Με το ΚΚΕ για την ανατροπή

Αγωνία στα κανάλια: «Στις 12 το μεσημέρι η συμφωνία στα χέρια των αρχηγών». Πήγε 4 το απόγευμα, πήγε 7 το βράδυ, έφτασε 9, τα δελτία ειδήσεων τέλειωναν πια και ούτε καπνός ούτε ακρόαση απ' το Καπιτώλιο. Αναγκάστηκε ως κι αυτός ο Παπαχελάς να βγει στο δελτίο του Σκάι να τους τραβήξει το αυτί γιατί «δεν ήταν καλά προετοιμασμένοι». Γιατί καθυστερούσαν; Τι μαγείρευαν τόσες ώρες; Το θάψιμο ενός ολόκληρου λαού, που όμως, δηλώνει ότι δε θα κάτσει να πάει άκλαφτος. Και έτσι έψαχναν όλη μέρα τρόπο να βαπτίσουν την κηδεία - γεννητούρια και μάλιστα ελπιδοφόρο.

Ισχύει ό,τι και χτες: Πρέπει να σαρωθούν από το λαϊκό κίνημα. Κάθε μέρα είναι μέρα αγώνα. Αγώνα για να φύγει από τη μέση η τάξη που ευθύνεται για τα λαϊκά δεινά.

Ολα τ' άλλα, τα περί σωτηρίας μισθών, σωτηρίας συμβάσεων, σωτηρίας συντάξεων

Η αναξιοπιστία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Χαρακτηριστικό δείγμα της αναξιοπιστίας και της σύμπλευσης που διέπει τη δράση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είναι η στάση που κράτησαν οι εκπρόσωποί του στο πρόσφατο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), που έγινε στην Κομοτηνή. Εκεί, οι εκλεγμένοι του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ήταν συνδιαμορφωτές της εισήγησης του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ μαζί με τα στελέχη που στηρίζονται από ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΔΗΜΑΡ, με την οποία η τοπική διοίκηση, ως μηχανισμός του κράτους, έχει συγκεκριμένο ρόλο στην εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η συμβολή στην «προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας», δηλαδή ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλιακών ομίλων σε βάρος των εργατών. Βεβαίως, στο Συνέδριο, κατέθεσε ξεχωριστή πρόταση ψηφίσματος. Δηλαδή ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και συμφωνεί με την εισήγηση που επιβάλλει

Τι - «αντιμνημονιακή» (!) - γλίτσα!

Το συγκεκριμένο είδος παρουσιάζει μια σχετική ανθεκτικότητα και ιστορική επαναληπτικότητα.

Για παράδειγμα:

Μετά την Επανάσταση του '21, δεν ήταν λίγοι οι προσκυνημένοι που καμώνονταν τους... καπεταναίους.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή δεν έλειψαν οι ολετήρες και οι Ηρόστρατοι που πόζαραν στο δημόσιο βίο διεκδικώντας εύσημα... σωφροσύνης και προνοητικότητας.

Μετά την Απελευθέρωση και τον Εμφύλιο, οι πρώην μαυραγορίτες και οι δοσίλογοι, οι γερμανοντυμένοι και οι απόντες άρχισαν να χτίζουν «Νέους Παρθενώνες» και ταυτόχρονα να κυκλοφορούν σαν... πατριώτες και σαν εθνικοί ευεργέτες.

Μετά την επταετία γέμισε ο τόπος από πατενταρισμένους χουντόδουλους και από

Μέθοδοι χειραγώγησης της κοινωνίας

Στην παρούσα κοινωνική και οικονομική συγκυρία η κυβέρνηση της χώρας επέλεξε να προωθήσει για συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή το νέο «Κώδικα Ναρκωτικών».

Οι μέχρι σήμερα τοποθετήσεις κομμάτων, φορέων, πολιτικών προσώπων ή συνδικαλιστικών οργανώσεων αφορούν τα θετικά ή αρνητικά χαρακτηριστικά αυτού.

Επιβάλλεται, όμως, ως αναγκαία η ανάδειξη μίας ακόμη σειράς στοιχείων τα οποία συνδέονται με το φαινόμενο των εξαρτήσεων και τις κοινωνικές του προεκτάσεις.

Κατ' αρχήν ο όρος «ναρκωτικά» θεωρείται πλέον καταχρηστικός και αδόκιμος, εφόσον ελάχιστες από τις ουσίες που εντάσσονται σε αυτόν το γενικό ορισμό προκαλούν συμπτώματα στα οποία αυτός παραπέμπει και μάλιστα όχι σε όλους τους

Τώρα ο λαός έχει το λόγο

Με αφορμή τη νέα δανειακή σύμβαση προς την Ελλάδα, εγχώριοι και διεθνείς εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας οξύνουν τους εκβιασμούς προς τον ελληνικό λαό, φέρνοντάς τον αντιμέτωπο με ένα πλαστό δίλημμα: Να διαλέξει ανάμεσα στη χρεοκοπία και στη χρεοκοπία, δηλαδή ανάμεσα σε μέτρα που τον οδηγούν στο πτωχοκομείο ή σε μια κυβερνητική ανακήρυξη χρεοκοπίας της χώρας που πάλι θα τον οδηγήσει στο πτωχοκομείο. Εκείνο που ζητούν από το λαό που τον χρεοκοπούν είναι να δεχτεί ο ίδιος να εξαθλιωθεί ολοκληρωτικά, προκειμένου να μη χρεοκοπήσει η πλουτοκρατία.

Διέξοδο στο λαό δεν μπορούν να δώσουν τα άλλα κόμματα. 

Η ίδια η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι έχουν ξοφλήσει όχι μόνο η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα «άλλα μείγματα» που πρόβαλλε η ΝΔ, η δήθεν «σθεναρή διαπραγμάτευση» για την οποία μίλαγε ο ΛΑ.Ο.Σ. Στην ίδια ρότα κινούνται και οι προτάσεις του οπορτουνισμού, που οδηγούν από άλλο δρόμο στο ίδιο αποτέλεσμα, καθώς δεν τον βγάζουν από το φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και

Πέφτουν πλήρως οι μάσκες ...

Γελάει και το παρδαλό κατσίκι με τους θεατρινισμούς της ηγεσίας της ΝΔ που επιμένει να παριστάνει τον «αγωνιστή» που μάχεται μέχρις εσχάτων για ...το 13ο και 14ο μισθό του εργαζόμενου και την επικουρική σύνταξη του χαμηλοσυνταξιούχου, ενώ την ίδια στιγμή έχει «προσυπογράψει» το σύνολο των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που περιλαμβάνονται στα μνημόνια. Αντιλαμβανόμενο τον κίνδυνο του πλήρους εξευτελισμού, το επιτελείο της ΝΔ επιστρατεύει διάφορα «επιχειρήματα» για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, αλλά το

Βαρβαρότητα δίχως τέλος...

Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ όσα γίνονται είναι πως το ελληνικό χρέος πρέπει να πάψει να είναι ένα «βαρέλι δίχως πάτο» που θα ζητά και θα ζητά συνέχεια... Μάλιστα.

Αραγε η περίφημη «ανταγωνιστικότητα» που επικαλούνται για να τσακίσουν και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα είναι μήπως ένα ... βαρέλι με πάτο; 

Και αν είναι, πού βρίσκεται ο πάτος αυτός;

Μήπως στις αμοιβές του ενός δολαρίου την ημέρα που ισχύουν στην Αφρική; 

Μήπως στη θεσμοθετημένη παιδική εργασία που ισχύει σε κάποιες χώρες - «τίγρεις» της Απω Ανατολής; 

Η «πέμπτη φάλαγγα» του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού

 Η επίθεση κατά των τελευταίων δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, δε θα μπορούσε να γίνει δίχως την ύπαρξη της «πέμπτης φάλαγγας» στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ολο αυτό το διάστημα οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, με τη στάση τους έδωσαν αντικειμενικά τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προωθήσει με τις λιγότερες δυνατές αντιστάσεις τα άγρια αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα. Η υπονομευτική τους στάση, η τακτική της κωλυσιεργίας και η στρατηγική τους για ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος, στέκονται εμπόδιο στην ανάπτυξη των αγώνων. Είναι συνένοχοι και συνυπεύθυνοι στο έγκλημα που συντελείται σε βάρος του εργαζόμενου λαού.

Η στάση των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, που βρίσκονται στην ηγεσία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, το τελευταίο διάστημα είναι χαρακτηριστική.

Πρώτον: Αρνήθηκαν στην πράξη την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για

ΣΑΡΩΣΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΡΟΙΚΑ ΠΟΥ ΣΦΑΖΟΥΝ ΜΙΣΘΟΥΣ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

• 
  
• ΚΚΕ: Η ελληνική πλουτοκρατία και η τρόικα έχουν βρει πρόθυμους παπάδες - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - Καρατζαφέρη, για να θάψουν εδώ και τώρα ζωντανούς τους εργαζόμενους, να τους αφαιρέσουν στοιχειώδη δικαιώματα
• Αλέκα Παπαρήγα: Τώρα πια η αποκλειστική ευθύνη βρίσκεται στα χέρια του λαού. 'Η θα τους σαρώσει ως το τέλος ή θα σπαταλάει άσκοπα και άδικα τα δάκρυα και την αγανάκτησή του στους παλιούς και νέους ψευτοσωτήρες

Παρά τη χτεσινή, νέα αναβολή στη δημοσιοποίηση των αντεργατικών μέτρων συγκυβέρνησης - τρόικας οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι οδηγούν στην εξαθλίωση πλατιά στρώματα εργαζομένων. Μειώνουν και τις κύριες συντάξεις εκτός από τις επικουρικές. Μειώνουν τον κατώτερο μισθό από 20% έως 22%. Για τους υπόλοιπους μισθωτούς (περίπου 85%) το χτύπημα των μισθών θα επιχειρηθεί μέσα από την κατάργηση των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, με την

ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΑΛΛΑΪΚΟΥ ΞΕΣΗΚΩΜΟΥ ΑΠΗΥΘΥΝΑΝ ΟΙ ΧΤΕΣΙΝΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Η χτεσινή μάχη έδειξε την ανάγκη να οργανωθεί η πάλη σε κάθε τόπο δουλειάς, να γίνει διαφώτιση για τις σαρωτικές επιπτώσεις των μέτρων, να καταδικαστούν όσοι συνδιαμορφώνουν τη θανατική καταδίκη του λαού

Μαχητική απάντηση στη συθέμελη ανατροπή όλων των εργατικών κατακτήσεων που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση με την τρόικα έδωσαν χιλιάδες κόσμου από την εργατική τάξη και όλα τα λαϊκά στρώματα που συμμετείχαν στη χτεσινή πανεργατική απεργία και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα. Εργατοϋπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες και νέοι των λαϊκών στρωμάτων συμπαρατάχθηκαν με ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ διαμηνύοντας ότι δεν υπάρχει πλέον χώρος για καμιά αναμονή, καμιά αυταπάτη, τώρα πρέπει να σημάνει πανεργατικός παλλαϊκός ξεσηκωμός. Να αξιοποιήσει ο λαός τη δύναμη που έχει να εμποδίσει κάθε νέο αντιλαϊκό σχέδιο αλλά και να ανατρέψει συνολικά τη

Τα Μνημόνια πέτυχαν!

Προχτές δόθηκαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία της Γιούροστατ για την εξέλιξη του δημόσιου χρέους της Ελλάδας όπως αυτό διαμορφώθηκε στο γ' τρίμηνο του 2011.

Η εικόνα είναι αποκαλυπτική:

Το ελληνικό δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 159,1% του ΑΕΠ και συγκεκριμένα στα 347,2 δισ. ευρώ από 322,9 δισ. ευρώ που ήταν το αντίστοιχο τρίτο τρίμηνο του 2010.

*

Δηλαδή το δημόσιο χρέος, μόνο μέσα σε αυτούς τους 12 μήνες εφαρμογής του Μνημονίου, αυξήθηκε κατά 20,3%!

Το επίσης αξιοσημείωτο όσον αφορά το δημόσιο χρέος της Ελλάδας

(που για τη μείωσή του, υποτίθεται, σχηματίστηκε η συγκυβέρνηση,

που για τη μείωσή του, υποτίθεται, ήρθε η τρόικα,