Αυξάνεται ο χρόνος εργασίας έως και 10 ώρες τη βδομάδα.

Την αύξηση των ωρών εργασίας μέχρι και 10 την εβδομάδα, προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με σχετική τροποποίηση που περιέλαβε στο νομοσχέδιο για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και το κατέθεσε την περασμένη Τετάρτη στη Βουλή. Σύμφωνα με τη διάταξη: «Οι εβδομαδιαίες ώρες εργασίες ορίζονται σε 40».

Η διάταξη αφορά:

• Στους μόνιμους υπαλλήλους και στους εργαζόμενους που απασχολούνται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ 
• α' και β' βαθμού και στα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου. Αυτό σημαίνει αύξηση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας κατά 2,5 ώρες καθώς σήμερα δουλεύουν 37,5 ώρες τη βδομάδα.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. και τα υποβρύχια...

Στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου, αφού έδωσε δημαγωγικά την παράστασή του στην εξεταστική της Βουλής, ο ΛΑ.Ο.Σ. κατέληξε στη θέση 
«ο γέγονε γέγονε, να επιστραφεί η περιουσία στο μοναστήρι». 
Στο σκάνδαλο των υποβρυχίων, δήλωσε ότι δε θα συμμετέχει στην προανακριτική, αποχώρησε από την ψηφοφορία για τη συγκρότησή της και κατήγγειλε προσπάθεια συγκάλυψης από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. 
Λίγη ώρα αργότερα, αποκαλύφθηκε ότι ενώ ήταν ήδη γνωστή η σκανδαλώδης σύμβαση για τα υποβρύχια, ο ΛΑ.Ο.Σ. πίεζε την τότε κυβέρνηση της ΝΔ να τα παραλάβει, διευκολύνοντας και με αυτόν τον τρόπο τα πάρε - δώσε με τη γερμανική κατασκευάστρια εταιρεία. 

Σενάρια και μέτρα για τη θωράκιση των μονοπωλίων.

Με κλιμακούμενους ρυθμούς συνεχίζεται η ζύμωση για το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους και την ίδια ώρα διαφαίνεται ολοένα και πιο καθαρά η μοιρασιά της ζημιάς ανάμεσα στις διάφορες μερίδες των μονοπωλίων. 

Σε κάθε περίπτωση, τα στοιχεία που επικαλούνται τα δημοσιεύματα του διεθνούς Τύπου αποκαλύπτουν ότι τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνονται στην Ελλάδα και παγκόσμια στο όνομα του χρέους, στοχεύουν στη θωράκιση του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του.

Οι «Financial Times» εκτιμούν ότι «μια αναδιάρθρωση δείχνει αναπόφευκτη» 

και σημειώνουν ότι«η Ελλάδα θα έχει συντελεστή χρέους προς το ΑΕΠ 170% μέχρι το 2013, όταν θα λήξει το πρόγραμμα διάσωσης, από 135% περίπου τώρα (...) εξαιτίας του παρονομαστή του ΑΕΠ, το οποίο συνεχώς συρρικνώνεται (...) Η "Deutsche Bank" πιστεύει ότι, ακόμη κι αν συνέχιζε να δανείζεται με επιτόκια  

Μην τσουβαλιάζετε το ΚΚΕ στην όποια σας Αριστερά.

Στην ανάλυσή του ο Χρ. Βερναρδάκης στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ, για την τελευταία δημοσκόπηση της VPRC, διαπιστώνει την ενίσχυση κάποιας «Αριστεράς». 

Γράφει ότι: «το εκλογικό άθροισμα ΚΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ - ΔΗΜΑΡ φτάνει το 20%, αν συνυπολογιστεί και αυτό των Οικολόγων Πράσινων ανεβαίνει στο 23,5». Για να βγάλει το άθροισμα χρησιμοποιεί ως βάση το 12% που δίνει στο ΚΚΕ, χωρίς να κάνει καμία αναφορά επί του συγκεκριμένου. 

Μέγιστη αυθαιρεσία. 

Με την ίδια ευκολία και αυθαιρεσία διαπιστώνει εκλογική πόλωση και ενίσχυση των άκρων, χωρίς να εξηγεί ποια είναι η μέση και ποια τα άκρα του αστικού πολιτικού συστήματος και με ποιο δικαίωμα εντάσσει στο δικό του ισοζύγιο το ΚΚΕ.

Σχεδιασμένη υποκρισία...

ΥΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ότι αγανάκτησαν χτες οι τίμιοι και άσπιλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, βλέποντας στην αίθουσα της Βουλής τον Ακη Τσοχατζόπουλο...

Αν είναι δυνατόν οι βουλευτές ενός κόμματος σύγχρονου, που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο με το «χτες» της φαυλοκρατίας, της μίζας και των πελατειακών σχέσεων, να αναγκάζονται να συνυπάρχουν με εκπροσώπους του «παλιού» 

στον ίδιο χώρο!

Αυτοί, που έχουν αναλάβει και οδηγούν τη χώρα στο μέλλον της «διαφάνειας», της «ηλεκτρονικής διακυβέρνησης», των «αξιόπιστων στοιχείων», που «αλλάζουν την παραγωγική δομή», να πρέπει τώρα να θυμηθούν ένα τέτοιο παρελθόν.

Χέρι χέρι εργατοπατέρες και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ...

«Μπορούμε να ξεπεράσουμε τη συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και την πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ με την οργάνωση και κινητοποίηση της εργατικής βάσης και την συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε χώρο εργασίας, κατοικίας και σπουδών». 
Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την Πρωτομαγιά.

Μπροστά στη διαδήλωση...

Ολα τα δεδομένα περιγράφουν μια κατάσταση από το κακό στο χειρότερο. Οχι όμως για τους λόγους που αναφέρονται στον αστικό Τύπο. Αλλά γι' αυτούς που βιώνει η εργατική λαϊκή οικογένεια.

Σε μια κρίση «αυτοκριτικής» ο Παπανδρέου εμφανίστηκε να καταφέρεται ενάντια σε όσους, όπως είπε, τρομοκρατούν το λαό. Είναι, όμως, αυτός και η κυβέρνησή του που το κάνουν αυτό.

Ο πανικός που δημιουργεί η κυβέρνηση και μαζί της ο αστικός Τύπος που τη στηρίζει, στοχεύει να χειραγωγήσει συνειδήσεις, να κάνει πιο έντονο το «σκύψε, μην αντιδράς, κινδυνεύει η Ελλάς».

Για το ξεπέρασμα της κρίσης...

Είναι γεγονός ότι διάφορα αστικά επιτελεία ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για αδυναμία εφαρμογής πολιτικής ξεπεράσματος της κρίσης και ανάπτυξης της καπιταλιστικής οικονομίας, αφού με τα αντεργατικά αντιλαϊκά μέτρα μειώνει το εισόδημα της εργατικής λαϊκής οικογένειας, άρα και τη δυνατότητα ανόδου της αγοραστικής δύναμης, της ζήτησης, που θα ωθούσε στην αύξηση της παραγωγής. Αυτή είναι η μισή αλήθεια στο ζήτημα αντιμετώπισης της κρίσης σε όφελος του καπιταλισμού και πάντως δεν είναι φιλολαϊκή διέξοδος, πολύ περισσότερο δεν εξαλείφει μιας διά παντός τις οικονομικές κρίσεις. 

Γαμο-ιστορίες...

Στη Βρετανία, όπου ο εργαζόμενος λαός αντιμετωπίζει ένα πολυετές πρόγραμμα λιτότητας ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων, το κόστος του γνωστού πριγκιπικού γάμου υπολογίζεται στα 10 εκατομμύρια στερλίνες (πάνω από 11 εκατ. ευρώ),

ενώ το βρετανικό κράτος (δηλαδή ο εργαζόμενος λαός και πάλι) εκτιμάται ότι για τον ίδιο λόγο θα επιβαρυνθεί με περίπου 25 εκατ. ευρώ για παράτες, μέτρα ασφαλείας κλπ.

Το ποσό είναι ταυτόχρονα και μεγάλο και «μικρό», ανάλογα πώς θα το δει κανείς:

Μεγάλο και εξοργιστικό, αν συγκριθεί με τις θυσίες που καλούνται να επωμιστούν τα λαϊκά στρώματα, «μικρό» μπροστά στο μέγεθος της απύθμενης βλακείας με την οποία φλομώνουν τους «λαουτζίκους» σε Ανατολή και Δύση οι «μαχαραγιάδες» και τα ΜΜΕ που ελέγχουν.

«Wall Street Journal»: Η Εφημερίς της ... Κυβερνήσεως!

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

«Το μεγάλο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση υπόσχεται να αλλάξει τη διάρθρωση της ελληνικής οικονομίας που βρίσκεται σε κρίση (...) το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων - που περιλαμβάνει ΟΣΕ, καζίνο, ακίνητη περιουσία, τυχερά παιχνίδια, εταιρείες ύδρευσης, λιμάνια, αεροδρόμια και άλλες υποδομές - δεν έχει σχεδιαστεί μόνο για να αυξήσει τα κρατικά έσοδα, αλλά και για να οδηγήσει στην περαιτέρω ανάπτυξη των τομέων που αποκρατικοποιούνται και να προκαλέσει αλλαγή στις αντιλήψεις των επενδυτών για την Ελλάδα».

*

Τα παραπάνω γράφτηκαν στην «Wall Street Journal», την εφημερίδα που αποτελεί το «ευαγγέλιο» της Μέκκας του καπιταλισμού και απηχεί τις απόψεις του διεθνούς ιμπεριαλιστικού τζόγου.

Αυτό είναι το «θαύμα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης στην «ατμομηχανή» της ΕΕ.

Το «μυστικό επιτυχίας» της ανταγωνιστικής και ευημερούσας Γερμανίας, που προβάλλει ως «πρότυπο» οικονομικής και εξαγωγικής δύναμης που συνάμα έχει κράτος πρόνοιας και δήθεν οι ...εργαζόμενοι αμείβονται ικανοποιητικά, αποκαλύπτεται σταδιακά: Μετά τα στοιχεία για τις συνεχείς μειώσεις των εισοδημάτων των εργαζομένων, νέα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας αναφέρουν ότι 7,3 εκατομμύρια εργαζόμενοι απασχολούνται 

με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα.

Για το έλλειμμα ΔΕΝ φταίει η κοινωνική πολιτική...

Ολα, μηδενός εξαιρουμένου, τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο εφάρμοσε η κυβέρνηση στο χρόνο που πέρασε από την υπογραφή του, αλλά το έλλειμμα όχι μόνο δε μειώθηκε αλλά βρέθηκε στα επίπεδα που θα ήταν και δίχως τα παραπάνω μέτρα. 
Υπάρχει πιο καραμπινάτη απόδειξη ότι τα βάρβαρα μέτρα που πάρθηκαν δεν είχαν στόχο τη μείωση του ελλείμματος, αλλά την κατεδάφιση των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων και τη διαρκή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων; 

Ακόμα και η βροχή ... ιδιωτικοποιείται!

Ταινία αυθεντικά πολιτική, με επίχρισμα μελέτης και στοχασμού πάνω στην όλη διαδικασία της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Φιλμ επικών διαστάσεων, με ρυθμό ταινίας δράσης. Με περισσή εξυπνάδα και ευελιξία, ώστε πότε να προτάσσει χαρακτηριστικά «σινεμά του δημιουργού» και πότε να ψυχαγωγεί καυστικά, με τη δύναμη του λαϊκού κινηματογράφου. Επιλογή μας, να σταθούμε σε μία και μόνο ταινία, την πλέον «άξια λόγου» της βδομάδας. Την ισπανόφωνη παραγωγή «Ακόμα και η βροχή» της γεννημένης στη Μαδρίτη το 1967, ηθοποιού, συγγραφέα και κινηματογραφίστριας Ισίαρ Μπολαίν.