Τέρμα στις αυταπάτες...

Τούτη η κυβέρνηση και οι πρόθυμοι που τη στηρίζουν, κι ας κάνουν στα λόγια ότι δήθεν «δεν εκβιάζονται» και «δε συναινούν», είναι απολύτως αποφασισμένη να υπερασπίσει μέχρι κεραίας τα κέρδη της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας, βυθίζοντας ολοένα και πιο πολύ τα λαϊκά στρώματα στην ανέχεια και την εξαθλίωση. 

Το πετσόκομμα του εργατικού - λαϊκού εισοδήματος που ξεκίνησε από πέρσι με την είσοδο της χώρας στο λεγόμενο «μηχανισμό διάσωσης», η παράδοση του συνόλου του δημόσιου πλούτου που βρίσκεται σε εξέλιξη, αποτελούν μόνο την αρχή της ολομέτωπης επίθεσης που κήρυξε το πολιτικό προσωπικό για λογαριασμό της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας σε βάρος της ζωής των εργαζομένων.

Οι περικοπές στις συντάξεις και τους μισθούς, οι διαρκείς αυξήσεις στα είδη και τις υπηρεσίες λαϊκής κατανάλωσης και στα επιτόκια δανεισμού, το κλείσιμο σχολικών μονάδων, πανεπιστημιακών - τεχνολογικών ιδρυμάτων και νοσοκομείων, που γίνονται στο όνομα της περιστολής των κρατικών δαπανών, θα συνεχίζονται και θα εντείνονται ολοένα και περισσότερο. 

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό που λέει ότι «κάνουμε θυσίες σήμερα για να βγούμε από την κρίση και αύριο τα πράγματα θα είναι καλύτερα για όλους»...

Αν ο εργαζόμενος λαός θέλει πραγματικά να έρθουν καλύτερες μέρες γι' αυτόν και τις επόμενες γενιές οφείλει να μην υποκύψει στα εκβιαστικά διλήμματα που του θέτουν. 

Αν αποδεχτεί σήμερα το «μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας», αύριο θα έρθει ένα άλλο ακόμη χειρότερο και την επόμενη ακόμη ένα άλλο. 

Οι θυσίες του θα είναι δίχως τέλος και κυρίως δίχως καμία προοπτική. 

Η πλουτοκρατία έχει αποδείξει και στη χώρα μας και διεθνώς και χτες και σήμερα ότι δεν έχει ηθικές αναστολές στην επιδίωξή της να συμπιέσει το κόστος εργασίας. 

Θα το κάνει μέχρι σημείου πλήρους αφαίμαξης του εργάτη. 

Οι όποιες αυταπάτες στην κρίσιμη αυτή ιστορική καμπή είναι καταστροφικές.

Η πάλη για να εμποδίσει ο λαός τα νέα μέτρα, η πάλη για την ικανοποίηση των αναγκών του, συνδέεται άμεσα με τον ανειρήνευτο αγώνα για την ανατροπή του απάνθρωπου εκμεταλλευτικού συστήματος. 

Είναι κυριολεκτικά ζήτημα ζωής ή θανάτου για τον κόσμο της δουλειάς.