ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Να δρασκελίσει ο λαός το κατώφλι μιας άλλης ανάπτυξης.

Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «Μέγκα» μίλησε χτες η Αλέκα Παπαρήγα. 
Ακολουθεί η συζήτηση με τους δημοσιογράφους.


-- Κυρία Παπαρήγα, επειδή ήσασταν παρούσα στη σύσκεψη, μπήκε αυτό το θέμα, το φορολογικό, και πού κατέληξαν; Οι άλλοι τι είπαν;

-- Θα σας πω την άποψή μας γι' αυτό. Το ότι διαφωνούν μεταξύ τους για το φορολογικό τόσο σφοδρά, αποδεικνύει ότι συμφωνούν σε όλα τα άλλα. Διότι δεν είδα να τσακώνονται ούτε για τους μισθούς, ούτε για τα μεροκάματα, ούτε για την άνοδο του ορίου συνταξιοδότησης, ούτε για τα άλλα τραγικά μέτρα που έχουν παρθεί και τα άλλα που θα παρθούν.
Για τη φορολογία. Ο κ. Σαμαράς λέει λιγότερη φορολογία για τους επιχειρηματίες, με την ελπίδα ότι θα κάνουν επενδύσεις.

 Οι επιχειρηματίες όμως ζητάνε και λιγότερη φορολογία και πολλά άλλα σε βάρος των εργαζομένων. Ο κ. Παπανδρέου λέει εγώ δε θα είχα αντίρρηση αλλά δεν το θέλει η τρόικα... Εχει υπόψη του ο κ. Παπανδρέου τη διαμάχη που υπήρχε με την Ιρλανδία που έχει 12,5% φόρο και αντέδρασε η Γερμανία και άλλοι.
Ενώ, λογικά, και η Γερμανία και όλοι θα ήθελαν λιγότερη φορολογία για τους επιχειρηματίες, γιατί όμως αντέδρασαν; Γιατί θεωρούν ότι θα πρέπει σε όλες τις χώρες να υπάρχει ίδιο ποσοστό φορολογίας, ώστε να μην υπάρχει επιλεκτική τοποθέτηση κεφαλαίων, είτε στη μια χώρα περισσότερο, είτε στην άλλη χώρα λιγότερο. Αρα λοιπόν, εδώ έχουμε να κάνουμε όχι με μια διαμάχη για το ποια πολιτική είναι καλύτερη για ένα λαό, για την πατρίδα, γιατί γίνεται πολύς λόγος τώρα για την πατρίδα, αλλά για τους όρους του ανταγωνισμού μεταξύ τους.

Πιο εύκολη η συναίνεση μετά από τις εκλογές

-- Πήρατε μέρος σε μια συζήτηση. Ο καυγάς γινόταν να συμφωνήσουν ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς, όχι μαζί σας προφανώς, κανείς δεν είχε την αυταπάτη ότι εσείς θα συμφωνήσετε μαζί τους... Καταλάβατε ότι στο τέλος της συζήτησης υπήρξε κάποια προσέγγιση που δεν υπήρχε στην αρχή ή φύγαν όπως μπήκανε;
-- Θα πω την εκτίμησή μου, κάποιοι μπορεί να πουν ότι είναι υποκειμενική, εγώ θα την πω. Νομίζω ότι μπορούν πολύ εύκολα να συμφωνήσουν μετεκλογικά. Μετά τις εκλογές θα είναι πιο εύκολη η συναίνεση.
-- Βλέπετε εκλογές τώρα; Παρότι ο πρωθυπουργός σήμερα είπε ότι οι εκλογές θα γίνουν κανονικά;
-- Ο πρωθυπουργός πιστεύω ότι θα ήθελε να πάει ως το 2013. Και ποια κυβέρνηση μονοκομματική δεν θέλει να εξαντλήσει το περιθώριο;
-- Δεν βλέπετε να φτάνει ως εκεί δηλαδή;
Η αίσθησή μου είναι - δεν μπορώ να βάλω και υπογραφή - ότι ο κ. Σαμαράς δε θέλει να καεί προεκλογικά. Περιμένει το χαρτί των εκλογών, ενδεχομένως να είναι πρώτος και να γίνει υπό τη δική του, ας πούμε, προτροπή η συνεργασία. Ο κ. Παπανδρέου θα προτιμούσε μια προεκλογική συνεργασία με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, και νομίζω ότι το ζήτημα θα το λύσουν μάλλον οι εκλογές...
-- Ούτως ή άλλως θα γίνει συνεργασία, αλλά μετά τις εκλογές λέτε.Πολύ ρεαλιστική εκτίμηση.
-- Εννοώ ότι είναι πολύ πιθανό, δεν είναι κάτι εξωπραγματικό. Ξέρετε όμως ότι στο επίπεδο αυτό, πάντα ο κομματικός ή ο πολιτικός σχεδιασμός μπορεί κάπου να ξεστρατίσει. Αυτό που ήθελα εγώ να πω είναι το εξής. Η διαμάχη μεταξύ τους και η συγκολλητική ουσία ΛΑ.Ο.Σ., δεν έχει να κάνει σε τίποτα με την ανάσα έστω που πρέπει να πάρει ο λαός ή έστω να συγκρατήσουμε τον κατήφορο. Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας όντως είναι άσχημη.

Η κρίση είναι βαθιά και συγχρονισμένη

-- Υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας, κίνδυνος να μην πάρουμε την πέμπτη δόση; Εσείς καταλάβατε ότι υπάρχει κίνδυνος να μην παρθεί η επόμενη δόση;
-- Η χώρα έχει μπει ήδη σε πορεία χρεοκοπίας. Πρώτον όσο αφορά στο λαό. Δεύτερον, αυτό που μένει τώρα είναι να μπουν οι κανόνες της υποτίμησης, της καταστροφής, της απαξίωσης ενός μέρους του κεφαλαίου, είτε είναι χρηματικό είτε είναι εμπράγματο. Και το παζάρι εδώ είναι εξαιρετικά σκληρό έως και αιματηρό. Γιατί; Γιατί έχουμε συγχρονισμένη κρίση μέσα στην ΕΕ, δεν είναι μια χώρα, είναι συγχρονισμένη, απειλείται να περάσει σε κρίση και το Βέλγιο, οι ανταγωνισμοί είναι οξύτατοι και σήμερα αυτό το σύστημα που υπερασπίζουν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ και άλλα κόμματα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια κλειδιά διεξόδου από την κρίση που χρησιμοποιούσε πριν 20 και 30 χρόνια...
-- Αυτό που καταλαβαίνω είναι ότι θεωρείτε πως όλο αυτό δεν είναι μια προπαγανδιστική φιλολογία, ένας μπαμπούλας για να φοβίσει το λαό, είναι μια πραγματική διαδικασία...
-- Κάθε άλλο. Είναι μια πραγματική διαδικασία, το εκβιαστικό στοιχείο είναι το εξής: Είναι όλη αυτή η προπαγάνδα που λέει «μονόδρομος», που πάει να πείσει το λαό ότι «άμα σκύψεις το κεφάλι, κάτι θα βγάλεις στην πορεία». Ομως, η κρίση είναι πραγματική, η οξύτητα της κρίσης είναι πραγματική και γι' αυτό εδώ υπάρχουν δυο δρόμοι αντιμετώπισης. Εμείς είμαστε στον έναν!
-- Κι αν δεν πάρουμε τη δόση, τι θα κάνουμε;
-- Ας κάνουμε μια πρόβλεψη, έτσι όπως το έχουμε σκεφτεί, λέγοντας και πάλι ότι ούτε Πυθίες είμαστε, ούτε θέλουμε να κάνουμε τους έξυπνους, έτσι αυθαίρετα. Αν φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει απρογραμμάτιστη χρεοκοπία και άναρχη πτώχευση της Ελλάδας, τότε σημαίνει ότι τα πράγματα είναι άσχημα όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, για την αστική τάξη της χώρας μας, θα υπάρξει μια προγραμματισμένη υποτίμηση του κεφαλαίου. Ενα τμήμα του κεφαλαίου θα υποτιμηθεί, θα καταστραφεί, προς όφελος όλου του υπολοίπου. Προσωπικά, θα μου κάνει μεγάλη έκπληξη, αν αφεθούν τα πράγματα να εξελιχθούν άναρχα. Μέχρι τώρα τέτοιο στοιχείο δεν έχουμε.

Η διέξοδος για το λαό

-- Βλέπω πάντως σε σημερινή σας δήλωση ότι λέτε πως οι σύμμαχοί μας δε θα διστάσουν να μικρύνουν την ΕΕ, να μείνει μόνο ο σκληρός πυρήνας, άρα όλοι εμείς απ' έξω...
-- Οπως ξέρετε, έχει αρχίσει μια συζήτηση αν η διεύρυνση ήταν σωστή, αν έπρεπε να προηγηθεί η εμβάθυνση... Εμείς μελετούμε πάρα πολύ καλά αυτά που λέει ο αντίπαλός μας. Δεν τον υποτιμούμε τον αντίπαλο και δεν έχουμε και τη λογική του «μικρομέγαλου». Μελετούμε τον αντίπαλο για να βοηθήσουμε το λαό, να ξέρει ότι υπάρχει άλλος δρόμος πάλης και ανάπτυξης. Αυτός ο δρόμος θα είναι σύνθετος, δε θα είναι απλός. Αλλά έχει πολύ περισσότερες προϋποθέσεις να τον βγάλει από τα αδιέξοδα που του επιβάλλει ο καπιταλιστικός δρόμος και τρόπος ανάπτυξης σε συνθήκες κρίσης με νέα στοιχεία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν έχουμε τα ίδια χαρακτηριστικά της κρίσης της δεκαετίας του '70, ούτε καν της δεκαετίας του '90. Και επομένως, ο λαός πρέπει να καταλάβει ότι χρειάζεται να δρασκελίσει το κατώφλι, την πόρτα... Αυτή η ανάπτυξη που λέει ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς κλπ., ό,τι είχε να δώσει το έδωσε. Από εκεί και πέρα για το λαό θα είναι βαρβαρότητα και τίποτα άλλο.