ΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΙΡΑΚ - ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ: Συνέχιση της επέμβασης με άλλους τρόπους.

Η φωτογραφία που έκανε το γύρο του κόσμου με
τα δολοφονημένα
παιδιά
 από αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη μαρτυρική
Φαλούτζα που ισοπεδώθηκε το 2004

Οι νεκροί της δήθεν «απελευθέρωσης» φτάνουν το 1,5 εκατομμύριο

Μετά από περίπου εννιά χρόνια, η αμερικανική σημαία κατέβηκε στο Ιράκ, σηματοδοτώντας το τέλος του πολέμου στη χώρα, προς το παρόν τουλάχιστον, παρά το γεγονός ότι, κατά μεγάλη ειρωνεία, ο πρώην Πρόεδρος Μπους τον είχε «λήξει», ήδη, από το Μάη του 2003. Μέσα στις επόμενες δύο βδομάδες, τη χώρα θα έχουν εγκαταλείψει και οι τελευταίοι 4.000 Αμερικανοί στρατιώτες, με τον Πρόεδρο Ομπάμα και τον υπουργό Αμυνας Πανέτα να χαρακτηρίζουν τη στιγμή «απόδειξη της επιτυχίας» της αποστολής των ΗΠΑ στο Ιράκ και ότι τα στρατεύματα πρέπει να είναι «περήφανα που πίσω τους αφήνουν ένα Ιράκ που μπορεί να στέκεται στα πόδια του, είναι κυρίαρχο και ανεξάρτητο».

Πίσω από αυτές τις θριαμβολογίες κρύβονται μερικές από τις πιο αιματοβαμμένες σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας, που «γράφτηκαν» όντως με «σοκ και δέος», όπως ήταν η κωδική ονομασία της επίθεσης. Η, κατά Ομπάμα, «επιτυχία» περιλαμβάνει εννιά χρόνια κατοχής, 104.000 - 223.000 καταμετρημένους νεκρούς Ιρακινούςαπό μάχες ή εκρήξεις (1.455.590 νεκρούς, κατ' εκτίμηση, από την ιατρική επιθεώρηση Lancet στη βάση επιτόπιας μελέτης της από μάχες, εκρήξεις και ό,τι άλλο συνεπάγεται ένας πόλεμος), εκατομμύρια τραυματίες (ορισμένους ανάπηρους για πάντα). Περιλαμβάνει ορισμένα από τα πλέον απάνθρωπα συμβάντα: 

Τράπεζες: «Ο πίθος των Δαναΐδων»

Σε σύγχρονο «πίθο των Δαναΐδων» εξελίσσεται το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Αφού καταβρόχθισε τα «πακέτα» των τρισεκατομμυρίων (δολαρίων και ευρώ) από κρατικές ενισχύσεις και ενισχύσεις διαφόρων οργανισμών, τώρα ζητάει ακόμη περισσότερα, για να καλύψει τις «μαύρες τρύπες» του.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, η μία μετά την άλλη, όλες οι μεγάλες τράπεζες ανακοινώνουν προγράμματα μαζικών απολύσεων στο όνομα της κρίσης. 

Μόνον αυτή τη βδομάδα η γαλλική Credit Agricole ανακοίνωσε 2.350 απολύσεις και η αμερικανική Morgan Stanley άλλες 1.600.

Με τα μέχρις στιγμής γνωστά στοιχεία θα γίνουν 120.000 απολύσεις στον τραπεζικό τομέα μέσα στο 2012. Πρόκειται για το μεγαλύτερο «πογκρόμ» κατά των τραπεζοϋπαλλήλων.

ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ και παρά το γεγονός ότι οι τράπεζες ξεκοκάλισαν τα πακέτα των τρισεκατομμυρίων, οι οίκοι πιστοληπτικής αξιολόγησης συνεχίζουν τις υποβαθμίσεις συντηρώντας το φαύλο - κύκλο.

Την Πέμπτη, ο οίκος αξιολόγησης Fitch υποβάθμισε έξι μεγάλες, διεθνείς τράπεζες, επικαλούμενος τις «αυξημένες προκλήσεις στις χρηματοοικονομικές αγορές». 

Η πείρα της Αργεντινής...

Στην πρόσφατη ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ γίνεται η εξής εκτίμηση: «Το τμήμα του κεφαλαίου, εγχώριου και ξένου, που σήμερα υποστηρίζει την επιστροφή της Ελλάδας σε εθνικό νόμισμα συνδεδεμένο με το δολάριο, ή και με τη βρετανική λίρα, σε καμία περίπτωση δε νοιάζεται για την άρση των αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων που περιλήφθηκαν στα μνημόνια των ελληνικών κυβερνήσεων με την ΕΕ και το ΔΝΤ ή εφαρμόστηκαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις υπό το πρόσχημα του μνημονίου, με το φόβητρο της απειλής μη εκταμίευσης των δόσεων. Αποσιωπούν από τον ελληνικό λαό ότι το νόμισμα της Αργεντινής δεν ήταν συνδεδεμένο με το ευρώ, αλλά με το δολάριο, ενώ στη συνέχεια η σχετική αποδέσμευσή του δε φρέναρε τη φτώχεια και την ανεργία».

Ας δούμε, λοιπόν, την εμπειρία της Αργεντινής που δίνει χρήσιμα συμπεράσματα για το εργατικό, λαϊκό κίνημα.

Στη λαϊκή εξουσία η διέξοδος και προϋπόθεση για λαϊκή ευημερία.

Δεν πέρασε ούτε μια βδομάδα από τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και της Ευρωζώνης και ήδη, ο εύθραυστος συμβιβασμός για ένα πιο αυστηρό σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας, στο πλαίσιο της «οικονομικής διακυβέρνησης», αμφισβητείται για την αποτελεσματικότητά του από τους ίδιους τους συντελεστές του. Αιτία γι' αυτό είναι η βαθιά καπιταλιστική κρίση και οι ενδοκαπιταλιστικές αντιθέσεις που οξύνονται, μαζί με την ανισομετρία στην ΕΕ, που είναι αγιάτρευτη στον καπιταλισμό και καμιά πολιτική συμφωνία δεν μπορεί να την παρακάμψει ή να την εξαλείψει.

Η ΕΕ είναι μια λυκοσυμμαχία από καπιταλιστικά κράτη, με ανταγωνιστικά μεταξύ τους συμφέροντα και διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης. Μόνος συνδετικός κρίκος είναι η ενιαία στρατηγική των αστικών κυβερνήσεων και της πλουτοκρατίας ενάντια στους λαούς, για την εξασφάλιση ακόμα καλύτερων όρων στην αναπαραγωγή των συσσωρευμένων κεφαλαίων της.

Από αυτήν τη σκοπιά, οι αντιθέσεις που προϋπήρχαν της κρίσης, θα κλιμακώνονται αντί να περιορίζονται. Πίσω από τα ευχολόγια και τους συμβιβασμούς, οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις και τα μονοπώλια σε κάθε κράτος - μέλος ανταγωνίζονται μεταξύ τους για να βγουν με τις μικρότερες δυνατές ζημιές από την κρίση και να εκκινήσουν από καλύτερο συγκριτικά σημείο στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Η αστική δικαιοσύνη φύλλο συκής ...

Καταδικάστηκε ο Ζακ Σιράκ!

Στις 15 του Δεκέμβρη 2011, το Ποινικό Δικαστήριο του Παρισιού, με πρόεδρο τον Dominique Pauthe, απήγγειλε την καταδικαστική απόφαση του Ζακ Σιράκ σε δύο χρόνια φυλάκιση με ανατολή για «κατάχρηση εμπιστοσύνης» «υπεξαίρεση» και «παράνομη λήψη των τόκων» παράνομους διορισμούς» κ.α.

Τα εγκλήματα των πολιτικών διαχειριστών της εξουσίας του κεφαλαίου είναι καθημερινά. Υποπολλαπλάσια βέβαια των καθημερινών εγκλημάτων που κάνει το ίδιο το κεφάλαιο νομιμοφανώς ή εντελώς παράνομα και από τους δικούς του νόμους. Τώρα με τη καταδίκη του Σιράκ κάποιοι θέλουν να μας πλασάρουν ότι λειτουργεί η αστική δικαιοσύνη και έρχεται Νέμεσις! Μας παραπλανούν ότι όπως ο Σιράκ έτσι και εδώ θα καταδικαστούν οι Έλληνες πολιτικοί του δικομματισμού και του «Μαύρου Μετώπου» για τις πράξεις τους!

Η κηδεία της Δημοκρατίας ...

1. Τυχαία βρέθηκα στο Πρώτο Νεκροταφείο κι έπεσα πάνω στην κηδεία της Δημοκρατίας μας. 
Νόμιζα πως είχε ήδη πεθάνει, αλλά να που η τελετή με διέψευσε. 
Ενδιαφέρον παρουσίασαν για μένα οι τεθλιμμένοι συγγενείς, τους οποίους φωτογράφισα μαζί με τον νεκροθάφτη.

2. Ο νεκροθάφτης: Επιδέξιος ψυχρός κυβερνήτης, ο Παπαδήμος εκπροσωπεί μια μετακινούμενη ομάδα που αποτελείται από τα δύο αξιοθρήνητα κόμματα, γνωστά για τα κληρονομικά τους χαρίσματα, και τρεις στερημένους ακροδεξιούς εκτός εαυτού. 

Ο Παπαδήμος θεμελίωσε την υπόθεσή του στις δύο γνωστές μοσχαροκεφαλές του κοινοβουλίου. Η μία δεν ξέρει πού να κρυφτεί και βρίζει τους πάντες: 

ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ -ΤΡΟΪΚΑ-ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ: Χυμάνε στις σάρκες του λαού

Μπαράζ από νέα και «παλαιά» χαράτσια για «πεσκέσι» στα μονοπώλια. Παραπέρα μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις από το Γενάρη. 
Διόγκωση της φοροληστείας, μαζεύουν αναδρομικά και από τα εισοδήματα του 2011. 
Αναγγελία σφοδρής κλιμάκωσης από τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς.
Με φόντο την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, τη βύθιση του παραγόμενου ΑΕΠ, τις οξυμένες αντιπαλότητες ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, των κρατών και κυβερνήσεων στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ για το «κούρεμα» του κρατικού χρέους, τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα μαζί και οι τρανταχτές αστοχίες της εγκληματικής πολιτικής απέναντι στο λαό, συνθέτουν το ζοφερό πεδίο για την επόμενη φάση της σφοδρής επίθεσης.

Το αμφίστομο μαχαίρι μας.

Μαζί με τη φτώχεια που σα μαύρη δολερή υγρασία κατατρώει την υγεία, τη φαντασία για το μέλλον, την ψυχική ισορροπία, τους δεσμούς με την πραγματική ζωή χιλιάδων, μυριάδων οικογενειών στον τόπο μας, αλλά και σ' άλλες πολιτισμένες τάχα μου, ανεπτυγμένες λεγόμενες κοινωνίες, έρχεται και η πενία των λέξεων. Φυλακίζεται η σκέψη στην ανάγκη. Η υγρασία της σαπίλας γίνεται μούχλα. Η μουσική της γλώσσας τραυματισμένη απ' την ανυπαρξία σάλιου, χάνεται σε ήχους στριγγούς, σαν κι αυτούς που βγάζει ακέρωτο δοξάρι σερνάμενο κουρασμένα πάνω σε υπερτεντωμένες χορδές.

Εκείνο το έλασμα το αόρατο, το θαύμα που δένει τη σκέψη με τη γλώσσα, το κορμί με το μυαλό, την ιδέα με την εικόνα, τον άνθρωπο με το Λόγο, τσαλακώνεται. Ερχεται και μαζεύει, σα να κουρνιάζει σε χαράκωμα την ώρα του χαλασμού. Πατάει κι απάνω του η οργή, ο φόβος, η ανασφάλεια, η αγωνία, η ευθύνη. Τι να σου κάνει η ομορφιά της γλώσσας, η ποιητική των λέξεων, η καλλονή της σκέψης που έχοντας περάσει κι απ' την καρδιά κι απ' το στομάχι, ξεδιπλώνεται με το καμάρι του επεξεργασμένου πρωτογενούς υλικού. 

Αριστερή - αντιμνημονιακή κυβέρνηση: Φάρσα και τραγωδία .

Την ώρα που ο λαός δεινοπαθεί και ο πόλεμος στη ζωή του κλιμακώνεται, είναι καιρός για φάρσες; 

Κι όμως τα αστικά κόμματα και ο χώρος του οπορτουνισμού καταφεύγουν όλο και πιο συχνά σε αυτές. 

Εχουν τους λόγους τους...

Οι δελφίνοι για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ παριστάνουν τους νέους σωτήρες του λαού, που δεν έχουν ευθύνη για την έως τώρα σφαγή. Η ΝΔ παριστάνει την αντιπολίτευση στη συγκυβέρνηση που συμμετέχει, λέγοντας ότι θα τροποποιήσει τα μνημόνια στα οποία έχει χιλιοδεσμευτεί και υλοποιεί. 

Ο Καρατζαφέρης ισχυρίζεται ότι δεν κάνει κωλοτούμπες και ότι τα κάνει όλα για το καλό της χώρας, ενώ η Μπακογιάννη, που μόλις τώρα ανακάλυψε την κρατική επιδότηση στα Κόμματα και τα δάνεια ΝΔ - ΠΑΣΟΚ από τράπεζες, ισχυρίζεται ότι οι πιο αδικημένοι σε αυτήν τη χώρα είναι οι μεγαλοεπιχειρηματίες!