Μπολσεβίκοι και δημοσιονομικό χρέος (απόσπασμα) .

Αναδημοσίευση απο : γλόμπινγκ

(απόσπασμα από το βιβλίο του Ν. Μπογιόπουλου, "Είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε", 

σελ. 298-299, 2011, εκδ. Λιβάνη).

Τι ακριβώς σημαίνει να σταθείς απέναντι στους ντόπιους και διεθνείς κεφαλαιοκράτες με όρους προστασίας των λαϊκών συμφερόντων; 

Ας δούμε την ιστορική εμπειρία που πρόσφεραν γύρω απ' αυτό το θέμα, το θέμα του χρέους, οι Μπολσεβίκοι. 

Οι Μπολσεβίκοι δεν περιορίστηκαν να εξασφαλίσουν για το λαό τους φαΐ, στέγη, εργασία, Παιδεία, Υγεία, ελεύθερο χρόνο, αξιοπρεπή γηρατειά, κι άλλα πολλά [...].

Ο δρόμος της αντίστασης.

Απογειωμένη υποκρισία. Αυτό επικρατεί στα αστικά κανάλια με αφορμή και την απεργία των αυτοκινητιστών. 

Κάνουν ύμνους στον τουρισμό αυτοί που έχουν καταδικάσει μια ολόκληρη τάξη, την εργατική, να έχει ξεχάσει και τη λέξη διακοπές. 

Αυτοί που καταδικάζουν καθημερινά εκατομμύρια εργαζόμενους σε απέραντη φτώχεια. 

Αυτοί που έχουν κάνει επάγγελμα το να στρέφουν κάθε μέρα μια ομάδα εργαζομένων ενάντια σε άλλη. 

Αυτοί που εξαφάνισαν από τα δελτία τους την προχτεσινή συνέντευξη του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΠΑΣΕΒΕ, του ΜΑΣ, της ΟΓΕ ενάντια στα νέα χαράτσια. Αυτοί που σβήνουν, πριν ακόμα γίνει, τη σημερινή μεγάλη κινητοποίηση για την Υγεία.

Αντιεπιστημονικότητα...

«Τρεις λύσεις για το ελληνικό χρέος...».

«Επαναγορά ομολόγων στην τρέχουσα τιμή από τη δευτερογενή αγορά...».

«Επιμήκυνση του χρέους, με την έκδοση νέων ομολόγων μακροχρόνιας περιόδου...».

«Ανταλλαγή χρέους με νέα μακροχρόνια ομόλογα...».

Η μονοτονία της έκφρασης, που την ακούει κανείς όποιο κανάλι και να ανοίξει, όποια εφημερίδα και αν διαβάσει, από διάφορους αστούς οικονομικούς αναλυτές.

Το ψέμα της «απελευθέρωσης».

Σε κοινή πάλη με τους αυτοαπασχολούμενους του κλάδου, κόντρα στην «απελευθέρωση» και για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους, καλεί τους εργαζόμενους στα ταξί, η Επιτροπή Αγώνα ΠΑΜΕ Οδηγών ΤΑΞΙ. 

Η παρέμβαση της Επιτροπής Αγώνα έρχεται μάλιστα σε μια περίοδο όπου έχουν κάνει την εμφάνισή τους και αυτόκλητοι υποστηρικτές της «απελευθέρωσης» μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων. 

Στην ανακοίνωσή της επισημαίνει:

Αντικαπιταλιστική φρασεολογία ρεφορμιστική λογική...

«Η δικαιολογημένη και διευρυμένη οργή και αγανάκτηση των εργαζομένων, της νεολαίας, του λαϊκού κόσμου, δεν αξίζει να καθηλώνεται σε αδιέξοδες και αντιπολιτικές πρακτικές.

Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται σε εκλογίστικες διαχειριστικές λογικές. Αντίθετα, σήμερα είναι αναγκαίο, δυνατό και ρεαλιστικό να ανυψωθεί, σε μαζικό πολιτικό αγώνα για ανατροπή. Να μετασχηματιστεί σε μαζική πολιτική πάλη για την ανατροπή του «μνημονίου διαρκείας» , του «μεσοπρόθεσμου», της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής (ΝΔ, συγκυβερνήσεις κ.ά.). Ανατροπή από τη σκοπιά της αντικαπιταλιστικής επανάστασης και στην προοπτική της εργατικής εξουσίας - εργατικής δημοκρατίας.

Διεργασίες στον ευρύτερο οπορτουνιστικό χώρο.

Συζητήσεις στο φάσμα του οπορτουνισμού προκάλεσε η πρόταση του επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρα απ' το βήμα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του σχήματος προς σύμπασα την «αριστερά» για συσπείρωση σε ένα «μίνιμουμ πρόγραμμα», το οποίο συμπυκνώνεται στη φράση του «να κλείσουμε το δρόμο του μνημονίου». Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι διεργασίες στον ευρύτερο χώρο είναι έντονες, πραγματοποιούνται συναντήσεις και συζητήσεις τόσο ανάμεσα στα διάφορα σχήματα, αλλά και με τις λεγόμενες ΠΑΣΟΚογενείς δυνάμεις, όπου διερευνώνται οι δυνατότητες σύμπραξης, με το βλέμμα στραμμένο και στην κάλπη.

Το «κοινωνικό σύνολο» και το «δημόσιο συμφέρον».

Οι ναυτεργάτες που διεκδικούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και περιφρουρούν την απεργία τους στους καταπέλτες των βαποριών, 
οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ που απεργούν και υπάρχει μειωμένη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, 
οι αγρότες που κλείνουν τις εθνικές οδούς, 
οι ταξιτζήδες που κινητοποιούνται κλείνοντας τους δρόμους για λιμάνια - αεροδρόμια, 
οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες που πλήττουν την εμπορική κίνηση του κέντρου, 
ο οποιοσδήποτε κλάδος εργαζομένων και αυταπασχολουμένων αγωνίζεται να βάλει φραγμό στο τσάκισμα των δικαιωμάτων του και την ικανοποίηση των αναγκών των εργατικών, λαϊκών οικογενειών, 
τα αστικά ΜΜΕ τους πολεμούν γιατί τάχα στρέφονται κατά του «κοινωνικού συνόλου», 
«κατά του τουρισμού», 
χαλάνε την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. 

Ο «φασισμός» της «αποτελεσματικότητας»

Το «δημοκρατικό» Πανεπιστήμιο δεν είναι απαραιτήτως και «καλό» Πανεπιστήμιο!

Η παραπάνω εκτίμηση ανήκει σε δυο πανεπιστημιακούς εκ των υποστηρικτών του νόμου - πλαισίου, στους Ν. Αλιβιζάτο και Αντ. Μανιτάκη, σε άρθρο τους στην «Καθημερινή», με το οποίο καλούν τους συναδέλφους τους να χαμηλώσουν τους τόνους διαφωνιών με το νόμο. 

Οι δυο πανεπιστημιακοί, αντιπαραβάλλοντας την αποτελεσματικότητα στη δημοκρατία, λένε: «Τα πολυμελή συλλογικά όργανα ενδέχεται πράγματι να είναι αντιπροσωπευτικά, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μπορεί να λειτουργήσουν και αποτελεσματικά. 

Η «δημοκρατία» τους...

Την προηγούμενη βδομάδα εταιρεία πέταξε στο δρόμο πέντε εργαζόμενους γιατί αντιστάθηκαν στη διαρκή καταστρατήγηση των δικαιωμάτων τους. 

Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και οι κεφαλαιοκράτες στο σύνολό τους υψώνουν όλο και περισσότερο τους τόνους προκειμένου να φοβίσουν τους εργαζόμενους, ώστε να μην αντιδρούν στα όλο και πιο σκληρά μέτρα που λαμβάνονται. 

Μέτρα όπως η σκληρή φοροαφαίμαξη που, στις σημερινές συνθήκες, αυτά λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. 

ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΤΑΞΙ...

Σκληραίνουν τη στάση τους οι ιδιοκτήτες ταξί οι οποίοι κλιμακώνουν την αντιπαράθεσή τους με την ηγεσία του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων.

Συγκεκριμένα, ενώ χθές το μεσημέρι έγινε γνωστό από τα γραφεία του ΣΑΤΑ ότι θα παρατείνουν την απεργία τους για ένα ακόμη 24ωρο, μέχρι τις 5 τα ξημερώματα της Πέμπτης, το απόγευμα ανατράπηκε εντελώς η απόφαση αυτή και στο site του Συνδικάτου αναρτήθηκε ανακοίνωση στην οποία καθίσταται σαφές ότι η απεργία συνεχίζεται επ΄ αόριστον, χαρακτηρίζοντας, μάλιστα, ανυπόστατα και ως μη ανταποκρινόμενα στην πραγματικότητα κάποια δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για λήξη της απεργίας την Παρασκευή.