Αλεξάνδρα Μπαλού στον "Ε" - Κ.Χρυσόγονος:Το Μάαστριχτ είναι σωστό και εφαρμόζεται λάθος...

Έλα, Χρυσόγονε; 

Τι δεν ξέρεις για το Μάαστριχτ και τα μονοπώλια; ‒ Συνεχώς αδιάβαστος... 

Χρυσόγονος (υποψ. ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ) προς Μπαλού (3:27'):

• "Δεν τα λέει αυτά η Συνθήκη του Μάαστριχτ, όχι. Κάνετε λάθος, κάνετε λάθος. Δε λέει τέτοια πράματα η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η Συνθήκη του Μάαστριχτ λέει 'Ένωση Ισότιμων Κρατών για την Ευημερία των Λαών τους", δε λέει για την ευημερία των κεφαλαιαγορών. Άλλο πώς εφαρμόζεται. Αυτό είναι άλλο."

 Βασικό συστατικό στοιχείο της Συνθήκης του Μάαστριχτ είναι το «πρόγραμμα σύγκλισης», σύμφωνα με το οποίο όλα τα κράτη - μέλη

Στις 25 ψηφίζουμε, στις 28 στους βιομηχάνους...

Στο δρόμο προς τις κάλπες, ο λαός έχει χορτάσει μεγάλα λόγια και υποσχέσεις από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, κόντρες και αντιπαραθέσεις μεταξύ τους για να αρπάξουν την ψήφο του λαού.

Όταν όμως στις 25 Μάη κλείσουν οι κάλπες, όταν θα σβήσουν οι προβολείς και τα μικρόφωνα, τότε όλα αυτά περισσεύουν… μέχρι την επόμενη φορά.

Να και η τελευταία απόδειξη: Τρεις μόλις μέρες μετά τις εκλογές, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Αντώνης Σαμαράς θα μιλήσουν στην ετήσια γενική συνέλευση του ΣΕΒ, όπως ανακοινώθηκε χτες.

Τι πρόκειται αλήθεια να πει ο Αλέξης Τσίπρας, που θα μιλήσει και μάλιστα πριν τον πρωθυπουργό στους βιομηχάνους; 

Αποδέσμευση!

   Αυτή κι αν ήταν «ιστορική» στιγμή! Ήταν το βράδυ της έλευσης του ευρώ στην Ελλάδα. Με τον κύριο Σημίτη, πρωθυπουργό τότε, να ποζάρει πανευτυχής, αφού είχε ήδη κάνει την πρώτη ανάληψη μέσω ΑΤΜ και με τον κύριο Παπαδήμο, τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, να χειροκροτεί για το... επίτευγμα.

   Το γεγονός εκείνο αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως αφορμή ώστε ο δημόσιος βίος να κατακλυσθεί από μια ανελέητη προπαγάνδα που ως συνήθως επιδιώκει να παρουσιάσει το συμφέρον του τραπεζίτη και του εργολάβου σαν «εθνικό» και πολύ περισσότερο σαν «λαϊκό» συμφέρον...

   Το τι ειπώθηκε εκείνες τις ημέρες από τα κόμματα και απ' όλο το θίασο των «αστέρων» του «ευρωμονόδρομου», δεν περιγράφεται. Μεγαλοστομίες. Ψέματα. Υποσχέσεις για ανθόσπαρτο βίο που ανέμενε τάχα τον ελληνικό λαό. Ένας θίασος που περιφερόταν μεταξύ γελοιότητας και ρηχότητας. Η αντιεπιστημονικότητα των «φωστήρων» με τις αναλύσεις τους περί «θαλερής ΕΕ» και ο δημαγωγικός μαυρογιαλουρισμός, εις σάρκαν μίαν.

Απολογισμός για την ΕΕ

Το μνημόνιο των μνημονίων είναι η Συνθήκη του Μάαστριχτ, η ιδρυτική πράξη της ΕΕ. Αυτή που ψήφισαν από κοινού το 1992 ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ (ο βασικός πυρήνας του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ) και η ΠΟΛΑΝ του Αντ. Σαμαρά. Ολοι, δηλαδή, πλην ΚΚΕ, που και τότε κατηγορούνταν ως «απολιθωμένο», αρτηριοσκληρωτικό, ότι δεν καταλαβαίνει τις κοσμογονικές αλλαγές, ότι υπερασπίζεται έναν «εθνοκεντρικό απομονωτισμό» και άλλα τέτοια.

Μήπως, όμως, 22 χρόνια μετά, πρέπει να γίνει ένας απολογισμός; Οχι, βεβαίως, «για την ιστορία», επειδή η ΕΕ δεν είναι ιστορία, έχει καθοριστική θέση στο σήμερα και το αύριο.

Μήπως θα πρέπει να γίνει απολογισμός:

«Για τα χρυσά κουτάλια», που έγιναν συσσίτια στους δρόμους;

«Για τα αγροτικά προϊόντα που θα κατακτούσαν τις ευρωπαϊκές αγορές», ενώ στην πραγματικότητα εξαφανίστηκαν από τα ράφια και αντικαταστάθηκαν από εισαγόμενα;