Γερμανικό μοντέλο...

Γράφει:  ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Οπως μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, περίπου 7,5 εκατομμύρια (!) είναι οι Γερμανοί εργαζόμενοι που ζουν με λιγότερα από 400 ευρώ το μήνα!

*

Στο «νοικοκυρεμένο», στο «σοβαρό», στο «πλεονασματικό», στο «αναπτυγμένο» γερμανικό κράτος, ένας πληθυσμός, που αριθμητικά ισοδυναμεί με μια Ελλάδα σχεδόν, λιμοκτονεί!

*

Να, λοιπόν, που οι θεωρίες περί «ανάπτυξης» είναι άνευ σημασίας, αν δεν απαντηθεί το βασικό ερώτημα: «Ανάπτυξη για ποιον»; 

Προφανώς, η ανάπτυξη του γερμανικού καπιταλισμού δεν αφορά... εξίσου τα γερμανικά μονοπώλια και τους Γερμανούς εργαζόμενους.

*

Το ίδιο ισχύει και με τη θεωρία περί «πολιτικής σταθερότητας». 

Μια χαρά σταθερότητα γνωρίζει το αστικό πολιτικό οικοδόμημα στη Γερμανία. 

Το αποτέλεσμα: Οι Γερμανοί εργαζόμενοι, είτε με κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών, είτε με συγκυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών - χριστιανοδημοκρατών, είτε τώρα με κυβέρνηση χριστιανοδημοκρατών, στην ίδια θέση βρίσκονται: Είναι το αναλώσιμο «κάρβουνο», που ρίχνεται στη φωτιά, που θυσιάζεται και λιώνει για να γυρίζει τους τροχούς της «ατμομηχανής της Ευρώπης».

*

Και να σκεφτεί κανείς ότι εκεί δεν έχουν ούτε μνημόνιο, ούτε τρόικα.

Που σημαίνει ότι για να πίνουν οι πολυεθνικές το αίμα των εργαζόμενων, δεν χρειάζονται ντε και καλά μνημόνια. 

Υπάρχουν πολλοί - καπιταλιστικοί - τρόποι...