Οι δάσκαλοι της φυλακής και της εξορίας (*)

« Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις», λαϊκό γνωμικό.

 Οι δάσκαλοι, πολιτικοί κρατούμενοι, της φυλακής και της εξορίας, του 20^ου αιώνα ήταν ένα «άλλο είδος» ανθρώπων.  Δάσκαλοι με μεράκι που, με εξαίρεση κάποια φωτεινά παραδείγματα δασκάλων, όπως ο Δ.  Γληνός, ο Γ. Ρίτσος, ο Κ. Βάρναλης, η Έλλη Αλεξίου κ.α, τους περισσότερους κανένας δεν τους είχε διδάξει παιδαγωγική και κάποιες φορές ούτε γράμματα! 

Δεν δίδασκαν απλώς γράμματα, δίδασκαν δημιουργικό - διαλεκτικό τρόπο σκέψης.  Δε στόχευαν στην παραγωγή προϊόντων - εμπορευμάτων για μια επιχείρηση.  Στόχευαν σε «προϊόντα» κριτικής σκέψης και γνώσης  για ολόκληρη την κοινωνία. 

Ήταν πραγματικοί δάσκαλοι!

Αυτοδίδακτοι στην πλειοψηφία τους, έπιασαν με πολύ μεράκι τα σχολικά και

Δημοσκοπηση για τον ΣΚΑΙ-Το μαγειρείο ειναι εδώ ...

Εντυπωσιακά τα στοιχεία της δημοσκόπησης της Public Issue για τον ΣΚΑΙ! Τόσο εντυπωσιακά που τελικά καταντάνε να μην ...εντυπωσιάζουν καθόλου αφου δε δείχνουν να στέκουν στη λογική αλλά να είναι προιόν καλού μαγειρέματος master chef!
Δινει λοιπόν η "έρευνα" της P.Issue: ΝΔ 30,5  ΠΑΣΟΚ 14%, ΚΚΕ 12.5%, ΣΥΡΙΖΑ 12% και ναι ΔΗΜΑΡ 13,5%!!!
Μάλιστα στο σχολιασμό στη σελίδα που ΣΚΑΙ διαβάζουμε σχόλια του τύπου: "..εκρηκτικη άνοδος της ΔΗΜΑΡ που στέλνει το ΚΚΕ στην τέταρτη θέση" και πιο κάτω "τις μεγαλύτερες απώλειες καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ με πτωση 2 ποσοστιαίων μονάδων ακολουθούμενος από το ΠΑΣΟΚ..."

Δεν ξερω πόσοι θυμούνται τις δημοσκοπικές ανακαλύψεις του Βαρόμετρου του ΣΚΑΙ πριν από 1 χρονο περίπου όταν η κατρακύλα του ΠΑΣΟΚ έβγαζε μάτι και

Θεμελιακό κριτήριο η στάση των κομμουνιστών απέναντι σε κάθε ιμπεριαλιστική ένωση

Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, απόρροια της βασικής αντίθεσης του καπιταλιστικού συστήματος, έχει οδηγήσει στην παραπέρα όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στην ανάδειξη νέων ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που με τη σειρά τους επιδιώκουν να συγκροτήσουν νέες διακρατικές ενώσεις, με πολλαπλούς στόχους: την ισχυροποίηση των θέσεών τους, έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους, τον έλεγχο των πρώτων υλών, της ενέργειας, των δρόμων μεταφοράς τους, τον έλεγχο των μεριδίων των αγορών για τα δικά τους μονοπώλια, αλλά και την παραπέρα εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τη θωράκιση της αστικής εξουσίας σε κάθε χώρα, χρησιμοποιώντας και τα «εργαλεία» που παρέχουν οι διακρατικές ιμπεριαλιστικές ενώσεις.

Ετσι βλέπουμε πως δίπλα σε διάφορες «γνωστές» μας ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ, να εμφανίζονται και νέες, τόσο στα εδάφη της πρώην ΕΣΣΔ, όσο και στη Λατινική

Κρίσιμο ζήτημα η οργανωμένη απάντηση των εργατών...

Μιλάει στο «Ρ» ο Καρμέλο Σουάρες, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Λαών της Ισπανίας

Ο Καρμέλο Σουάρες

Με την ευκαιρία της παρουσίας του στην πρόσφατη 13η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που φιλοξένησε το ΚΚΕ στην Αθήνα, συζητήσαμε με τον σύντροφο Καρμέλο Σουάρες,Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του Κομμουνιστικόυ Κόμματος των Λαών της Ισπανίας, του κόμματος που έχει 25 χρόνια ιστορία και δράσης εναντίωσης στον «ευρωκομμουνισμό» και το σύγχρονο οπορτουνισμό. Η συζήτηση αναφέρθηκε στην καπιταλιστική κρίση που βαθαίνει στην Ισπανία και στη δράση του κόμματος για την ταξική ενότητα των εργατών και την οργάνωση της απάντησης των λαϊκών στρωμάτων.

-- Μιλήστε μας για τις εξελίξεις μετά τις πρόωρες εκλογές όπου επικράτησε η αστική διαχείριση με αλλαγή σκυτάλης από τους σοσιαλδημοκράτες στο Λαϊκό Κόμμα.

-- Οι τελευταίες εκλογές που ήταν πρόωρες κρίθηκαν αναγκαίες από την πλευρά της ολιγαρχίας για να υπάρξει μια αστική κυβέρνηση με νωπή εντολή λόγω της μεγάλης φθοράς της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης και του κινδύνου να υπάρξει κοινωνική απάντηση απέναντι στα μέτρα που ετοιμάζονταν να πάρουν στο όνομα της κρίσης, στην πραγματικότητα για τη σωτηρία του κεφαλαίου.

Κέρδη, απολύσεις, φοροαπαλλαγές και «λόμπι»...

Οταν η συναλλαγή μεταξύ κομμάτων, βουλευτών, 

γερουσιαστών και επιχειρήσεων γίνεται στο φως της μέρας, ονομάζεται «υπόδειγμα δημοκρατίας». 

Σ' αυτό το δούναι και λαβείν, οι επιχειρήσεις χρηματοδοτούν πλουσιοπάροχα την προεκλογική καμπάνια των πολιτικών και αυτοί με τη σειρά τους ψηφίζουν νόμους που εξυπηρετούν τους χρηματοδότες τους. Μάλιστα, προσφέρονται και φορολογικά κίνητρα στις επιχειρήσεις για να «εξαγοράζουν» πολιτικούς!

ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ στις Ηνωμένες Πολιτείες και αυτό το «μοντέλο» θαυμάζουν πολλοί εγχώριοι αστοί πολιτικοί.

Σε μια πρόσφατη έρευνα της οργάνωσης «Public Campaign» που αφορά στην πορεία 30 από τις μεγαλύτερες αμερικανικές επιχειρήσεις στο διάστημα 2008 - 2010 αποδεικνύεται ότι οι 29 απ' αυτές διέθεσαν για τη χρηματοδότηση των «λόμπι»^* περισσότερα από τους φόρους που πλήρωσαν στο κράτος. 

Και μάλιστα σε μια περίοδο όπου εκατομμύρια Αμερικανοί εργαζόμενοι έχασαν τη δουλειά τους, έχασαν τα σπίτια τους, έχασαν την περίθαλψή τους, στριμώχτηκαν στις ουρές των συσσιτίων, είδαν τη ζωή τους να καταστρέφεται. 

Οι μετανάστες εργάτες αναπόσπαστο κομμάτι της εργατικής τάξης

Ο «Ριζοσπάστης» παρουσιάζει εκτενή αποσπάσματα από την Εκθεση που κατέθεσε το Κόμμα στην Επιτροπή της Βουλής για τη μετανάστευση, τον περασμένο Οκτώβρη

Την ώρα που διογκώνεται η καταστολή εναντίον όσων προσφύγων του ιμπεριαλισμού αναζητούν καταφύγιο στην Ελλάδα, την ώρα που οι συλλήψεις φτάνουν τις δεκάδες χιλιάδες, οι απελάσεις γίνονται κατά εκατοντάδες, ενώ άλλον ένα χειμώνα πτώματα ανασύρονται από τον Εβρο στην απελπισμένη προσπάθεια μεταναστών να περάσουν το ποτάμι, την ώρα που η κυβέρνηση, εφαρμόζοντας την αντιδραστική αντιμεταναστευτική πολιτική, στήνει και φράκτη στα χερσαία ελληνοτουρκικά σύνορα για να δυσκολέψει παραπέρα τα περάσματα, αποκτά ξεχωριστή σημασία Εκθεση που κατέθεσε το ΚΚΕ στην Επιτροπή της Βουλής για τη μετανάστευση (Οκτώβρης 2011), θίγοντας την ουσία του φαινομένου, παρουσιάζοντας τις πραγματικές αιτίες της προσφυγιάς, την υποκρισία ΕΕ και κυβερνώντων, την καταστολή και εκμετάλλευση που υφίστανται οι κυνηγημένοι. Προτείνει συγκεκριμένα μέτρα άμεσης ανακούφισης, καλεί Ελληνες και ξένους εργάτες σε κοινό αγώνα για τα δικαιώματά τους.

Ο «Ρ» παρουσιάζει σήμερα εκτενή αποσπάσματα αυτής της Εκθεσης, όπως και άλλες πτυχές του Μεταναστευτικού:

Ναρκωκαταστολή για το λαό, αμύθητα κέρδη για τους ιδιώτες

«Σε θέλουν σκλάβα να χτυπάς το κούτελο στο χώμα! Χασίσι αν θες μετά χαράς, αλλ' όχι ελεφτερία!»

Κ. Βάρναλης

Με τον πιο χυδαίο και αντιεπιστημονικό τρόπο επιχειρείται να δικαιολογηθεί η αποποινικοποίηση της χρήσης, προμήθειας, κατοχής όλων των ναρκωτικών ουσιών, της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης και η παράδοση της πρόληψης - απεξάρτησης - κοινωνικής επανένταξης στους ιδιώτες, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο με τίτλο «Κώδικας Ναρκωτικών» του υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο κατατέθηκε την προηγούμενη Δευτέρα στη Βουλή.

Είναι ο κώδικας χειραγώγησης και ναρκωκαταστολής που εκπροσωπεί η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., προκειμένου να εντείνει ακόμα μια μορφή κοινωνικού ελέγχου για λογαριασμό της βαρβαρότητας ενός συστήματος που στρεβλώνει το περιεχόμενο κάθε μορφής δικαιώματος, καταργεί δημοκρατικές ελευθερίες, μισθούς και συντάξεις, που ξεζουμίζει ανθρώπους.

«Η αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών υπαγορεύθηκε από τη σκέψη ότι η χρήση ναρκωτικών αποτελεί πράξη αυτοπροσβολής του εννόμου

Από καλύτερες θέσεις για τη νέα απεργία στις 17 Γενάρη

Βήμα μπροστά η επιτυχία της απεργίας που έγινε στις 12 Γενάρη

Από τη συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο του Μάνεση στο Βόλο στις 12 Γενάρη

Ο απόηχος της μάχης που δόθηκε την προηγούμενη Πέμπτη στις πύλες των δυο εργοστασίων του Μάνεση, κυριαρχεί ακόμα στο Βόλο, καθώς κάτι τέτοιο είχε να συμβεί 24 χρόνια. Το γεγονός ότι στην πράξη αμφισβητήθηκε, και μάλιστα νικηφόρα για τους εργάτες, η εξουσία ενός βιομήχανου που ελέγχει με πολλούς τρόπους την τοπική οικονομία, ελέγχει και την παραμικρή λέξη που γράφεται στα τοπικά Μέσα Ενημέρωσης και δυναστεύει την εργατική τάξη της περιοχής, είναι αντικείμενο συζήτησης παντού όπου φτάνουν τα συνεργεία του Συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μήτσος Παπαρήγας» μεταφέροντας το κάλεσμα για τη νέα απεργία που έχει οριστεί για την Τρίτη 17 Γενάρη.

Ο μηχανισμός του Μάνεση που ηττήθηκε στις πύλες των εργοστασίων, επιχείρησε να πάρει τη ρεβάνς μέσα από ένα μπαράζ δημοσιευμάτων την επομένη της απεργίας. Τόσο με την ιδιαίτερη προβολή μιας ανακοίνωσης του Συνδέσμου Βιομηχάνων Θεσσαλίας, όσο και με αξιοποίηση υπαλλήλων του Μάνεση που, με τη σφραγίδα του εργοδοτικού σωματείου, αξιώνουν να αναγνωρίζονται ως εκπρόσωποι εργαζομένων, την ώρα που στην πράξη αποδείχτηκε ότι οι εργαζόμενοι τους έχουν γυρίσει την πλάτη.

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: τσιρακι του συστηματος...

Μπροστάρης στη νέα φιλομονοπωλιακή επέλαση

Επί της ουσίας στήριξη στο πετσόκομμα μισθών και Συμβάσεων, με «όχημα» τον «κοινωνικό διάλογο»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Τα μέτρα για τη μείωση του μη μισθολογικού κόστους, η μείωση δηλαδή των εργοδοτικών εισφορών, έπρεπε να έχουν ληφθεί εδώ και ενάμιση χρόνο, από τότε που τα προτείναμε εμείς. Το μισθολογικό κόστος δεν είναι το σημαντικότερο εμπόδιο για την ανταγωνιστικότητα, καλό θα ήταν όμως να καταλήξουν οι κοινωνικοί εταίροι σε συμφωνία με βάση την κοινή πρόταση των εργοδοτικών φορέων. Υπάρχει, όμως, μεγάλο περιθώριο να προχωρήσει η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, με βάση το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει τις επιχειρησιακές - ατομικές συμβάσεις, την εκ περιτροπής εργασία, τη μερική απασχόληση. Οσο για τις επικουρικές συντάξεις, διατηρούμε τις επιφυλάξεις μας αλλά δεν θα δημιουργήσουμε πρόβλημα αν η κυβέρνηση φέρει προς ψήφιση νόμο για την τρίτη κατά σειρά μείωσή τους».

***

Αυτή είναι, πίσω από τις περίτεχνες φραστικές διατυπώσεις και τις δημαγωγικές διακηρύξεις, η θέση με την οποία η ηγεσία της ΝΔ μπαίνει στην πρώτη γραμμή της νέας ολομέτωπης επίθεσης που έχουν εξαπολύσει η πλουτοκρατία και η μαύρη

Μάριο Μόντι ( ο Ιταλος Βαμπιρ)...

Η συνάντηση του Ιταλού πρωθυπουργού Μ. Μόντι με τη Γερμανίδα καγκελάριο Α. Μέρκελ την Τετάρτη στο Βερολίνο ανέδειξε για άλλη μια φορά τους ανταγωνισμούς που υπάρχουν στο φόντο της κρίσης αλλά και την αναζήτηση νέων πρόσκαιρων συμβιβασμών μεταξύ των αστικών τάξεων των κρατών - μελών της Ευρωζώνης και της ΕΕ.

Ο Μόντι προειδοποίησε την ΕΕ πως υπάρχει κίνδυνος η τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης να πέσει στα χέρια «αντιευρωπαϊστών λαϊκιστών», φοβούμενος και αυτός αναταράξεις στο πολιτικό σύστημα της Ιταλίας. Αυτό το «χαρτί» παίζει για λογαριασμό της ιταλικής πλουτοκρατίας και τα άλλα περί «θυσιών του ιταλικού λαού λαού» είναι για το θεαθήναι.

Στην Ιταλία, δύο μήνες σχεδόν μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον τεχνοκράτη Μόντι με συμφωνία των αστικών κομμάτων (αντίστοιχη όπως του Παπαδήμα στη χώρα μας), έχουν ήδη εφαρμοστεί μέτρα λιτότητας ύψους 33 δισεκατομμυρίων ευρώ με αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα, αύξηση των απαιτούμενων χρόνων εισφορών, «πάγωμα» των συντάξεων από 936 ευρώ και άνω, αύξηση του ΦΠΑ από 21% σε 23% και επιβολή φόρου ακινήτου. Από την 1/1 έχει τεθεί σε ισχύ η ολική απελευθέρωση του ωραρίου των εμπορικών καταστημάτων, ωφελώντας κυρίως τα μεγάλα πολυκαταστήματα και τις εμπορικές αλυσίδες. Επί τάπητος βρίσκεται η απελευθέρωση των λεγόμενων «κλειστών» επαγγελμάτων, ενώ παράλληλα προωθούνται αλλαγές στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με διευκόλυνση των απολύσεων. Και όλα αυτά με την ανοχή, και τις δήθεν «αγωνιστικές κορόνες» των συμβιβασμένων ηγεσιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων που όλα αυτά τα χρόνια αποκοίμισαν τους εργάτες και αφόπλισαν το κίνημά τους με τους λεγόμενους «κοινωνικούς διαλόγους», στους οποίους επιμένουν και τώρα.