Σελίδες

12 Ιουν 2011

Σφίγγουν e-coli...


Πολεμάμε. Γιατί σε ιδιόμορφο πόλεμο είμαστε. Αυτός ο πόλεμος είναι τόσο κοπιαστικός, απαιτεί τιτάνια προσπάθεια και ατσαλένια νεύρα. Δεν εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου να περάσει όσα περνώ. Στον πόλεμο κάνεις και λάθη. Τραυματίζεσαι. Ματώνεις. Χάνεις και μάχες. Αλλά το ζήτημα είναι να κερδίσεις τον πόλεμο για τη σωτηρία και την αλλαγή της πατρίδας. Αλλά θα τον κερδίσουμε τον πόλεμο.
Όχι δεν είναι  απόσπασμα από λόγο του Bush για την επέμβαση στο Ιράκ, είναι απόσυνέντευξη που παραχώρησε στο Μ.Καψή εχθές ο πρωθυπουργός. 

Ο πόλεμος στον οποίο αναφέρεται έχει κυρηχθεί ενάντια στην κοινή λογική και τον ελληνικό λαό για λογαριασμό των μονοπωλίων, και προς το παρόν δείχνει να τον κερδίζει.
“Εξάλλου το θέμα της νομιμοποίησης ή όχι της κυβέρνησης λύθηκε μια και καλή με το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, όταν όσοι επιχείρησαν να αλλοιώσουν το νόημα της ψήφου και να αμφισβητήσουν ουσιαστικά την πορεία μας πήραν την απάντησή τους.”(από την ίδια συνέντευξη)
Μα καλά τότε δεν μας έλεγαν ότι ψηφίζαμε πρόσωπα και όχι κόμματα ή εγώ λάθος είχα καταλάβει;
~
Λίγο πριν εκλεγεί το πασοκ, στοιχημάτιζα ότι θα πάρει μέτρα μείωσης μισθών, περιορισμών των θέσεων στο δημόσιο, καταστρατήγηση των εργασιακών δικαιωμάτων και άλλα. Κανείς όμως δεν θα μπορούσε να με προετοιμάσει για αυτό που θα ακολουθούσε, μιας και έχει καταφέρει πράγματα εκπληκτικά, και με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.
Αν για παράδειγμα με ρώταγε κάποιος πριν από 2 χρόνια, «ποια πιστεύεις ότι θα ήταν η αντίδραση του λαού αν θα παίρνονταν μέτρα σαν και αυτά που πάρθηκαν», θα απαντούσα ότι θα γινόταν συνεχείς και ασταμάτητες κινητοποιήσεις, οδοφράγματα, πάλη και αγώνας στους δρόμους μέχρι τελικής πτώσεως. Θα είχα κάνει λάθος, οι αντιδράσεις του κόσμου μέχρι σήμερα κυμαίνονται από «χλιαρές» μέχρι «άστοχες».
Δίδεται στο πασοκ το ελεύθερο να αραδιάζει το ένα ψέμα πίσω από το άλλο για να διαψεύδεται κάθε φορά μετά από μερικές μόλις μέρες, όμως κανείς δεν δείχνει να ενοχλείται. Είπαν ότι τα μέτρα θα εφαρμοστούν για δυο χρόνια, τώρα το μεσοπρόθεσμο το πάει ως το 2015. Είπαν ότι δεν θα γίνουν απολύσεις στο δημόσιο, παρά μόνο ότι θα άλλαζε ο λόγος αποχωρήσεων λόγω συνταξιοδότησης και προσλήψεων, τώρα λένε ότι θα μείνουν μόνο οι άξιοι και οι άλλοι θα απολυθούν.
Οσοι δεν κρίνονται ικανοί να μεταταγούν στο δημόσιο θα έχουν δύο επιλογές:
- Να αποχωρήσουν από τις θέσεις τους και να τεθούν σε καθεστώς «μισθωτής εφεδρείας» λαμβάνοντας μεσοσταθμικά το 60% των αποδοχών τους για 3-5 χρόνια
- Να απομακρυνθούν οριστικά από την εργασία τους, δηλαδή να απολυθούν.(Γ.Παπακωνσταντίνου)
Δόθηκε μια ευκαιρία στον λαό, στις τοπικές εκλογές, να στείλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του όταν το πράγμα ήταν πια εκ του ηλίου φαεινότερο, δυστυχώς δεν την εκμεταλλεύθηκε και τους παραχώρησε πάλι τις καρέκλες. Ναι ως ένα βαθμό είμαστε θύματα των επιλογών μας, και αφού δεν τους στείλαμε εμείς στον πάγκο, μας στέλνουν εκείνοι.
Μας είπαν κλέφτες
Μας είπαν τεμπέληδες
Μας είπαν απατεώνες
Μερικοί προσποιήθηκαν πως τους πείραξε, μερικοί είπαν «δίκιο έχουν», ενώ κάποιοι άλλοι χάρηκαν με τα δυσμενή μέτρα που αφορούσαν τους δημόσιους υπαλλήλους αφού εκείνοι μέχρι σήμερα κατά τη γνώμη τους «τα έπαιρναν χοντρά». Βέβαια κανείς δεν ενοχλήθηκε που στην ουσία τα χρήματα που πάρθηκαν από τους δημοσίους υπαλλήλους δεν δόθηκαν στους ανέργους ή στους χαμηλόμισθους, έστω σε μια προσπάθεια να δείξει η κυβέρνηση πασοκ τον «σοσιαλιστικό» της χαρακτήρα, αλλά στις τράπεζες και στις εταιρίες(μέσω ΕΣΠΑ) μαζί με τα υπόλοιπα χρήματα των φορολογουμένων.
Την ίδια ώρα που ο λαός υποφέρει, τράπεζες, χρηματιστήρια και πολυεθνικές μαζεύονται σαν αρπαχτικά πάνω από τα κουφάρια μιας για να προλάβουν να «αγοράσουν» όσο-όσο ότι έχει να προσφέρει η χώρα, ανθρώπινη εργασία, υποδομές στον χώρο της ενέργειας, ορυκτό πλούτο και γενικά γη και ύδωρ. Ναι η Ελλάδα ξεπουλιέται στις πολυεθνικές, υποθηκεύεται σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και αυτό το αποκαλούν ανάπτυξη κάνοντας ότι μπορούν για να μας πείσουν, και τους περισσότερους τους έχουν πείσει, ότι η σωτηρία της χώρας εξαρτάται από την γνώμη που έχουν για αυτήν οι «αγορές». Δεν φορολογούμε τα κέρδη τους λέει, γιατί θα φύγουν από την Ελλάδα και θα αυξηθεί η ανεργία, θα μειωθεί η κυκλοφορία του χρήματος κ.α. Την ίδια ώρα τους δίνουν το ελεύθερο να κάνουν όσες απολύσεις θέλουν, να μειώσουν τους μισθούς, να καθορίζουν όπως τους βολεύει το εργασιακό ωράριο κ.λ.π.
Αυτό που στην ουσία προσπαθούν να πετύχουν, χωρίς καμιά υπερβολή, είναι την παράδοση άνευ όρων, ή καλύτερα με τους δικούς του όρους, της χώρας, στο παγκόσμιο κεφάλαιο. Η υπερσυσσώρευση κερδών για το κεφάλαιο και η αδυναμία περαιτέρω «μεγένθυσης» του, κάνει απαραίτητη την αλλαγή συσχετισμών σε παγκόσμια κλίμακα, έτσι ώστε να καταστραφεί μέρος του και να υπάρχει πάλι χώρος για επενδύσεις των κερδών. Η καταστροφή της ελληνικής οικονομίας και του δημόσιου τομέα, το άνοιγμα των «κλειστών» επαγγελμάτων, η πράσινη ανάπτυξη αυτόν ακριβώς το ρόλο παίζουν, να δοθούν νέες ευκαιρίες στις αγορές, με όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκούς για αυτές όρους , που σημαίνει υποβάθμιση της αξίας της εργατικής δύναμης, που αποτελεί και την κύρια πηγή άντλησης πλούτου μέσω της κλοπής.
Ο λαός πρέπει επιτέλους να σταματήσει να τρέφει ψευδαισθήσεις, πρέπει να καταλάβει ότι η κυβέρνηση πασοκ δεν βρέθηκε προ εκπλήξεως, τα πάντα ήταν προσυμφωνημένα, προσχεδιασμένα, προμελετημένα. Κανένα από αυτά τα μέτρα που παίρνονται σήμερα δεν αποσκοπεί στην αποφυγή της χρεωκοπίας. Ο λαός έχει χρεοκοπήσει έτσι και αλλιώς, το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να επιμεριστεί η κρίση του κεφαλαίου στους ώμους μας, και η Ελλάδα είναι απλά μέρος ενός μεγαλύτερου σχεδίου που στοχεύει στο να βγει όχι απλά αλώβητο, αλλά και κερδισμένο το μεγάλο κεφάλαιο από την κρίσηκερδών που το ίδιο δημιούργησε. Οφείλει επιτέλους ο κόσμος να καταλάβει ότι δεν χρειάζεται να είναι για πάντα πιόνι τους, να αναλάβει τις ευθύνες του απέναντι στον εαυτό του και στην κοινωνία την οποία ζει. Ο δρόμος για την βελτίωση των συνθηκών περνάει από την σύγκρουση με το κατεστημένο σύστημα πολιτικής-οικονομίας και αξιών, ο δρόμος για την χειραφέτηση περνάει μέσα από την ανατροπή του.
Η αλήθεια συνοψίζεται σε 2 φράσεις
Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη
Εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά
Πρέπει όμως πρώτα να το πιστέψουμε και μετά να παλέψουμε για αυτό.
Κανείς δεν θα δώσει σημασία στις άναρθρες κραυγές μας, κανείς δεν θα στεναχωρηθεί άμα σιγοσβήσουμε σε κάποια σκοτεινή γωνιά του «σύμπαντος». Η απόγνωση μας να γίνει γνώση, η οργή μας να γίνει δύναμη!!!

1 σχόλιο: