Απρόσκοπτες οι αντιλαϊκές πολιτικές...

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΟΛΟΙ ΜΑΘΑΜΕ (θέλαμε - δε θέλαμε) για τις άθλιες ιστορίες του 
Στρος - Καν. 
Ομως, αυτό δεν είναι το πιο εντυπωσιακό...

Είναι, όμως, το ότι όλοι, από τον Σόιμπλε ως τον Πεταλωτή, έσπευσαν να μας ...καθησυχάσουν σχετικά με το ότι θα συνεχιστούν σαν να μην έγινε τίποτε οι σχέσεις Ελλάδας - ΔΝΤ!

Ο οργανισμός δουλεύει απρόσκοπτα και νυχθημερόν, οπότε δεν τον απασχολούν τέτοιες υποθέσεις, μας διαβεβαίωσαν. 

Είναι... «θεσμική» η σχέση και τίποτε δεν την πτοεί.

Τους είπε, άραγε, κανείς ότι ...έχουμε κάποιο σχετικό άγχος; 

Νομίζουν ότι στενοχωρήθηκε κανένας μήπως καθυστερήσει η εφαρμογή του μνημονίου και όποιων άλλων συμφωνιών έχουν υπογράψει;

Προφανώς, τους δικούς τους προβληματισμούς εκφράζουν, που καμία σχέση δεν έχουν με αυτά που απασχολούν τους εργαζόμενους και το λαό.

ΠΑΡΕΜΠΙΠΤΟΝΤΩΣ, επειδή πολλά ακούσαμε - με αφορμή την υπόθεση Στρος-Καν - για τον άτεγκτο χαρακτήρα της αμερικανικής Δικαιοσύνης και για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τους πάντες ως ίσους, θα συνιστούσαμε σε όσους τα λένε να είναι πιο... συγκρατημένοι.

Ας περιορίσουν κάπως το θαυμασμό τους για ένα σύστημα Δικαιοσύνης στο οποίο μπορεί να υπάρχει το Γκουαντάναμο (όχι ένα, αλλά πολλά).

Για ένα σύστημα που αθωώνει αστυνομικούς που δολοφονούν (θυμάστε την εξέγερση στο Λος Αντζελες), δε βρίσκει άκρη με την «Enron», επιτρέπει τη δράση της CIA, θεωρεί νόμιμες τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Και κυρίως για ένα σύστημα δικαίου όπου υπερισχύει το δικαίωμα των πολυεθνικών και των εταιρειών να κερδοσκοπούν. 

Αυτός είναι και ο μόνος νόμος που δεν μπορεί να παραβιαστεί στις ΗΠΑ.

Αυτά για όσους πιστεύουν ότι μπορούν να μεταφέρουν... δικαστικά θρίλερ χολιγουντιανού περιεχομένου στην κοινή γνώμη με επιτυχία.