ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Επιστρατεύοντας τη λίστα αναμονής στα προγράμματα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ - που σκόπιμα αφέθηκαν να διογκωθούν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις - ως επιχείρημα, η κυβέρνηση ανοίγει με μεθοδικά βήματα τις πόρτες στην εμπορευματοποίηση και την εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου από ιδιώτες, αρχικά με συνταγογράφηση υποκατάστατων από γιατρούς του ΟΚΑΝΑ.
Η Μένη Μαλλιώρη, πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, επαναλαμβάνοντας τις θέσεις της κυβέρνησης για πριμοδότηση των υποκατάστατων σε βάρος της απεξάρτησης και φυσικά της πρόληψης, ανακοίνωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») ότι άρχισε ήδη η πιλοτική συνταγογράφηση των υποκατάστατων από τους γιατρούς του ΟΚΑΝΑ «σε χρήστες που έχουν
σταθεροποιηθεί και δε χρειάζεται να εμφανίζονται καθημερινά στη μονάδα, αλλά μπορούν να παίρνουν τα φάρμακά τους για να καλύπτονται αρχικά για τριήμερο, στη συνέχεια για εβδομάδα και τέλος για μήνα». Μάλιστα, τη στιγμή που τα Κέντρα Πρόληψης και τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης αιμορραγούν οικονομικά, η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δε διστάζει να βαφτίσει τη λογική... «πάρε μια συνταγή και "ψώνισε" τη νόμιμη δόση σου» ως θεραπεία που θα μειώσει τη λίστα της πιάτσας!
Καμιά θεραπεία δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν οδηγεί στο περιθώριο, έστω κι αν αυτό είναι «θεσμοθετημένο», αν αποβλέπει απλώς και μόνο στην «ομαλοποίηση» και τον κοινωνικό έλεγχο της συμπεριφοράς του εξαρτημένου, αν στοχεύει στη νομιμοποίηση του φαινομένου και στο συμβιβασμό με αυτό. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι θεραπεία η κρατική νόμιμη χορήγηση ναρκωτικών και υποκατάστατων από το κράτος, είτε μέσω γιατρών του ΟΚΑΝΑ, είτε μέσω ιδιωτών. Ασε που εγείρονται νέοι κίνδυνοι διόγκωσης του παρεμπορίου και της πολυτοξικομανίας.
Το «επιχείρημα» της κυβέρνησης καμουφλαρισμένο και χιλιοειπωμένο: Αυξημένη ζήτηση στα προγράμματα υποκατάστασης και λίστα αναμονής σε αυτά. Επιχείρημα που καταρρέει καθώς είναι γνωστό ότι η «ζήτηση» και η επιλογή θεραπευτικού προγράμματος όχι μόνο δε γίνονται ελεύθερα από τον χρήστη ουσιών, αλλά κατά κύριο λόγο είναι κατευθυνόμενες. Ειδικά ο εξαρτημένος από οπιοειδή κατευθύνεται κύρια στα προγράμματα υποκατάστασης, γιατί η διαθέσιμη πληροφόρηση και οι διαφημίσεις λειτουργούν προπαγανδιστικά προς αυτά (εύκολη θεραπευτική λύση κτλ.).
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβερνητική πολιτική για τα ναρκωτικά αποσκοπεί στη δημιουργία μιας ακόμα μεγαλύτερης στρατιάς περιθωριοποιημένων ατόμων, που θα κουβαλάει αντιεπιστημονικές ταμπέλες, όπως αυτή του «χρόνιου ασθενούς», καταδικασμένου να υπηρετεί τους σκοπούς και τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και όλων των μηχανισμών χειραγώγησης και καταστολής.
Οσο για την «ευαισθησία» για τους 16 ανθρώπους που πέθαναν περιμένοντας στη λίστα: Στη Δανία, 45% των θανάτων από ναρκωτικά οφείλεται στη χρήση μεθαδόνης. Στη Γερμανία σημειώθηκαν 350 θάνατοι από χρήση βουπρενορφίνης. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουν δοθεί σχετικά στοιχεία.
Η Μένη Μαλλιώρη, πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ, επαναλαμβάνοντας τις θέσεις της κυβέρνησης για πριμοδότηση των υποκατάστατων σε βάρος της απεξάρτησης και φυσικά της πρόληψης, ανακοίνωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») ότι άρχισε ήδη η πιλοτική συνταγογράφηση των υποκατάστατων από τους γιατρούς του ΟΚΑΝΑ «σε χρήστες που έχουν
σταθεροποιηθεί και δε χρειάζεται να εμφανίζονται καθημερινά στη μονάδα, αλλά μπορούν να παίρνουν τα φάρμακά τους για να καλύπτονται αρχικά για τριήμερο, στη συνέχεια για εβδομάδα και τέλος για μήνα». Μάλιστα, τη στιγμή που τα Κέντρα Πρόληψης και τα «στεγνά» θεραπευτικά προγράμματα απεξάρτησης αιμορραγούν οικονομικά, η πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δε διστάζει να βαφτίσει τη λογική... «πάρε μια συνταγή και "ψώνισε" τη νόμιμη δόση σου» ως θεραπεία που θα μειώσει τη λίστα της πιάτσας!
Καμιά θεραπεία δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν οδηγεί στο περιθώριο, έστω κι αν αυτό είναι «θεσμοθετημένο», αν αποβλέπει απλώς και μόνο στην «ομαλοποίηση» και τον κοινωνικό έλεγχο της συμπεριφοράς του εξαρτημένου, αν στοχεύει στη νομιμοποίηση του φαινομένου και στο συμβιβασμό με αυτό. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να είναι θεραπεία η κρατική νόμιμη χορήγηση ναρκωτικών και υποκατάστατων από το κράτος, είτε μέσω γιατρών του ΟΚΑΝΑ, είτε μέσω ιδιωτών. Ασε που εγείρονται νέοι κίνδυνοι διόγκωσης του παρεμπορίου και της πολυτοξικομανίας.
Το «επιχείρημα» της κυβέρνησης καμουφλαρισμένο και χιλιοειπωμένο: Αυξημένη ζήτηση στα προγράμματα υποκατάστασης και λίστα αναμονής σε αυτά. Επιχείρημα που καταρρέει καθώς είναι γνωστό ότι η «ζήτηση» και η επιλογή θεραπευτικού προγράμματος όχι μόνο δε γίνονται ελεύθερα από τον χρήστη ουσιών, αλλά κατά κύριο λόγο είναι κατευθυνόμενες. Ειδικά ο εξαρτημένος από οπιοειδή κατευθύνεται κύρια στα προγράμματα υποκατάστασης, γιατί η διαθέσιμη πληροφόρηση και οι διαφημίσεις λειτουργούν προπαγανδιστικά προς αυτά (εύκολη θεραπευτική λύση κτλ.).
Είναι ξεκάθαρο ότι η κυβερνητική πολιτική για τα ναρκωτικά αποσκοπεί στη δημιουργία μιας ακόμα μεγαλύτερης στρατιάς περιθωριοποιημένων ατόμων, που θα κουβαλάει αντιεπιστημονικές ταμπέλες, όπως αυτή του «χρόνιου ασθενούς», καταδικασμένου να υπηρετεί τους σκοπούς και τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και όλων των μηχανισμών χειραγώγησης και καταστολής.
Οσο για την «ευαισθησία» για τους 16 ανθρώπους που πέθαναν περιμένοντας στη λίστα: Στη Δανία, 45% των θανάτων από ναρκωτικά οφείλεται στη χρήση μεθαδόνης. Στη Γερμανία σημειώθηκαν 350 θάνατοι από χρήση βουπρενορφίνης. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουν δοθεί σχετικά στοιχεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου