Σελίδες

15 Μαρ 2011

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Κλείνει σχολεία για να «ανοίξει» τις πόρτες στην «αγορά»

1.933 σχολεία καταργούνται και «συνενώνονται» σε 877, για να προωθηθεί το σχολείο της «αγοράς», της αμάθειας και της διαφοροποίησης.
Ο στόχος είναι ένας, μοναδικός και διατυπωμένος: Κτίζουν το σχολείο της «αγοράς» και μπροστά σε αυτό θα κάνουν τα πάντα για να εφαρμόσουν το πρόγραμμά τους.
Την Κυριακή το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε τα σχολεία που καταργούνται και συγχωνεύονται, ώστε να οικοδομηθεί το «νέο» σχολείο, όπου τα προγράμματα θα είναι διαφοροποιημένα, τα σχολεία θα κρίνονται με κριτήρια «ανταγωνιστικότητας», οι χορηγοί θα «αλωνίζουν» και οι γονείς θα πληρώνουν ακόμη περισσότερα για τη «δωρεάν» Παιδεία.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου, συνενώνονται 1.933 σχολεία και προκύπτουν 877.
Οι περισσότερες συνενώσεις - καταργήσεις γίνονται στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση (δημοτικά - νηπιαγωγεία), όπου 1.523 σχολικές μονάδες γίνονται 672.

ΤΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ...

ΔΗΣΥ
Φουλ στήριξη στα αντιλαϊκά μέτρα
Στη γραμμή της «εθνικής συνεννόησης» προκειμένου να υλοποιηθούν άμεσα οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του «Συμφώνου για το Ευρώ» κινήθηκε η Ντ. Μπακογιάννη, επαναφέροντας την πρότασή της για ψήφιση του επικαιροποιημένου μνημονίου από 180 βουλευτές. Σχολιάζοντας τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης, η πρόεδρος της «Δημοκρατικής Συμμαχίας» εμφανίστηκε δικαιωμένη για τη θέση του κόμματός της που έλεγε ότι «με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο η Ευρώπη θα μας βοηθήσει», σπεύδοντας να ξεκαθαρίσει ότι «κανείς δεν μπορεί να μας σώσει, μόνοι μας πρέπει να σώσουμε τον εαυτό μας». Στο πλαίσιο αυτό τόνισε ότι «πρέπει άμεσα να συνεννοηθούμε να προχωρήσουν οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις, οι αποκρατικοποιήσεις, η μείωση του δημόσιου τομέα και η στήριξη της ελληνικής οικονομίας».

Στη Βουλή οι αλλαγές βιτρίνας...

Κατατέθηκε χτες στη Βουλή το νομοσχέδιο για τις αλλαγές βιτρίνας που προωθεί η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά το νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Στόχος της κυβέρνησης είναι να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη συγκάλυψη και την παραγραφή των πολιτικών και ποινικών ευθυνών στα σκάνδαλα «Ζήμενς» και Βατοπεδίου και ταυτόχρονα να ξεγελάσει τις λαϊκές αντιδράσεις για την αντιλαϊκή πολιτική και την εμπλοκή υπουργών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε υπαρκτά σκάνδαλα.
Το επιφανειακό λίφτινγκ, που προωθεί η κυβέρνηση στον υφιστάμενο νόμο, περιλαμβάνει τα εξής:

ΒΑΡΒΑΡΗ ΑΝΤΙΛΑΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ...

Μια αντιλαϊκή επέλαση χωρίς τέλος, με σκληρή λιτότητα και σαρωτικά μέτρα, που θα ισοπεδώσουν κάθε πτυχή της ζωής των λαϊκών στρωμάτων, κρύβεται πίσω από τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης για τις αποφάσεις της έκτακτης Συνόδου Κορυφής των 17 κρατών - μελών της Ευρωζώνης.
Αυτή τη στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και των κομμάτων του μόνο ο λαός, με την οργανωμένη ανυπακοή και αντεπίθεση, μπορεί να εμποδίσει, βάζοντας ως στρατηγικό στόχο στο πεδίο της πάλης στο εθνικό πεδίο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και των πολιτικών δυνάμεων που τα υπηρετούν.
Οι κορόνες του πρωθυπουργού αμέσως μετά τη Σύνοδο και οι αναφορές του στη συνεδρίαση του υπουργού συμβουλίου την Κυριακή περί «νικηφόρας μάχης» για τη «διαχείριση του χρέους» της Ελλάδας αποτελούν το προπέτασμα καπνού της

Τα διδάγματα του σεισμού...

Οπως είναι φυσικό, ο καταστροφικός και φονικός σεισμός των 9 Ρίχτερ που χτύπησε πριν από λίγες μέρες την Ιαπωνία προκάλεσε την παγκόσμια θλίψη και οδύνη. 
Το ίδιο ασφαλώς συνέβη και στην Ελλάδα, αφού θύμισε αντίστοιχα φονικά χτυπήματα του Εγκέλαδου. 
Κυρίως, όμως, θύμισε ότι η χώρα μας παραμένει χωρίς ουσιαστική αντισεισμική θωράκιση, με ευθύνη των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη σεισμικότητα στην Ευρώπη, αφού, με βάση τα στοιχεία των τελευταίων 100 χρόνων, σημειώνεται κατά μέσο όρο ένας ισχυρός σεισμός μεγέθους άνω των 5,7 Ρίχτερ σχεδόν κάθε 19 μήνες! 

Ο ΛΑ.Ο.Σ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟ...

Ρόλο «καλλιέργειας του εδάφους» για την επερχόμενη νέα επέλαση σε βάρος του λαού, παίζει ο ΛΑ.Ο.Σ. που δεν περνάει μέρα δίχως να καταθέσει τις εγγυήσεις του στην άρχουσα τάξη για το βάθος της αντιδραστικής αντιλαϊκής του πολιτικής, που βεβαίως εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα.
Χτες, ο πρόεδρός του Γ. Καρατζαφέρης, μιλώντας στο «Ράδιο 9», δήλωσε μεταξύ άλλων: «Τα "φιλέτα" (...) θα μπορούσαν να δοθούν για μακροχρόνια χρήση με εκμετάλλευση ορισμένου χρόνου π.χ. 99 έτη (...) Τα λιμάνια και τα αεροδρόμια θα τα έδινα για εκμετάλλευση (...) Αλλα, θα μπορούσαν να δοθούν με αντιπαροχή.
Τα ακίνητα που θα αποφασίσουμε πως είναι προς παραχώρηση θα τα φέρουμε ως πρόταση στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Συνειδητά ψέματα...

ΕΙΠΑΜΕ, ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΟΥΝ την πραγματικότητα (δουλειά τους είναι), αλλά όχι κι έτσι!
Να μας παρουσιάζουν την απόφαση του Συμβουλίου Κορυφής ως ...«επιβράβευση των θυσιών του ελληνικού λαού» ξεπερνάει κάθε φαντασία.
Δηλαδή (με βάση τη λογική τους πάντα), υποστήκαμε 4 απανωτά μνημόνια - το ένα χειρότερο από το άλλο - και μας «επιβραβεύουν» με νέα μνημόνια (αγνώστου αριθμού) για τα επόμενα 20 χρόνια;
Κι έχουμε και τον πρωθυπουργό να λέει πως είμαστε «ασφαλείς» απέναντι στις αγορές!
Τι σόι ασφάλεια είναι αυτή, δηλαδή;

Ωρα για κίνημα ανατροπής...

Τώρα που το θέατρο για την περήφανη νίκη στις Βρυξέλλες τελείωσε, μπορούμε να ξανασκύψουμε στο τεφτέρι: Στους απλήρωτους λογαριασμούς, στην τροφή που όλο και λιγοστεύει στο τραπέζι, στους γέροντες που δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τη σύνταξη, στα παιδιά που δε θα μπουν καν στον κόπο να πάνε να σπουδάσουν, γιατί πρέπει τώρα - άμεσα να βρούνε τρόπο να ζήσουν τους εαυτούς τους, στα νεογέννητα που το μεγάλωμά τους θα γίνει με όρους μνημονίου. 
Να γυρίσουμε δηλαδή στην πραγματική ζωή. 
Κάθε πρόσθεση στο τεφτέρι βγάζει μείον. Κι είμαστε ακόμα στην αρχή.
***
Λιτή στις εντολές της η «Καθημερινή» αρκείται να αξιώσει πολιτικούς που θα εφαρμόζουν τον οδοστρωτήρα - πολιτική του κεφαλαίου.

«... κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού... »

«...ο λαός υπόφερνε (...). Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. 
Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο: "Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού" (...). 
Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές - τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους - εκτελούσαν το ίδιο "εθνοφελές" έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. 
Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μία από τις καλύτερες θέσεις».

Πυρ-πωλούν την Ελλάδα!

Η χρηματιστηριακή αξία των ΔΕΚΟ δεν ξεπερνάει τα 6,5 δισ. ευρώ.
Αντε να υποθέσουμε ότι είναι τόσο «μάγκες» στην εκποίηση που θα τις ξεπουλήσουν σε τιμή διπλάσια και θα εισπράξουν 13 δισ.
Να υποθέσουμε επίσης ότι από την ακίνητη περιουσία (την απαξιωμένη και μη κατατεγραμμένη) θα «βγάλουν» άλλα τόσα.
Μέχρι τα 50 δισ. - που ανακοίνωσαν στις Βρυξέλλες ότι θα «αξιοποιήσουν» - πώς θα φτάσουν;
*
Είναι απλό πώς (σχεδιάζουν ότι) θα φτάσουν:

Σειρά έχει ο νόμος της βαρύτητας...

Γράφει: ο Νικος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Ο κ. Παπανδρέου από τις πρώτες κιόλας δηλώσεις του για τη «μεγάλη νίκη» που επέτυχε στις Βρυξέλλες ξεθεμελίωσε όλους τους νόμους της... «τραπεζικής».
Οπως το πάει, σε λίγο δε θα αφήσει όρθιο ούτε το νόμο της βαρύτητας!
Αν, φυσικά, υποθέσουμε ότι δεν τον έχει ήδη ξεχαρβαλώσει.
Υπό την έννοια ότι ο λόγος ενός πρωθυπουργού πρέπει να έχει μια κάποια βαρύτητα. Αλλά τι είδους βαρύτητα μπορεί να υπάρχει στον πρωθυπουργικό ισχυρισμό ότι με τις αποφάσεις της ευρωζώνης η Ελλάδα «επωφελείται» διότι - τάχα - θα καταβάλει 6 δισ. ευρώ «λιγότερους» τόκους για τα δάνεια από την «τρόικα»;
Αλλά «λιγότερους» τόκους σε σχέση με ποιους;
Αυτό δεν μας το είπε ο κύριος πρωθυπουργός...

ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΗΝΟΥΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ –ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ-ΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ.

Το καράβι της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ  έπλευσε σε νέα αντιλαϊκή ρότα. σε ρόλο προπαγανδιστή των κυβερνητικών θέσεων για το σύμφωνο του ευρώ.
Χειροκρότησε τις αποφάσεις της συνόδου  κορυφής των χωρών της ευρωζώνης, σπεύδοντας να  τις  παρουσιάσει σαν «θετική εξέλιξη» για τους εργαζομένους.

Kάλεσε το λαό να στρατευτεί κάτω από τη σημαία της αστικής τάξης, της θωράκισης της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου που επιβάλλει δραματική μείωση μισθών   νέα αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατάργηση κλαδικών συμβάσεων συρρίκνωση ιατροφαρμακευτικών παροχών ιδιωτικοποιήσεις νέα βαριά φορολογία για το λαό παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων.

Τα «χρυσά παιδιά»...

Αν ανατρέξετε στις εφημερίδες του Μάρτη 2009, δηλαδή πριν δύο χρόνια, θα βρείτε πλήθος δημοσιευμάτων για τα περιβόητα «golden boys», τα στελέχη των μεγάλων τραπεζών που με τις μεθόδους τους και τις υπέρογκες αμοιβές τους έριξαν τη διεθνή οικονομία στην ξέρα της κρίσης.
Στην προσπάθειά του να βρει κάποια εξιλαστήρια θύματα και να αποκρύψει τον πραγματικό χαρακτήρα της κρίσης, το καπιταλιστικό σύστημα δε δίστασε να ρίξει στην πυρά των μέσων ενημέρωσης τα καλύτερα παιδιά του.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, τα «golden boys» κατηγορήθηκαν ως υπεύθυνα για την κρίση λόγω των πρακτικών τους και των αστρονομικών αμοιβών τους, τις οποίες εξασφάλιζαν μέσω των bonus για τις επιδόσεις τους.

Αντιφάσεις των αναξιόπιστων...

Αν δώσουμε βάση και πάρουμε τοις μετρητοίς τα όσα λέει ο ΣΥΝ, τότε ένας πρωθυπουργός (βλ. Γ. Παπανδρέου), λόγω κακίας, ανικανότητας ή απλώς άγνοιας κινδύνου κ.λπ. προσκάλεσε το ΔΝΤ στην ΕΕ, η οποία - αφελής και αθώα ως είναι και καθώς δε γνώριζε τίποτα - άνοιξε την πόρτα στον προσκαλεσμένο του Ελληνα πρωθυπουργού χωρίς να υποψιάζεται τις συνέπειες που κατά τον ΣΥΝ είναι ότι σήμερα «δοκιμάζεται η συνοχή της»...!
Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο.
Δεν είναι όμως.
Αντιγράφουμε από ανακοίνωση του ΣΥΝ για την ομιλία του πρωθυπουργού στη Σύνοδο των ηγετών του ΕΣΚ στο Ζάππειο: «Οι επιλογές του κ. Παπανδρέου ποτέ δεν αμφισβήτησαν τα όρια της πολιτικής των κυρίαρχων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Αντίθετα, τα υπηρέτησε και συνέβαλε με την πρόσκληση του ΔΝΤ στην Ευρώπη, ώστε να αποτελέσουν ένα αντικοινωνικό και ταξικό πλαίσιο που δοκιμάζει τη συνοχή της ΕΕ.