Στο αντιιμπεριαλιστικό «χαράκωμα» στο Γκουαντάναμο.

Τη συνέχιση και την κλιμάκωση της δράσης ενάντια στις ξένες στρατιωτικές βάσεις αποφάσισαν οι εκπρόσωποι φιλειρηνικών οργανώσεων και κινημάτων ειρήνης από 36 χώρες, κατά τη διάρκεια της 2ης Διεθνούς Διάσκεψης ενάντια στις ξένες στρατιωτικές βάσεις στη Λατινική Αμερική που πραγματοποιήθηκε στο Γκουαντάναμο της Κούβας από το Κουβανικό Κίνημα για την Ειρήνη και την Κυριαρχία των Λαών (MOVPAZ), το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ειρήνης (ΠΣΕ) και το Κουβανικό Ινστιτούτο για τη Φιλία των Λαών (ICAP) στις 4 και 5 Μάη, με συνολική συμμετοχή 85 εκπροσώπων κινημάτων ειρήνης και αλληλεγγύης από 36 χώρες. 
Από την Ελλάδα συμμετείχαν ο Ηρακλής Τσαβδαρίδης, εκτελεστικός γραμματέας του ΠΣΕ και μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ, και ο Νίκος Ζώκας, μέλος της Γραμματείας της ΕΕΔΥΕ.

Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΕΠΙΔΙΩΚΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ...

Ολο και πιο έντονα εκφράζεται η απαίτηση της πλουτοκρατίας να συναινέσουν ακόμα περισσότερο τα αστικά κόμματα στην Ελλάδα, να εργαστούν από κοινού, για να υπηρετήσουν τα στρατηγικά της συμφέροντα, όπως εκφράζονται σήμερα μέσα από την εφαρμογή του μνημονίου. 

Εκείνο που επιδιώκει η αστική τάξη είναι να υφαρπάξει τη συναίνεση και υποταγή του λαού στα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, να περάσει την πλάνη ότι δήθεν τα προβλήματα της πλουτοκρατίας αποτελούν «εθνικό ζήτημα» που αφορά εξίσου και το λαό. 

Η συναίνεση αποτελεί για την πλουτοκρατία ένα «όπλο» για να εφορμήσει ακόμα πιο αποφασιστικά ενάντια στα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.

Εκείνο που ενδιαφέρει τα μονοπώλια είναι η αποτελεσματικότερη εφαρμογή των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που θα μειώσουν κατάφωρα την τιμή της εργατικής δύναμης και η επιτάχυνση και επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων που θα ανοίξουν για το κεφάλαιο νέα πεδία κερδοφορίας. 

Για να το πετύχει αυτό, επιδιώκει να ευνουχίσει το εργατικό λαϊκό κίνημα, να αποκοιμίσει τη λαϊκή αγανάκτηση. 

Σχέδιο για τη μαζική εξαθλίωση του λαού.

Σκηνικό πολέμου απέναντι στο λαό στήνει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας. 
Αρχές της επόμενης βδομάδας ανακοινώνουν το αναθεωρημένο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής», με στόχο να μαζέψουν από το λαό ακόμη 30 δισ., σε νέους φόρους και «εξοικονομήσεις» και, από πάνω, ακόμη 50 δισ. ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις - μαμούθ.

Ολα μαζί μέχρι και την τελευταία δεκάρα τα προορίζουν για πεσκέσι - κατάθεση στους μεγαλοπιστωτές και τα άλλα αρπακτικά του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου.

«Πλήν...Λακεδαιμονίων» (Ξανά και ξανά!)

ΑΠΟ : γλομπινγκ

Πολυ το χαρηκα που διαβασα οτι η Αλεκα δεν δεχθηκε τη προσκληση του Γ. Παπανδρεου για συναντηση στο Μαξιμου και ειναι λογικο, για μενα, οταν το ΚΚΕ θεωρει οτι «δεν υπάρχει αντικείμενο για τη συγκεκριμένη συνάντηση, από τη στιγμή που είναι και γνωστές και εκ διαμέτρου αντίθετες οι θέσεις της κυβέρνησης και του ΚΚΕ». 

Ειναι μια παγεια θεση και ενας απο τους λογους για τους οποιους συνεχιζει να ειναι το μονο κομμα που εχει το κεφαλι ψηλα και το μονο που η πολιτικη του δεν με κανει να ντρεπομαι που καταγομαι απο την Ελλαδα! 

«Μοντέρνα δεσμά»...

Η είδηση από την Ιταλία είναι πραγματικά συγκλονιστική και έρχεται να επιβεβαιώσει με ανατριχιαστικό τρόπο ότι η καπιταλιστική βαρβαρότητα δεν έχει όρια. 

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα αποκάλυψε ο ιταλικός Τύπος, Ινδοί και Πακιστανοί μετανάστες αναγκάζονταν να δουλεύουν δέκα έως δώδεκα ώρες τη μέρα μοιράζοντας διαφημιστικά φυλλάδια πόρτα - πόρτα, έχοντας, όμως, στο λαιμό τους ένα κολάρο για να εντοπίζονται μέσω δορυφόρου!

Κίνημα ανατροπής και όχι ενσωμάτωσης.

Από το περασμένο Σάββατο, πολλές πλατείες στις κυριότερες πόλεις της Ισπανίας βρίσκονται κατειλημμένες από νέους, κυρίως φοιτητές και άλλους εργαζόμενους. Ολα ξεκίνησαν το βράδυ της 15ης Μαΐου, γι' αυτό και το «κίνημα» αποκαλείται «Κίνημα 15Μ» ή «Αληθινή Δημοκρατία τώρα». 

Οι κινητοποιήσεις αυτές αντανακλούν τα τεράστια προβλήματα που ζουν τα λαϊκά στρώματα στη χώρα ιδιαίτερα η νεολαία (ανεργία, ανασφάλεια, φτώχεια κλπ.) 

Το κίνημα αυτό που εμφανίζεται ως «ακομμάτιστο», «ακηδευμόνευτο» ως «αντισυστημικό», που συντονίζεται στο διαδίκτυο, δεν είναι τυχαίο ότι τυγχάνει τεράστιας προβολής από τα αστικά ΜΜΕ, διεθνώς και στην χώρα μας, με πρώτο το συγκρότημα του εφοπλιστή Αλαφούζου.

Αμφισβήτηση της εκτέλεσης του Μπιν Λάντεν...

Την αντίδραση του Αμερικανού πρέσβη στη Μόσχα, Τζον Μπέιρλ, προκάλεσε η μετάδοση από το 1ο κανάλι της ρωσικής τηλεόρασης της αποκλειστικής συνέντευξης του τσετσένικης καταγωγής Μπερκάν Γιάσαρ, που δηλώνει πρώην μυστικός πράκτορας των ΗΠΑ και προβλήθηκε την περασμένη Τρίτη. 

Ο συγκεκριμένος υποστήριξε στη συνέντευξή του πως ο Οσάμα Μπιν Λάντεν είχε πεθάνει από μακροχρόνια ασθένεια σχεδόν πριν από πέντε χρόνια και όχι στις 2 Μάη του 2011 κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επιχείρησης στο έδαφος του Πακιστάν. 

Ενας τόνος, μια ζωή...

Συναινώ. Παράγεται από το αινώ, που σημαίνει και δοξάζω, υμνώ, επιδοκιμάζω, συνιστώ, συγκατατίθεμαι αλλά και υπόσχομαι, τάζω.

Αυτά σύντροφοι απ' το αινώ.

Ελα όμως που υπάρχει και το ρήμα αίνω. 

Προσοχή στον τόνο. Αίνω. Και ένας τόνος κάνει την εξής διαφορά. Αίνω σημαίνει κοσκινίζω, λιχνίζω, ξεχωρίζω την ήρα απ' το στάρι!

Γράφω πάνω από δυό χρόνια τώρα σε τούτο δω το μετερίζι για τις λέξεις της γλώσσας που ανοίγουν τις κουρτίνες της λυσσαλέας προπαγάνδας εναντίον του λαού. Ολων μας. Γι' αυτό κρατάνε τις μάζες μακριά απ' την ουσία της Παιδείας και της γλώσσας και κατασκευάζουν καινούριες σαν τα spreds και τα bons και μπερδεύουν τα ομόλογα με την ομολογία των εγκληματιών και την ομολογία της πίστης.

Εχουμε τη δύναμη να σηκώσουμε αυτόν τον τόνο μια τόση δα συλλαβή.

 Κι απ' το συναινώ στο φόνο μου, να φτάσουμε στο κοσκινίζω. 

ΓΙΑ ΤΑ 140 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ.

Με βαθιά συγκίνηση οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές στην Ελλάδα αποτίνουμε φόρο τιμής στους χιλιάδες μαχητές της Κομμούνας του Παρισιού, που πριν από 140 χρόνια έπεσαν στα οδοφράγματα του Παρισιού, εκτελέστηκαν ή εξορίστηκαν από την αστική κυβέρνηση του Θιέρσου, πραγματοποιώντας την έφοδο του προλεταριάτου στον ουρανό. 

Ο μεγαλειώδης ηρωισμός ανδρών, γυναικών, ακόμα και παιδιών, στην πρώτη εργατική έφοδο για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, που έδωσαν απλόχερα τη ζωή τους για μια νέα κοινωνία, η εμπειρία της Παρισινής Κομμούνας, καθώς και τα διδάγματα από τη δράση στις 72 μέρες (18 Μάρτη έως 28 Μάη 1871) της πρώτης εργατικής εξουσίας στον κόσμο, παραμένουν επίκαιρα.

Ξανά για την αναδιάρθρωση...

Η αναδιάρθρωση του κρατικού χρέους συζητιέται έντονα, σε συνδυασμό με την προετοιμασία των νέων ακόμη πιο επώδυνων αντεργατικών αντιλαϊκών μέτρων με το λεγόμενο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. 

Το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης», επανειλημμένα, έχουν αποκαλύψει πως το μνημόνιο δεν έγινε κυρίως για το χρέος και τα ελλείμματα, αλλά για να περάσουν στρατηγικά μέτρα, ιδιωτικοποιήσεων, ανατροπής των εργατικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων, (μείωση μισθών, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και δικαιωμάτων Υγείας, αύξηση της απλήρωτης δουλειάς με τη διευθέτηση του ημερήσιου εργάσιμου χρόνου και άλλων μορφών εργασιακής ευελιξίας), προκειμένου να γίνει ακόμη πιο φθηνή η εργατική δύναμη. 

Είναι μέτρα που μαζί με τη ραγδαία άνοδο της ανεργίας, καταστρέφουν την εργατική δύναμη για ξεπέρασμα της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. 

Αλλά δε φτάνουν. Απαιτείται και καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.