Τι κρύβει η εμμονή για «ενότητα»;

-- Τι κρύβεται πίσω από την εμμονή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για «ενότητα της Αριστεράς»;

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ υποκρίνεται και ψηφοθηρεί, εμμένοντας προεκλογικά στην πρόταση για «ενότητα της αριστεράς». 
Παρά τα λεγόμενά του, ούτε ο ίδιος θέλει την εκλογική συνεργασία, αφού ξέρει ότι το χωρίζει χάος με το ΚΚΕ. Επιπλέον, οι πολιτικές τους συγγένειες βρίσκονται στρατηγικά στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. 
Στο πλαίσιο μιας τέτοιας διαχείρισης επιδιώκει να αναβαθμίσει το ρόλο του, θέλοντας να καταλάβει και μια - δυο κυβερνητικές θεσούλες. 
Στα σχέδιά του αυτά, ξέρει καλά ότι μια ενδεχόμενη συνεργασία με το ΚΚΕ θα ήταν σοβαρό εμπόδιο. 
Οτι ακόμα κι αν γινόταν, θα φυλλορροούσε την επομένη των εκλογών, στερώντας του το όνειρο να διαχειριστεί κι αυτός την καπιταλιστική βαρβαρότητα από κυβερνητικό πόστο. 
Εκτός όλων αυτών, όμως, οι προτάσεις του για «ενότητα» γίνονται εκ του ασφαλούς και γι' αυτό συνιστούν κοροϊδία και εμπαιγμό του λαού.

Ξέρει καλά ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συναινέσει σε συνεργασίες επιζήμιες για το λαό και πως αν υπήρχε περίπτωση μια πολιτική συμμαχία από τα πάνω να βοηθήσει το κίνημα, το ΚΚΕ θα πρωτοστατούσε για να γίνει. 
Την συνεργασία όμως την έχουν απορρίψει για τους δικούς τους λόγους και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις στις οποίες απευθύνεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη, η οποία μάλιστα, πριν από λίγο καιρό, ήταν «τάση» στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τώρα δε θέλει να συνεργαστεί μαζί του. Αλλά ούτε οι «Οικολόγοι», η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ούτε ακόμα και το «Αρμα Πολιτών» θέλουν να συνεργαστούν με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και το έχουν δηλώσει δημόσια. Αντίθετα, επειδή τα παζάρια του Δημαρά με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν τελεσφόρησαν, το «Αρμα» κατέληξε να συνεργαστεί με τον Καμένο, δείχνοντας πόσο ευτελείς είναι οι διαφορές ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις που κολυμπάνε στην «αντιμνημονιακή» σούπα και τι «ενότητα» επιδιώκουν.

Εκ του ασφαλούς, όμως, μιλάει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και όταν υπόσχεται ανέξοδα στο λαό ότι μια «κυβέρνηση της αριστεράς» μπορεί να του λύσει τα προβλήματα. Ξέρει ότι ένα τέτοιο κυβερνητικό σχήμα δεν πρόκειται να προκύψει από τις εκλογές, ώστε να επαληθευθούν όλα τα διαχειριστικά αδιέξοδα για τα οποία μιλάει το ΚΚΕ. Γι' αυτό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έχει το ακαταλόγιστο να λέει ότι θέλει, να τάζει λαγούς και πετραχήλια για αυξήσεις στους μισθούς, αποκατάσταση δικαιωμάτων και ανάπτυξη υπέρ του λαού από μια «αριστερή κυβέρνηση» που θέλει τη χώρα μέσα στην καπιταλιστική ΕΕ, δεν έχει στρατηγική σύγκρουσης με τα μονοπώλια και τα λογαριάζει σαν μοχλούς της ανάπτυξης που ευαγγελίζεται. Στον αντίποδα, ποιες συνεργασίες προβάλλει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σαν πειστήριο της «ενωτικής» του διάθεσης; Την εκλογική σύμπραξη με τον Κουρουμπλή, τη Σακοράφα και το Μητρόπουλο, στελέχη όλα του ΠΑΣΟΚ και εκλεγμένα με το πρόγραμμά του. Αλλά και τη συνεργασία με ομάδες της σοσιαλδημοκρατίας, που είναι αμφίβολο αν τις ξέρει άλλος πέρα από τον στενό κύκλο των λιγοστών μελών τους.

Ακόμα όμως και σ' αυτές τις συνεργασίες, πριν καλά καλά ανακοινωθούν, άρχισαν τα όργανα για τη σταυροδοσία, δείχνοντας ότι ο καθένας αποφασίζει με βάση τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και την εκλογική του επιβίωση. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να «δέσει» τους υποψήφιους του με απόφαση της πανελλαδικής συνδιάσκεψης, που λέει ότι αν κάποιος εκλεγεί και θελήσει αργότερα να αποχωρήσει από το σχήμα, είναι υποχρεωμένος να αφήσει την έδρα του στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Τέτοιο είναι το βάθος των συνεργασιών που διαφημίζουν οι οπορτουνιστές. Επιπλέον, έχουν δώσει δείγματα γραφής στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στην τοπική διοίκηση, όπου συνεργάζονται κατά κόρον με το ΠΑΣΟΚ, ακόμα και τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ, με μόνο στόχο να κουτσουρέψουν τη δύναμη του ΚΚΕ και των ταξικών δυνάμεων. Είναι αφερέγγυοι, τυχοδιώκτες και ανεύθυνοι. Ο λαός να μην ανεχτεί να τον κοροϊδεύουν, να τους προσπεράσει. Πανίσχυρο ΚΚΕ για να κάνει βήματα η κοινωνική συμμαχία, που θα ανατρέψει το σάπιο και θα γεννήσει το πραγματικά καινούριο για το λαό.