Οσοι μιλάνε για «αέρα αλλαγής» στην ΕΕ, προσπαθούν να παραπλανήσουν το λαό ότι το βάσανο της λιτότητας τελείωσε και πως τώρα έχουν σειρά τα μέτρα για την «ανάπτυξη». Διαχωρίζουν τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις από τις λεγόμενες «διαρθρωτικές αλλαγές», και προσθέτουν τα μέτρα για την «ανάπτυξη», τα οποία, στην πλειοψηφία τους, αφορούν στην παροχή ζεστού χρήματος και κινήτρων στις επιχειρήσεις για να κάνουν επενδύσεις. Η προπαγάνδα τους είναι γεμάτη ψέματα. Σε μια καπιταλιστική Ευρώπη βουλιαγμένη στην κρίση, το ζητούμενο για τις κυβερνήσεις της ήταν και παραμένει η «ανάπτυξη», το ξεκόλλημα δηλαδή του ευρωενωσιακού κεφαλαίου από την κρίση.
Αρα, την «ανάπτυξη» υπηρετούν τα μέτρα της «δημοσιονομικής σταθερότητας», που παίρνονται σε χώρες με ή χωρίς μνημόνια, στο όνομα του να δημιουργηθεί ξανά κομπόδεμα στον κρατικό προϋπολογισμό για τις ανάγκες της επιδότησης του κεφαλαίου. Για την «ανάπτυξη» προωθούνται και οι «διαρθρωτικές αλλαγές» στην Ελλάδα και σε όλη την ΕΕ, οι οποίες αφορούν κυρίως σε ανατροπές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό, προκειμένου να γίνει ο εργάτης φθηνότερος για το κεφάλαιο.