόλου ο 13^ος και 14^ος μισθός». 
Χρειάζεται περίσσιο θράσος και απύθμενη υποκρισία για να ισχυριστεί κάτι τέτοιο ο Α. Σαμαράς, όταν με τη δική του ψήφο πέρασε ο εφαρμοστικός νόμος του μνημονίου που μειώνει, από τις 14 Φλεβάρη, το κατώτατο μισθό κατά 22%. 
Μόνο από αυτό το αντεργατικό μέτρο οι εργαζόμενοι χάνουν τρεις μισθούς το χρόνο! Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το νέο μνημόνιο που προσυπόγραψε και έχει δεσμευτεί να το εφαρμόσει απαρέγκλιτα αναφέρει ρητά ότι πρέπει να μειωθεί το λεγόμενο «εργατικό κόστος» κατά 15% την επόμενη διετία. 

Εργα και ημέρες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Αυτό είναι το κίνημα που ευαγγελίζεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτό θα στηρίξει την «αριστερή κυβέρνηση» στο... φιλολαϊκό έργο της: Διαπραγμάτευση για το πόσα θα χάνουν οι εργαζόμενοι.

• Στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ) η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία πλειοψηφεί στο σωματείο του χώρου, σε συνεργασία με ένα κομμάτι της ΠΑΣΚΕ, υπέγραψαν σύμβαση που προβλέπει: Μείωση μισθών για τους νεοεισερχόμενους πάνω από 10%, αύξηση του ωραρίου κατά 15 λεπτά τη μέρα = 12 μέρες το χρόνο, άνοιγμα του δρόμου για την είσοδο εργολάβων στο χώρο της φύλαξης της επιχείρησης, εξαιρώντας τους αντίστοιχους εργαζόμενους από τη ΣΣΕ.

Λένε ότι το ΚΚΕ τα παραπέμπει όλα στη «δευτέρα παρουσία»... Τι πραγματικά ισχύει;

Αυτοί που κατηγορούν το ΚΚΕ ότι τα παραπέμπει όλα στη «δευτέρα παρουσία» θέλουν να συκοφαντήσουν σαν μη ρεαλιστική την πρόταση διεξόδου του Κόμματος, τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, το σοσιαλισμό. Λένε δηλαδή στο λαό ότι είναι καταδικασμένος να ζει αιώνια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, με ανεργία, μισθούς και συντάξεις πείνας, με Υγεία και Παιδεία μόνο για όποιον αντέχει η τσέπη του. Του λένε πως δεν έχει τη δύναμη να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελός του, μέχρι και το επίπεδο της εξουσίας. Λένε πως η ΕΕ του κεφαλαίου και του πολέμου είναι μονόδρομος. Θέλουν να σύρουν το λαό στην ηττοπάθεια και τη μοιρολατρεία, να συμβιβάζεται με τα ψίχουλα από τον τεράστιο πλούτο που παράγει, να ανέχεται τη σαπίλα του αστικού συστήματος και των κομμάτων του. Να μη διεκδικεί και μέσα από τη διεκδίκηση να αποκτά πείρα και πίστη στη δύναμή του. Η εχθρότητά τους στη λαϊκή εξουσία πηγάζει από το γεγονός ότι είναι κόμματα που είτε υπερασπίζονται, είτε δεν αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου και αντικειμενικά υπηρετούν τα συμφέροντά του.