Ο Βουδούρης με το μνημόνιο, ο Καρυπίδης με τη Χρυσή Αυγή… και η Αγλαΐα

Έτσι είναι… Όταν είσαι δύναμη διαχείρισης του συστήματος και επιδιώκεις τον κυβερνητικό θώκο, τότε οι όποιες «αρχές» σου πάνε περίπατο και όλα υποτάσσονται στην κάλπη και τα ψηφαλάκια, προκειμένου να γίνεις χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτός είναι άλλωστε ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιωκτισμός. Αυτό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και με τους λεγόμενους συνεργαζόμενους υποψηφίους του στις περιφερειακές εκλογές.

Η υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη στην Πελοπόννησο, ο οποίος προέρχεται από ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ και δεν μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όπως και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, όχι μόνο ρίχνει γέφυρες για τις μετεκλογικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποδεικνύει ότι η «αριστερή» περιφερειακή διοίκηση, όπως και η «αριστερή» κυβέρνηση, θα είναι απόλυτα πειθαρχημένες στους στόχους των μνημονίων και της ΕΕ.

Σεισμός: Ένα «πολιτικό» φαινόμενο

  Για μια ακόμα φορά ένας σεισμός ξεγυμνώνει την διαρκή ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού. Επιβεβαιώθηκε και πάλι με δραματικό τρόπο ότι η Ελλάδα είναι μια αθωράκιστη χώρα από άποψη αντισεισμικής προστασίας. Πιστοποιήθηκε εκ νέου ότι η Ελλάδα έχει αφεθεί από τους ταγούς της στο έλεος των συνεπειών του εκάστοτε φυσικού φαινομένου.

   Αλλά, σε αντίθεση με τους σεισμούς, η ανεπάρκεια, η ανετοιμότητα και τελικά η αδιαφορία, δεν είναι «φυσικό» φαινόμενο. Η Ελλάδα των εγκλημάτων της «Ρικομέξ» και της «Φαράν» δεν έχει προκύψει από κάποιο «φυσικό» φαινόμενο. Αυτή η Ελλάδα είναι προϊόν ενός κατεξοχήν πολιτικού φαινομένου. Για το οποίο υπάρχουν διαχρονικές πολιτικές ευθύνες.