Ας μιλήσουμε, λοιπόν, για «συμβολισμούς»…

    Εθνικισμός. Το ιδεολογικό και πολιτικό εργαλείο της αστικής τάξης για να εδραιώσει την ταξική της κυριαρχία τόσο εντός του κράτους της όσο και να επιτύχει κέρδη έναντι άλλων κρατών στο πλαίσιο του κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού διεγείροντας το μίσος των λαών απέναντι σε άλλους λαούς. Προτάσσει τη διαίρεση και τη διχόνοια μεταξύ των ανθρώπων. Απέναντι στον γνήσιο πατριωτισμό, που η αγάπη του για την πατρίδα, την γλώσσα, τις παραδόσεις την ιστορία του τόπου, παίρνει περιεχόμενο μέσα από την άρνηση ενάντια σε κάθε καταπίεση που προέρχεται από την εγχώρια ολιγαρχία κι από τον ξένο παράγοντα, ο εθνικισμός αντιτάσσει την πατριδοκαπηλία και τον φασιστικό κνούτο σε κάθε σκέψη και αγώνα που διεκδικεί την απαλλαγή του λαού από την εκμετάλλευση και από την εξουσία των λίγων. Προωθεί το μίσος στη βάση μιας «εθνικής ανωτερότητας» που θέλει να συγκαλύψει τις ταξικές διαστρωματώσεις, προς όφελος του «έθνους» των καπιταλιστών που  βαφτίζουν «εθνικό» και «πατριωτικό» συμφέρον τα δικά τους, ιδιοτελή, συμφέροντα, τα οποία προωθούν μέσω της φασιστικής και ναζιστικής κτηνωδίας.