Με μια λέξη: Αμερικανοτσολιάδες

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Για την ακρίβεια αρκούν (και περισσεύουν) τα ίδια τα δικά τους τα λόγια. Λόγια που (σπανίως συμβαίνει στην περίπτωσή τους)  εναρμονίζονται πλήρως με τα έργα τους.

• Ο,τι ακολουθεί είναι από τον Μάη του 2015. Δηλαδή από την πρώτη κιόλας περίοδο (την… κολοκοτρωνέικη ακόμα) της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Τότε ήταν που για πρώτη φορά μετά το 1974 υπήρξε κυβέρνηση που τόλμησε να θέσει θέμα δημιουργίας νέας αμερικανονατοικής βάσης στην Ελλάδα! 
• Καμία άλλη κυβέρνηση μέχρι τότε δεν είχε τολμήσει κάτι παρόμοιο. Το έκανε η κυβέρνηση του Τσίπρα. Απολαύστε: 

• Πάμε τώρα στον Οκτώβρη του 2017 και στον ίδιο τον Τσίπρα. Τον… «αριστερό». Τον τόσο «αριστερό» που δεν περιορίστηκε στα λογύδρια των προκατόχων του για «κοινούς στόχους», «κοινές αξίες» και τα παρόμοια όσον αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ. Αυτός το… απογείωσε:  Έφτασε να αναγνωρίσει στο πρόσωπο του διαβολικά αγγελικού Τραμπ την μετενσάρκωση του… Περικλή! Ο Τραμπ – μας είχε πει ο Τσίπρας – είναι ο συνεχιστής των αξιών της δημοκρατίας και της ελευθερίας, όπως αυτές γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα! Θαυμάστε:

• Και φτάνουμε στο σήμερα. Εδώ πια δεν χρειάζεται καν μετάφραση. Είναι τόσο παθιασμένος ο τρόπος, είναι τόσο λιγωμένο το ύφος του Καμμένου, που γίνεται αντιληπτό σε όλες τις γλώσσες, σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Ειδικά στο σημείο εκείνο που καλεί τον Μάτις, τον Αμερικανό ομόλογό του, στην προχτεσινή τους συνάντηση, να κατασκευάσουν στρατιωτικές αμερικανικές βάσεις όπου θέλουν! Όχι μόνο στη Σούδα, μα όπου θέλουν: Στο Βόλο, στη Λάρισα, στην Αλέξανδρούπολη, παντού, σε όλη την Ελλάδα! Δοξάστε τους: 

    Υπάρχει σύντομος τρόπος που να μπορεί να περιγράψει όλη αυτή την αμερικανίλα, τόση και τέτοια  που θα έκανε ακόμα και τον Πιουριφόι να ζηλεύει γιατί δεν του έτυχαν αυτοί στο δρόμο του;

    Υπάρχει  τίτλος που θα μπορούσε να περιγράψει το νήμα αυτής της απροσχημάτιστης σύνδεσης της αμερικανοφροσύνης της κυβέρνησης Τσίπρα με την εποχή του Βαν Φλητ και τα «στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας»;    

    Υπάρχει λέξη που να μπορεί να τα περιγράψει όλα αυτά; Ναι. Μια και μόνο μία. Και δεν χρειάζεται καμία άλλη. Αυτή:

«Αμερικανοτσολιάδες»

    Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. 

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ