ϊδία του λαού. Και καταλήγω στο δεύτερο.Είναι αδύνατον να φανταστεί κανείς ότι σε συνθήκες κρίσης του καπιταλισμού, που μάλιστα χτυπά ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες, σε ένα βαθμό εκδηλώθηκε ανισόμετρα, αλλά είναι τώρα συγχρονισμένη, ότι μπορεί να αναζητάτε την αιτία εδώ στην Ελλάδα για την κρίση, στον τρόπο που διαχειρίστηκε η ΝΔ ή η ΝΔ να ισχυρίζεται ότι μπορούσαν να αντιμετωπιστούν τα ζητήματα, αν το ΠΑΣΟΚ, μόλις γινόταν κυβέρνηση, έκανε την α ή τη β κίνηση σκοπιμότητας. Κοροϊδεύετε, κυριολεκτικά, τον κόσμο για να του πλασάρεστε αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα.
Διότι, απαντήστε: Ποιες είναι οι αιτίες της κρίσης στη Μ. Βρετανία, στις ΗΠΑ, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, προηγούμενα στην Ιρλανδία, στην Ισλανδία πιο πριν, στην Ιταλία; Γιατί λίγο - πολύ στο ίδιο καζάνι βράζουν όλες οι χώρες. Είχαν όλες έναν Παπανδρέου και έναν Καραμανλή κι έναν Σημίτη; Είχαν μεγάλη Δημόσια Διοίκηση όπως λέτε εσείς, ή έγιναν τα α, τα β, τα γ ρουσφέτια, μίζες και σκάνδαλα; Οχι ότι κι εκεί είναι αθώοι και δε γίνονται σκάνδαλα. Κάθε τρεις και λίγο κάτι βγαίνει. Αλλά, εν πάση περιπτώσει, δεν μπορείτε να κοροϊδεύετε τον κόσμο. Μ' αυτή την έννοια, είστε άκρως επικίνδυνοι.
Οσο μπόρεσα να μελετήσω αυτά που είπε ο κ. Σαμαράς το πρωί, δε βρίσκω γιατί σηκώνει τόσο πολύ τη φασαρία απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Θα βρει, λέει, τρόπο εξόδου απ' το μνημόνιο και ανατροπής του μνημονίου. Κι όλα αυτά που είπε, κάτι για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα ΣΔΙΤ κ.λπ. τα ίδια πάνω κάτω. Δεν είπε ότι «ξέρετε, θα πάρω πίσω το ασφαλιστικό, θα πάρω πίσω το εργασιακό, το φορολογικό, θα καταργήσω τους συγκεκριμένους νόμους που ψηφίζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ».
Αρα, και τα δύο κόμματα, έχετε κάτι το κοινό. Η διέξοδος απ' την κρίση πριν απ' όλα πρέπει να ταΐσει κυριολεκτικά με πάμφθηνη εργατική δύναμη τους επιχειρηματίες και όχι μόνο αυτό. Οποια δημόσια περιουσία έχει μείνει στην Ελλάδα - υποθηκευμένη είναι - να παραδοθεί και σε χαμηλή τιμή. Εμείς δεν βάζουμε σε διατίμηση τη δημόσια περιουσία, αλλά να παραδοθεί σε χαμηλή τιμή στους επιχειρηματίες.
Αυτή είναι η λύση. Πραγματικά, το ΠΑΣΟΚ του «έκατσε» ο κλήρος να περάσει στην Ιστορία σαν ο νεκροθάφτης του λείψανου του ασφαλιστικού συστήματος. Γιατί απ' το '91 και μετά άρχισε σιγά σιγά να ξηλώνεται, με πιο αργό ρυθμό, με δυσκολίες, με καθυστέρηση απ' τη λαϊκή δυσαρέσκεια, την αγανάκτηση, το κίνημα. Αυτό δεν πρόκειται να φύγει απ' την ιστορία. Για μας δεν είναι το ασφαλιστικό. Είναι όλο. Το εργασιακό, το φορολογικό, το αναπτυξιακό κ.λπ.
Υπάρχει όμως κι ένα πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα που επιβεβαιώνει όχι τους φόβους μας, αλλά τις προβλέψεις μας, ότι θα έρθουν κι άλλα μέτρα. Μπορεί να μην έρθουν μέσα στο 2010, αυτό δεν μπορούμε να το υπογράψουμε, αλλά θα έρθουν το 2011, το 2012 και πάει λέγοντας. Και πάτε να προλάβετε, πάτε να τσακίσετε.
Θέλω να σχολιάσω τρία ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με την αντίσταση που υπάρχει σήμερα και αυτή που θα ξεσπάσει τους επόμενους μήνες.
Το πρώτο πράγμα είναι ο αντικομμουνισμός. Και να ξεκαθαρίσω: Την αντιΚΚΕ επίθεση τη θεωρούμε απολύτως φυσιολογική. Τον αντιΚΚΕ πόλεμο τον θεωρούμε απολύτως φυσιολογικό απέναντί μας. Κι αν θέλετε, πεδίον δόξης λαμπρό για αντιπαράθεση με επιχειρήματα. Και είναι απολύτως φυσικός ο αντιΚΚΕ πόλεμος, αλίμονο αν δεν υπήρχε σε συνθήκες κρίσης, θα ψαχνόμασταν κι εμείς. Αλλο πράγμα όμως αυτό κι άλλο ο αντικομμουνισμός.
Και θα σας το πω και καθαρά: Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι μέσα στις γραμμές σας που δεν είναι κομμουνιστές, που διαφωνούν και με μορφές πάλης που ακολουθούμε εμείς, αλλά ξέρουν τι σημαίνει αντικομμουνισμός για την πολιτική ζωή του τόπου. Συσκέψεις, παρασυσκέψεις γίνονται, για το με ποιες μεθόδους θα χτυπηθεί το ΚΚΕ και μάλιστα μπροστά στις εκλογές. Εμείς δεν τα ακουμπάμε όλα στην κάλπη, όχι ότι δε μας ενδιαφέρει, αλλά δεν πρόκειται να κάνουμε πίσω για την κάλπη.
Εσείς αναβάλλετε τα αντιλαϊκά μέτρα για την κάλπη, εμείς δεν πρόκειται να αναβάλουμε τον αγώνα και την αντίσταση για την κάλπη. Κι άλλωστε, αυτό που έχουμε να δώσουμε στον ελληνικό λαό, είναι η προσπάθειά μας για να ενισχυθεί το κίνημα κι όχι μόνο να αποκρούσει, αλλά και να διεκδικήσει. Τίποτα άλλο δεν έχουμε, αυτό έχουμε να καταθέσουμε στο λαό. Ούτε απειλές, ούτε τρομοκρατία, ούτε τίποτα, και ούτε και θέλουμε.
Ξέρουμε πάρα πολύ καλά τι ετοιμάζεται - μπορεί εσείς να μην ξέρετε, αυτά είναι σε πιο κλειστά κυκλώματα. Ξέρουμε πολύ καλά πώς θα κινηθείτε εναντίον του ΚΚΕ. Να ξέρετε το εξής: Δεν πρόκειται να φοβηθούμε και ξέρουμε και ποιοι παίρνουν μέρος στις συνεδριάσεις αυτές. Το κυριότερο δεν είναι αυτό. Το κυριότερο είναι ότι αυτό είναι μάρτυρας ότι έρχονται καινούργια μέτρα. Οτι θέλετε να τσακίσετε το κίνημα και μάλιστα καλείτε και τα άλλα κόμματα να πάρουν μέρος σ' αυτό.
Το πιο σοβαρό - όλο το σκεπτικό σας είναι, και εδώ έχει συνδράμει και ο προβληματισμός της ΝΔ αρκετά χρόνια ή αν θέλετε ορισμένων στελεχών της ΝΔ και γενίτσαρων των ανανεωτικών ιδεών - είναι ότι εξελίσσεται ένα πολιτικό σύστημα που θέλει και ανέχεται κρατικά κόμματα. Να σας πω κάτι. Οταν το 1979 καθιερώθηκε η κρατική επιχορήγηση, ενδεχομένως και εμείς δεν είχαμε συνειδητοποιήσει πού οδηγούσε. Κι αυτοί που το πρότειναν, δε λέω ότι είχαν φτάσει μέχρι τέλους τη σκέψη τους, μπορεί να έγινε μετά.
Κρατικό κόμμα δεν πρόκειται να γίνουμε. Οχι μόνο δεν πρόκειται να γίνουμε κόμμα του συστήματος, αλλά και κρατικό κόμμα. Μέσω της κρατικής επιχορήγησης θα κάνετε εκβιασμούς ή μέσω όλων αυτών των μέτρων, αυτά που είδαν τώρα το φως της δημοσιότητας για το πώς θα γίνουν οι τοπικές εκλογές. Πάτε να κάνετε κρατικά κόμματα, όπως είναι τα κόμματα στις ΗΠΑ, όπου θα δημοσιεύονται όλες οι επιχορηγήσεις.
Αν θέλετε, θα εξοικειώσετε και την κοινή γνώμη, ο τάδε εφοπλιστής, ο τάδε βιομήχανος να δίνει λεφτά στα κόμματα - ή στο κόμμα, ή στα κόμματά του - αλλά να θεωρείτε ότι είναι τίμιο και ηθικό. Γιατί είναι φανερό και προφανές, άρα δεν υπάρχει μαύρο πολιτικό χρήμα, υπάρχει διαφάνεια. Θα γίνονται εκστρατείες και θα έχεις τις λίστες και θα λες τόσα πήρα από κει, τόσα από κει.
Αυτό πάτε να κάνετε. Η σαπίλα του συστήματος, όμως, δε φεύγει. Οι σάπιοι άνθρωποι, όπου κι αν βρίσκονται, σε όποιο κόμμα, θα βρουν τρόπο. Οπως με την εγκληματικότητα. Ανεβαίνει, καινούργια όπλα κατά της εγκληματικότητας και η εγκληματικότητα μεγαλώνει, δε μειώνεται. Η σαπίλα του συστήματος δεν κρύβεται με τίποτα. Τα σάπια κόμματα ή τα σάπια πρόσωπα κομμάτων δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Να διωχθούν μπορεί, αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
Κρατικό πολιτικό κόμμα δεν πρόκειται να γίνουμε, πάρτε το χαμπάρι, με ό,τι συνεπάγεται αυτό. Κι αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό. Διότι κρατικό πολιτικό κόμμα σημαίνει ότι χάνει τη δυνατότητα επαφής με τα κόμματα και η βάση του κάθε κόμματος. Εσάς σας ενδιαφέρει η βάση των κομμάτων μια φορά στα τρία χρόνια να ψηφίζει αρχηγούς - και κάτι κάναμε, ο απόλυτος αρχηγός άμα σε ψηφίζουν και στις γειτονιές και στις ρούγες. Το κάθε κόμμα ας ψηφίζει όπως θέλει, δικαίωμά του.
Αλλά θέλετε κρατικά κόμματα, μηχανισμούς, οι οποίοι βεβαίως θα είναι έντιμοι, γιατί να μην είναι έντιμοι, γιατί να πρέπει τα «γκόλντεν μπόις» αυτών των κομμάτων να πάρουν μαύρο χρήμα, δε χρειάζεται. Εχουν άλλους τρόπους ενσωμάτωσης του λαού. Αυτό είναι πάρα πολύ σοβαρό.
Και το τρίτο θέμα. Πραγματικά, ειλικρινά σας λέω, μπορεί να φταίω και εγώ, να φταίει και η νοοτροπία μου, κουράστηκα να ακούω το εξής πράγμα: Ο πρωθυπουργός, ο κ. Παπανδρέου, όπου κι αν πάει, ό,τι κι αν πει, λέει ότι όλα τα προβλήματα λύνονται, δε χρειάζονται παντού οικονομικά μέσα, αλλά αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης. Πάει στα ναρκωτικά προχτές, σε αυτό το μεγάλο πρόβλημα που έχει γίνει μάστιγα, που μπαίνεις στα σχολεία σήμερα και μυρίζει χασίς, πάει και λέει «θα κάνουμε προγράμματα, αλλά, ξέρετε, δεν έχουμε τώρα πολλά οικονομικά, είναι η κρίση, αλλά να αλλάξουμε αντίληψη».
Τι θα πει «αλλάζω αντίληψη»; Και με την ευκαιρία, δεν ξέρω, από τις γλάστρες στα σπίτια και το χασίσι, μα ποια αλλαγή αντίληψης να κάνουμε; Θεωρεί αυτά τα προγράμματα μεθαδόνης κ.λπ., τα υποκατάστατα. Και το θέμα των υποκατάστατων δεν είναι μόνο ότι προβάλλεται στο θέμα των ναρκωτικών σαν μια άλλη άποψη, με την οποία δε συμφωνούμε βεβαίως. Αλλά τα υποκατάστατα είναι παντού.
Ανεργία ή θα δουλεύεις δύο μέρες τη βδομάδα, τρεις μέρες το χρόνο, θα συντριβούν τα ταμεία, θα διαλυθούν μέχρι τα 70. Γιατί, όπως είδατε, η Κομισιόν το πάει τώρα μέχρι τα 70. Μέχρι, λέει, το 2060 θα καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα. Σιγά, εδώ δε βγήκατε και να πείτε ότι θα υπάρχει κρίση του καπιταλισμού ένα χρόνο πριν και ανακαλύψατε ότι το 2060 θα έχει κρίση στα ασφαλιστικά ταμεία. Εδώ δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει ΕΕ το 2060 και μακάρι να μην υπάρχει. Πώς το βγάλατε και πώς το ανακαλύψατε ότι το 2060 θα αδειάσουν τα ταμεία και πρέπει από τώρα να δουλεύουμε μέχρι τα 70, όπως λέει η Κομισιόν. Οποτε θέλετε, μετά από 40 - 50 χρόνια μπορείτε να κάνετε πρόβλεψη; Σοβαρά;
Να αλλάξουμε αντίληψη. Τι σημαίνει «να αλλάξω αντίληψη»; Βεβαίως, η ζωή επιβάλλει να αλλάξεις αντίληψη. Αλλά, αν θέλετε, για μας αλλαγμένη αντίληψη είναι να παίρνει σύνταξη στα 60 ο άντρας και η γυναίκα στα 55. Και να μας αποδείξετε ότι αυτό είναι ζημιά. Γιατί είναι ζημιά; Η παραγωγικότητα της εργασίας έχει πάει στα ύψη. Οταν το 1876 πάλευες για 8ωρο, γιατί τώρα δεν μπορούμε να παλεύουμε για 7ωρο; Σας το έχουμε πει δέκα χιλιάδες φορές, δεν είναι και καμία καινούρια ανακάλυψη.
Με συγχωρείτε πάρα πολύ, αλλά η νέα αντίληψη λέει ότι και 80 χρόνων να είσαι και στο καροτσάκι να είσαι, πρέπει να κάνεις τουρισμό, διακοπές και τουρισμό. Και τώρα δεν μπορεί να κάνει ούτε η μάνα με τα μικρά παιδιά. Ενα μήνα ποιος θα κάνει; Δεν κατάλαβα. Για παράδειγμα, τα κρουαζιερόπλοια. Γιατί πρέπει να προσκυνάμε τους τουρίστες που έρχονται απ' έξω - και δεν είμαστε αντίθετοι με τους τουρίστες, εργαζόμενοι είναι και αυτοί - και δεν νοιαζόμαστε πόσες κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά κάνει η ελληνική οικογένεια; Γιατί, δεν έχουμε ανάγκη εμείς οι υπόλοιποι από κρουαζιέρες;
Πόσα ταξίδια έκανε ο εργάτης ο απλός, ο αδύναμος που λέτε εσείς; Μπορεί να κάνει ταξίδι στο εξωτερικό; Γιατί αυτός δεν πρέπει να πάει να γνωρίσει άλλες χώρες, την Ισπανία, στην Αφρική και δεν ξέρω πού; Δεν είναι μέσα στη σύγχρονη αντίληψη για τον τουρισμό, πρέπει να πηγαίνω 50 χρόνια στο χωριό μου; Και δεν μπορώ να πάω αλλού; Δεν κατάλαβα, αυτές οι νέες αντιλήψεις που πρέπει να αλλάξουν, είναι να ζούμε σε κάτεργα, να θεωρούμε δηλαδή το δικαίωμα κόστος και να ζητάμε βοήθεια για τους αδύναμους;
Θα δώσω λέει βοήθεια στους αδύναμους, θα κάνω λέει παιδικούς σταθμούς για τις μητέρες. Πρώτα πρώτα, έχεις άνεργες γυναίκες. Πού είναι οι παιδικοί σταθμοί, που θα τους κάνετε; Εδώ πέρα, στον δήμο της Αθήνας - και τα δημοσιεύουν δικές σας εφημερίδες, δηλαδή δικές σας, όχι κομματικές, αλλά φιλικές προς εσάς -, έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια. Λιγότερα παιδιά δέχονται, γιατί έδιωξαν το προσωπικό, γιατί δεν είχαν έσοδα.
Θέλετε να κάνετε; Δωρεάν παιδικούς σταθμούς. Χαίρω πολύ, να τους πληρώνουμε στους δήμους; Να κάνετε δωρεάν. Και το πρώτο πράγμα: Μαζικές προσλήψεις για τους παιδικούς σταθμούς και βρείτε χώρο πού θα τους στεγάσετε. Κάντε και κοντέινερς προσωρινά αν δε φτάνουν, αν δεν έχετε κτίρια. Οχι έτσι. Δε θέλουμε βοήθεια στους αδύναμους. Θέλουμε τα δικαιώματα του δυνατού λαού. Αυτό θέλουμε.
Και τέλος. Εμείς κάνουμε την εξής πρόβλεψη και γι' αυτό λέμε ότι θα 'ρθουν κι άλλα. Οχι πρόβλεψη, είναι εκτίμηση για τα μέτρα που παίρνετε και εδώ και στην Ευρώπη. Και δεν είναι μέτρα αντιμετώπισης τόσο της κρίσης. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι η κρίση θα αντιμετωπιστεί τώρα με μέτρα που και οικονομικά θα λειτουργήσουν μετά από χρόνια. Παίρνετε μέτρα για πιο φτηνό και εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό την περίοδο της ανάκαμψης. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι το Ασφαλιστικό θα σωθεί μέχρι το τέλος του χρόνου. Ενα αυτό.
Και δεύτερον. Να βάλω το εξής ζήτημα: Από τη δική σας τη σκοπιά, δεν ξεκινάμε από τη συνολική αντίληψη τη δική μας. Θα έχουμε λέει ανάπτυξη. Προς τα πού κατευθύνονται οι επενδύσεις; Είτε των κοινοτικών ποσών, είτε των τραπεζών. Προς τα πού κατευθύνονται; Φωτοβολταϊκά, τα οποία θα εγκαταστήσουν οι μεγάλες εταιρείες. Για πάτε στη Θεσσαλία. Που ξεκίναγαν οι αγρότες να ετοιμάζουν τα φωτοβολταϊκά στα σπίτια τους και τώρα έρχονται οι άλλοι με τα πενήντα εξήντα εκατό, διακόσια μεγαβάτ και ζητάνε για ένα κομμάτι ψωμί να νοικιάσουν τα χωράφια τους για τρία και τέσσερα χρόνια.
Εκεί πάνε, στον αγροτουρισμό. Κι εγώ σας λέω το εξής πράγμα. Στον τουρισμό. Η Ελλάδα με βάση συγκεκριμένα στοιχεία έχει κρεβάτια πάνω από το μεγαλύτερο αριθμό των τουριστών που μπορεί να φέρει. Είναι ανισόμετρα κατανεμημένα. Βεβαίως. Η Αττική δεν έχει πολλά κρεβάτια. Γιατί στην Αττική φεύγανε, στην Αθήνα, βλέπαν την Ακρόπολη. Τώρα προσπαθείτε να κάνετε συνεδριακό τουρισμό και να κάθονται εδώ.
Πόσα κρεβάτια θα γεμίσουμε; Με τις καλύτερες συνθήκες. Οι Αμερικανοί κάνουν τεράστιες επενδύσεις στα παράλια της Αλβανίας. Το ξέρετε. Φεύγουν Αλβανοί για να πάνε να δουλέψουν στις οικοδομές. Και σε λίγα χρόνια οι tour operators εκεί θα πηγαίνουν τους τουρίστες. Η Κέρκυρα, τα Ιόνια νησιά, η Ηπειρος δεν πρόκειται να δουν τίποτα. Γιατί, αν θέλετε, θα είναι ο καινούργιος τουριστικός τόπος. Την Ελλάδα την έχουν χορτάσει, 40 - 50 χρόνια αύξηση του τουρισμού.
Ναι, είμαστε υπέρ της τουριστικής ανάπτυξης - όχι υπέρ των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων - αλλά δεν μπορεί να είναι μοχλός. Πού κάνετε επενδύσεις; Στον τουρισμό, φωτοβολταϊκά, κάτι δρόμους από 'δω κι από 'κεί. Και πού πάνε τα περισσότερα χρήματα. Στο εμπόριο. Πού πάει η μεταποίηση; Εμείς να το ξεκαθαρίσω δεν είμαστε υπέρ να ενισχύσουμε την καπιταλιστική ανάπτυξη γιατί είναι φαύλος κύκλος. Αλλά σας απαντάμε σε αυτό που λέτε. Το «μοντέλο», και το «μοντέλο το παραγωγικό», κανείς δεν καταλαβαίνει.
Και δημιουργείτε αυταπάτες για θέσεις εργασίας. Ποιες θα είναι οι θέσεις εργασίας; Λιγότερες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν από όσες χάνονται. Οι επενδύσεις πάνε εκεί: Εμπόριο, τουρισμός και φωτοβολταϊκά. Και έχεις, έπειτα κλάδο μεταποίησης που είναι κάτω. Από τη δεκαετία του '80 και μετά επήλθε συντριβή και συνολικά δεν υπάρχει κλάδος της βιομηχανίας σήμερα που είναι σε καλή κατάσταση. Και ολοκληρώνουμε εδώ.
Εμείς είμαστε εναντίον των καπιταλιστών, όχι εναντίον της πολιτικής που αναπτύσσει την παραγωγική βάση της χώρας και δίνει ώθηση σε όλες τις αναπτυξιακές δυνατότητες, ούτως ώστε η Ελλάδα, όχι να απεμποληθεί από το σύγχρονο κόσμο, αλλά να μπορεί να απαλλαγεί από τη μεγάλη εξάρτηση που έχει από ανισότιμες οικονομικές συμφωνίες, από συμφωνίες με πολυεθνικές και στα πλαίσια της ΕΕ και εκτός.
Οταν εδώ πέρα έχουμε γιαούρτι παραγωγής 100% ξένου γάλακτος - θα μου πείτε τώρα ότι όλα πάνε ωραία και καλά - και όταν η όποια επιδότηση για ανάπτυξη είναι σε οριζόντια βάση, κατ' επιχείρηση, όχι καθετοποιημένη ανάπτυξη. Και πείτε μου, καθετοποιημένη ανάπτυξη. Είναι ξεπερασμένη κι αυτή η αντίληψη;
Επομένως, συντρίβετε το ασφαλιστικό για να μπορέσετε να έχετε φτηνή εργατική δύναμη σε μια Ελλάδα με μεγάλη ανεργία και για να πέσει ακόμα πιο πολύ η αξία της εργατικής δύναμης. Δυστυχώς, είναι εμπόρευμα η εργατική δύναμη, να πέσει η τιμή της ακόμα παραπάνω. Σε άλλες περιόδους αύξανε η τιμή της, σε περιόδους ανάκαμψης του κινήματος ή κάποιας συγκυρίας συγκεκριμένης. Τώρα πέφτει. Με αυτήν την έννοια, όχι απλώς καταψηφίζουμε το Ασφαλιστικό, αλλά πραγματικά θα περάσει και στην Ιστορία. Χωρίς να σημαίνει ότι δεν παραλάβατε ένα ασφαλιστικό διαλυμένο για να το καταστρέψετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου