Η αύξηση με γοργούς ρυθμούς των ανέργων, συγκριτικά με τα προηγούμενα χρόνια, άρχισε στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Παρά τις προσπάθειες των επίσημων αρχών να συγκαλύψουν το όλο και διογκούμενο πρόβλημα με τη χρήση παραποιημένων στοιχείων, η ανεργία άρχισε να απειλεί σοβαρά την εργατική οικογένεια. Η διόγκωση φυσικά της ανεργίας πρώτα και κύρια οφείλεται στις ίδιες τις εξελίξεις που σημειώθηκαν στις καπιταλιστικές οικονομίες, με την έκρηξη των νέων τεχνολογιών και τη διαχείριση των αποτελεσμάτων τους από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου. Δηλαδή, με την εφαρμογή σύγχρονων μέσων παραγωγής και την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας απαιτείται λιγότερη ζωντανή εργασία για τον ίδιο ή και μεγαλύτερο όγκο παραγωγής, δηλαδή απαιτούνται λιγότεροι εργαζόμενοι. Οσοι περισσεύουν, περνούν στις στρατιές των ανέργων και τις αυξάνουν. Αντί οι νέες τεχνολογίες να μειώνουν τον εργάσιμο χρόνο και να αυξάνουν τον ελεύθερο, με την καπιταλιστική χρησιμοποίησή τους αυξάνουν τους ανέργους.
***
Ομως η «έκρηξη» της ανεργίας σημειώθηκε με την εκδήλωση της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, όπου, ακόμα και με τα επίσημα στοιχεία, στην Ελλάδα, μεταξύ του Νοέμβρη του 2007 και του Νοέμβρη του 2010, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 320.000 και αγγίζουν πλέον τους 700.000. Οι πραγματικοί άνεργοι φυσικά είναι κατά πολύ περισσότεροι και ίσως σήμερα να ξεπερνούν το 1 εκατ. Η κατάσταση αναμένεται να επιδεινωθεί το 2011, καθώς μία σειρά στοιχεία συνδικαλιστικών οργανώσεων μιλάνε για νέα έκρηξη τους επόμενους μήνες.
***
Η κυβερνητική προπαγάνδα υπόσχεται αντιμετώπιση της ανεργίας στο μέλλον, όταν ξεπεραστούν τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης και αναπτυχθούν ξανά οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Αλλά για τους εργαζόμενους, τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τέτοιες ημέρες δεν πρόκειται να έλθουν, ίσα ίσα που, αν δεν ανατραπούν αυτές οι πολιτικές, η κατάσταση με την πάροδο του χρόνου θα γίνεται χειρότερη. Αλλωστε το ξεπέρασμα της κρίσης γίνεται με καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων. Με την ανεργία, τη μείωση μισθών κλπ. καταστρέφουν την εργατική δύναμη, αλλά θα καταστραφεί και κεφάλαιο. Αυτό ωθεί στη συγκεντροποίηση και ταυτόχρονα σε επενδύσεις σε τομείς παραγωγής που απαιτούν ακόμη πιο σύγχρονα μέσα παραγωγής και ακριβώς θα χρειάζονται ακόμη λιγότερους εργαζόμενους. Η ανεργία θα μείνει. Το πρόβλημα δεν είναι παροδικό.
***
Ο καπιταλισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της ανεργίας. Μόνο η κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και η σχεδιασμένη ανάπτυξη σε όφελος του λαού με δικό του έλεγχο, δηλαδή η κατάργηση των καπιταλιστών, θα λύσει οριστικά αυτό το πρόβλημα. Χρειάζεται δηλαδή ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου και εργατική εξουσία για οικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου