Η Ιστορία του «Μανιφέστου του Κομμουνιστικού Κόμματος».

Το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος», αυτό το κλασικό έργο των Μαρξ - Ενγκελς που γαλουχεί γενιές και γενιές κομμουνιστών, ιδιαίτερα νέων κομμουνιστών, είναι το πρώτο στην Ιστορία του επαναστατικού εργατικού κινήματος Πρόγραμμα Κομμουνιστικού Κόμματος. 

Η επεξεργασία του, η συγγραφή του, αντανακλά το πέρασμα του εργατικού κινήματος στην ωριμότητά του, αφού για πρώτη φορά εκφράζονται σ' αυτό το έργο επεξεργασμένες η στρατηγική και η τακτική, αλλά και οι σκοποί της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης, δηλαδή ο δρόμος εκπλήρωσης της ιστορικής της αποστολής.

Οι μορφές εκδήλωσης της βασικής αντίθεσης στο μηχανισμό των οικονομικών κρίσεων.

Μια από τις σπουδαιότερες μορφές εκδήλωσης της βασικής οικονομικής αντίθεσης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής είναι η αντίθεση ανάμεσα στη σχετική οργάνωση της παραγωγής στα χωριστά εργοστάσια και στην αναρχία της παραγωγής σε κοινωνική κλίμακα. Είναι συγκεκριμένη έκφραση της δράσης του νόμου του συναγωνισμού και της αναρχίας της παραγωγής στις συνθήκες του καπιταλισμού.

«Η αντίφαση που υπάρχει ανάμεσα στον κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην καπιταλιστική ιδιοποίηση παρουσιάζεται εδώ σαν αντίθεση ανάμεσα στην τάξη και την οργάνωση της παραγωγής, που επικρατεί στο μεμονωμένο εργοστάσιο και την αναρχία της παραγωγής, που επικρατεί στο σύνολο της κοινωνικής παραγωγής»¹.

Το τσάκισμα του λαού εχέγγυο για νέα δάνεια.

Ετοιμάζουν νέο δανειακό πακέτο για να διασφαλίσουν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.

Η επίτευξη συναίνεσης μεταξύ των κομμάτων της πλουτοκρατίας, προκειμένου να ενσωματωθούν οι λαϊκές αντιδράσεις, βρίσκεται στο επίκεντρο των παρεμβάσεων των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, την ίδια στιγμή που ξαναζεσταίνονται τα σενάρια για νέο δανειακό πακέτο προς την Ελλάδα, με πολύ σκληρά για το λαό ανταλλάγματα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times», το οποίο επικαλείται δηλώσεις αξιωματούχων της ΕΕ χωρίς να τους κατονομάζει, η ΕΕ επεξεργάζεται ένα νέο δανειακό πακέτο για την Ελλάδα, ύψους περίπου 35 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το νέο πακέτο θα προβλέπει επιπρόσθετα μέτρα λιτότητας και παράλληλα θα προβλέπει μια «πρωτοφανή έξωθεν επίβλεψη» του ελληνικού προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, αλλά και του προγράμματος είσπραξης των φόρων.

Αλλο «αγανάκτηση» κι άλλο αγώνας.

Το σύστημα δεν καταλαβαίνει από αγανάκτηση γενικά. Είναι ήδη αρκετά αγανακτισμένοι οι τραπεζίτες, αλλά για άλλους λόγους απ' αυτούς που ο κόσμος κατεβαίνει στο δρόμο.

Το σύστημα ξέρει πως το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης στα δύσκολα είναι ενωμένο γύρω από τα συμφέροντα της τάξης που εκπροσωπεί.

Το σύστημα είναι στοχοπροσηλωμένο: Να εφαρμοστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.

Το σύστημα είναι σε πίεση, αλλά έχει πάντα έτοιμη και μια λύση προς το συμφέρον του.

***

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τους διαδηλωτές στο Σύνταγμα;

Τους ενώνει η στρατηγική του κεφαλαίου...

ΜΑΛΛΟΝ ΕΤΣΙ ΘΑ ΠΑΜΕ όλη την επόμενη βδομάδα: Με ...ανακαλύψεις.

Τα επιτελεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ μετά από βαθιά περίσκεψη θα εντοπίζουν κάθε μέρα και ένα θέμα που τα βρίσκουν.

Θα ανακαλύπτει ο Παπανδρέου ένα ακόμη «σημείο σύγκλισης», που θα το ανακοινώνει ο Πεταλωτής και ο Σαμαράς θα λέει ένα ακόμη «ναι» σε κάποιο κυβερνητικό μέτρο και πιθανότατα θα το ανακοινώνει μόνος του.

Ε, στο τέλος, περιχαρείς και οι δύο θα μας αποκαλύψουν το ...μεγάλο μυστικό που κρατούσαν βαθιά κρυμμένο: Οτι, τελικά, συμφωνούν στην ουσία και σε κάποιες από τις λεπτομέρειες μιας πολιτικής υπέρ της πλουτοκρατίας.

Λιβανίζουν το «ακομμάτιστο» επειδή τους βολεύει.

Αποκαλυπτικές οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και των άλλων πολιτικών αρχηγών.

«Σαφώς και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτε από αυτά τα κινήματα, στο βαθμό που είναι αυθόρμητα, αυθεντικά και δεν καπελώνονται από κομματικές ταμπέλες και κομματικές ή άλλου είδους ιδεολογίες, παρατάξεις ή συμφέροντα»!

Με τα λόγια αυτά σχολίασε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Γ. Πεταλωτής, το λεγόμενο «κίνημα των αγανακτισμένων», αποκαλύπτοντας την εχθρότητα του αστικού πολιτικού συστήματος προς το ταξικό εργατικό - λαϊκό κίνημα, και την επιδίωξη να καλλιεργήσει αντιθέσεις ανάμεσα σε μια δράση που εκφράζει δυσαρέσκεια στην πολιτική της κυβέρνησης και στο ταξικό κίνημα που την αντιπαλεύει, φοβούμενος την επίδρασή του σ' αυτούς που κινητοποιούνται «αυθόρμητα». 

Ολοήμερη δράση και συλλαλητήρια στις 3 Ιούνη.

Ταυτόχρονα, το ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα στις πρώην ΔΕΚΟ να πάρουν απόφαση για απεργία στις 2 Ιούνη, μαζί με τις Ομοσπονδίες Χάρτου και Τροφίμων - Ποτών.

Στην κλιμάκωση της πάλης τραβάνε οι ταξικές δυνάμεις οργανώνοντας, την Παρασκευή 3 Ιούνη, ολοήμερη δράση, από το πρωί μέσα στους χώρους δουλειάς και το απόγευμα στα συλλαλητήρια σε όλες τις πόλεις της χώρας. 

Το συλλαλητήριο της Αθήνας ορίστηκε στην Ομόνοια, στις 7 μ.μ.

«Οι "φίλοι" των αγανακτισμένων»

Γράφει: ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ας δούμε μερικά κομμάτια του παζλ:

*

α) Τον περσινό Μάη, ως απάντηση στο μνημόνιο, στην Αθήνα και σε όλες τις πόλεις της χώρας, πραγματοποιήθηκε - κατά κοινή ομολογία - μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της μεταπολίτευσης. Αλλά ο όγκος και το μήνυμά της «θάφτηκαν» κανονικά από τα ΜΜΕ, τα οποία σε μια αποθέωση της τυμβωρυχίας, ως γνήσιες ύαινες, έσπευσαν να «κατασπαράξουν» τους δολοφονημένους της «Μαρφίν», με στόχο να φρενάρουν τη λαϊκή ανάταση.

Το «κίνημα στις πλατείες».

Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες είναι μια μορφή έκφρασης αγανάκτησης, δυσαρέσκειας λαϊκών ανθρώπων, νεολαίας, που ως τώρα, οι περισσότεροι, δε συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις. Αντιδρούν μ' αυτή τη μορφή, κάτω από τις οξύτατες συνέπειες στη ζωή της λαϊκής οικογένειας λόγω της ανελέητης καθολικής επίθεσης που δέχεται από την κυρίαρχη πολιτική, και καλώς κινητοποιούνται. Μια πολιτική, στην οποία, ανεξάρτητα από το βαθμό συνειδητοποίησης των πραγματικών αιτιών εφαρμογής της από τους συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις, εκφράζουν μ' αυτή τη δράση μια μορφή αντίθεσης. 

Ο "Αριστερισμός". Οι Μεγάλοι (και σίγουροι),

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : Φιλολαικό
1. Ν.Α.Ρ.

Τι είναι τούτο: Νέο Αριστερό Ρεύμα
Νεολαία:ν.Κ.Α. ήτοι Νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση («απ’ τα κάτω κι απ’ τα αριστερά»)
Φοιτητική παράταξη: συμμετέχει στα Ε.Α.Α.Κ. (ξέρω-ξέρω, τα ΕΑΑΚ δεν είναι παράταξη…)
Όργανο: Πριν (το Πριν δεν είναι όργανο, το μπουζούκι είναι όργανο, άρα το Πριν δεν είναι μπουζούκι)
Ιστορικά στοιχεία: Το ΝΑΡ δημιουργήθηκε στις αρχές του 1990 κυρίως από πρώην μέλη της ΚΝΕ και κάποια του ΚΚΕ που διαφώνησαν με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζανετάκη, το 1989.

Γιατί είναι απωθητικό το ΚΚΕ...

-Το ΚΚΕ δεν αντιλαμβάνεται το τι θέλει ο "κόσμος".
-Το ΚΚΕ δεν ξέρει να μιλήσει στον "κόσμο".
-...και άλλα τέτοια ηχηρά.
Μετά τόσες φορές που τα έχω ακούσει αυτά τις τελευταίες μέρες, είπα να επισκεφτώ τον ψυχαναλυτή μου και να τον φέρω στην ΚΟΒ, όπου έχουμε πέσει σε βαθυά κατάθλιψη από τον λαό που μας γύρισε την πλάτη, γιατί δεν έχουμε facebook (εγώ έχω, στην ζούλα).
Aλλά μετά κάθησα και σκέφτηκα:
-Γιατί το απολιτικ (δεν το λέω εγώ, οι ίδιοι το υπερασπίζονται) συνοθύλευμα της  
πλατείας Συντάγματος είναι ο "κόσμος", και οι διπλάσιες τριπλάσιες απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, δεν είναι;

Συνέντευξη της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα στον ΑΝΤΕΝΑ & το δημοσιογράφο Γ. Παπαδάκη.

Θα μας γυρίσετε στη Σοβιετική Ένωση, λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου. Δεν έχετε άποψη εσείς για τα ζητήματα και θα μας γυρίσετε στη Σοβιετική Ένωση. Άρα εσείς εξαιρείστε ...
«Είναι μία βολική τοποθέτηση για να ξεφύγει από τα δύσκολα που όντως του βάλατε. Και είναι και ένα καινούργιο εφεύρημα, το ‘πε και ο κ. Χρυσοχοΐδης, αλλά ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Ποια είναι η αιτία της κρίσης; Δεν είναι ούτε κρίση χρέους, ούτε κρίση ελλείμματος. Αυτά είναι συνοδοιπόροι και επακόλουθα ενός συγκεκριμένου δρόμου και τρόπου ανάπτυξης. Κρίση έχουν και στις άλλες χώρες και εκεί που δεν υπάρχει κομμουνιστικό κόμμα που ήταν υπέρ της Σοβιετικής Ένωσης. Τι τα μπερδεύει τώρα αυτά; Κρίση υπάρχει στις ΗΠΑ.

Ο Υμνος της Διεθνούς.

Εμπρός της Γης οι κολασμένοι

της πείνας σκλάβοι εμπρός - εμπρός

Το δίκιο από τον κρατήρα βγαίνει

σα βροντή σαν κεραυνός.

* * *

Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια

όλοι εμείς οι ταπεινοί της Γης

που ζούσαμε στην καταφρόνια

θα γίνουμε το παν εμείς.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Πολιτικό συμπλήρωμα στην αστική διαχείριση.

«Ανοιχτή ομολογία αποτυχίας της πολιτικής του μνημονίου και των επιλογών της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου» χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ την προχθεσινή συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, κατηγορώντας τον Γ. Παπανδρέου ότι«ζητά αντιλαϊκή συναίνεση από τα δεξιά του για να συνεχίσει την άδικη καταστροφική και αδιέξοδη πολιτική του μνημονίου». Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να περιφέρει την εκτίμηση ότι το μνημόνιο απέτυχε, όταν γίνεται ολοένα και πιο φανερό ότι η στρατηγική του ενάντια στο λαό ευδοκιμεί και με το παραπάνω, καθώς εξασφαλίζει ακόμα πιο φτηνά εργατικά χέρια και νέα πεδία δράσης για το κεφάλαιο.

Συνθήκες, "Συμβόλαια", Μεσοπρόθεσμο 2012-2015.

Η αλήθεια είναι ότι:

- Οι αποφάσεις για την ιδιωτικοποίηση (βλέπε ξεπούλημα) του ΟΤΕ, της ΔΕΗ, του νερού, των αεροδρομίων, των λιμανιών, του ορυκτού πλούτου της χώρας κ.λ.π., αποτελούν στρατηγική πολιτική επιλογή της Συνθήκης του Μάαστριχτ και φυσικά, των κομμάτων που την ψήφισαν (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΝ).

- Η πολιτική αυτή, υλοποιήθηκε διαδοχικά, εναλλάξ και με απόλυτη συνέπεια, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και σ΄αυτή επιμένουν μέχρι και σήμερα, άσχετα από επιμέρους διαφοροποιήσεις και δικαιολογίες για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Βέβαια, για να πετύχουν αυτή η πολιτική να «περάσει», στηρίχτηκαν στην αγαστή συνεργασία των ξεπουλημένων ηγεσιών ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, αλλά και κλαδικών Ομοσπονδιών. 

Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΣΤΟΝ ΑΝΤ1

Βίντεο από την πρωινή εκπομπή του ΑΝΤ1...

Η νέα καταιγίδα των αντιλαϊκών μέτρων.

Την ώρα που για μια ακόμα φορά η κυβέρνηση κατασπαράζει τα λαϊκά στρώματα για να βρεθούν 78 δισ. ευρώ που θα δοθούν στους δανειστές, 

η γνωστή δράκα των μεγαλοεπιχειρηματιών έχει τσεπώσει μέσα σε 5 χρόνια πάνω από 850 δισ. ευρώ!

Δεν πειράζει να το επαναλαμβάνουμε.
Από την πρώτη στιγμή που προέκυψε το «μνημόνιο» ήταν πασιφανές ότι η χιονοστιβάδα των αντιλαϊκών μέτρων που ανακοινώθηκαν πέρσι το Μάη αποτελούσε μόνο την αρχή μιας μετωπικής επίθεσης που ξεκινούσε η οικονομική ολιγαρχία - σε ΕΕ και στο εσωτερικό - για να δημιουργήσουν νέες ισορροπίες και δεδομένα, για την κερδοφορία του συσσωρευμένου κεφαλαίου στις σύγχρονες συνθήκες.

«Αραβική Ανοιξη»: Ο νέος μοχλός ιμπεριαλιστικής διείσδυσης...

Η καπιταλιστική κρίση και τα αδιέξοδά της κυριάρχησαν στη φετινή ετήσια 

Σύνοδο της Ομάδας των Οκτώ (G8) - ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Ιταλία, Καναδάς, Ιαπωνία και Ρωσία - καθώς και των ΕΕ, ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας - στο γαλλικό τουριστικό θέρετρο Ντοβίλ, ωστόσο η λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη» και η «μετάβαση στη δημοκρατία» φαίνεται να αξιοποιείται ως «διέξοδος» για τα συσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλιακών ομίλων.

Με «όχημα» αστικούς εκσυγχρονισμούς που χρειάζονται αυταρχικά καθεστώτα - σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών (βλέπε Τυνησία, Αίγυπτος) ή με ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις (βλέπε Λιβύη), επιχειρείται να γίνει η μοιρασιά και στην ευρύτερη περιοχή.

ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ: Επαναπροσδιορισμός ιμπεριαλιστικών προτεραιοτήτων

Στο προσκήνιο διατήρησε, μετά τη δυναμική επαναφορά που είχε επιτευχθεί με την υπογραφή της συμφωνίας ενδο-παλαιστινιακής συμφιλίωσης, το παλαιστινιακό ζήτημα η ομιλία του Αμερικανού Προέδρου για το σύνολο των εξελίξεων στον αραβικό - μουσουλμανικό κόσμο. Ο Μπαράκ Ομπάμα, μιλώντας για την αναγκαιότητα ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, δίπλα στο ισραηλινό, στα «όρια του '67», πριν από περίπου μία βδομάδα, πυροδότησε σειρά αντιδράσεων πανταχόθεν.

Οι ανησυχίες και οι πονοκέφαλοι του ΟΟΣΑ...

Ανησυχία εκφράζουν οι ιθύνοντες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) για την πορεία της διεθνούς οικονομίας, παρά τη μικρή βελτίωση των προβλέψεών τους για την ανάπτυξη στις ΗΠΑ και την «Ευρωζώνη». Η ανησυχία οφείλεται στο ότι η όποια ανάκαμψη εμφανίζεται, δε συνοδεύεται από την αντίστοιχη μείωση της ανεργίας. 

Ο φόβος μιας «κοινωνικής έκρηξης» μεγάλων διαστάσεων χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις τους.

ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, Ο ΟΟΣΑ αναμένει για φέτος και για το 2012 ανάπτυξη 2,6% και 3,1% στις ΗΠΑ, 2% και 2% στην ευρωζώνη, -0,9% και 2,2% στην Ιαπωνία. Για το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας βλέπει επιβράδυνση της ανάπτυξης στο 4,2% φέτος από 4,9% το 2010 και κάπως καλύτερα το 2012, στο 4,6%.

Συγκεντρώσεις "αγανακτισμένων" update ...

Μερικά συμπεράσματα που βγαίνουν από ψυχρή, όσο το δυνατόν αντικειμενική προσέγγιση της εξέλιξης του κινήματος των αγανακτισμένων.

1.  Η συγκέντρωση στο Σύνταγμα φαίνεται να μεγαλώνει σε πλήθος, ενώ στη Σαλονίκη βαίνει μειούμενο. Για τις άλλες πόλεις, αν αφαιρέσουμε τον ενθουσιασμό και την ψυχική ανάταση από τον κόσμο, φαίνεται να είναι συναθροίσεις μερικών εκατοντάδων χωρίς παλμό.

ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ: Κολοσσιαίο αλισβερίσι με τα ακίνητα...

Αλισβερίσι τεραστίων διαστάσεων με τα ακίνητα και μόνους ωφελημένους μεγαλοεπιχειρηματίες που θησαυρίζουν με τη γη, εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στο κέντρο της Αθήνας. 

Λόγω της πολιτικής των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΕΕ, κυβερνήσεων και δημοτικών αρχών, μεγάλα τμήματα της πόλης υποβαθμίστηκαν, με έλλειψη υποδομών, μεθοδευμένη προώθηση εκεί προσφύγων, αστέγων κλπ. 

Μεγάλα συμφέροντα βρήκαν ευκαιρία να «τοποθετηθούν» αγοράζοντας γη από απογοητευμένους κατοίκους σε τιμές εξευτελιστικές. 

Πλέον ξεκινά η δεύτερη φάση του σχεδίου τους, η αναβάθμιση αυτών των (δικών τους πλέον) περιοχών, και με δημόσιο χρήμα. 

ΠΑΡΙΣΙΝΗ ΚΟΜΜΟΥΝΑ, ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ...

Πέρασαν 140 χρόνια από την Κομμούνα του Παρισιού. 

Στις 18 Μάρτη 1871 άρχισε μία από τις πιο τρανές εποποιίες του Παρισιού και συγχρόνως ένα από τα πιο μεγάλα δράματα, που η διάρκειά του έφτασε τις 10 βδομάδες, συγκεκριμένα 72 μέρες. Γίνεται ένας τιτάνιος αγώνας για το δρόμο προς τον κομμουνισμό, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση.

Η Κεντρική Επιτροπή της Εθνοφρουράς, από τις 18 έως τις 26 Μάρτη, εκπληρώνει καθήκοντα προσωρινής κυβέρνησης. Η πραγματική Ιστορία της Κομμούνας αρχίζει στις 27 Μάρτη, όταν η Κεντρική Επιτροπή παραδίνει την εξουσία στο εκλεγμένο Συμβούλιο της Κομμούνας.

Ο Μαρξ, στο περίφημο έργο του το οποίο αποτελείται από τις δύο διακηρύξεις για τον Γαλλοπρωσικό Πόλεμο του 1870 και τη διακήρυξη για τον εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία το 1871 του Γενικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ενωσης Εργατών (Α' Διεθνής), της οποίας ιδρυτές ήταν οι Μαρξ - Ενγκελς, δίνει ανάγλυφα όλη την Ιστορία της Κομμούνας, τα διδάγματα από την επαναστατική της πείρα, επίκαιρα και για το σήμερα.

Μια μικρή αναδρομή στο παρελθόν...

Τώρα τον λέμε τρελό, αλλά στην εποχή του τα λόγια του είχαν
μεγάλη απήχηση και τα έργα του τρομερές συννέπειες.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : γλομπινγκ

Διαβάζοντας το κεφάλαιο που αναφέρεται στον φασισμό[1], από το βιβλίο του Andrew Heywood, «Πολιτικές Ιδεολογίες», κράτησα μερικές σημειώσεις, ικανές να δημιουργήσουν μερικούς προβληματισμούς, σχετικά με το «νεοεμφανιζόμενο» «κίνημα πλατείας» που ξεκίνησε στην Ισπανία, και έφτασε και στην Ελλάδα. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υπονοώ ότι το «κίνημα» αυτό είναι φασιστικό, απλά επειδή όπως θα δούμε κάνοντας ιστορικές συγκρίσεις, μπορούν να αναγνωριστούν μερικά κοινά σημεία (με τις τότε ιστορικές συγκυρίες), θεωρώ ενδιαφέρον να τα προβάλω, προκειμένου να αποφευχθούν οι κακοτοπιές. Ξεκινάω την ανάλυση μου με διαδοχικά αποσπάσματα από το βιβλίο και σχολιασμό επιτόπου.

Η Παρισινή Κομμούνα και η Ελλάδα .

Η Ελλάδα δε μένει ανεπηρέαστη από την κατάσταση της Ευρώπης κατά την ταραγμένη περίοδο 1859-1870, με τις επαναστάσεις για την ιταλική ενότητα, τον πόλεμο Γαλλοϊταλικής συμμαχίας και Αυστρίας, τον προσω-αυστριακό πόλεμο του 1866. Αντίχτυπος αυτής της κρίσης στην Ευρώπη είναι το επαναστατικό κύμα που σκέπασε την Ελλάδα από το 1859 ως το 1862, στα Εφτάνησα από το 1849 ως το 1860 και στην Κρήτη από το 1866 ως το 1869.

Σ' ένα παράλληλο κύκλωμα αντιστοιχιών μεταξύ ευρωπαϊκών και ελληνικών περιστατικών, ασφαλώς, θα αποδοθεί ο ερχομός των σοσιαλιστικών ιδεών στην Ελλάδα. Από την εποχή των επιγόνων του Σαιν-Σιμόν κάνει την εμφάνισή της στην Αθήνα η εφημερίδα με το χαρακτηριστικό τίτλο «Η Πρόοδος», που σημαίνει κατά κύριο λόγο βιομηχανία, για να προπαγανδίσει τις ιδέες του ουτοπικού σοσιαλισμού. Εισηγητής του ο Παναγιώτης Σοφιανόπουλος (1786-1856), γιατρός σπουδαγμένος στην Ιταλία και μετεκπαιδευμένος στο Παρίσι, αγωνιστής του 1821 και στέλεχος του λεγόμενου «γαλλικού» κόμματος του Ιω. Κωλέττη για τις στενές σχέσεις του με τον Λουδοβίκο Φίλιππο και τον Γκιζώ.

Η πείρα της Κομμούνας του Παρισιού του 1871 - Η ανάλυση του Μαρξ.

I. Σε τι συνίσταται ο ηρωισμός της προσπάθειας των κομμουνάρων;

Είναι γνωστό ότι λίγους μήνες πριν από την Κομμούνα, το φθινόπωρο του 1870, ο Μαρξ προειδοποιούσε τους εργάτες του Παρισιού, αποδείχνοντάς τους ότι θα ήταν απεγνωσμένη, ανοη σία αν επιχειρήσουν να ανατρέψουν την κυβέρνηση¹. 

Οταν όμως το Μάρτη του 1871 επέβαλαν στους εργάτες την αποφασιστική μάχη και εκείνοι τη δέχτηκαν, όταν η εξέγερση έγινε γεγονός, ο Μαρξ, παρόλα τα κακά προμηνύματα, χαιρέτισε με το μεγαλύτερο ενθουσιασμό την προλεταριακή επανάσταση. 

Πατριωτισμός το δίκιο του λαού...

Πού βαδίζει ο ελληνικός καπιταλισμός; 

Προφανώς πάνω σ' ένα τεντωμένο σχοινί. 

Θα μπορούσε το εργατολαϊκό κίνημα να του πει απλά «άντε και καλή ψυχή». 

Ομως το ζήτημα παύει να είναι απλό όταν απειλεί να συμπαρασύρει την Ελλάδα και το λαό της. 

Το ζήτημα αρχίζει να παίρνει πατριωτικά χαρακτηριστικά. 

Ομως για ποιον πατριωτισμό πρόκειται; 

Είναι μια φιλολογία περί αυτού σε πατριωτικολογούντα στέκια κεντρο-αριστερών και πούρων αριστερών μέχρι εθνικοφρόνων, χουντοφρόνων και βασιλοφρόνων της μαδημένης εθνικοφροσύνης. Εβγαλαν σπαθιά και καριοφίλια για να αντισταθούν «στη νέα γερμανική κατοχή», στο «Τέταρτο γερμανικό Ράιχ» και πάει λέγοντας, πάντα στο μιλητό. 

ΤΙ ΕΝΟΧΛΕΙ ΤΟΝ ΠΑΓΚΑΛΟ...

Καθόλου δεν ενοχλούν τον Θ. Πάγκαλο οι συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων στις πλατείες. 
Το πρόβλημά του είναι οι διαδηλώσεις του ΠΑΜΕ και ιδού πώς το εξήγησε μιλώντας στο «Φλας»: «Οι αυτοοργανωνόμενοι δεν κάνουν συγκέντρωση την ώρα της δουλειάς. Οι αυτοοργανωνόμενοι, όπως είδα εχθές και προχθές, κάνανε διαδήλωση το βράδυ. Είναι άνθρωποι που εργάζονται (;) την ημέρα και το βράδυ συγκεντρώθηκαν να εκδηλώσουν τα προβλήματά τους, δεν ενοχλούν κανέναν με τη συγκέντρωση το βράδυ και σε συγκεκριμένο σημείο». 

Για το «κίνημα της πλατείας».

Η αυθόρμητη κινητοποίηση των τελευταίων ημερών στις πλατείες αποκαλύπτει την οξύτητα των συνεπειών στη ζωή της λαϊκής οικογένειας από την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης σε όφελος του κεφαλαίου. 

Και καλώς κινητοποιούνται. 

Αλλωστε, η τεράστια αύξηση της ανεργίας, η μείωση μισθών και συντάξεων, το τσάκισμα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των παροχών υπηρεσιών Υγείας κλπ., ουσιαστικά το τσάκισμα όλων των λαϊκών αναγκών, μπορεί εν δυνάμει να αποτελέσουν παράγοντα λαϊκής δράσης. 

Η Αγία Τρόικα και τα εξαπτέρυγα...

Αν έγραφα σε «χριστιανικό» περιοδικό έντυπο, μέρες που είναι, θα θυμόμουνα την ερμηνεία των δέκα εντολών (του Μωυσή), την κατά Γρηγόριο Παλαμά. Θα τρόμαζαν οι «χριστιανοί», ειδικώς οι τύπου Καρατζαφέρη, απ' την αποκάλυψη των διαστρεβλώσεων που πωλούν επί 2.000 και 11 χρόνια σκορπίζοντας πτώματα κι εξαργυρώνοντας την χάρι, θεία και ανθρώπινη μαζί, για κοινή ζωή και κοινή ανάσταση.

Ομως, αυτές οι κουβέντες δε χωράνε, λόγω ελλείψεως γενικής παιδείας και εκπαίδευσης, παρά μόνον μεταξύ ανιδιοτελών και αλληλέγγυων ανθρώπων που μόνη περιουσία τους είναι η εργασία τους. Κι αυτοί είναι κατ' ελάχιστον χριστιανοί αλλά οπωσδήποτε συνειδητοί κομμουνιστές.

Τέρμα στις αυταπάτες...

Τούτη η κυβέρνηση και οι πρόθυμοι που τη στηρίζουν, κι ας κάνουν στα λόγια ότι δήθεν «δεν εκβιάζονται» και «δε συναινούν», είναι απολύτως αποφασισμένη να υπερασπίσει μέχρι κεραίας τα κέρδη της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας, βυθίζοντας ολοένα και πιο πολύ τα λαϊκά στρώματα στην ανέχεια και την εξαθλίωση. 

Το πετσόκομμα του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος που ξεκίνησε από πέρσι με την είσοδο της χώρας στο λεγόμενο «μηχανισμό διάσωσης», η παράδοση του συνόλου του δημόσιου πλούτου που βρίσκεται σε εξέλιξη, αποτελούν μόνο την αρχή της ολομέτωπης επίθεσης που κήρυξε το πολιτικό προσωπικό για λογαριασμό της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας σε βάρος της ζωής των εργαζομένων.

ΜΕΤΩΠΟ ΑΓΩΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ: Μακριά από την παγίδα των δήθεν ανεξάρτητων κινημάτων.

Με αφορμή την πολιτική συγκέντρωση που διοργανώνουν οι πρυτανικές
αρχές του Πανεπιστημίου Αθήνας στο τέλος του μήνα, το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) παίρνει θέση με ένα αιχμηρό σχόλιο και καλεί τους φοιτητές και σπουδαστές να μην πέσουν στην παγίδα των κινημάτων που μόνο στόχο έχουν να εκτονώσουν την αγανάκτηση, αλλά να συσπειρωθούν στο ΜΑΣ.

Το σχόλιο έχει ως εξής:

«Οργή και γέλιο προκαλεί η επιστολή με τίτλο "Ο πνευματικός κόσμος ενάντια στην κρίση", που έδωσαν στη δημοσιότητα πανεπιστημιακοί καθηγητές, με προεξάρχοντα τον πρύτανη του ΕΚΠΑ, κ. Πελεγρίνη.

Το κομμουνιστικό κόμμα και οι νόμοι στον καπιταλισμό (μέρος 2ο).

Μπελογιάννης: συνελήφθη για "κατασκοπεία"
(υπέρ του λαού;)

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ : γλομπινγκ

Δεν υπήρχε καλύτερη αφορμή για τη συνέχεια του 1ου μέρους του άρθρου περι αστικής νομιμότητας, από το αισχρό δημοσίευμα της Καθημερινής, του αξιοθρήνητου “αναλυτή” Σ. Κασιμάτη με την παρατήρηση: “το ΚΚΕ, με τη στάση που τηρεί, επιβεβαιώνει πόσο εσφαλμένη ήταν η άνευ όρων νομιμοποίηση του το 1974”.

Το ΚΚΕ, όπως και κάθε κομμουνιστικό κόμμα επιδιώκει την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Αυτό ασφαλώς, συνεπάγεται και την κατάργηση των νόμων που εκφράζουν τα καπιταλιστικά συμφέροντα και δη αυτά της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το κληρονομικό δίκαιο κλπ. Όπως είπαμε, ο μετασχηματισμός αυτός της κοινωνίας γίνεται μόνο με βίαιο ξερίζωμα της εξουσίας των κεφαλαιούχων και την “δήμευση” της περιουσίας τους από τη νέα εξουσία. 

Η σωτηρία του λαού.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κυβερνητικό επιτελείο, και η άρχουσα τάξη συνολικά, να ξεπεράσει την οξύτατη οικονομική κρίση και μαζί οι συνεχώς διευρυνόμενοι ανταγωνισμοί σ' ολόκληρη την ΕΕ έφεραν στον αφρό την προπαγάνδα περί της «εθνικής ευθύνης» και την αναζωπύρωση επικοινωνιακών εκβιασμών στο πλαίσιο της υποτιθέμενης αναζήτησης «συνεννόησης για τη σωτηρία της πατρίδας».


Το ΚΚΕ είχε προειδοποιήσει από την πρώτη στιγμή. Πολύ πριν από τις εκλογές του 2009. Οχι μόνο για τις συνέπειες των επιλογών της άρχουσας τάξης να προσδέσει τη χώρα στον ιμπεριαλιστικό συνασπισμό της ΕΕ, της ΟΝΕ και του ευρώ. Αλλά και για τα αδιέξοδα στα οποία οδηγεί το λαό η πολιτική στήριξης του κεφαλαίου.

Υπερσυσσωρευμένα κέρδη...

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ (προφανώς όχι μισθωτών και συνταξιούχων) 
στην Ελβετία είναι περίπου 600 δισεκατομμύρια, δηλαδή παραπάνω από το εκτιμώμενο δημόσιο χρέος.

Ε, λοιπόν, φανταστείτε πόσες είναι οι γερμανικές, οι γαλλικές, οι βρετανικές, οι ισπανικές, οι ιταλικές καταθέσεις. 

Σίγουρα πολύ παραπάνω...

Εν ολίγοις, η λύση της περίφημης «κρίσης χρέους», που φέρεται να «μαστίζει την Ευρώπη» και να «οδηγεί χώρες στη χρεοκοπία» και όλες μαζί στη λιτότητα, βρίσκεται ...στο κέντρο της Ευρώπης.

Μόνο οι ηγεσίες της ΕΕ την ψάχνουν κάπου ...στη Βόρεια Αφρική, κάνοντας πολέμους στη Λιβύη και ετοιμάζοντας επεμβάσεις στη Συρία.

Ρεαλισμός.

Μετά τη χτεσινή θεατρική δραματοποίηση που επιχείρησε ο Παπανδρέου, 

το έργο συνεχίζεται. 

Που σημαίνει ότι συνεχίζονται και εντείνονται οι εκβιασμοί, οι απειλές, τα κάλπικα διλήμματα, η τρομοκρατία, η καταστροφολογία, ο εκφοβισμός, η προσπάθεια πρόκλησης πανικού στην κοινωνία ώστε ανήμπορη να υποταχθεί και να συναινέσει στο σφαγιασμό της.

*

Η τάξη που κυβερνά και οι οργανωμένοι εγχώριοι φορείς της, ο ΣΕΒ, οι τραπεζίτες, οι εφοπλιστές, όσο και οι διεθνείς της σύμμαχοι, η τρόικα και το ΔΝΤ, έχουν πάρει τις αποφάσεις τους:

ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ στην ΑΘΗΝΑ και σε 70 ΠΟΛΕΙΣ σε όλη την ΕΛΛΑΔΑ.

Σε ένα πραγματικά μεγάλο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ 

(που η προπαγάνδα κάποιων όπως της zougla.gr το περιόρισε σε αστεία νούμερα), χιλιάδες εργαζομένων,ανέργων και φοιτητών έδωσαν ισχυρό μήνυμα αντίστασης.

Σε δεκάδες πόλεις συγκεντρώθηκαν δεκάδες χιλιάδες λαού.

Έστειλαν ένα μήνυμα καθαρά πολιτικό.

Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη απάντηση.

Αρκετοί πολίτες που τις προηγούμενες 3 μέρες ήταν στο Σύνταγμα σήμερα πορεύτηκαν με το ΠΑΜΕ.

ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Να δρασκελίσει ο λαός το κατώφλι μιας άλλης ανάπτυξης.

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «Μέγκα» μίλησε χτες η Αλέκα Παπαρήγα. 
Ακολουθεί η συζήτηση με τους δημοσιογράφους.


-- Κυρία Παπαρήγα, επειδή ήσασταν παρούσα στη σύσκεψη, μπήκε αυτό το θέμα, το φορολογικό, και πού κατέληξαν; Οι άλλοι τι είπαν;

-- Θα σας πω την άποψή μας γι' αυτό. Το ότι διαφωνούν μεταξύ τους για το φορολογικό τόσο σφοδρά, αποδεικνύει ότι συμφωνούν σε όλα τα άλλα. Διότι δεν είδα να τσακώνονται ούτε για τους μισθούς, ούτε για τα μεροκάματα, ούτε για την άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης, ούτε για τα άλλα τραγικά μέτρα που έχουν παρθεί και τα άλλα που θα παρθούν.
Για τη φορολογία. Ο κ. Σαμαράς λέει λιγότερη φορολογία για τους επιχειρηματίες, με την ελπίδα ότι θα κάνουν επενδύσεις.

Ξεπουληματίες...

Στη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας,

ξεπούλησαν τον Σκαραμαγκά, την Ελευσίνα και το Νεώριο, ξεπούλησαν την ΑΓΕΤ, ξεπούλησαν τον ΟΤΕ, ξεπούλησαν πάνω από το 90% του τραπεζικού τομέα, ξεπούλησαν το λιμάνι του Πειραιά, ξεπούλησαν την «Ολυμπιακή», ξεπούλησαν τη διώρυγα της Κορίνθου, ξεπούλησαν τους οδικούς άξονες της χώρας.

*

Το ΠΑΣΟΚ, πριν παραδώσει την κυβέρνηση το 2004, είχε ξεπουλήσει το 48,5% της ΔΕΗ, είχε ξεπουλήσει το 38% της ΕΥΔΑΠ, είχε ξεπουλήσει το 64% από τα «Ελληνικά Πετρέλαια», είχε ξεπουλήσει το 49% τουΟΠΑΠ, είχε ξεπουλήσει το 92% της Εθνικής Τράπεζας,

Δύο κόσμοι...

Η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών επιβεβαίωσε πως η αστική τάξη στην Ελλάδα έχει τεράστιες δυσκολίες στη διαχείριση της βαθιάς οικονομικής κρίσης, που δεν τη δημιούργησε το μνημόνιο, το οποίο αφαίρεσε λαϊκές κατακτήσεις. 
Είναι συγχρονισμένη με την κρίση στις άλλες χώρες της ΕΕ και αυτό την οξύνει ακόμη περισσότερο λόγω ανισομετρίας (υποδεέστερη η καπιταλιστική οικονομία της Ελλάδας), αλλά και λόγω οξύτατων αντιθέσεων ανάμεσα σε μερίδες του κεφαλαίου (π.χ. τραπεζίτες, βιομήχανοι κ.λπ.), σε συνδυασμό με τις οξύτατες αντιθέσεις ανάμεσα στους κεφαλαιοκράτες των διαφορετικών κρατών. 
Αντιθέσεις για το ποιος θα χάσει λιγότερο, ποιος περισσότερο από την αναγκαστική καταστροφή μέρους του κεφαλαίου.