Η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι το πρόβλημα

Επιτέλους! Το πρόταγμα της γαλλικής επανάστασης για ισότητα γίνεται πράξη. Ολοι ίσοι στον πάτο του βαρελιού, όσο κι αν αυτό το βαρέλι δεν έχει πάτο.

***

Βιάστηκαν όσοι έσπευσαν να σχολιάσουν ότι ο υπουργός Εργασίας κ. Βρούτσης δεν ήξερε τι έλεγε, όταν προχτές δήλωνε «καταφέραμε απίστευτα πράγματα και κάναμε τεράστιο βήμα». Η εξέλιξη έδειξε πως ήταν τζούφιες τόσο οι αντιδράσεις των ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ για τα εργασιακά όσο και η κριτική που τους ασκούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ολοι μαζί - όπως χρόνια τώρα δηλώνουν πίστη στο περίφημο «ευρωπαϊκό κεκτημένο» έτσι και τώρα - αναγνώρισαν ότι τελικά αυτά που ζητούσε η τρόικα δεν ήταν τίποτα άλλο από εφαρμογή του «ευρωπαϊκού κεκτημένου». Ο ΣΥΡΙΖΑ, βέβαια, επιμένει ότι υπάρχει κι άλλου τύπου διαχείριση αυτού του «κεκτημένου», μόνο που είναι υποχρεωμένος πια να πιει το πικρό ποτήρι, το περιεχόμενο του οποίου είναι ένα και μόνο ένα: Η περίφημη «επιστροφή στον εργασιακό μεσαίωνα» δεν είναι τίποτα άλλο από το αποτέλεσμα της συμμετοχής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση την οποία υπερασπίζει.

28η Οκτώβρη - Video της ΚΝΕ

Η πυραμίδα του ανταγωνισμού

Για θεαματικά αποτελέσματα στην εξέλιξη της λεγόμενης ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, κάνει λόγο η κυβέρνηση, σχολιάζοντας τη σχετική έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, σύμφωνα με την οποία σε σύνολο 185 χωρών, η Ελλάδα από την 100ή θέση πέρσι, κατέλαβε την 78η. «Εχουμε ένα πρώτο θετικό νέο για την ελληνική οικονομία», δήλωσε ο υπουργός Ανάπτυξης Κ. Χατζηδάκης, συμπληρώνοντας πως «είναι ένα μήνυμα που θα μεταδοθεί παγκοσμίως», «ελπίζω ότι θα ακολουθήσουν κι άλλα μηνύματα» και άλλα παρόμοια. Για να γίνει καλύτερα αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο πανηγυρίζει ο κ. υπουργός, να σημειώσουμε ότι η ...«βελτίωση» της θέσης που κατέχει η χώρα στην πυραμίδα της διεθνούς ανταγωνιστικότητας είναι το αντίτιμο που εισπράττουν η τρόικα και οι κυβερνώντες για τον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει και κλιμακώνουν ενάντια στα λαϊκά στρώματα, είναι τα εύσημα που τους αποδίδουν για το μέτωπο που έχουν ανοίξει προκειμένου να ανατραπούν, να ακυρωθούν οριστικά και οι τελευταίες κατακτήσεις που μπορεί να έχουν απομείνει από τις προηγούμενες δεκαετίες.

Κάθε βόλι που χτυπάει στο σώμα της εργατικής τάξης, κάθε μέτρο που τσακίζει τον εργαζόμενο, κάθε απόφαση στήριξης του κεφαλαίου αντιστοιχεί σε κάποιες

Αδιάκοπη παραπλάνηση

Για γέλια και για κλάματα είναι η φαρσοκωμωδία που ανεβάζει κάθε τρεις και λίγο η ΔΗΜΑΡ. Κάθε δηλαδή που οι προβολείς της δημοσιότητας φωτίζουν ένα απ' τα πολλά αντιλαϊκά μέτρα που η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει σκέφτεται ή έχει αποφασίσει να «σπρώξει», η κοινοβουλευτική ομάδα καταθέτει και μια Ερώτηση στη Βουλή παριστάνοντας τη διαμαρτυρόμενη... Αυτή τη φορά σειρά είχε το ζήτημα του αναγκαστικού πλειστηριασμού κύριας ή μοναδικής κατοικίας για χρέη προς το Δημόσιο, με τους βουλευτές της να ζητούν απ' τον αρμόδιο υπουργό παράταση της απαγόρευσης πλειστηριασμών τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2014.

Ο φαρισαϊσμός βγάζει μάτι. Στηρίζουν μια πολιτική

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»: Οργή προκαλούν στους εργάτες οι αξιώσεις του Μάνεση

Οργή και αγανάκτηση έχουν δημιουργήσει στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» οι νέες αξιώσεις του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση, για μείωση στους μισθούς στα δύο εργοστάσια της εταιρείας σε Βόλο και Βελεστίνο.

Η οργή αυτή αποτυπώθηκε και στη χτεσινή Γενική Συνέλευση που έκαναν οι εργαζόμενοι στο Βόλο, απορρίπτοντας και νέα πρόταση που κατέθεσε η εργοδοσία για 18% μείωση (πριν λίγες μέρες είχε ζητήσει μείωση 25%) για τέσσερις μήνες (αντί για ένα χρόνο).

Οι εργαζόμενοι εξέφρασαν την οργή τους με τη μαζική συμμετοχή αλλά και τις τοποθετήσεις τους, δηλώνοντας αντίθετοι με οποιαδήποτε μείωση μισθών και αλλαγή στις εργασιακές τους σχέσεις.

Αντίθετο με τη νέα εργοδοτική πρόταση δήλωσε και το σωματείο που σήμερα θα μεταφέρει στην εργοδοσία την άρνησή του αυτή. Ενώ την Παρασκευή θα προχωρήσει σε νέα Γενική Συνέλευση.

«Αντισυστημικός» όσο και η «Χρυσή Αυγή»

Ο Τράγκας μιλούσε χτες στη ραδιοφωνική του εκπομπή για τη «Χρυσή Αυγή», προσπαθώντας να αρθρώσει λόγο εναντίον της, επειδή - όπως έλεγε - είναι φασιστική οργάνωση που στηρίζει το καθεστώς της 21ης Απριλίου. Οπως αποδείχτηκε, όμως, άλλος ήταν ο καημός του Τράγκα και όχι η επίδειξη των «δημοκρατικών» του φρονημάτων. 

Ολη του η ανάλυση περιστρεφόταν γύρω από το ΚΚΕ, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει έμμεσα και άμεσα συνειρμούς με την άθλια θεωρία των δύο άκρων. Πρώτα είπε ότι η «Χρυσή Αυγή» διάλεξε το μαύρο χρώμα στα σύμβολά της, επειδή «όπως και το κόκκινο, που έχουν οι κομμουνιστές», αποτυπώνεται στον εγκέφαλο και παραπέμπει σε συγκεκριμένους συμβολισμούς. 

Στρατηγική χειραγώγησης

Σύμφωνα με τον Αλ.Τσίπρα (ομιλία στην τελευταία ΚΠΕ του ΣΥΝ), ο λαός «έχει μπροστά του μία - και μόνο μία - πραγματική επιλογή: `Η το μνημόνιο ή τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος». Επικίνδυνο για το λαό δίλημμα. Γιατί καλλιεργεί φρούδες ελπίδες ότι με τη δική του στρατηγική θα έρθουν καλύτερες μέρες για τον ίδιο, όταν όχι μόνο δε λέει κουβέντα ενάντια στους μεγαλοεπιχειρηματίες και την ΕΕ που απαιτούν τα μέτρα του μνημονίου για να αντιμετωπίσουν την κρίση σε όφελός τους, δε συγκρούεται μαζί τους, αλλά προβάλλει διέξοδο σε όφελός τους. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναφέρει: «Να ανοίξουμε το δρόμο σε μια κυβέρνηση εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας και λαϊκής χειραφέτησης, που θα ξαναχτίσει την Ελλάδα. Σε μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων». Τι λέει εδώ; Μια κυβέρνηση όλων των Ελλήνων, δηλαδή μεγαλοεπιχειρηματιών και εργαζομένων. Κυβέρνηση «εθνικής και κοινωνικής σωτηρίας». Δηλαδή, σωτηρίας αυτής της εκμεταλλευτικής κοινωνίας και όχι του λαού, γιατί σωτηρία του λαού σημαίνει εναντίωση στους καπιταλιστές μέχρι την αφαίρεση της οικονομίας από τα χέρια τους, μέχρι να γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» γιατί το μνημόνιο βουλιάζει την οικονομία, βαθαίνει την ύφεση, όπως λένε. Μόνο που η οικονομία είναι καπιταλιστική και τη βουλιάζει η κρίση. Η σωτηρία της από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει σωτηρία των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Ο κ. Στουρνάρας στα βήματα... του Λένιν!

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ .

Ο κ. Στουρνάρας, προφανώς χωρίς να το πολυκαταλάβει, έφερε χτες στη Βουλή ένα πολύ καλό παράδειγμα.

Το παράδειγμά του, που είχε να κάνει με το πώς μια χώρα αντιμετωπίζει το ζήτημα του δημόσιου χρέους, αφορούσε στην... Οχτωβριανή Επανάσταση και στον Λένιν.

*

Ηταν αναμενόμενο, επομένως, όπως σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, αφενός η επίκληση του Λένιν από τον υπουργό να μην μπορεί να στραφεί εναντίον του ΚΚΕ, αφετέρου να μετατραπεί σε μπούμερανγκ για την κυβερνητική τρόικα.

Και τούτο διότι η αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους από την Οχτωβριανή Επανάσταση και από τον Λένιν αποτελεί, πράγματι, υπόδειγμα.