Εργατικό δελτίο ειδήσεων Π.Α.ΜΕ 27/11/2011

7ο εργατικό δελτίο του Π.Α.ΜΕ.

Πώς και ποιοι έδωσαν στον Χίτλερ την κυβερνητική εξουσία.

Μια διδακτική εμπειρία για το σήμερα.
Με αφορμή τη συμμετοχή του ΛΑ.Ο.Σ. στην κυβέρνηση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ, μαζί με ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, κάποιοι οπορτουνιστές μιλούν για «φασισμό», προασπιζόμενοι την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, συγκαλύπτοντας ότι η εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού είναι εποχή της άκρατης αντίδρασης είτε με κοινοβουλευτικό μανδύα είτε όχι. 
Αυτή την αντίδραση εκφράζουν τα αστικά κόμματα. 
Αυτοί λοιπόν που μιλούν για «φασισμό», συγκαλύπτουν ότι ο Χίτλερ κοινοβουλευτικά πήρε την κυβέρνηση, ότι συνέδραμε και η σοσιαλδημοκρατία σ' αυτό, ότι ο «φασισμός» είναι γέννημα των μονοπωλίων, ότι σε συγκεκριμένες φάσεις εξέλιξης του καπιταλισμού τον επιζητούν γιατί εκτιμούν ότι τα άλλα αστικά κόμματα δεν μπορούν μόνα τους να τους κάνουν τη δουλειά. Επομένως, για την εργατική τάξη, το λαό, ο εχθρός δεν καθορίζεται από τη μορφή του αστικού πολιτικού συστήματος, αλλά από την οργανική του σχέση μ' αυτό που υπηρετεί τα μονοπώλια. 

13η ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ .

Ο Σοσιαλισμός είναι το Μέλλον!

Εκπρόσωποι από 74 Κόμματα αναμένονται στην Αθήνα.

Η Ελλάδα, που βρίσκεται σήμερα στο «μάτι του κυκλώνα» της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, και ειδικότερα η Αθήνα, των μεγάλων εργατικών και λαϊκών αγώνων των τελευταίων χρόνων, θα φιλοξενήσει από τις 9 έως τις 11 Δεκέμβρη 2011 τη 13η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.

Στις εργασίες της Διεθνούς Συνάντησης έχουν ήδη δηλώσει τη συμμετοχή τους 74 κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα από 58 χώρες. 

Μεγάλος αριθμός ΚΚ θα εκπροσωπηθεί από τους ΓΓ, τους Προέδρους και άλλα μέλη των ανώτατων συλλογικών καθοδηγητικών οργάνων των κομμάτων. Συγκεκριμένα, στη Διεθνή Συνάντηση θα λάβουν μέρος 29 ΓΓ ή Πρόεδροι κομμάτων και 15 μέλη ΠΓ.

Οι εκπρόσωποι των ΚΚ θα συναντηθούν λίγους μήνες μετά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη Λιβύη, κι ενώ εξαπολύονται πολεμικές απειλές σε βάρος του Ιράν και εφαρμόζονται τα ιμπεριαλιστικά επεμβατικά σχέδια κατά της Συρίας.

Η Ιστορία του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος»

Το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», 

αυτό το κλασικό έργο των Μαρξ - Ενγκελς που γαλουχεί γενιές και γενιές, ιδιαίτερα νέων, κομμουνιστών, είναι το πρώτο στην Ιστορία του επαναστατικού εργατικού κινήματος Πρόγραμμα Κομμουνιστικού Κόμματος. 

Η επεξεργασία του, η συγγραφή του, αντανακλά το πέρασμα του εργατικού κινήματος στην ωριμότητά του, αφού για πρώτη φορά εκφράζονται σ' αυτό το έργο επεξεργασμένες η στρατηγική και η τακτική, αλλά και οι σκοποί της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, δηλαδή ο δρόμος εκπλήρωσης της ιστορικής της αποστολής. Ηταν το Πρόγραμμα της «Ενωσης των Κομμουνιστών», που η επεξεργασία και συγγραφή του ανατέθηκε στον Καρλ Μαρξ στο δεύτερο συνέδριό της που συνήλθε στο Λονδίνο από τις 29 του Νοέμβρη ως τις 8 του Δεκέμβρη του 1847.

Πώς οι θεωρητικοί του Επιστημονικού Κομμουνισμού επεξεργάστηκαν αυτό το Πρόγραμμα; Ποια είναι η Ιστορία του;

Διδάγματα από το Νοέμβρη του '73 .

Η επέτειος του Πολυτεχνείου πέρασε και φέτος. 

Για μία ακόμη φορά οι ίδιοι άνθρωποι ακούστηκαν, τα ίδια λόγια ειπώθηκαν. 

Αλλοι απ' αυτούς μετανιωμένοι εξαργυρώνουν τη φωνή τους στις Βρυξέλλες με επίσημη ιδιότητα και φορεσιά. 

Αλλοι μιλούν για εκείνο που δεν έζησαν, δεν γνωρίζουν κι εύχονται βολεμένοι να μην το ζήσουν ποτέ. 

Απλά μιλούν γι' αυτό μιας και είναι μοντέρνο κι επικερδές. 

Υπάρχουν όμως κι εκείνοι, οι άλλοι που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα από την πρώτη ημέρα της στρατιωτικής δικτατορίας του Απρίλη 1967. Που χωρίς προηγούμενη εμπειρία εκτάκτων καταστάσεων, δίχως τη φωνή εκείνων που θα μπορούσαν κάτι να τους πουν. 

Μπήκαν στο μετερίζι του αγώνα με την προσδοκία μιας ευρείας λαϊκής εξέγερσης που θα τους δικαίωνε. Η μέρα αυτή χρειάστηκε για να 'ρθει εφτά χρόνια στο Πολυτεχνείο. Χρόνια βαριάς παρανομίας, χωρίς μηχανισμό στήριξης. 

Με ανθρώπους να αλλάζουν δρόμο για να αποφύγουν από φόβο και τον απλό χαιρετισμό μεταξύ τους, όταν συνέβαινε να μη βρίσκονται κάποια περίοδο στη φυλακή και την εξορία. Ειδικά, όταν ήτανε νέοι και η χούντα απέφευγε να τους παραδώσει στην επιρροή των «παλιών» στην εξορία, «για να μη γίνει η εξορία πανεπιστήμιο της Μόσχας», όπως έλεγαν τότε οι χουντικοί.

ΑΠΕΡΓΟΙ ΣΤΗΝ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ»: «Είναι πλέον απόφαση ζωής να νικήσουμε»

Ενα μήνα απεργοί κλείνουν οι εργαζόμενοι της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». 

Ενα μήνα καθημερινού περήφανου αγώνα με μια πρωτόγνωρη αλληλεγγύη από όλη την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα της χώρας. Το είχαν πει άλλωστε από την αρχή, «για το χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό» και αυτό κάνουν πράξη απέναντι σε μια αδιάλλακτη εργοδοσία που θέλει να χτυπήσει δικαιώματα και εισοδήματα και να ανοίξει την πόρτα και για τους υπόλοιπους βιομήχανους της περιοχής και της χώρας.

Οι απεργοί χαλυβουργοί όμως είχαν άλλα σχέδια, που λένε ότι δε συμβιβάζονται, δεν υποκύπτουν, δε λυγίζουν. Δεν μπαίνουν μέσα στα καμίνια για 500 ευρώ χωρίς δικαιώματα για να συνεχίσει ο ιδιοκτήτης να θησαυρίζει. Κυρίως όμως δηλώνουν ότι πλέον ανοίγουν δρόμο για όλη την εργατική τάξη. Δίνουν περήφανο παράδειγμα, για πώς γίνεται, πώς οργανώνεται, πώς κλιμακώνεται και αντέχει ο αγώνας, όταν οι εργάτες είναι ενωμένοι, αποφασισμένοι και ακολουθούν μόνο μία ρότα, αυτή των συμφερόντων τους.

Ο σχηματισμός της αθλιότητας...

1. Κανείς μέσα σ' αυτόν τον αλληλοσπαραγμό που παίρνει διαστάσεις καθολικής υστερίας δεν πρέπει να πιστέψει πως μόνος του μπορεί να σώσει την ψυχή του ή να συνεχίσει τη ζωή του σα να μη συμβαίνει τίποτα.

2. Ο εκφυλισμός της Ευρώπης είναι αναπόφευκτος. Χάρη σ' αυτόν γεννιέται η στρατηγική που θα μας βοηθήσει ν' αντιπαρατεθούμε με όλους τους θεσμούς και τα σύμβολα της παποσύνης και των τραπεζιτών.

3. Η Ευρώπη θέτει ωμά τη λύση της τοκογλυφίας με τους γνωστούς προτεσταντικούς τρόπους: Να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και να δεχτούμε αγόγγυστα την καταδίκη μας.

4. Το ανθρωπάκι που αποφάσισε να μας μεταφράσει στους Ευρωπαίους πορεύεται ζαλισμένο και μόνο του, αποδεικνύοντας ότι ουδείς μάσησε για την «ανιδιοτελή πράξη» του ν' αναλάβει την πρωθυπουργία. Μας κουβαλάει σαν «αγέλη» στο κέντρο μιας τρέλας δίχως προηγούμενο. Ο περίγελος είναι η μοίρα του Λουκά Παπαδήμου.

Θέλει την Ελλάδα στον «πάτο»...

Δε θα μπορούσε να είναι πιο - κυνικά - σαφής, αναφορικά με τα σχέδια της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας στη χώρα μας, ο επικεφαλής της «ομάδας δράσης» - που βρίσκεται ως «συμβουλευτική δύναμη» στο πλευρό της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. εκ μέρους της Κομισιόν - Χ. Ράιχενμπαχ. 

Μιλώντας σε γερμανική εφημερίδα και απαντώντας στο πότε θα έλθουν «οι καλοί επενδυτές» στην Ελλάδα, είπε ότι αυτό θα συμβεί όταν πειστούν πως η οικονομία της Ελλάδας «...δεν πάει πιο κάτω, ότι, δηλαδή, βρισκόμαστε πλέον στον πάτο». Και επειδή, όπως πρόσθεσε, αυτό δεν έχει συμβεί ακόμη και, άρα, «η επενδυτική αβεβαιότητα» παραμένει, η σημαντικότερη αποστολή της «ομάδας δράσης» - «taskforce» είναι ο αγγλικός όρος που θα μπορούσε να μεταφραστεί και ως ...«ομάδα κρούσης» - είναι να «βελτιώσει το επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα».

Κούρεμα ανθρωπίνων ομολόγων ...

Προσοχή! Καρχαρίες εν όψει! 

Ερχονται κατά πάνω σας οι πεινασμένοι, οι γονείς σας με τα προδομένα όνειρα που έκαναν για σας. Να σας δουν κάποια μέρα αφεντικά. 

Σας βλέπουν να τριγυρνάτε με κάνα δυο πτυχία στο τσεπάκι, τρία τέσσερα ακριβοπληρωμένα μεταπτυχιακά, τρεις γλώσσες κ.λπ. κ.λπ. Και συνάμα με την κατάθλιψη να παραμονεύει στις γκριμάτσες σας, την ώρα που ντρέπεστε να ζητιανέψετε χαρτζιλίκι. Ανεργοι. Μιας άγριας πολυτέλειας - των ξεγελασμένων κι ενίοτε τάχα μου για χάρη σας βολεμένων σε ένα σύστημα που τους ξευτέλισε συστηματικά γονέων, - άνεργοι είστε παλικάρια και κορίτσια μου. 

Εσείς που ακούτε με δημόσια και ιδιωτική προτροπή τις σειρήνες: Φύγετε στο εξωτερικό. Οπουδήποτε έξω από δω τα πράγματα σε ό,τι αφορά τη δουλειά είναι καλύτερα. Να οι δουλειές στην Αυστράλια. 

Νύφες πολύφερνες οι σπουδαγμένοι με ντόπιο ιδρώτα εξειδικευμένοι επιλεκτικοί μετανάστες προλετάριοι made in Greece!