Μετά από τέτοια εμβρίθεια σκέψης ελάτε, λοιπόν, να “ευτυχήσουμε”. Η διαδρομή, αν ακολουθήσουμε το υπόδειγμα του “σημαντικού μας ιστορικού”, περνάει από τη «δικαιολόγηση» των Ταγμάτων Ασφαλείας και φτάνει μέχρι το ξέπλυμα της χούντας. Μιλάμε για τον δρόμο της «αναθεώρησης» της Ιστορίας. Όχι επί τη βάσει στοιχείων, έρευνας, μαρτυριών, αξιόπιστων πηγών, διασταύρωσης. Όχι, δηλαδή, με όρους Επιστήμης.
Αυτή η ανασκολόπιση, που η «αντικειμενικότητά της» εδράζεται στην τακτική να παίρνει ορισμένα πραγματικά γεγονότα και να τα ρίχνει στο μίξερ της διαστρέβλωσης σαν άλλοθι του