17 Νοέμβρη 1973-17 Νοέμβρη 2018. Τα ψέματα, ο ‘εκσυγχρονισμός’ του αστικού κράτους κι ο εκφασισμός της κοινωνίας.

Έχω πολλές φορές στο παρελθόν τονίσει, ότι υποτιμούμε τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της αστικής τάξης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για παράδειγμα, το ότι ο Ρουβάς τραγούδησε το Άξιον Εστί, πολλοί το θεώρησαν σαν κάτι φυσιολογικό κι όχι σαν μια εισβολή της ανύπαρκτης στο χώρο του Πνεύματος αστικής τάξης, προκειμένου να "οικουμενοποιήσει" τη λαϊκή μας παράδοση και να παρουσιαστεί συνδιογρανώτρια. Μάλιστα, υπήρξε σφοδρότατη επίθεση σε όλους όσοι έκφρασαν την αντίθεσή τους στην εν λόγω εισβολή. Σημεία των καιρών. Δυστυχώς.

Από τον επικό εκείνο Νοέμβρη του ’73 κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι των μυαλών μας -όσο έχει ο καθένας από μας. Ένα πράγμα δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε: την "αφανή" ιδεολογική παρουσία της αστικής τάξης. Καλά προετοιμασμένη για την επιβολή της δικτατορίας, καλά οργανωμένη για τη μετά την τραγωδία της Κύπρου εποχή, της δήθεν "Μεταπολίτευσης".

Ψέμα πρώτον: Επάνοδος της "Δημοκρατίας".

Ναζιστικό θρασίμι να τρέμεις τους νεκρούς του Πολυτεχνείου…

Τα ναζιστικό θρασίμι έδρασε. Ο ιδεολογικός απόγονος του δολοφόνου Ντερτιλή. Ο υμνητής της χούντας και του Παπαδόπουλου. O ναζιστής βουλευτής, απόγονος της «σποράς των ηττημένων του 1945». Αυτό το φασιστικό κατακάθι, ο Γιάννης Λαγός, ξέρασε. Το ναζιστικό σκουπίδι χαρακτήρισε την εξέγερση του Πολυτεχνείου «παραμύθι, γλέντι και πανηγύρι». Τόλμησε να αμφισβητήσει ακόμα και το αίμα των νεκρών. «Ούτε ένας νεκρός δεν υπήρξε στο πολυτεχνείο, ούτε ένας σοβαρά τραυματισμένος προκαλώ τους βουλευτές των άλλων κομμάτων να μου πουν τα ονόματα έστω και δύο νεκρών», υποστήριξε το χουντικό απόβρασμα μέσα στη Βουλή.