ΑΠΑΤΕΣ & ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΣΑΜΑΡΑ

Κατά το «παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του», ο πρωθυπουργός επιμένει στην αυταπάτη ότι τα δύσκολα πέρασαν για το λαό και πως αποφεύχθησαν τα χειρότερα!!! 

Την ώρα που η εργατική λαϊκή οικογένεια έχει κυριολεκτικά χρεοκοπήσει, η φτώχεια θερίζει και η ανεργία καλπάζει, ο Αντ. Σαμαράς με άρθρο του στα «ΝΕΑ» επιχειρεί μια προκλητική παραποίηση της πραγματικότητας, ισχυριζόμενος πως «το 2014 ανατέλλει με προοπτικές ανάκαμψης». 

Χαρακτηρίζει το -από το πλεόνασμα αφαιμάξεων του λαού- πρωτογενές πλεόνασμα του κρατικού κορβανά σαν το «θεμέλιο της ανεξαρτησίας μας, της ελπίδας μας για το μέλλον», γενικεύοντας και προβάλλοντας αυθαίρετα σε όλο το λαό την ελπίδα των αστών και του πολιτικού τους προσωπικού για ανάκαμψη της κερδοφορίας τους, μέσα και από τη δυνατότητα ενίσχυσής τους από το κρατικό ταμείο. 

Σ' αυτούς άλλωστε απευθύνεται το «χαρμόσυνο άγγελμα» Σαμαρά ότι «το 2014 η Ελλάδα θα βγει ξανά στις αγορές, το ελληνικό χρέος θα ανακηρυχθεί βιώσιμο ...τηρήσαμε τις δεσμεύσεις μας και οι εταίροι θα τηρήσουν τις δικές τους».

ΣΥΡΙΖΑ: Διγλωσσία και συμβιβασμός με το αντιλαϊκό πλαίσιο

Ορισμένα παραδείγματα από την κοινοβουλευτική του δράση το προηγούμενο διάστημα

Πλούσιο υλικό από το οποίο μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για το ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ και το ποια είναι πραγματικά η στρατηγική του προσφέρουν και οι διαδικασίες της Βουλής.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ σε μια σειρά ζητήματα που αφορούν την αντιλαϊκή επίθεση της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι στην πράξη η λογική του μικρότερου κακού, στο όνομα του ρεαλισμού και του εφικτού, στην πραγματικότητα συγκαλύπτει την αποδοχή του ευρύτερου στρατηγικού πλαισίου μέσα στο οποίο κινείται η ασκούμενη πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ, έτσι, καλλιεργεί στο λαό τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων, οδηγώντας τον στο συμβιβασμό με τη χρεοκοπία που του επιβάλλουν τα μονοπώλια και στη λογική της διαπραγμάτευσης για το πώς αυτή θα πραγματοποιηθεί.

Το παράδειγμα των πλειστηριασμών

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στη διάρκεια της συζήτησης και της ψήφισης του νομοσχεδίου για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας είναι χαρακτηριστική.

Φως υπάρχει! Στο δρόμο της λαϊκής αντεπίθεσης

Τι σου είναι ένας χρόνος διαφορά!

Κοιμηθήκαμε καταχρεωμένος λαός και ξυπνήσαμε πρόεδροι της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Μόνο και μόνο γιατί το ημερολόγιο από τη μια μέρα στην άλλη, εκεί που έδειχνε 2013, τώρα δείχνει 2014. Παραδόξως δεν βγήκε κανείς στους δρόμους να το πανηγυρίσει. Αντίθετα έπηξαν οι εφορίες απ' όσους έτρεχαν να προλάβουν να αντικαταστήσουν τις πανάκριβα φορολογούμενες πινακίδες αυτοκινήτων με «πινακίδες Λιάπη».Για να μην τον αδικούμε, ο πρωθυπουργός το γλέντησε. Σύμφωνα με την αυστριακή εφημερίδα «Kurier», στην οποία έδωσε συνέντευξη, έστρωσε «κόκκινο χαλί στους επενδυτές». «Το σημαντικότερο μέλημά μας, είπε, είναι να φροντίσουμε να υπάρξει ανάπτυξη, οικονομική ανάκαμψη και νέες θέσεις εργασίας και αυτό αποτελεί επίσης προτεραιότητα ολόκληρης της ΕE».

Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης, με το «καλημέρα» του νέου έτους ανακοίνωσε ότι όποιος πηγαίνει σε νοσοκομείο θα τα σκάει χοντρά, όποιος επιμένει ότι ο ηλεκτρισμός είναι πρόοδος θα πληρώνει επίσης της ψυχής του τον τάραχο, όσο για κείνους τους συνταξιούχους που περνούσαν ζωή χαρισάμενη με το ΕΚΑΣ, πάει κι αυτό κόπηκε.

Αλήθεια είναι, βέβαια, ότι κανείς δεν βρέθηκε απροειδοποίητος μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις. Το ΚΚΕ ξανά και ξανά έχει τονίσει ότι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης για την Ελληνική Προεδρία κινούνται στο γνωστό αντιλαϊκό πλαίσιο υπηρετώντας τη στρατηγική του κεφαλαίου, τις κατευθύνσεις που έχουν συναποφασίσει τα κράτη της ΕΕ τουλάχιστον εδώ και μια εικοσαετία.

Καθαρά και ξάστερα και σφυροδρεπανάτα...

Ας εκληφθεί όπως θέλει κι απ' όποιον θέλει το σημερινό πατριδογνωμόνιο. Το πρώτο του 2014. Κατά τον τίτλο του, που δεν είναι γραμμένος με χάριν (clean) καθαρήν, αλλά τουναντίον με την ξεκάθαρη κι εντελώς χθόνια, όχι όμως και καταχθόνια, ελπίδα, να εκληφθεί και ως απειλή. Γιατί από ιδεολογικά μορμολύκια, από ψωνάρες που πάσχουν από σύνδρομο στέρησης δημοσιότητας, από μια διανόηση των απωθημένων και εντέλει αυτόν τον αφόρητο εσμό των μασκαρεμένων φασιστοειδών δεν μπορεί να περιμένει κανείς τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από το... αλάθητον του παπατζή.

Λοιπόν ψευτόμαγκες δηλωσάκηδες και ερπετά του διαδικτύου η ταπεινότητά μου, αποφάσισα να συστρατευτώ με το ΚΚΕ εδώ και είκοσι δύο χρόνια. Το διέπραξα και το διαπράττω συνειδητά το ταξικόν αυτό αδίκημα, η γεννημένη και αναθρεμμένη μικραστή, που όμως δεν έστερξε να γοητευθεί από την κρυφή γοητεία της νεοελληνικής μπουρζουαζίας. Δεν σας ρώτησα ούτε όταν το παίζατε αφεντικά, ούτε όταν κομψευόσασταν ως μπάτλερ, ούτε όταν μασκαρευόσασταν αριστεροί από κούνια που ωρίμασαν χάρη στη δεξιά. Ξίδι.