Για την Σοσιαλδημοκρατία του κ.Ανδρουλάκη

 H εκλογική διαδικασία στο ΚΙΝΑΛ και η ανάδειξη του κ.Ανδρουλάκη στην ηγεσία του συνδυάστηκε με το πολιτικό πρόταγμα της «επιστροφής της σοσιαλδημοκρατίας» στο προσκήνιο.

Η χρήση, δε, του όρου – «σοσιαλδημοκρατία» – μετετράπη σε ένα είδος υποχρέωσης από τους υποψηφίους του ΚΙΝΑΛ ώστε να λανσαριστεί το περιεχόμενό της σαν κάτι ισοδύναμο της πολιτικής και κοινωνικής ευαισθησίας που επιστρέφει στη χώρα με τον αέρα της «νεότητας» και της «φρεσκάδας». Αυτά στη χώρα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και Σαμαρά – Βενιζέλου…

Αλήθεια, όμως: Η σοσιαλδημοκρατία, στα σουαρέ της οποίας συμμετέχουν ο κ.Τσίπρας και ο κ.Ανδρουλάκης, τι ακριβώς «καινούργιο» σημαίνει, πέρα από την διασκευή του ίδιου σκοπού από ένα «βιολί» που διεκδικεί να είναι «πρώτο» στην ορχήστρα της πολιτικής εκπροσώπησης των κεφαλαιοκρατών; Τι είναι, λοιπόν, αυτή η «Σοσιαλδημοκρατία», που μάλιστα διαθέτει και διεθνή οργάνωση, την «Σοσιαλιστική Διεθνή»;

Ο αντισοβιετισμός του οπορτουνιστικού ρεύματος στην Ελλάδα

 Η συμπλήρωση των 30 χρόνων από τις ανατροπές του σοσιαλισμού σήμανε μια νέα αναζωπύρωση του αντισοβιετισμού με σειρά εκδόσεων, εκδηλώσεων, αφιερωμάτων και αρθρογραφίας στον αστικό Τύπο.

Επιβεβαιώθηκε για ακόμη μια φορά ότι η συκοφάντηση της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλισμού που οικοδομήθηκε αποτέλεσε και αποτελεί ένα βασικό κομμάτι της ιδεολογικής επίθεσης της αστικής τάξης, με διπλό χαρακτήρα και αποστολή.

Αφορά αφενός τόσο ιστορικά όσο και τώρα την αστική ιδεολογική και πολιτική αντιπαράθεση και υποβάθμιση των επιτευγμάτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης κατά τον 20ό αιώνα. Αφετέρου εκπληρώνει έναν βαθύτερο σκοπό: Σπιλώνοντας την πρώτη προσπάθεια να οικοδομήσει η εργατική τάξη την κοινωνία όπου αυτή είχε την εξουσία, επιχειρείται να καταφερθεί ένα σημαντικό πλήγμα στην προοπτική για την ανατροπή του καπιταλισμού και τη διέξοδο του σοσιαλισμού - κομμουνισμού σήμερα.