Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο;

Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή... 

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 1ο: Έχει ακόμα υποστηρικτές η αφελής και αστεία θεωρία που διατείνεται ότι «το κράτος είναι μπάχαλο»; Το κράτος, αντιθέτως, διαπιστώσαμε ότι δουλεύει ρολόι. Όταν θέλει είναι πανταχού παρόν. Μπορεί, για παράδειγμα, τα ταμεία ανεργίας του κράτους να μη δουλεύουν καλά, αλλά οι υπερκοριοί του κράτους δουλεύουν στην εντέλεια. Μπορεί τα γραφεία επιθεώρησης εργασίας να μη δουλεύουν καθόλου, αλλά οι μηχανισμοί παρακολούθησης, φακελλώματος, συλλήψεων, δουλεύουν ολημερίς.

Οι μηχανισμοί που στήνουν προβοκάτσιες είναι του συστήματος

Τις τελευταίες μέρες, με αφορμή την εγκληματική δράση των νεοναζί της Χρυσής Αυγής, γίνεται φανερή η προσπάθεια της κυβέρνησης, με τη συμβολή και άλλων κομμάτων της διαχείρισης, να αξιοποιήσει τη δράση των φασιστοειδών, να φτιάξει κλίμα και να ενισχύσει μέτρα που στοχοποιούν λαό και κίνημα. 

Φέρνει τη συζήτηση στο προκείμενο για το αστικό σύστημα, την τήρηση της «νομιμότητάς» του. Ψελλίζονται, περισσότερο ή λιγότερο φανερά, κατηγορίες ενάντια στο λαϊκό κίνημα π.χ. για τα γεγονότα στη ΜΑΡΦΙΝ το Μάη του 2010, για όσα έγιναν τον Οκτώβρη του 2011 στο Σύνταγμα, ή το Φλεβάρη του 2012 στην Αθήνα. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις προβοκάτσιας δηλαδή, όπου μηχανισμοί κράτους και παρακράτους ανέλαβαν δράση προκαλώντας θανάτους τραυματισμούς και καταστροφές, για να χτυπήσουν τις χιλιάδες λαού που διαδήλωναν ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. 

Ερωτήματα και προβληματισμοί

Μερικά από τα δημοσιεύματα του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ,
που αποτυπώνουν τη δράση της Χρυσής Αυγής

Μετά τη δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα από χρυσαυγίτη στο Κερατσίνι και τη δολοφονική επίθεση στο Πέραμα κατά μεταλλεργατών μελών του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, μεγάλη μερίδα του αστικού Τύπου καθημερινά αποκαλύπτει πτυχές του «φαινομένου» - όπως το ονομάζουν - Χρυσή Αυγή. Παρακολουθούμε λοιπόν την αναπαραγωγή γεγονότων που έχουν συμβεί ή καταγγελθεί στο παρελθόν με πολλές λεπτομέρειες, στοιχεία που δείχνουν τη σχέση της Χρυσής Αυγής με μηχανισμούς του αστικού κράτους, με επιχειρηματίες, μαρτυρίες πρώην και νυν νεοναζιστών και διάφορα άλλα.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό βοηθά στην εξάλειψη της Χρυσής Αυγής, στην καταπολέμηση της φασιστικής ιδεολογίας. Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε εάν έτσι είναι τα πράγματα, εάν δηλαδή ξαφνικά ο αστικός Τύπος έχει μπει στην προμετωπίδα μιας «αντιφασιστικής εκστρατείας» με αγνές προθέσεις.

Οταν στις πλατείες ζεσταινόταν το «αυγό του φιδιού»

Πάνε δύο περίπου χρόνια απ' το ξέσπασμα των «αγανακτισμένων» και τις καθημερινές απογευματινές τους συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, που άρχισαν να ξεθωριάζουν στις αρχές του καλοκαιριού του 2011, αφού αποδείχθηκε στην πράξη ότι δεν «φτάνει να γεμίσουμε τις πλατείες» για να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση. Επρόκειτο για μαζικά συλλαλητήρια που τα συγκροτούσαν ετερόκλητες πολιτικά και κοινωνικά δυνάμεις με σήμα κατατεθέν τους τον «αυθόρμητο» και «απολίτικο» χαρακτήρα τους. Κινητοποιήσεις που σύσσωμες αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις περιέβαλαν με στοργή, ευθέως ανάλογη του ταξικού τους μίσους για το εργατικό λαϊκό κίνημα. Η προβολή που επεφύλαξαν στους «αγανακτισμένους» τα αστικά ΜΜΕ υπήρξε κραυγαλέα, σε σχέση με την αποσιώπηση ή τη συκοφάντηση των κινητοποιήσεων του ταξικού εργατικού λαϊκού κινήματος.

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες

Σκέψεις με αφορμή τις πρόσφατες συλλήψεις μελών και βουλευτών της Χρυσής Αυγής

Ποια είναι αυτή η δικαιοσύνη που άξαφνα μετά από την στυγνή δολοφονία του Παύλου Φύσσα εδέησε να κινηθεί και να "ανακαλύψει" τα εγκληματικά στοιχεία που βαραίνουν τη Χρυσή Αυγή; 

Πρόκειται άραγε για κάτι νέο και για αυτό τινάζει τα πέτα του σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος; 

Οι δημοσιογράφοι και δημοσιογραφίσκοι που φιλοξενούσαν στα πάνελ τους τους απολόγητες του Ολοκαυτώματος δικαιούνται άραγε μετά από άρθρα τύπου "Φέρε τη γιαγιά σου στη Χρυσή Αυγή" να δηλώνουν αγανακτισμένοι με την ως τώρα ανοχή των νεοναζί;
Η πραγματικότητα έτσι ωμή και ρεαλιστική όπως είναι, καταδεικνύει ένα και μόνον ένα: Απλά έτυχε να σκοτώσουν έναν Έλληνα την λάθος στιγμή. 

Χιλιάδες πρέπει να είναι οι καταγγελίες για αλλοδαπούς που έχουν υποφέρει ξυλοδαρμούς και ταπεινώσεις, καταγεγραμμένα περιστατικά όπως αυτό των 20 ξεκοιλιασμένων Πακιστανών που νοσηλεύθηκαν στο Νοσοκομείο Ηρακλείου. Θυμάται κανείς ποιος είναι ο Σαχτζάτ Λουκμάν; Μήπως δεν βρέθηκαν στοιχεία που υποδείκνυαν τη Χρυσή Αυγή στα σπίτια των δολοφόνων του; Απλά ήταν Πακιστανός και απλά το αστικό πολιτικό σκηνικό δεν είχε μεταστραφεί.