Τι είναι προοδευτικό...

«ΚΙΝΗΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ» Με τον «πατριωτισμό» του κεφαλαίου...

Ενα κράμα πατριωτισμού των αστών στο οποίο συνυπάρχει ο αστικός εθνικισμός με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου και που επιχειρείται να καλυφθεί με τη διαρκή επίκληση ενός κίβδηλου ριζοσπαστισμού και ενός ρηχού αντιαμερικανισμού, αποκαλύπτει ολοένα και περισσότερο η «Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών». Χαρακτηριστική είναι η ομιλία του Μ. Θεοδωράκη σε εκδήλωση στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη Κυριακή. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εκδήλωση παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Π. Ψωμιάδης, ο Σ. Κούβελας, ο Σ. Παπαθεμελής, ο Π. Εμφιετζόγλου και άλλοι.

Απ' το βήμα της εκδήλωσης αναπαράχθηκαν τα ιδεολογήματα περί δήθεν «υποδούλωσης» και «εξάρτησης» της χώρας, που επιτάσσουν «αγώνα για εθνική ανεξαρτησία». Ισχυρισμοί που βοηθούν στον εξωραϊσμό του καπιταλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης - η οποία κάθε άλλο παρά υποτελής είναι - σπρώχνοντας το λαό να συμμαχήσει με τους εκμεταλλευτές του, στο όνομα ενός δήθεν «εθνικοαπελευθερωτικού» αγώνα.

ΝΑΤΟικό «σεμινάριο» για τις εξελίξεις στη Μεσόγειο...

Το ΝΑΤΟ προετοιμάζει τους πολιτικοστρατιωτικούς του μηχανισμούς για επέμβαση στις χώρες της βόρειας Αφρικής και ευρύτερα. Σχετικό σεμινάριο, με θέμα «Πολιτικές αναταραχές, οικονομική αβεβαιότητα και ασφάλεια στη Μεσόγειο», διοργανώνει, σήμερα και αύριο σε ξενοδοχείο της Βουλιαγμένης, η Ειδική Ομάδα για τη Μέση Ανατολή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ (εκπρόσωποι Κοινοβουλίων των χωρών - μελών), σε συνεργασία με το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την Ελληνική Κοινοβουλευτική Αντιπροσωπεία.

Οπως χαρακτηριστικά γράφεται στην ιστοσελίδα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, τα μέλη αυτού του ΝΑΤΟικού οργάνου θα «εξερευνήσουν τις επιπτώσεις από τις λαϊκές εξεγέρσεις στην περιοχή». Συγκεκριμένα, 50 βουλευτές από χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ και της Μεσογειακής Συνεργασίας (ΝΑΤΟικό παραμάγαζο στη Μεσόγειο),

Σενάρια για εκλογές ή ανασχηματισμό, στο φόντο των επικείμενων συνόδων Ευρωζώνης και ΕΕ...

Σενάρια για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες ή ανασχηματισμό τροφοδοτεί η κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να εγκλωβίσει την κλιμακούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια, μπροστά στα νέα μέτρα που ετοιμάζεται να επιβάλει τους επόμενους μήνες. Εχοντας προσυπογράψει το αντιδραστικό «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», η κυβέρνηση αναζητάει τη φόρμουλα χειραγώγησης του λαού, για να αποφύγει εκτεταμένους τριγμούς στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Κυβερνητικά στελέχη διαρρέουν ότι οι αποφάσεις της Εαρινής Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στις 24 και 25 Μαρτίου θα «πυροδοτήσουν πολιτικές εξελίξεις». Αν και επίσημα η κυβέρνηση διαψεύδει τις πρόωρες κάλπες, στο παρασκήνιο αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο, ενώ συνεργάτες του πρωθυπουργού «αναλύουν» σειρά δημοσκοπήσεων που δείχνουν «μεγάλες απώλειες» των κυβερνητικών ποσοστών.

Η κυβερνητική προπαγάνδα, σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού των λαϊκών στρωμάτων, συντηρεί δύο σενάρια ενόψει της Συνόδου Κορυφής.

Το πρώτο αφορά το ενδεχόμενο τα κράτη - μέλη της ΕΕ να αποδεχτούν τα

«Χρεοκοπημένα» σενάρια...

Το «μεγάλο κόλπο» που θα επιτρέψει να επιτευχθεί συνεργασία μεταξύ των αστικών κομμάτων γύρω από μια πολεμική κυβέρνηση και μάλιστα δίχως να γίνουν πρόωρες εκλογές, παρουσίασε η κυριακάτικη «Καθημερινή», προλειαίνοντας προφανώς το έδαφος για να ευδοκιμήσουν τα σενάρια που μελετώνται στους κόλπους της πλουτοκρατίας για τα επόμενα βήματα. 
Ποιο είναι λοιπόν το κόλπο; Η δημιουργία ενός σοκ (και δέους) εξαιτίας του οποίου η συνεργασία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα εμφανιστεί ως υποχρεωτική επιλογή προκειμένου να περάσουν τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, στα οποία, όπως αναφέρει η εφημερίδα, «θα συμπεριλαμβάνονται ακόμη και η απόλυση χιλιάδων εργαζομένων στο δημόσιο». 
Τα επιτελεία της πλουτοκρατίας έχουν μελετήσει και τον τρόπο που θα γίνει το σοκ:

Κοροϊδεύουν τους λαούς...

ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» εμφανίστηκε στον ευρωπαϊκό ορίζοντα! Θα το προτείνει, όπως λέγεται, ο πρόεδρος της ΕΕ, Χ. Β. Ρομπάι, αλλά δε θα είναι τόσο «σκληρό», όσο η γνωστή γερμανική πρόταση...

Δηλαδή, οι ...«καλοί» της ΕΕ βάλθηκαν να μας προστατεύσουν από τους «κακούς», αφού επιθυμούν την πλέον ενδεδειγμένη λύση για τους λαούς της Ευρώπης. 

Τι τυχεροί που είμαστε!

Μόνο που και οι μεν και οι δε ...«σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» θέλουν να φτιάξουν. 

Και στην Ελλάδα έχουμε πλέον καταλάβει πολύ καλά τι σημαίνει αυτή η λέξη. Αλλωστε, τις επιχειρήσεις αφορά, οπότε οι εργαζόμενοι δεν έχουν τίποτε καλό να περιμένουν.

Ταξικός είναι ο αντίπαλος...

«Η διέξοδος για τη χώρα δε θα έρθει από την παραίτηση του υπουργού Οικονομικών ή έναν κυβερνητικό ανασχηματισμό, αλλά από την απόσυρση συνολικά της κυβέρνησης και την ανατροπή της ασκούμενης πολιτικής σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο» και «η ταύτιση της κυβέρνησης Παπανδρέου με τις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η πλήρης χρεοκοπία της πολιτικής του μνημονίου την καθιστούν μια άκρως επικίνδυνη κυβέρνηση για το λαό χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση. Οσο πιο γρήγορα φύγει τόσο το καλύτερο».

Χτες και προχτές, σε δύο διαφορετικές ανακοινώσεις του ΣΥΝ δεσπόζει το αίτημα να φύγει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. 

Προφανώς για να ανοίξει ο δρόμος σε μια άλλη κυβέρνηση που θα εκπροσωπεί τα ίδια συμφέροντα, του κεφαλαίου, γιατί να φύγει το κεφάλαιο, να ανατραπεί, ούτε σκέψη ούτε λόγος απ' τον ΣΥΝ. 

Κανένας θύμα, όλοι στην αντεπίθεση...

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, λένε, και για να αποφύγουν τον γκρεμό θέλουν κι άλλα θύματα.

Προχωράνε σαλαμοποιώντας τους εργαζόμενους. Οπως τώρα, που οι αναλυτές τους βάλαν στο στόχαστρο ακόμα πιο έντονα τους εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ, ουσιαστικά εργαζόμενους σε ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις. Χτυπώντας και αυτούς, κάνουν ένα ακόμα βήμα για το χτύπημα συνολικά των μισθών, κάθε εργατικού δικαιώματος.

Παράλληλα, η προπαγανδιστική μηχανή της αστικής τάξης προβάλλει ως προσφορά στους εργαζόμενους ένα ακόμα βήμα για το βάθεμα της εκμετάλλευσής τους, τις περίφημες «επιχειρήσεις κοινωνικής οικονομίας», με τις οποίες η κυβέρνηση επιχειρεί να βγάλει από πάνω της τομείς αποκλειστικής αρμοδιότητας του κράτους, στους οποίους καλεί τους εργαζόμενους να τους αναλάβουν ως «επιχειρηματίες» με κερασάκι την ασφαλιστική τους κάλυψη. Στην πράξη προωθεί την ιδιωτικοποίηση κρισιμότατων τομέων, δουλειά με μεροκάματα πείνας στους εργαζόμενους σ' αυτές τις επιχειρήσεις, προσφορά υπηρεσιών με πληρωμή από τους χρήστες τους.

Θα νομοθετήσουν και το «Τέλος της Ιστορίας»;

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

   Ο Πλάτωνας οραματιζόταν μια Πολιτεία όπου οι μύθοι θα τύγχαναν της απόλυτης έγκρισης των Αρχόντων. Εκείνοι θα αποφάσιζαν ποιοι από αυτούς θα διδάσκονταν στα παιδιά:

«Και τους μύθους που εγκρίνουμε - έλεγε ο Πλάτωνας - θα υποχρεώσουμε τις παραμάνες και τις μητέρες να τους διηγούνται στα παιδιά και να πλάθουν μ' αυτούς τις ψυχές τους πολύ περισσότερο παρ' ότι τα σώματά τους με τα χέρια τους».

Ευτυχώς η άποψή του δεν «πέρασε»...

*

Το 1894 στο ρωσικό αστικό κώδικα υπήρχε ένα άρθρο που αναφερόταν στη διάπλαση των παίδων και έλεγε:

«Κατά την ανατροφή στο σπίτι οι γονείς πρέπει να προσπαθούν να διαμορφώσουν το ήθος τους (σ.σ.: των παιδιών) σύμφωνα με τις απόψεις της κυβέρνησης».

Η τύχη της κυβέρνησης του τσάρου είναι γνωστή...

Ιδεολογική κρίση - Προγραμματική ανασυγκρότηση...

Το κομμουνιστικό κίνημα διανύει τη 17η δεκαετίατου, αν θεωρήσουμε ως αφετηρία του την πρώτη έκδοση του ΚομμουνιστικούΜανιφέστου (1848).

Ωστόσο, θα ισχυριστούμε ότι ουδέποτε άλλοτε το διέτρεξε τέτοια βαθιά ιδεολογική - οργανωτική κρίση, όσο τηντελευταία περίπου 25ετία, με χρονολογία αναφοράς το 1986, έτος διεξαγωγής του 27ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, που υιοθέτησε την πολιτική της«περεστρόικα» (ανασυγκρότησης).

Περίπου από τότε τέθηκε σε κίνηση μια διαδικασία ακύρωσης όλων των βηματισμών του 20ού αιώνα στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού (ανώριμου κομμουνισμού), δηλαδή στη διαμόρφωση του κομμουνιστικού τρόπου παραγωγής, στην κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων, στην πάλη για την εξάλειψη σχέσεων ατομικής ιδιοκτησίας οποιασδήποτε μορφής, στη διαμόρφωση νέων (κομμουνιστικού χαρακτήρα) νομικών - πολιτικών - πολιτιστικών σχέσεων, συνείδησης καιπρακτικής.

Βέβαια, ο βαθμός στον οποίο συντελέστηκαν οι παραπάνω βηματισμοί, οι ιστορικοί σταθμοί και οι καμπές ποικίλλουν σε αυτό το πρώτο ιστορικά εκτεταμένο εγχείρημα στην οικοδόμηση της νέας κοινωνίας, που τα φύτρα της συναντήσαμε από την πρωτοπόρα περίπτωση στη Ρωσία έως τα βάθη της Ασίας και το ανατολικό τμήμα της, από τα Βαλκάνια και τηνΚεντρική Ευρώπη έως την Καραϊβική.

Μισώ τους αδιάφορους… (Odio gli indifferenti...)

Αντόνιο Γκράμσι

«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.

Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα.