Ανέκαμψαν οι ΚΚΕδολόγοι.

Ανέκαμψαν το τελευταίο διάστημα οι ΚΚΕδολόγοι, με αφορμή την ολοκλήρωση των Συνδιασκέψεων του Κόμματος. Με αφορμή την αναδιάταξη στελεχών, μια διαρκή διαδικασία στο εσωτερικό του ΚΚΕ, όπως είναι και η ανανέωση του στελεχικού του δυναμικού, γνωστοί και νέοι σεναριολόγοι, κρίνοντας με τα μέτρα και τα σταθμά των αστικών κομμάτων, για λογαριασμό των οποίων αρθρογραφούν, βλέπουν «διάδοχους» και «κομματικές επετηρίδες». Προσπαθούν να παρουσιάσουν το ΚΚΕ σαν ένα κόμμα όπου βασιλεύει η ίντριγκα και τα «στρατόπεδα», για να το συκοφαντήσουν, να το διαβάλουν στα μάτια των αναγνωστών τους. 

Τα ίδια γράφουν χρόνια τώρα, χωρίς ποτέ να έχει επαληθευθεί το παραμικρό από τα κατασκευασμένα «ρεπορτάζ» τους. 

Αλλοτε πάλι, οι καλοπληρωμένες πένες των αστών ανακαλύπτουν προβλήματα στο εσωτερικό του Κόμματος, κάνουν λόγο για «ηγετική ομάδα» και «διαφωνούντες», αραδιάζουν χωρίς καμιά δεοντολογία πρόσωπα και ονόματα. Καθόλου τυχαία, τα «προκάτ» δημοσιεύματα της αστικής προπαγάνδας στην προσπάθειά της να συκοφαντήσει το Κόμμα, να δημιουργήσει αμφιβολίες και αναστολές στα λαϊκά στρώματα που το προσεγγίζουν. Τη σκυτάλη αυτή τη φορά πήρε η «Καθημερινή», στις 23/4/2011.

Ποιος είναι ο στόχος τους; Πρώτον, να πείσουν το λαό ότι το ΚΚΕ είναι σαν τα μούτρα των αστικών κομμάτων, την πολιτική των οποίων υπηρετούν τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου. Οτι δηλαδή, η γενικευμένη κρίση του αστικού πολιτικού συστήματος και η κρίση στο εσωτερικό των κομμάτων του, αφορά και το ΚΚΕ. Οτι δεν είναι μόνο το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όπου ευδοκιμούν ομάδες και ομαδούλες που μάχονται για την καρέκλα, αλλά μαζί τους είναι και το ΚΚΕ. Αρα, όλα τα κόμματα στο ίδιο τσουβάλι. Το ΚΚΕ, που παλεύει με όρους στρατηγικής για να ανατραπεί ο καπιταλισμός, που παράγει και αναπαράγει την κρίση, ίσα και όμοια με τα κόμματα που προσπαθούν να τη διαχειριστούν προς όφελος του κεφαλαίου. Το ΚΚΕ, που μέσα από μια πλατιά εσωοργανωτική συζήτηση και διαδικασία αποφασίζει συλλογικά για την αναδιάταξη των στελεχών του και εκλέγει τα νέα του όργανα, ίσα και όμοια με κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, όπου ο υποψήφιος αρχηγός προσφεύγει στη νομιμοποίησή του έξω από τα κομματικά σώματα και μ' αυτόν τον τρόπο εγκαθιστά τον αδιαμφισβήτητο μηχανισμό του, μετατρέποντας τα μέλη σε χειροκροτητές του. Κατά συνέπεια, λένε οι αστοί, ο λαός δεν έχει σε τίποτα να ελπίζει και πως το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να γαντζωθεί στον έναν ή τον άλλο διαχειριστή της αστικής εξουσίας, απομονώνοντας και προσπερνώντας το ΚΚΕ, που παλεύει για την ανατροπή της και τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

Ο άλλος στόχος τέτοιων κατασκευασμένων δημοσιευμάτων, είναι να δημιουργήσουν την αίσθηση ότι η εσωοργανωτική αναδιάταξη είναι αποτέλεσμα συγκρούσεων και διαφωνιών γύρω από τη στρατηγική γραμμή του ΚΚΕ. Καθόλου τυχαία, τέτοιες βρώμικες επιθέσεις εντείνονται κάθε φορά που αποδεδειγμένα και μετρήσιμα επιβεβαιώνεται η ολοένα και μεγαλύτερη συσπείρωση των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων γύρω από τις θέσεις του ΚΚΕ και στις συσπειρώσεις που αυτό στηρίζει στο λαϊκό κίνημα. Αυτός είναι άλλωστε ο στόχος της αστικής τάξης και των προπαγανδιστών της: Να ανακόψουν τη συσπείρωση στο ΚΚΕ και να πιέσουν ώστε να αλλάξει τη στρατηγική του. Θέλουν ένα κόμμα του χεριού τους, συνδιαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου και όχι ένα ΚΚΕ ορκισμένο αντίπαλο της πολιτικής και των κομμάτων που καταδικάζουν το λαό στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Θέλουν ένα κόμμα συνομιλητή του ΣΕΒ και των εφοπλιστών και όχι ένα ΚΚΕ πρωτοστάτη στον αγώνα της εργατιάς για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, το κέρδισμα της εξουσίας από την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Θέλουν ένα κόμμα συμμέτοχο σε ενσωματωμένες και καιροσκοπικές συμμαχίες που θα υποστηλώνουν τον καπιταλισμό στα δύσκολα και όχι ένα ΚΚΕ που θα οργανώνει την πάλη του λαού για να ανοίξουν σοβαρά ρήγματα στο αστικό πολιτικό σύστημα μέχρι την ανατροπή του. Ο,τι κι αν κάνουν, όσα σενάρια και παραμύθια κι αν γεννήσει η γκλάβα τους, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το ξεστρατίσουν. Θα το έχουν πάντα απέναντί τους, στην πρωτοπορία της λαϊκής πάλης για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, το σοσιαλισμό.

Π.