Φαίνεται πως έγινε πολύ της «μόδας» και πλασάρεται ολοένα και πιο συχνά στα αστικά ΜΜΕ ένα καινούργιο είδος «επαναστατών» που κύριο χαρακτηριστικό τους έχουν την άσκηση «ατομικής τρομοκρατίας» καλυμένη πίσω από κουκούλες.
Μια «οργάνωση» που εμφανίζεται πότε σαν «λαϊκός σωτήρας» κι άλλοτε σαν «αυτόκλητος τιμωρός» και εκθειάζεται ή «καταγγέλεται» (αναλόγως τον ρόλο που έχει αναλάβει το κάθε κανάλι) σαν μια «υπερεπαναστατική» ή «εξτρεμιστική» οργάνωση.
Ο σκοπός τους εκτός από πονηρός έχει διπλό στόχο:
- Από τη μια τονώνουν το «ηθικό» όσων έχουν επιλέξει τον δρόμο της υποταγής και χρειάζονται επειγόντως κάποιον «σούπερ ήρωα» που θα «καλύψει» τον μικροαστικό εγωϊσμό τους που έχει πληγωθεί από τις διαδοχικές καρπαζιές που τρώνε από αφεντικά και κράτος και από τη δειλία που τους κρατά στον καναπέ μακριά από τη φωτιά του ταξικού αγώνα.
- Κι από την άλλη να εμφανίσουν τους αληθινούς πρωταγωνιστές της ταξικής πάλης, που διεξάγεται σφοδρά και καθημερινά σε κάθε εργασιακό χώρο και μακριά από τα «φώτα» της δημοσιότητας, ως «συστημικούς» και «βολεμένους»!
