«Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη»

Η άποψή μας για τους τύπους που έδρασαν την Κυριακή στο Μαρούσι είναι ακριβώς εκείνη που διατύπωνε για το θέμα κάποιος που πρέπει να ομολογήσουμε ότι στα μάτια των «επαναστατών» της... χύτρας και της «κουκούλας» ενδέχεται και να μην αναγνωρίζεται σαν επαναστάτης.

'Η εν πάση περιπτώσει μπορεί να μην τον θεωρούν και τόσο επαναστάτη. Τόσο, δηλαδή, επαναστάτη όσο πολύ «επαναστάτες» θεωρούν - οι ίδιοι - τους εαυτούς τους βάζοντας εκρηκτικούς μηχανισμούς εκεί που υπάρχουν, ή υπάρχει κίνδυνος να υπάρχουν, παιδιά...

*

Ο Λένιν (σ.σ.: αυτός είναι ο «υποδεέστερος» επαναστάτης έναντι των «επαναστατών» της... χύτρας) ξεκαθάριζε από πολύ νωρίς (στο γράμμα του «Προς τον Φ. Κορίτσονερ, 25 του Οκτώβρη 1916») τα εξής, έτσι για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για το ρόλο τέτοιου είδους «τύπων» και για το πώς αξιοποιούνται από το σύστημα:

Γιατί ξεχάστηκαν μερικά στοιχεία;

Η δολοφονία του 27χρονου εργάτη από το Πακιστάν τα ξημερώματα της Πέμπτης από φασιστοειδή στα Πετράλωνα, έχει μερικές πολύ σοβαρές πλευρές που δεν τυγχάνουν προβολής από τα αστικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μέχρι και αποσιωπούνται, καθώς περνούν οι μέρες. 

Ολα τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν από τη στιγμή της δολοφονίας κλίνουν στα εξής: Πρόκειται για μια οργανωμένη και μελετημένη ρατσιστική δολοφονική ενέργεια. 

Η κρυμμένη πινακίδα και ο τρόπος που χτύπησαν μέχρι θανάτου τον εργάτη, αυτό δείχνουν. 

Τα ευρήματα στο σπίτι του ενός από τους δύο δράστες, δηλαδή τα προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής, σε αυτό παραπέμπουν. 

Ιδιαίτερα αυτό, το τελευταίο στοιχείο, τα υλικά δηλαδή του ναζιστικού φασιστικού μορφώματος που βρέθηκαν, έχει εξαφανιστεί πλήρως από τον αστικό Τύπο, από τα ρεπορτάζ για την υπόθεση, από τις όποιες αναφορές των αστών δημοσιολόγων στο γεγονός. 

Ερωτηματικά προκαλεί το γεγονός ότι αυτή η υπόθεση και κυρίως τα ...κομματικά φυλλάδια, φαίνεται να ...ξεχάστηκαν από ορισμένους πολύ πιο γρήγορα απ' ό,τι θα περίμενε κανείς. 

Γιατί άραγε; Μήπως επειδή ξεχάστηκαν και από τις επίσημες αρχές;

Η ...ΜΠΟΧΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ...

Ποιος δεν θυμάται την προβοκάτσια του φασιστοναζί, του μετέπειτα δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου; Ήταν λίγο πριν τη φασιστική δικτατορία τής οποίας ηγήθηκε (21-4-1967).Τότε που αυτό το φασιστοειδές, ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, είχε ρίξει ζάχαρη σε ντεπόζιτα στρατιωτικών οχημάτων, για να ενοχοποιήσει το ΚΚΕ. Πιο συγκεκριμένα για να ενοχοποιήσει «παράνομο» μηχανισμό τού ΚΚΕ, μια και το «νόμιμο» αστικό κράτος είχε κηρύξει το ΚΚΕ «παράνομο». Ας έρθουμε λοιπόν και στο σήμερα, που μυρίζει-ΒΡΩΜΑΕΙ όμοια με το χτες…========================= 

Τι είναι οι τρομοκρατικές ενέργειες με τελευταία την έκρηξη βόμβας στο Mall;;; 
Ύποπτες…

Σε ποιους προσφέρουν υπηρεσίες;;; 
Στις αντιδραστικές δυνάμεις και τα κέντρα που επιδιώκουν: 
α) Την τρομοκράτηση του λαού.
β) Την ενδυνάμωση των μηχανισμών καταστολής σε βάρος των αγώνων και των δικαιωμάτων τού λαού. 

Σεργιάνι... για την αναζήτηση «σωτήρων»

Με μια βαλίτσα στο χέρι είναι το τελευταίο διάστημα, τόσο ο πρωθυπουργός, όσο και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Μας θυμίζουν τα αλήστου μνήμης ταξίδια του Γιώργου Παπανδρέου και τα ρεκόρ που είχε σπάσει (όπως γραφόταν τότε) σε ταξίδια και πτήσεις.

Γερμανία, Κατάρ, Ρωσία, Κίνα ο Σαμαράς, για την αναζήτηση επενδύσεων από πετρελαιάδες, εταιρείες φυσικού αερίου, μεταφορείς, realestate κ.α.

Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία, ΗΠΑ, Κίνα, Ινδία ο Τσίπρας, για την ανακάλυψη «επαναστατικής» τεχνογνωσίας διαχείρισης της κρίσης από το Λούλα, τη Ντίλμα , την Κριστίνα, τον Ομπάμα και το Brookings Institute του πάλαι ποτέ σφαγέα των Βαλκανίων, Τάλμποτ.

Ωστόσο, πίσω από δηλώσεις τους, για πολυεπίπεδη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, πίσω από τις επιμέρους επιδιώξεις, κρύβεται ο κοινός στόχος και των δύο: