Αμύθητος πλούτος και απέραντη φτώχεια στο σάπιο καπιταλισμό ...

«Αυτοί που αρπάνε το φαΐ από το τραπέζι 
κηρύχνουν τη λιτότητα.

Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα 

ζητάν θυσίες.

Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους 

για τις μεγάλες εποχές που θα ΄ρθουν».

Μπέρτολτ Μπρεχτ

Η φτώχεια παγκοσμίως χτυπάει κόκκινο, ενώ ολοένα και περισσότερες ορδές «νεόπτωχων» κυρίως στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες προσθέτονται στον παγκόσμιο πληθυσμό των εξαθλιωμένων. Ενας πληθυσμός

ΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ «ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ»

Στη μνήμη του Βλαντιμίρ Ιλιτς Λένιν

Η παγκόσμια αντεπανάσταση στα τέλη του 20ού αιώνα προώθησε στον ιδεολογικό τομέα τη θέση για το τέλος της ιστορίας, μια εκστρατεία που αποσκοπεί να θεωρεί αιώνιο τον καπιταλισμό και η οποία επικεντρώνεται στην αμφισβήτηση της εγκυρότητας του μαρξισμού-λενινισμού και στον αφοπλισμό της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων στρωμάτων από την πάλη για τη χειραφέτησή τους. Αυτή η τάση, που είναι γνωστή και ως αποϊδεολογικοποίηση, διαμορφώθηκε από στοχαστές στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού, στη βάση της αμφισβήτησης της θεωρίας του κομμουνισμού και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αξιοποίησαν το αποτέλεσμα της κρίσης που οδήγησε στην προσωρινή οπισθοχώρηση της εργατικής τάξης στην ΕΣΣΔ και στις υπόλοιπες χώρες του σοσιαλιστικού μπλοκ στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, ενώ την ίδια στιγμή εκμεταλλεύτηκαν τη σύγχυση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στο εργατικό κίνημα και στα κομμουνιστικά κόμματα - πολλά από τα οποία απεμπόλησαν την ταυτότητά τους και τους στόχους τους για να μετατραπούν σε σοσιαλδημοκρατικά κόμματα. Καλλιέργησαν την εμφάνιση νέων μορφών της κυρίαρχης ιδεολογίας, όπως ο μεταμοντερνισμός και άλλες

Το πρόβλημα της "πολιτικής αστάθειας" ...

Επί τέλους, μάθαμε τον λόγο για τον οποίο δεν πάει καλά ο τουρισμός μας! Στην αρχή νομίζαμε ότι έφταιγαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις και οι διαδηλώσεις των εργαζομένων, οι οποίοι διεκδικούσαν, με απαράδεκτα μαχητικό τρόπο, το δικαίωμα στην ζωή. Θυμάμαι ότι τότε είχαμε θεωρήσει λογική αυτή την άποψη, καθ' ότι πώς να έρθει ο τουρίστας στην Αθήνα όταν κινδυνεύει να φάει κανένα μάρμαρο κατακέφαλα ή να πνιγεί από τα δακρυγόνα; 

Βέβαια, υπήρχαν και κάποιοι στενοκέφαλοι, οι οποίοι

Ενταση της αντιλαϊκής επίθεσης προμηνύει ο νέος συμβιβασμός στη ΣΥΝΟΔΟ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

Οι δραματικοί τόνοι της πλουτοκρατίας και των αστών αναλυτών από τα ΜΜΕ, που χαρακτήριζαν τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ της 28/29 Ιούνη ως «την κρισιμότερη για το μέλλον της Ευρώπης», ήταν μία ακόμη επιχείρηση κοροϊδίας, ώστε να σπείρουν αυταπάτες στους λαούς ότι η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις - κεντροδεξιές και κεντροαριστερές - μπορούν να αντιμετωπίσουν τα λαϊκά προβλήματα, να δώσουν φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

Εδώ και δύο χρόνια, που η καπιταλιστική κρίση στην ΕΕ και την Ευρωζώνη βαθαίνει, κάθε Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ χαρακτηρίζεται ως«ιστορική» ή ως «η κρισιμότερη». Και κάθε φορά αποδεικνύεται ότι κάθε Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ προσθέτει κι έναν κρίκο σε μια μακριά αλυσίδα αντιλαϊκών μέτρων, κλιμακώνει την ένταση της αντεργατικής λαίλαπας σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ ανεξάρτητα από τη δημοσιονομική κατάστασή τους και το επίπεδο του δημόσιου χρέους τους.

Μάριο Μόντι ...

Αλλο ένα δείγμα γραφής για το τι συμφέροντα εξυπηρετεί, έδωσε η «κυβέρνηση τεχνοκρατών» του πρωθυπουργού της Ιταλίας, Μάριο Μόντι, με την νέα αντεργατική μεταρρύθμιση που εγκρίθηκε στα μέσα της βδομάδας από την Βουλή των Αντιπροσώπων.

Πρόκειται ουσιαστικά για κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, με επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, μεγαλύτερη ευκολία στους εργοδότες να απολύουν, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας της οικονομίας». 

Το μοτίβο είναι πανομοιότυπο με την επίθεση που εξαπολύουν το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, ιδιαίτερα στην ΕΕ, όπου κλιμακώνεται η κρίση και αναζητείται διέξοδος για τους καπιταλιστές ρίχνοντας τα βάρη στους εργαζόμενους.

Στην Ιταλία έχουν ήδη εφαρμοστεί μέτρα λιτότητας με

Πυκνώνουν τα σύννεφα του πολέμου ...

Τα σύννεφα πολέμου πάνω από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής πυκνώνουν. 

Γίνεται φανερό ότι οι ίδιες ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ που σκόρπισαν την αστάθεια σε μια σειρά χώρες της περιοχής από Βόρεια Αφρική έβαλαν στο στόχαστρο τη Συρία. 

Εντονα δυσαρεστημένα τμήματα αυτών των λαών πάντα υπάρχουν υπό τη βία ανελεύθερων κυβερνήσεων και καθεστώτων. 

Αρκεί οι ιμπεριαλιστικές δυτικές δυνάμεις να τις ενεργοποιήσουν με χίλιους δυο τρόπους. 

Από τους εξοπλισμούς μέχρι τη χρηματοδότηση χαφιεδισμού, τρομοκρατίας και προβοκάτσιας.

Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ενωση!!!

Σε ύφεση βρίσκεται η πλειοψηφία των κρατών μελών της Ευρωζώνης, ενώ οι «υπό επιτήρηση» χώρες αυξάνουν συμπεριλαμβανομένων της Ισπανίας και της Κύπρου, που προσέφυγαν αυτήν την εβδομάδα στους μηχανισμούς «σωτηρίας». Την περασμένη Πέμπτη η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ενωση ήρθε να επιβεβαιώσει με τα πιο μελανά χρώματα την προϊούσα εξαθλίωση των εργαζομένων και όχι μόνον στις «μνημονιακές» χώρες. Η ανεργία, η φτώχεια, η πείνα, η έλλειψη στέγης, η στέρηση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αφορούν σε εκατομμύρια ανθρώπους, από τη Γερμανία ως την Ελλάδα.

Για τις εκλογές στο αστικό σύστημα

Οι βουλευτικές εκλογές, όπως και οι εκλογές για την Τοπική και Περιφερειακή Διοίκηση, για το Ευρωκοινοβούλιο, είναι μια πολιτική μάχη ανάμεσα σε κοινωνικές δυνάμεις με διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα. Διεξάγονται, όμως, με τους όρους και τη δύναμη εξουσίας της τάξης των καπιταλιστών πρώτ' απ' όλα απέναντι στην εργατική τάξη που υφίσταται την άμεση εκμετάλλευσή της. Ταυτόχρονα, η εξουσία των καπιταλιστών εκφράζεται καταπιεστικά, έμμεσα εκμεταλλευτικά, σε σημαντικό βαθμό καταστροφικά απέναντι σε μεγάλο μέρος αγροτών, μικροεμπόρων, βιοτεχνών και άλλων αυτοαπασχολούμενων βιοπαλαιστών, ακόμα και αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων.

Με άλλα λόγια, οι βουλευτικές εκλογές είναι μια πολιτική μάχη που το αποτέλεσμά της είναι προδιαγεγραμμένο ως προς το συσχετισμό για την εξουσία ανάμεσα στις δύο βασικές και αντίθετες τάξεις, την καπιταλιστική και την εργατική. Σε τελευταία ανάλυση, από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών δεν μπορεί να προκύψει ανατροπή της εξουσίας των καπιταλιστών, κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη.

Βέβαια, το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ στην Ελλάδα, δεν υποτιμά την αξιοποίηση αυτής της πολιτικής μάχης που αντικειμενικά οδηγεί στη σύνθεση αστικών οργάνων, π.χ. του Εθνικού ή Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στην εκλογή δημάρχων και στη σύνθεση των Δημοτικών ή Περιφερειακών Συμβουλίων. Αξιοποιεί τη συμμετοχή των αντιπροσώπων του σε αυτά τα όργανα, για να

Ινδιάνοι, μπολσεβίκοι και Πουτινίστας...

Τη υπερμάχω στρατηγώ Αγορά τα νικητήρια!!! Κι ας με συγχωρήσουν οι απανταχού χριστιανοί, αλλά φευ, η αλήθεια να λέγεται. Το επέτρεψαν, το λούζονται, την ύβρι την εισπράττουν πρώτα οι ίδιοι, όπως κι όλοι οι σκληρά εργαζόμενοι φτωχούληδες κάθε θεού που κατάφερε στο πέρασμα των αιώνων να αποκτήσει ποίμνιο. Η θεοποιημένη, σε πολιτικά ανεκπαίδευτο κι ενίοτε αγράμματο πόπολο, Αγορά, που συχνά αναφέρεται και στον πληθυντικό επί το δημοκρατικότερον, κρύβει ως λέξη τη φύση και την αλήθεια της. Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιοι, που λέει κι ο σύντροφος Μπογιόπουλος, για να μη μοιάζει με αυτό που ακριβώς είναι. Βαρβαρότητα, δουλεία, εξευτελισμός της ανθρώπινης φύσης, εξανδραποδισμός της εργασίας από τον πολιτισμικό χάρτη της οικουμένης.

Επαιξαν οι θρησκείες για μια εικοσαετία. Αιματοκύλησαν τα Βαλκάνια. Εφτιαξαν κράτη εθνοθρησκευτικής σύνθεσης, υβρίδια θνησιγενή και χειραγωγήσιμα, όπως η Βοσνία Ερζεγοβίνη. Ανασκολόπισαν την ίδια την εξέλιξη του νου με αποφάσεις σαν της Νότιας Κορέας, που θέλει για λόγους θρησκευτικούς(!) να απαγορεύεται η θεωρία του Δαρβίνου περί της εξέλιξης των ειδών. Και τώρα που τα κομματάκια των προτεκτοράτων