Καλλιεργεί προσδοκίες για να γλιτώσει τη λαϊκή οργή

Προκλητικός, χτες, ο Γ. Παπακωνσταντίνου, ισχυρίστηκε στη Βουλή 
ότι «οι θυσίες πιάνουν τόπο» και ότι δεν υπάρχουν νέα μέτρα!


Η ελπίδα για τη χώρα βρίσκεται στους αγώνες των εργαζομένων και όχι στην επιτυχία της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που «επικαιροποιείται» συνεχώς με νέες επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα και τη λαϊκή οικογένεια.

Αυτό επισήμανε χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης,απαντώντας σε δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών, στη Βουλή, ο οποίος προσπάθησε χτες με τον πιο ωμό τρόπο να κοροϊδέψει κατάμουτρα τους εργαζόμενους και το λαό πως τα δύσκολα τελείωσαν και πως δεν υπάρχουν νέα μέτρα.

Η συζήτηση έγινε με αφορμή την τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών για την ενίσχυση του τραπεζικού συστήματος με επιπλέον 25 δισεκατομμύρια ευρώ, στο όνομα της κεφαλαιακής επάρκειας, την οποία καταψήφισε το ΚΚΕ. Τα όσα είπε ο υπουργός δείχνουν το φόβο της κυβέρνησης για τη λαϊκή οργή που μεγαλώνει καθώς προχωράει η εφαρμογή του μνημονίου.

Αυτήν την αγανάκτηση προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τώρα το κυβερνητικό επιτελείο, κάνοντας το άσπρο μαύρο σε σχέση με τη βάρβαρη πραγματικότητα που βιώνουν εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά, εξαιτίας της πολιτικής κυβέρνησης - τρόικας - ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ.

Ο υπουργός Οικονομικών υποστήριξε προκλητικά ότι «δεν υπάρχει νέο μνημόνιο και μέτρα αλλά ένα κείμενο που θα επικαιροποιείται, αφαιρώντας όσα έχουν γίνει και εξειδικεύοντας τις περαιτέρω κινήσεις». Ομολόγησε, μάλιστα, ότι το μνημόνιο «θα συνεχίσει να επικαιροποιείται αλλά κυρίως έχουμε εφαρμογή μιας πολιτικής που υπερβαίνει το μνημόνιο», αφού «η κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομικών ετοιμάζουν τον προϋπολογισμό για το 2011».

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση παραδέχεται ότι η επίθεση σε βάρος του λαού δεν έχει ημερομηνία λήξης, αφού σε κάθε αναθεώρηση του μνημονίου θα εξαγγέλλονται και νέα βάρβαρα μέτρα στο όνομα του να πιαστούν οι στόχοι του. Επιπλέον, ο Γ. Παπακωνσταντίνου επιβεβαίωσε ότι το μνημόνιο ταυτίζεται στρατηγικά με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, η οποία μάλιστα «το υπερβαίνει»!

«Φως στο τούνελ» μόνο για το κεφάλαιο

Ταυτίζοντας το συμφέρον της αστικής τάξης με εκείνο του λαού, και σε μια

Αμπαλάρει τα επόμενα φοροεισπρακτικά πακέτα

Στόχος να συγκεντρωθούν 25 δισ. ευρώ από τις τσέπες του λαού μέχρι το τέλος του 2010

Τα φορολογικά πακέτα για την παραπέρα αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος αμπαλάρει η κυβέρνηση, ενόψει της κατάθεσης του προσχεδίου κρατικού προϋπολογισμού για το 2011, που αναμένεται για τις αρχές του Οκτώβρη.

Τα ακόμη χειρότερα για τα λαϊκά στρώματα είναι μπροστά, καθώς η οποιαδήποτε «αστοχία» στα εισπρακτικά μεγέθη σημαίνει και τη λήψη συμπληρωματικών μέτρων «ισοδύναμου αποτελέσματος» με αυτά που έχουν αποφασίσει στο μνημόνιο με τη τρόικα, όπως είναι οι μαζικές μετατάξεις εμπορευμάτων μαζικής λαϊκής κατανάλωσης από λεγόμενο χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ (σήμερα 11%) στο ψηλό (23%).

Σε αυτή τη φάση, η κυβέρνηση σχεδιάζει το εύρος των εμπορευμάτων πρώτης ανάγκης που θα υπερφορολογήσουν, με στόχο να μαζεύουν επιπλέον 1 δισ. ευρώ για κάθε χρόνο. Συμπληρωματικά εξετάζονται και άλλα μέτρα «ισοδύναμου αποτελέσματος», πάντα από την πλευρά της φορολογικής αφαίμαξης του λαού που για την ώρα δεν ανακοινώνονται.

Για το μάζεμα των εσόδων στη βάση των στόχων που έχουν βάλει για το 2010, συνεδρίασε χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών υπό τον υπουργό Γ. Παπακωνσταντίνου. Με κάθε τρόπο, επιχειρούν μέχρι το τέλος τους έτους να συγκεντρώσουν ακόμη 25 δισ. ευρώ, δηλαδή από 5 δισ. ευρώ το μήνα, προκειμένου να βρεθούν μέσα στους αντιλαϊκούς στόχους.

Η κάθετη πτώση στο λαϊκό εισόδημα και στην κατανάλωση γίνεται εμφανής από τη συνολική μάζα του ΦΠΑ που αποδόθηκε και που παρά τις τρανταχτές ανατιμήσεις, τους φοροελέγχους στην αγορά κ.ο.κ., παραμένει στα περυσινά (2009) επίπεδα. Είναι δηλαδή απόλυτα φανερό ότι ετοιμάζουν και πρόσθετα μέτρα, τόσο για τους φόρους όσο και για το παραπέρα τσεκούρωμα των δαπανών.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, στη χτεσινή σύσκεψη εξετάστηκε η δυνατότητα μιας ακόμη χαριστικής «ρύθμισης» στα ληξιπρόθεσμα χρέη μεγαλοοφειλετών του δημοσίου, με κίνητρο μεγάλες εκπτώσεις, μέτρο που και στο παρελθόν έχει εφαρμοστεί, χωρίς να αποδώσει τα αναμενόμενα από τη κυβέρνηση.

Τα γράφουν στο πρόγραμμά τους

«Η πολιτική της κυβέρνησης πιστεύω ότι είναι ούτως ή άλλως σχεδιασμένη πέρα από το μνημόνιο και όπως σωστά κατά καιρούς ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει τονίσει, μια σειρά από θεωρούμενα μέτρα του μνημονίου υπήρξαν θεμελιώδεις τοποθετήσεις του ΠΑΣΟΚ, ήδη από το πρόγραμμα που καταθέσαμε το Μάρτιο του 2007». Αυτό δήλωσε χτες ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Π. Ευθυμίου σε ραδιοφωνική του συνέντευξη. Ο ίδιος, φρόντισε να διευκρινίσει το τι εννοεί, δίνοντας ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα: «Το ασφαλιστικό ήταν ήδη από το 2007 ως προτεραιότητα. Οτιδήποτε περιελήφθη στο Ασφαλιστικό είχε προδιαγραφεί ως δέσμευσή μας εκ των προτέρων»!

Τι επιβεβαιώνεται από τις ομολογίες του στελέχους του ΠΑΣΟΚ; Οτι το ΠΑΣΟΚ είχε σαν στρατηγικό στόχο την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, κι ας κορόιδευε ο Γ. Παπανδρέου προεκλογικά το λαό ότι δεν πρόκειται να αυξηθούν.

Κυβέρνηση, περιφέρειες και δήμοι στην υπηρεσία του μνημονίου

Την αντιλαϊκή στρατηγική που υλοποιεί το ΠΑΣΟΚ 

υπηρετούν οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα και οι υποψηφιότητες 

για τις προσεχείς εκλογές

    Ενα σφικτό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα, κομμένο και ραμμένο στις επιταγές του μνημονίου, με στόχο την επιτάχυνση των αντιλαϊκών πολιτικών της κυβέρνησης, σχεδιάζει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, μέσω του επικείμενου ανασχηματισμού που ο ίδιος προανήγγειλε στη διάρκεια του προχτεσινού Υπουργικού Συμβουλίου.

Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού έχει και χαρακτήρα «επικοινωνιακού αντιπερισπασμού», με στόχο την παραπλάνηση των λαϊκών στρωμάτων, αφού γίνεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ετοιμάζει την επιβολή νέων βίαιων μέτρων, όπως αυτά προβλέπονται από το «επικυρωμένο μνημόνιο».

Γνωρίζοντας ότι τα νέα μέτρα θα επιφέρουν έντονες λαϊκές αντιδράσεις και μπροστά στο κίνδυνο αυτές να εκφραστούν μαζικά στους δρόμους και στις επερχόμενες κάλπες, η κυβέρνηση παίζει το «χαρτί» του ανασχηματισμού.

«Το ζητούμενο είναι ένα σχήμα πιο ευέλικτο και πιο αποδοτικό», τόνισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, μιλώντας στην κρατική τηλεόραση αναφερόμενος στις «δομικές αλλαγές» του Υπουργικού Συμβουλίου αλλά και στη θέσπιση θέσης «υπουργού Συντονισμού» που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός.

Ποια ανάπτυξη;

Τώρα που η κυβέρνηση κάνει πράξη την υλοποίηση των αντιδραστικών πολιτικών του μνημονίου για την κατακρεούργηση των λαϊκών εισοδημάτων, την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, την κατάργηση των συντάξεων όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, την ολόπλευρη εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, τα οικονομικά επιτελεία και κάποιοι εκπρόσωποι της άρχουσας τάξης, επαναλαμβάνουν, σχεδόν μονότονα, την ανάγκη να παρθούν μέτρα που θα εξασφαλίσουν, λέει, την οικονομική ανάπτυξη.

   Καλή η, περί την ανάπτυξη, φιλολογία, ωστόσο το κύριο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι η ανοδική ή πτωτική πορεία των οικονομικών δεικτών στον καπιταλισμό, δεν είναι θέμα επιλογής κάποιας κυβέρνησης ή άλλου κέντρου λήψης αποφάσεων, αλλά αντικειμενική εξέλιξη των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής και της άναρχης εξέλιξης του ίδιου του καπιταλισμού. Κανείς καπιταλιστής δε θέλει να μην πηγαίνουν καλά οι δουλειές του.

Το κεφάλαιο και τα μάτια τους

Απ' τις χτεσινές μόνο παρεμβάσεις του ΛΑ.Ο.Σ. προκύπτουν: Αίτημα μείωσης της φορολογίας του κεφαλαίου καθώς, όπως λέει, «μόνο κάποιος ρομαντικός ή παρανοϊκός θα επένδυε σήμερα στην Ελλάδα με τόση υψηλή φορολογία, όταν στην Κύπρο είναι 10%, στη Βουλγαρία 15% και σε εμάς 40%». Αίτημα παραπέρα περιορισμού των κρατικών δαπανών και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, καθώς, όπως λέει, «οι κρατικές δαπάνες σαφώς πρέπει να περιορισθούν». Αίτημα να παραμείνουν και να βαθύνουν οι ταξικοί φραγμοί στην Παιδεία με το να μετατεθεί «η "κρησάρα" μεταξύ 1ου και 2ου έτους σπουδών».

Απ' αυτά, προστιθέμενα σε άλλα που κατά καιρούς έχει υποστηρίξει ο ΛΑ.Ο.Σ., το συμπέρασμα επίσης προκύπτει αβίαστα για το λαό. Πρόκειται για κόμμα βαθιά αντιλαϊκό, ορκισμένο πολέμιο των λαϊκών συμφερόντων.

Και κάτι ακόμα. Χτες ο εκπρόσωπός του μίλησε για «ακραίους συνδικαλιστές που με τον τρόπο τους συμμετείχαν στην καταβαράθρωση της οικονομίας», καλώντας τους να «ψαχτούν μεταξύ τους για να δουν πόσοι πλούτισαν από τον θεσμικό τους ρόλο». Βολικές οι γενικεύσεις και οι αόριστες αναφορές ώστε τα «σκάγια» να παίρνουν τους πάντες. Και συνολικά το συνδικαλιστικό κίνημα. Το ΛΑ.Ο.Σ. θέλει αφοπλισμένη την εργατική τάξη ώστε να ζει μόνιμα στην κόλαση του κεφαλαίου, που είναι και δικός του «θεός». Γιατί την κρίση δεν τη δημιούργησαν οι συνδικαλιστές αλλά τα κέρδη. Αλλά τέτοιος είναι ο ρόλος του συγκεκριμένου πολιτικού οργανισμού. Να κάνει το μαύρο άσπρο, να τσουβαλιάζει εξαγορασμένους συνδικαλιστές και εκπροσώπους των εργατών από τα ταξικά συνδικάτα, ακριβώς γιατί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός του είναι προσφιλής, ενώ εμμέσως πλην σαφώς λέει πως οι κινητοποιήσεις για τα εργατικά δικαιώματα, δηλαδή τα ταξικά συνδικάτα, είναι η αιτία της κρίσης της καπιταλιστικής οικονομίας. Είναι βαθιά νυχτωμένοι αν νομίζουν πως θα εμποδίσουν το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλισμού με τέτοιους γκεμπελισμούς...

«Αντι-μνημόνιο» άλλοθι

Ισως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να πει ένα «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση, στην ΕΕ και στο ΔΝΤ για την ύπαρξη του μνημονίου, αφού φαίνεται να του δίνει τη δυνατότητα να δικαιολογεί την ύπαρξή του ως δύναμης δήθεν «αριστερής». Απ' το πρωί ως το βράδυ τα στελέχη του ξιφουλκούν εναντίον του. Οχι όμως από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων, αφού η κριτική τους εστιάζεται σ' αυτό που ζητά μερίδα του κεφαλαίου, δηλαδή μέτρα ανάπτυξης των επιχειρήσεων, γιατί το μνημόνιο παρατείνει την ύφεση. Δεν είναι επίσης εναντίον εκείνης της τάξης τα συμφέροντα της οποίας το επέβαλαν, ούτε εναντίον της ΕΕ την οποία υπερασπίζονται. Χτες, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ εξέδωσε ανακοίνωση για την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης και διαβάζουμε σ' αυτήν: «Η πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία επιδρά όπως ο λίβας που καίει τα σπαρτά (...) Ο μόνος ορατός δρόμος είναι η υιοθέτηση μιας νέας αναπτυξιακής πορείας μέσα από την άμεση απεμπλοκή από τον υποτιθέμενο μηχανισμό στήριξης και το μνημόνιο, που θα χαρακτηρίζεται από την προστασία της εργασίας, τον πρωταγωνιστικό ρόλο του δημόσιου τομέα, την αναδιανομή του πλούτου και θα έχει οικολογικό πρόσημο».

Δηλαδή, σε απλά ελληνικά αυτό που λέει ο ΣΥΝ και για το οποίο θέλει να πειστεί ο λαός είναι πως αν απεμπλακούμε απ' το μνημόνιο ως διά μαγείας όλα θα φτιάξουν. Αυτή η θέση, βέβαια, δεν απαντά στο γιατί και προ μνημονίου ο λαός βαρυγκομούσε, δεν απαντά στο γιατί σε άλλες χώρες όπου δεν υπάρχουν μνημόνια τα ίδια μέτρα προωθούνται και οι λαοί τους βρίσκονται στην ίδια θέση με τον ελληνικό λαό. Αυτή η θέση λέει ψέματα στο λαό. Με ή χωρίς μνημόνιο η πορεία για την πλουτοκρατία είναι ανεπίστρεπτη. Για να διασφαλίσει τα συμφέροντά της θα τσακίζει ό,τι βρίσκει στο διάβα της. Αυτή η θέση ανακυκλώνει την αυταπάτη πως στον καπιταλισμό μπορεί να ευημερούν και τα κέρδη και οι άνθρωποι του μόχθου.

Για την ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει οι «βάρβαροι» της τρόικας και η «βαρβαρότητα» του μνημονίου να είναι «μια κάποια λύσις»...