ΗΠΑ - ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΕΡΙ «ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ»

Μπρος γκρεμός και πίσω «ορμητικός χείμαρρος» για τους εργαζόμενους...

Μόλις τέσσερις βδομάδες έμειναν μέχρι το «δημοσιονομικό βάραθρο», fiscal cliff, με άλλα λόγια την προθεσμία για την αυτόματη ενεργοποίηση του μηχανισμού που θα επιβάλει περικοπές στις δημόσιες δαπάνες και αυξήσεις φόρων, ύψους 641 δισεκατομμυρίων δολαρίων, από τις 2 Γενάρη. Οσο ο χρόνος λιγοστεύει το «φάντασμα» του δημοσιονομικού βάραθρου πλανιέται πάνω από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον πλανήτη. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα «τεχνητό αδιέξοδο» καθώς τα παρασκήνια της καλοστημένης παράστασης, περί της «επιτακτικής ανάγκης για εξεύρεση συμβιβασμού» ώστε να αποφευχθεί το «δημοσιονομικό βάραθρο», αποκαλύπτουν ότι το «αδιέξοδο» αφορά μόνο στο εύρος των δραστικών και βαθύτατων δομικών περικοπών σχεδόν σε όλο το φάσμα των κοινωνικών δαπανών σε ομοσπονδιακό επίπεδο.

Οι Αμερικανοί εργαζόμενοι θα συνεχίσουν να πληρώνουν το κόστος της τρέχουσας καπιταλιστικής κρίσης που πρωτοεκδηλώθηκε στις ΗΠΑ, αν και οι περικοπές, που πριν αποτελούσαν «μονοπώλιο» των Ρεπουμπλικανών, είναι πια στην ατζέντα των συνομιλιών αλλά και των αστικών ΜΜΕ, κάτι που πριν από τις πρόσφατες εκλογές από τους Δημοκρατικούς αποκρυπτόταν, αν και υπήρχε «προετοιμασία» περί δύσκολων χρόνων που έρχονται.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Αναβάθμιση από «οντότητα» σε «κράτος» στα όρια του '67

«Η Παλαιστίνη έρχεται στη Γενική Συνέλευση επειδή ακριβώς θέλει την ειρήνη, και πιστεύει στη λύση των δύο κρατών, επειδή καλεί και πάλι τη διεθνή κοινότητα να μη δεχτεί το δίκιο της κατοχής αλλά να αναγνωρίσει τα δικαιώματα, τον αγώνα, το αίμα του παλαιστινιακού λαού, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αμφισβητεί το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ». Αυτά, ανάμεσα σε άλλα, ανέφερε, στην συγκινησιακά φορτισμένη ομιλία του, ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Αμπάς ενώπιον της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ την Πέμπτη το βράδυ, καταθέτοντας τυπικά το αίτημα για αναβάθμιση του νομικού καθεστώτος της Παλαιστίνης σε «κράτος - παρατηρητή μη μέλος». Ακριβώς εξήντα πέντε χρόνια μετά την ιστορική συνεδρίαση των Ηνωμένων Εθνών που ενέκρινε την ίδρυση κράτους του Ισραήλ, δίπλα σε ένα παλαιστινιακό - κάτι που τότε δεν είχαν δεχτεί οι αραβικές χώρες -, ο ΟΗΕ κλήθηκε να επανέλθει και να «συμπληρώσει», έστω και σε συμβολικό επίπεδο, εκείνη την ιστορική απόφαση.

Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θεωρούνταν σχεδόν βέβαιο, καθώς η παλαιστινιακή διπλωματία είχε διεξάγει μια εκτενή καμπάνια ως συνέχεια του αιτήματος που είχε καταθέσει το Σεπτέμβρη του 2011 για μονομερή αναγνώριση ανεξαρτησίας από το Συμβούλιο Ασφαλείας και είχε μπλοκαριστεί από το αμερικανικό βέτο. Εντούτοις, η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων (138 ψήφους υπέρ, 9 κατά και 41 αποχές) προκάλεσε ενθουσιασμό τόσο μέσα στην αίθουσα της Γενικής Συνέλευσης, όσο και στους δρόμους πολλών παλαιστινιακών πόλεων.

Η παραγωγική ανασυγκρότηση που προβάλλει ο ΣΥΡΙΖΑ

«Ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ έχει ήδη επεξεργαστεί... πρόγραμμα αυτό ήδη μετασχηματίζεται στο κυβερνητικό πρόγραμμα που θα κληθεί να εφαρμόσει μια κυβέρνηση της Αριστεράς... Είναι πρόγραμμα που θέτει τις βάσεις για... την παραγωγική ανασυγκρότηση, την οικονομική ανόρθωση της χώρας...». Αυτά γράφονται στο «Σχέδιο Προγραμματικής Διακήρυξης» του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι αποκαλυπτική ως προς το χαρακτήρα της και σε όφελος ποιων η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, όταν την εκλαϊκεύουν. Μια τέτοια προσπάθεια έκανε πρόσφατα σε ομιλία του στα Χανιά ο Γ. Δραγασάκης. Να τι είπε: «Εννοείται βέβαια σε αυτή τη διαδικασία το κράτος θα έχει το ρόλο του... Πώς θα ενεργοποιηθεί ο ιδιωτικός τομέας; Ποιος ιδιώτης θα κάνει επενδύσεις σε μία οικονομία όπου η ζήτηση συρρικνώνεται και υπάρχουν όλες αυτές οι αβεβαιότητες; Ποια ξένη επιχείρηση θα έρθει στην Ελλάδα να επενδύσει σε τι; Στην καλύτερη να έρθουν να αγοράσουν κάτι μισοτιμής, κάποια υφιστάμενη επιχείρηση. Αρα μόνος του ο ιδιωτικός τομέας δεν μπορεί να φέρει την παραγωγική ανασυγκρότηση».

«ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΙΟΙ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ»

Υμνος στην ηρωική αντίσταση των λαών στο φασισμό

Αυτό που ίσως είναι λιγότερο γνωστό για τον Μπρεχτ είναι η αγάπη του για τον κινηματογράφο και οι προσπάθειές του να επιβληθεί στο Χόλιγουντ, την περίοδο της αυτοεξορίας του. Αυτό δικαιολογείται αφενός από το βαθύ ενδιαφέρον του για την τεχνολογία στις τέχνες και αφετέρου την επιθυμία του να χρησιμοποιήσει τη μαζική τέχνη που λέγεται κινηματογράφος στον αγώνα ενάντια στο φασισμό. Περισσότερο από σαράντα σχέδια συνέλαβε ο Μπρεχτ για το Χόλιγουντ, ανάμεσά τους και αρκετά σενάρια, αλλά η μόνη ταινία που κατάφερε τελικά να κάνει στο Χόλιγουντ ήταν «Και οι δήμιοι πεθαίνουν». Πρωταγωνιστούν: Χανς Χάινριχ Βον Ταρντόφσκι, Μπράιαν Ντόνλεβι, Γουόλτερ Μπρέναν.

Η επαφή του Μπρεχτ με τον Φριτς Λανγκ την πρώτη χρονιά του στο Χόλιγουντ, την περίοδο της αυτοεξορίας του, οδήγησε στο μοναδικό πρακτικό αποτέλεσμα των προσπαθειών του για το φιλμ. Μια ταινία γυρισμένη το 1942 στις ΗΠΑ, με θέμα φυσικά, εκείνη την εποχή, την ηρωική αντίσταση των λαών ενάντια στην επιθετικότητα και κτηνωδία της φασιστικής Γερμανίας.

Με την άνοδο των Ναζί στη Γερμανία, ο Λανγκ κατέφυγε στην Αμερική - 1935 - ξεκινώντας μια δεύτερη σκηνοθετική καριέρα και είναι ο βασικός διαμορφωτής

Για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθούν

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ, συνεχίζοντας τον κύκλο επιστημονικών συνεδρίων για την ανάδειξη του έργου μεγάλων μαρξιστών δημιουργών, μετά τα συνέδρια που διοργάνωσε για τους Γ. Ρίτσο και Κ. Βάρναλη, διοργανώνει στις 27 και 28 Απρίλη του 2013 το 3ο επιστημονικό συνέδριό της, αφιερωμένο αυτή τη φορά στον κορυφαίο μαρξιστή διανοητή, δραματουργό, ποιητή και σκηνοθέτη Μπέρτολτ Μπρεχτ με τίτλο: «Μπέρτολτ Μπρεχτ: Για τους σεισμούς που μέλλονται να 'ρθούν».

Το συνέδριο θα αποτελέσει την κορύφωση μιας σειράς πολιτιστικών εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν από το Δεκέμβρη του 2012 έως και τον Απρίλη του 2013 και θα περιλαμβάνουν κινηματογραφικές προβολές, συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις. Ο κύκλος των πολιτιστικών εκδηλώσεων ξεκινάει με το κινηματογραφικό αφιέρωμα για τον Μπ. Μπρεχτ την Τετάρτη 5 Δεκέμβρη 2012,στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους), με ελεύθερη είσοδο.

«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε, τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου μπροστά στην πρόσληψή του»

Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ

Δριμύ «κατηγορώ» στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα

«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε,

τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας

μπροστά στην ίδρυσή της

και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου

μπροστά στην πρόσληψή του» (Μπέρτολτ Μπρεχτ)

Μια από τις πιο δυνατές κινηματογραφικές δημιουργίες, «Η όπερα της πεντάρας», το κλασικό αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Γκεόργκ Βίλχελμ Παμπστ, με την αξεπέραστη μουσική του Κουρτ Βάιλ, προβάλλεται, επίσης, στο πλαίσιο του αφιερώματος.

Η ταινία αποτελεί ορόσημο των πρώιμων χρόνων του ομιλούντος κινηματογράφου. Ο Παμπστ καταφέρνει να δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οπτική αίσθηση του χώρου και του χρόνου στο βικτοριανό Σόχο του Λονδίνου. Ο σκιερός φωτισμός αναδεικνύει το στοιχείο της διεφθαρμένης κοινωνίας και τα τραγούδια μάς διασκεδάζουν με τον κυνισμό τους («Μακ ο Μαχαιροβγάλτης»), τον κυνισμό για την αφελή αγάπη («Το γαμήλιο τραγούδι των φτωχών»), το κυνισμό της ρεαλιστικής αγάπης («Το τραγούδι της Πόλυ»), τον κυνισμό του στρατού («Τραγούδι των κανονιών») και τέλος τον κυνισμό της απέχθειας («Η Τζένη των πειρατών»).

Άρχισαν τα "όργανα" στο "νέο" κόμμα...

ΣΥΡΙΖΟΠΑΣΟΚΟΙ...

Πριν καλά καλά τελειώσουν τα πανηγύρια, πριν αρχίσουν να μοιράζουν  καρέκλες και "υπουργεία", άρχισαν το γνωστό  ανανεωτικό, δημοκρατικό τροπάρι που τόσο καλά ξέρουν να ψέλνουν οι οπορτουνιστές. Τα αλληλοκαρφώματα, τους τακτικισμούς και τα κραξίματα. Φαίνεται πως η ατμόσφαιρα μυρίζει έντονα ΠΑΣΟΚίλα.

Διαβάζω στο enikos.gr ότι αποδοκιμάστηκε ο Λαφαζάνης όταν ανακοίνωσε την απόφαση του "Αριστερού Ρεύματος" για κάθοδο στην εκλογική διαδικασία της Συνδιάσκεψης με ξεχωριστή λίστα.

Σε βοήθεια του  Λαφαζάνη έσπευσε ο Άδωνις. Δεν είναι πλάκα. Ορίστε και τα πειστήρια...