Τις τελευταίες μέρες με αφορμή την ‘μαύρη πορεία’ των Ισπανών ανθρακωρύχων βγήκαν στην επιφάνεια τα ταξικά αντανακλαστικά του Έλληνα. Γέμισαν οι διαδικτυακοί τοίχοι με φωτογραφίες και βίντεο από την Ισπανία, συνοδευόμενα με σχόλια συμπαράστασης, αλληλεγγύης και ελπίδας για την νίκη τους. Οι Ισπανοί έγιναν η αφορμή για να επανέλθουν τα συνθήματα για τους πλούσιους και τους φτωχούς (συνθήματα που ποτέ δεν έβαλαν οι Αγανακτισμένοι) καθώς και η περηφάνια για τους εργατικούς αγώνες. Αυτά τα αισθήματα υπήρχαν μέσα μας από ότι φαίνεται και δεν βγήκαν στην επιφάνεια ακόμα κι όταν αναπτύχθηκαν στην Ελλάδα εργατικοί αγώνες και απεργίες.
Την αγάπη που δείχνουμε για τους Ισπανούς εργάτες δεν την δείξαμε για τους Έλληνες. Δεν την δείξαμε στην μεγαλύτερη και πιο ηρωική απεργία της εποχής μας, αυτή των Χαλυβουργών. Γιατί άραγε;
Μια εξήγηση θα μπορούσε να είναι ότι έχει κυριαρχήσει στην κοινή γνώμη ότι την