Σελίδες

5 Σεπ 2012

… και πέντε πρώτα λεπτά.


Περίπου 9 εκατομμύρια ασφαλισμένοι ψάχνουν από προχτές φάρμακα, ή λεφτά για να τα αγοράσουν αφού ο αρμόδιος κρατικός οργανισμός δεν πληρώνει αυτούς που πρέπει να πληρώσει, φαρμακοποιούς και φαρμακευτικές εταιρείες, κοροϊδεύοντας επανειλημμένως και αναγκάζοντας πολλούς φαρμακοποιούς να κλείσουν τα φαρμακεία τους. Το κράτος με τα συνεργαζόμενα ΜΜΕ συκοφαντεί και αρνείται να προβεί τουλάχιστον σε έναν διακανονισμό των χρεών.
Ο ίδιος οργανισμός ο ΕΟΠΠΥΥ οφείλει στους κλινικούς ιατρούς πάνω από 50 εκατ. ευρώ και στους εργαστηριακούς ιατρούς 200 εκατ. ευρώ για το 2012, καθώς και 570 εκατ. ευρώ και 540 εκατ. ευρώ αντίστοιχα για τα έτη 2010 και 2011.
Μια σειρά από νοσοκομεία, υπολειτουργούν, χωρίς γιατρούς, χωρίς νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, χωρίς τα βασικά αναλώσιμα, γάζες, αλοιφές, χαρτιά υγείας(!) που οφείλουν να τα έχουν μαζί τους οι ασθενείς.

Όλα αυτά και άλλα τόσα συμβαίνουν στον πιο ευαίσθητο τομέα της οργάνωσης μιας κοινωνίας, την Υγεία.
Την ίδια ώρα, με ένα ακόμη πακέτο μέτρων (και αυτό τελευταίο…), κόβονται από τους ήδη κομμένους μισθούς, μισθοί από Δικαστικούς, Αστυνομικούς, Στρατιωτικούς, Καθηγητές, Δασκάλους. Κόβονται οριζοντίως, ενώ οι επικεφαλής των κυβερνητικών δυνάμεων είχαν διαβεβαιώσει τους πάντες ότι το μόνο που δεν θα γίνει είναι οι οριζόντιες περικοπές.
Την ίδια ώρα κόβονται επικουρικά, συντάξεις και επιδόματα, από ανήμπορους και ηλικιωμένους, ανθρώπους, που μάλιστα επί 30 και 40 χρόνια κατέβαλαν κανονικά τις εισφορές τους, χωρίς να διανοηθούν ή να μπορούν, να κλέψουν το κράτος.
Την ίδια ώρα, εκατοντάδες χιλιάδες καταστήματα και μικρές επιχειρήσεις, έχουν κλείσει, αφήνοντας χρέη, γραμμάτια  και απολυμένους εργαζόμενους. Την ίδια ώρα οι άνεργοι ξεπερνούν το 1,5 εκατομμύριο, ενώ σχεδόν σε κάθε επιχείρηση οι μισθοί καταβάλλονται με περικοπές και μειώσεις, ή καθυστερήσεις μηνών.
Την ίδια ώρα που οι τιμές στα βασικά προϊόντα, ανεβαίνουν αντί να μειώνονται, την ίδια ώρα που η κίνηση φέτος στα νησιά μειώθηκε κατά 30% (χωρίς κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ κλπ…), την ίδια ώρα που μειώνεται η κίνηση οχημάτων στους δρόμους, ή η ζήτηση πετρελαίου για τον χειμώνα που έρχεται.
Όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια ώρα, που η ανασφάλεια, ο φόβος για το αύριο, η μαυρίλα, η κατάθλιψη και η παραίτηση κυριαρχούν σχεδόν παντού.

Ερώτηση: Πότε και πως πιστεύετε ότι μπορούν όλα αυτά να αντιμετωπιστούν, ή να λυθούν;
Τι άλλο χρειάζεται για να προασπίσει κανείς την χώρα του, την ζωή του, την επιβίωσή του και την αξιοπρέπειά του;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου