Τελικά αυτή η χώρα έχει πολύ επιλεκτικές ευαισθησίες.
Δεν προσβάλλεται όταν βλέπει πρόσφυγες που ζουν σαν τα ποντίκια ή μαζί με αυτά, εγκλωβισμένοι σε άθλιες δομές, σαν σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ναι αλλά έχουν παιδικές χαρές…
Δεν προσβάλλεται όταν βλέπει το ανθρώπινο δίκαιο να γίνεται κουρελόχαρτο από σιδερόφραχτα κράτη που περνιούνται για πολιτισμένα και θεωρούν τους ξεριζωμένους πρόσφυγες “απειλή για τον πολιτισμό τους” -sic- αλλά συνεχίζουν απτόητα τις επεμβάσεις και τους πολέμους που δημιουργούν με μαθηματική ακρίβεια νέες στρατιές προσφύγων.